A Little Princess (1995)

Wat een verschrikkelijke remake! Onwijze slechte acteerprestaties en absoluut geen diepgang van de personages! Het enigste leuke aan deze remake is dat haar fantasie verhaaltjes tot leven komen, thats it.
Geef mij maar 10.000 keer liever de versie van Shirley Temple uit 1939. Dat is pas acteren en diepgang! Een echt juweeltje de remake uit 1939.

Slechte acteerprestaties? Tss, allesbehalve dat. Sorry, maar dat kan ik echt niet serieus nemen. Iedereen - en vooral Liesel Matthews - speelt vol overtuiging. Ik heb met veel bewondering zitten kijken naar de acteeprestaties van deze erg jonge cast.

Lieve, zoete jeugdfilm die vooral uitblinkt door de prachtige, sfeervolle decors en het kleurgebruik.
Het is wel echt gemaakt voor een jong publiek en dus is de verhaallijn simpel en het acteerwerk hier en daar iets te overdreven, maar neemt niet weg dat het verder een zeer onderhoudend en sprookjesachtig geheel is.

Deze blijft mooi.

****

Een film die ik vroeger talloze keren met mn vriendinnen heb bekeken... jeugdsentiment

Keek deze vroegah wel eens, hebben we nog op videoband. Toen vond ik vooral de soldatenstukjes leuk, nu zie ik dat deze film een best hard thema bespreekt in een kinderfilm. Erg goed uitgewerkt. 3,5*

Er zitten een paar grappige momenten in de film, dat ga ik niet ontkennen. Maar wat een berg vreselijk sentiment, zoetsappigheid, quasi-intelligent koterpraat en ergerlijke dialogen.

En zeker met dat vreselijk overdreven en belachelijke laatste deel kan ik hier toch niet meer dan 1* aan kwijt, een hele nipte.

Een 3.0 omdat ik het als klein meisje zo'n geweldige film vond.
De muziek vind ik nog steeds práchtig!

Vroeger gezien en erg van genoten, dus maar gekocht en herzien.

En blijft een heerlijke film, reikt naar het hart en weet het ook te bereiken zo nu en dan. De jonge cast weet het goed te brengen, met de princess als ultieme uitblinker. Dacht trouwens al dat ik Camilla Belle als jong kindje daar rond zag lopen, grappig.

Visueel af en toe best leuk, vooral in het begin in India, en ook de muziek mag niet onderdoen.

Ietsje minder als vroeger, maar alsnog heel genietbaar met een erg sterk einde.

Krappe 4,5*

Je moet toch wel een hele grote zuurpruim zijn als je hier niet op zijn minst een beetje bij weg hebt kunnen dromen hoor, op sommige stukken misschien wel een beetje te zoet en overduidelijk gericht op kinderen, maar wel op een intelligente manier en dus zeker niet storend. Gewoon een erg speciaal en magisch sfeertje, mooie decors, aankleding, leuke rolverdelingen (Matthews!!) etc. Bijna twintig of niet, ik kan er nog steeds schaamteloos van genieten.

3 sterren

jeugdsentiment:)

Samen met mijn dochtertje van 7 jaar oud zitten kijken. Ik was even bang dat het wat te oubollig voor haar zou zijn maar ze heeft ervan genoten. Sterker nog, ze heeft hem inmiddels drie keer gezien. Je wordt getrakteerd op mooie beelden en een ook een mooi verhaal. De film weet de spanning en de aandacht van de kinderen aardig vast te houden. Als volwassene is het ook goed te doen om deze film mee te kijken. Ik vond hem ook best leuk om te zien.

Ook ik (48) heb net als vele anderen genoten van deze film. Heerlijke sprookjesachtige film echte tranentrekker.
Had hem nog niet gezien, denk dat ik maar eens op zoek ga naar het origineel.

I am a princess. All girls are. Even if they live in tiny old attics. Even if they dress in rags, even if they aren't pretty, or smart, or young. They're still princesses. All of us. Didn't your father ever tell you that? Didn't he?

