Coyote Ugly (2000)

Ik zag deze film jaren geleden in de bioscoop samen met mijn toenmalige vriendje en nog een stel. Heb de hele film lang plaatsvervangende schaamte gehad over deze film: 'zie mij eens macht hebben als ophitsende/opgeilende meid.' Nou, niks is minder waar. Waardeloze film.

De film is nogal voorspelbaar en weinig verrassend. Maar de sfeer zit wel goed en ik hou wel van de soundtrack. Bovendien is Piper Perabo goed gecast hier en de combinatie met John Goodman lukt wel. Adam Garcia is dan weer miscast, maar dat wordt goed gemaakt door een stel mooie vrouwen die dansen op de toog. Zolang ze er niet afvallen is dat toch leuk om naar te kijken.

Leuke film,leuke muziek, so what dat ie voorspelbaar is,who cares........

Best aardige film, die het vooral moet hebben van de lekkere muziek met als klapper de tophit van LeAnn Rimes. Daarnaast is het acteren van Piper Perabo en Maria Bello zeker niet slecht.

Ik heb tijdens mijn verblijven in Amerika de Coyote Ugly's bezocht in Denver, New Orleans en New York. Het was daar tijdens mijn bezoeken lang niet zo druk als in deze film gesuggereerd wordt en het gaat er ook niet zo wild aan toe. Maar misschien was ik daar op de verkeerde avonden.

Het grote verhaal is erg voorspelbaar, maar de uitwerking is best wel leuk. Ik heb geen seconde verveeld tijdens deze film, maar dat is vooral dankzij Piper Perabo.

Vermakelijk filmpje, maar als ik er nog eens zou naar kijken zal dit enkel vanwege de actrices zijn..

3*

zonder al die leuke damens was het helemaal niks geworden met dit filmpje.

maar een voldoende kan ik hem niet geven

2 1/2*

But, why would you name your bar after somethin' like that? ....Oh, because Cheers was taken.

Dit is gewoon een leuke/prima feel good movie....

Het verhaal is natuurlijk niet bijzonder, maar de combinatie mooie dames en coole soundtrack maakt dat er een leuke sfeer hangt rond deze film....

Het acteerwerk is ook goed te doen en de aanwezigheid van John Goodman is altijd leuk en natuurlijk ook de leuke Coyote dames ...

Het verhaal is niet zo bijzonder, maar mede door de muziek en de verschillende barscènes is het een toffe film geworden. De acteerprestaties zijn goed en ook de speelduur was prefect, niet te lang en niet te kort. Het bekendste liedje uit de film is "Can't Fight the Moonlight" en is toch wel een van de hoogtepunten in de film.

Een ontspannend filmpje, waar je niet te veel moet bij nadenken, maar waar je je ogen en oren de kost kunt geven.

Voorspelbare en weinig verrassende film. Er wordt nog wel leuk geacteerd door de cast, waardoor ze nog iets van de film kunnen redden. 2 Sterren.

Als ze er wel afvallen, is het misschien nog wel leuker om naar te kijken....

Pas deze film nog eens bekeken.. Vroeger was dit één van mijn favoriete film (what the hell was I thinking?!?)

God, wat een vreselijke film... Ik ben normaliter wel te vinden voor cliché's, maar deze is ronduit slecht en zo voorspelbaar dat ik er misselijk van word. Zulke films zou je niet meer moeten bekijken wanneer je wat ouder bent, dan zie je pas wat er allemaal mis mee is .

ik wèèt dat hij slecht is, maar het is zo'n jeugdsentiment waar ik echt wel plezier aan heb beleefd toen.

Daarvoor toch een voldoende, geholpen door de leuke muziek, mooie dansende dames en John Goodman die danst op de bar. Verhaaltje is jeukerig, maar goed.

Slecht verhaal, géén verhaal, voorspelbaar, cliché.......wat maakt het allemaal uit met zo veel vrouwelijk schoon? Gewoon een heerlijke wegkijker.

Niets voor mij.

Daarvoor is het gewoon te slecht, te vrouwenfilm-voor-tijdens-de-week-op-Vitaya. Het verhaaltje bestaat uit wat leeg 'drama', mopjes die niet grappig zijn en dansende dames die eigenlijk niet dansen maar eerder het dom kalf uithangen op een bar.

