La Bamba (1987)

Prima muziek film over een man die ik niet ken, wel een interessant levensverhaal.

Als jaren tachtig fanaat had ik deze film nog nooit gezien(☺️), dus nu hij op Netflix te zien is maar eens opgezet.het verhaal van Ritchie valens is mij bekend net als zijn muziek en uiteindelijke noodlot.de film is zeker de moeite waard om eens te bekijken.3.5 stars.

Aardige film over een zoon van Mexicaanse immigranten die op vroege leeftijd succes weet te boeken met zijn muziek. Een biopic over Ritchie Valens die toch ook wel bekend is vanwege zijn vroegtijdige dood. De film speelt zich af in de jaren '50 tijdens de begindagen van de rock 'n roll, en die periode is hier treffend neergezet. Het is echter allemaal nogal standaard en tegen het einde zakt het wat in. Lou Diamond Phillips doet het prima (ook al is hij wat te oud voor de rol).

Leuke biopic over Ritchie Valens. De film ademt ondanks de jaren 50 setting een jaren 80 feel uit, wat vooral te wijten is aan het acteerwerk. Nergens echt storend, maar af en toe nogal over de top.

De film vertelt chronologisch de opkomst van de rock ‘n roll tienerster. De hoofdpersoon blijft helaas een wat vlak personage, en de strijd die zijn broer in zijn schaduw moet voeren als zwart schaap is vele malen interessanter qua psychische ontwikkeling. Het helpt ook niet dat Ritchies opkomst in de muziek heel gemakkelijk gaat; zijn band is meteen enthousiast over hem, en overal waar hij speelt is het direct feest. Hij heeft geen persoonlijke demonen te overwinnen, waardoor het af en roe nogal moeilijk meeleven is met hem. Het enige dat hem echt moeilijk afgaat is zijn relatie, maar dat ligt dan weer aan haar vader, en die strijd is daarnaast nogal plots overwonnen.

Maar los van deze tekortkomingen is La Bamba een dramatische, maar ook vrolijke film, over de jonge jaren van de rock ‘n roll, en eentje die de moeite waard is om eens gezien te hebben.

3,5*

Herziening.

Was de film eigenlijk al vergeten en dat is niet zo vreemd. Beetje een niemanddalletje waar vreemd genoeg Valens in dramatisch opzicht het minst intressant is. Het drama komt vooral voort uit de afgunst van broerlief, die wel aardig kan tekenen. Dat is echter veel te weinig om de film interessant te houden. Phillips doet het best aardig maar is veel te oud voor de rol. Verder nergens vervelend maar goed is het zeker niet.

2*en

Verrassend leuke muziekfilm. Niet heel veel diepgang maar wel een heerlijke 50s sfeer en goede muziek.

(Gezien op 18/10/19)

Dat ik deze film vier sterren geef, heeft absoluut te maken met jeugdsentiment.

Los daarvan vind ik het een steengoede film. De nadruk legt niet enkel op de snelle zangcarrière van Ritchie Valens.. Valdez focust op de verhouding tussen Ritchie en zijn broer Bob (als een Kaïn en Abel) en de bemiddelende rol van hun moeder. Er is ook Ritchie's liefde voor het blanke meisje 'Donna'. Zijn succes is niet vanzelf gekomen en eindigde abrupt.

Dram, liefde en muziek. Prachtig. Er is ook veel aandacht voor het leven van de Mexicaanse immigranten in getto's en de raciale spanningen in de US.

'Het leven is een slang. Een slang die uit zijn eigen dode huid kruipt.'

Wat mij betreft dus een topper, die me zal bijblijven en nog wil herbekijken!