Ondanks dat het een 2de of 3de remake is, blijft deze toch een heel stuk trouwer aan het boekverhaal en werkt het drama veel beter dan de originele film met Shirley Temple. Liesel Matthews zet de rol van Sara fantastisch neer, vol mededogen voor anderen en een ongelooflijke verbeeldingskracht. Hoewel het meisje dat Becky speelde het wel aardig deed, vond ik haar miscast. Ze zag er te cute uit voor een werkster, ook te jong in vergelijking met de boekversie en dat ze er een zwartje van hebben gemaakt heeft vast te maken met veramerikanisering van het verhaal. Dat ze de vader van Sara niet hebben laten sterven zoals in het boek kan ik best wel inkomen, maar ondanks dat heeft het boek ook een happy end hetgeen ze best wel in de film hadden kunnen verwerken.
Deze film blijft ondanks de tekortkomingen hoogst genietbaar.

Grappig wat je daar allemaal zegt, maar de versie uit 1939 is echter de eerste verfilming van het boek en dus het "origineel". Maar de Shirley Temple versie blijft helemaal niet trouw aan het boek en heeft heel weinig diepgang, tenzij je zingen en dansen diepgang noemt.

Ik kijk deze film al zo lang ik me kan herinneren; het is nog altijd mijn favoriet. Geweldige film.

Wat een prachtig sprookjesdrama is dit toch. Heerlijk sfeervol en teder, met fraaie cinematografie, uitstekend acteerwerk, oog voor detail, fraaie costuums, een bescheiden dosis humor, en een sprookjesverhaal die je meezuigt. Alfonso Cuarón levert hier een film af van een dermate hoge kwaliteit dat ik niet van een kinderfilm kan spreken. Het is een film die misschien wel de essentie (of is het de magie?) van het kind-zijn weet te grijpen. Enig minpuntje is het kitscherige en kinderlijke poster, want daardoor heb ik deze heel lang onterecht laten liggen. Deze (van slechte kwaliteit) of de DVD-cover vind ik er veel beter bij passen.

Ben nu ook heel benieuwd geworden naar de mini-serie (1986) en naar de versies van The Secret Garden uit (1975) en (1993).

Dit is een heerlijk warm sprookje die je met een goed gevoel achterlaat. Een sprookje over dromen, kinderlijke onschuld en fantasie. Perfect voor een koude winteravond. 4,5*

Zeker doen als dit soort verhalen je aanspreken. De versie van 1986 is nog sterker omdat deze het boek het trouwste verfilmd. Laat de versie met Shirley Temple best links liggen want die wijkt heel sterk af van het originele verhaal. En ja The Secret Garden is van dezelfde auteur, schitterend boek dat ik ook heb gelezen en beide verfilmingen vond ik heel goed, met voorkeur voor de miniserie uit 1975 (trouwer aan het boek alweer). En als dit soort verhalen je liggen kan ik je ook "The Railway Children" aanraden

Dank je alexspyforever. Deze film kwam ik een hele tijd geleden juist op het spoor doordat jij het ergens op een forumdraadje of toplijst noemde.

The Railway Children (1970) heb ik ook al een tijdje op de plank liggen dus die komt relatief snel aan de beurt, en die andere films heb ik al aan mijn (veel te lange) nog zien lijstje toegevoegd, dus ook die komen vroeg of laat aan de beurt

Hehe ben ik blij dat ik je al eerder van dienst heb kunnen zijn
Films zoals deze krijgen op MM weinig aandacht. Railway Children (2000) vond ik persoonlijk nog een stuk beter maar beide versies zijn goed gedaan.

Soms zet ik deze film gewoon op, op de achtergrond. Wat een fijne, mooie, lieve film

Een mooie familiefilm die je zo nu en dan weer even kind laat zijn.

Gebaseerd op het verhaal van Frances Hodgson Burnett, is dit de meest recente versie van The Little Princess (1917). Daarnaast zijn er ook wat TV-series verschenen. Dit was de laatste film voor Arthur Malet. Hij overleed op 18 mei 2013. De inmiddels volwassen Liesel Matthews vertolkt de rol van Sara Crewe. Ze verscheen slechts in 3 films. Opmerkelijk detail is dat haar tegenspeelster Eleanor Bron eveneens op 14 maart werd geboren.