Acteren gebeurt hier eigenlijk niet. Op John Goodman na (al kan die ook vééél beter) bestaat de cast uit vrouwen die niet kunnen acteren en een Australische gladjanus die het zonder charisma moet stellen.

De Moonlight-hit van wie-was-het-ook-alweer is nog wel leuk ter herkenning en daar is zowat alles mee gezegd. Hap, slik en weg ermee.

2

Het verhaal op zich is idd voorspelbaar, als je in zo'n bar gaat werken, moet het vriendje ervan niet jaloers zijn

Het cocktail shaken, dansen, het opgeilen etc was best goed, goed op geoefend.

Maar het verhaal op zich, was idd wel slecht.

Er is ook weinig verhaal rond het personage van O'Donnel, ok heel de film draaid rond die Violet, maar rond de andere personages zit weinig verhaal in en dat vind ik bijzonder jammer.

De muziek erin vond ik wel erg goed passend in de scene's.

Maar zoals al vermeld staat, het is een film waar je goed van weg kijkt.

Tja als je nix beters te doen hebt dan ga je kijken naar vrouwen die op de bar dansen, alleen daarvoor een 2,5.

Leuke vlotte film, leuke vlotte meiden, leuke vlotte muziek en John Goodman, altijd goed voor een halfje meer.

Leuke film, goede muziek en de vertolkingen zijn ook goed.

Maar een topper in het genre is het niet, wat niet wil zeggen dat ik me ermee heb verveeld.

De film zou zonder de goede muziek veel minder zijn, dat is een feit !!

Beetje voorspelbaar, maar verder nog een best tof filmpje dat lekker wegkijkt.

Het acteerwerk is wel redelijk en tjah, als je een aantal erg knappe dames op de bar laat dansen, enz. is dat als man zijnde ook wel plezierig om naar te kijken.

Jeugdsentiment. Mooie dames + leuke muziek = aardige film. 3 sterren.

Vlotte onderhoudende film met mooie dames en schitterende muziek. 4 sterren

Cocktail meets Road House. Naar mijn mening licht ondergewaardeerd hier en op IMDB.

Voorspelbaar verhaal maar redelijk uitgevoerd. De dames zien er goed uit en zijn geloofwaardig in hun rollen. Samen met de soundtrack maak dat de film een aantrekkelijke wegkijker.

Lekkere feelgood-film, 3*.

“Is this a church meeting or is this a bar? Make some noise!”

Jeugdsentiment. De film is niet echt hoogstaand en het hangt allemaal van clichés aan elkaar maar het heeft allemaal wel wat aandoenlijks en het heeft altijd een bepaalde charme gehouden voor mij. Natuurlijk heeft dat ook wel met hele banale motieven te maken want welke man houdt nou niet van schaars geklede dames die op bars staan te dansen en alcohol over zich heen kieperen. Het is een beetje primitief maar hé...

En Piper Perabo speelt daarnaast ook erg leuk als Violet, een jonge vrouw die het wil maken als zangeres in the Big Apple. Perabo heeft iets sympathieks over zich en het is leuk om haar te volgen in haar avonturen. Daarnaast heeft ook Maria Bello een sterke rol als eigenaar van de bar waar Violet werkt. En Bridget Moynahan, Izabella Miko en Tyra Banks doen ook geen pijn aan de ogen. Speciale vermelding voor John Goodman die een grappige rol speelt als vader van Violet en de lachers op zijn hand heeft. En de muziek is zeer aanstekelijk. Coyote Ugly is zeker geen hoogstaande cinema maar soms kan een film dan nog heel lekker zijn.

Ik heb de film nog niet gezien, maar ben de afgelopen weken wel naar Coyote Ugly's in Memphis, Nashville en San Antonio geweest. Mijn bezoekjes aan de vestigingen in Memphis en Nashville waren ook niet spectaculair, maar in San Antonio werd ik me toch een partij aangerand door een paar strippers. #meetoo (niet dat ik het erg vond). Morgen ga ik naar New Orleans. Eens kijken of ik de CU aldaar kan meepikken.

Opvallend trouwens dat er hier ondanks het lage gemiddelde vrij veel positieve reacties zijn van zowel mannen als vrouwen. Hoe zou dat nou toch komen.

Een gegarandeerd commercieel succes, want de grootste groep bioscoopgangers destijds, te weten tieners, werd op zijn wenken bediend. Lekkere dames voor de jongens en een voorspelbare lovestory voor de meisjes.

"Coyote Ugly" vertelt het formuleverhaaltje van een jonge frisse meid, te weten Violet Sanford (Piper Perabo), die het in de grote stad wil gaan maken als zangeres. Ze vindt een baantje in de hippe Coyote Ugly-bar, waar in strak leer gehulde dames op de bar dansen, en vindt de liefde bij de jonge Kevin O'Donnell (Adam Garcia).

Een Drama / Komedie film met lekkere, uitbundige muziek en een mooie rol van John Goodman als Violet's ongeruste vader. Piper Perabo zong in eerste instantie haar nummers zelf, maar uiteindelijk is daar toch de stem van LeAnn Rimes overheen gezet.

Erg lollig.

Dat dit een commercieel succes werd zegt wel wat over het publiek van die tijd (en mogelijk deze tijd). Maar ik kan er niet omheen dat ik me kostelijk vermaakt heb met Coyote Ugly. Het is lang geleden dat ik weer echt helemaal in een film zat, terwijl deze film totaal niet perfect is.

Waarom Coyote Ugly is aangeslagen bij het grote publiek is duidelijk. Dat ga ik ook echt niet uitleggen. Voor mannen is het allemaal mogelijk wat leuker, en voor vrouwen mogelijk wat minder. De boodschap of hint die de film soms geeft is ook niet de meest subtiele, maar veel ga ik er niet over klagen.

Acteerwerk is prima. De cast is jong, niet te jong, maar jong. Iedereen speelt met genoeg charme en inleving. Perabo doet het erg leuk en past eigenlijk perfect in de film. Ook Goodman is weer van de partij en doet waar hij goed in is. Bello kon ik ook eindelijk eens uitstaan. Maar wederom moet ze het afleggen tegen de rest van de cast.

Barscenes vormen de hoogtepunten van de film en zijn ook het meest geslaagd. De vaart, sfeer, drukte en het plezier komen optimaal naar voren. De vaart zit er behoorlijk in en het is allemaal lekker entertainend. Omdat er ook zoveel gebeurd en zoveel chaos mee gecombineerd gaat raak je als kijker soms ook een beetje nerveus. Tuurlijk had regisseur McNally veel harder kunnen uithalen op visueel vlak tijdens deze scenes, maar in dit geval blijft het een commercieel gerichte film.

100 minuten vliegen eigenlijk om, ik zat helemaal in de film. De film is vooral op het vlak van entertainment en vaart ontzettend geslaagd. Genoeg flair in de scenes, genoeg details. Het ziet er allemaal prima uit. Inhoudelijk is het wat zwakker. Het verhaal is vaak een rommeltje en clichés zien we genoeg. Het is de vaart van de film die het rommeltje voornamelijk opveegt, waardoor het uiteindelijke resultaat gewoon razendsnelle en zeer vermakelijke entertainment bevat.

Een Jerry Bruckheimer-productie die er bij mij altijd een beetje doorheen geglipt is. En terecht. Hopeloos gedateerd reeds, bevolkt door leeghoofdige personages die zich door een kansloos plot worstelen dat bol staat van de clichés. Piper Perabo in de hoofdrol is leuk om naar te kijken, maar ze moet haar mond echt niet open doen. Iets dat overigens ook geldt voor alle mooie dames om haar heen. De leukste rol is weggelegd voor beste vriendin Melanie Lynskey, die we nog kennen uit Heavenly Creatures. En let op de korte bijrol van Michael Bay als sleazy fotograaf. Perfect gecast.