Een mooie verfilming onder leiding van Alfonso Cuarón. Genomineerd voor 2 Oscars, maar uiteindelijk nooit gewonnen. Wel viel de film tijdens de Los Angeles Film Critics Association Awards 3 keer in de prijzen.

3,5 *

Deze fairytale-remake van de Mexicaanse cineast Alfonso Cuaron heeft voldoende sfeer, en de muziek is werkelijk prachtig. De combinatie van kostschooldrama en fantasy (opgebouwd uit elementen van het Hindoeïsme) komt echter nooit echt goed van de grond. Het scenario mist originaliteit en spanning. Ook het acteerwerk is voor het grootste deel ondermaats, al is de jonge hoofdrolspeelster prima gecast. Als geheel voelt a Little Princess iets gehaast aan; écht leven gaat de wereld van Sara Crewe nooit.

Net geen voldoende.

van de poster word ik niet goed, maar ik ben wel een Cuaron liefhebber. Is dit te zoet voor mij?

Lastig te zeggen. Vind Cuaron redelijk veelzijdig als je kijkt naar het soort projecten dat 'ie aanpakt (van roadmovie tot volbloed sci-fi), kenmerkend is vooral de (visuele) stijl. In dit geval vrees ik inderdaad dat het verhaal je te zoetjes is, maar wellicht is er (audio-)visueel wel het nodige te genieten. Hangt er vanaf in hoeverre dat aspect de (positieve) doorslag kan geven als het narratief misschien iets minder bevalt.

Met deze uiterst charmante familiefilm voor het hele gezin toont Alfonso Cuarón op verrassende wijze zijn veelzijdigheid. Aan de acteerprestaties van de volwassenen schort het hier en daar wel wat, maar de kinderen brengen het er over het algemeen goed vanaf. Vooral de vertolking van Liesel Matthews mag er zijn. Daarnaast zijn de kleurrijke, exotische intermezzo’s oogverblindend mooi.

In een ver verleden heb ik de vooroorlogse versie met Shirley Temple wel eens gezien. Dat is te lang geleden om een vergelijking te kunnen maken met deze remake, waarnaar ik met veel plezier gekeken heb.

Ik lees hier en daar in de commentaren dat de film te zoet zou zijn. Ik vraag mij in alle gemoede af hoe kan een film die gemaakt is met kinderen en primair bedoeld is voor kinderen in ’s hemelsnaam te zoet zijn? Volgens mij heeft Cuarón met deze film voor die doelgroep een voltreffer gecreëerd. Knap gedaan.

terechte vraag.

Echter is of er kinderen in spelen en of het (deels) voor kinderen bedoeld is, nooit van invloed op het uitdelen van een te zoet predikaat van mijn kant; dat gebeurt echt alleen wanneer ik iets te zoet vind voor mezelf. Ik heb geen kinderen, en of het voor hen leuk is, is dus niet direct iets waar ik mee bezig ben.

Miss Milton denkt dat ik dit niet goed trek, ook al zie ik Cuarons films graag. Iemand die het aandurft daar tegenin te gaan? Ze heeft niet altijd gelijk...

[quote]John Milton schreef:
Ik vind deze film over kinderen op een strenge kostschool helemaal niet "te zoet". Je komt af en toe wel eens film tegen waarbij het glazuur van je tanden springt. Dat is hier zeker niet het geval. Je kunt met een gerust hart de uitdaging van Miss Milton aangaan.

Degelijke kinderfilm, maar toch stoort de toon me af en toe. Ten eerste het hele prinsessen gedoe. Ik krijg toch het idee dat dit soort boodschappen (die in Disneyfilms natuurlijk in de overtreffende trap voorbijkomen) flink heeft bijgedragen aan het narcisme van menig selfieschietende generatiegenoot. Verder is de film ook wat overdreven op sommige momenten, zoals het gehele gedoe rondom haar vader, maar ook het politiebusje met een heel peloton aan agenten om een klein meisje op te pakken.

Niettemin is de film kundig gemaakt en is het duidelijk dat dit menig kind zal aanspreken. Visueel ook degelijk, al zijn de CG beelden in het verhaal rondom Rama wel flink gedateerd. Maar helaas is het de toon die de muziek maakt en dat kost de film flink. 2*.