Vermoeiend klef en cliché eigenlijk. En jeetje wat heb ik dat slappe nummer van Lee Ann Rhymes destijds verfoeid. Nee, best is dit overdreven beeld van huppelende dames op de bar niet, en een muurbloempje dat niet voor publiek durft te zingen maar zich wel staande houdt in deze chaos, tegenwoordig zou dit product afgedaan worden als seksistisch. Als er dan toch redenen zijn om te kijken is het wel de schare mooie dames in de vorm van Perabo, Bello en Moynahan. Tevens wordt er in de bar zelf uitstekende muziek gedraaid en daar is het dan ook wel mee gezegd.

oyote Ugly een film die eigenlijk niet binnen mijn genre past. Ondanks dat is het toch een ontzettende goede film. Mierenzoet dat wel maar wat maakt het uit. Ook al ligt alles er dik op heb ik er toch zeker van genoten.

Coyote Ugly gaat over Violet Sanford (Piper Perabo), een meisje uit een smalltown in New Jersey die de grote oversteek naar New York City maakt in de hoop door te breken als songwriter. Violet schrijft prima materiaal maar omdat ze stagefright heeft kan ze het niet aan de man brengen. Omdat ze toch de kost moet verdienen gaat ze werken in de populairste bar van NYC,Coyote Ugly. Een bar waar mooie dames in weinig verhullende kleding al dansend op de bar bier en sterke drank serveren en water drinken verboden is.

Het verhaal is uiteraard een lachwekkend niemendalletje dat voorspelbaar is van begin tot eind. Het feit waarom ik de film nog wel te kijken vond was dat hij herinneringen op riep aan mijn jongere jaren als marinier en wij als eenheid geregeld in dit soort bars te vinden waren. Lekker bier hijsen, meiden versieren en mee blèren met de rocknummers op de jukebox. Het was ook grappig om Bridget Moynahan hier als een in leer geklede tough girl te zien terwijl ik haar nu wekelijks zie als de gesoigneerde, zij het soms ietwat tuttig geklede, A.D.A. Erin Reagan-Boyle in de serie Blue Bloods. Ook beroepsobesitaspatiënt John Goodman is van de partij als vader van Violet.

Coyote Ugly is een romfilm die voldoet aan alle vereisten maar desondanks geen hoogvlieger is vanwege het suffe en vooral verhaal. Ondanks dat hij makkelijk wegkijkt wel vrij matig.

Anno 2000. De millenniumwisseling lag achter ons, maar mobiele telefonie en internet stonden nog in de kinderschoenen. Ik was 16 jaar en ik merk dat veel films uit die tijd ergens een soort mythische status hadden destijds. Althans, in mijn ogen.
Coyote Ugly was een film die veel aandacht kreeg, mede dankzij de wereldhit Can’t fight the moonlight. Destijds zag ik de film, en gisteravond zag ik hem voor de tweede keer. En dat was wel een verschil in beleving.

Ontdaan van alle hype blijft er een degelijke coming of age film over. Niet slecht, maar het verhaal volgt de gebaande paden heel netjes en knoopt uiteindelijk elk eindje keurig aan elkaar. Het is wel erg braaf allemaal en op een enkele discussie na, blijven de emoties ook erg binnen de perken.

Ook de meer seksuele scenes bleken bij herziening vooral leuk en opzwepend, maar zelden echt pikant. En dat is toch wel een gemis in een film over een nachtclub. (Sowieso vroeg ik me de hele tijd af of een club als deze daadwerkelijk kan bestaan: sexy danseressen, een publiek van mannen en vrouwen en wanneer er een mannelijk danser komt staat iedereen ook te juichen? Wat doen vrouwen van middelbare leeftijd in een club als deze?) Ook de minder leuke kanten van het clubleven zoals lastige klanten, en zaken als seksueel overschrijdend gedrag, komen weliswaar aan beeld, maar slechts vluchtig en ze worden telkens afgedaan met een lach. Het geeft de film in zijn totaliteit een luchtig, maar ook hol gevoel.

De film kijkt lekker weg, en is mooi gefilmd. De dansscenes zijn opzwepend en de muziek van Kid Rock, Def Leppard en Blondie is goed gekozen.
Maar ik blijf het gevoel houden dat er een sterkere film in had gezeten wanneer er wat meer risico was genomen. De film voelt nu meer als een meisjesfantasie over succes, liefde en vriendschap in de grote stad. Maar als dat was wat de makers beoogden, zijn ze daar in geslaagd.

3*