Legend (1985)

een geweldige film met een jonge tom cruise.heb altijd kunnen genieten van deze film.en nu nog steeds.

Ja vroeger vond ik deze film mooi nu stukken minder, maar hij kan er nog mee door wel leuk om een onherkenbare Tim Curry (The Darkness) te zien spelen die stem van hem alleen al.

Gisteren de director's cut proberen te kijken. Die is toch wel erg matig. De meeste scenes zijn verlengd, de muziek is vervangen en sommige tenenkrommende dialogen zijn erbij gepropt. De film wordt er absoluut niet beter van, integendeel, veel scenes duren te lang, met rommelige montage en hoorbare verschillen in het geluid.

De nieuwe soundtrack is zeer standaard, en ontbreekt iedere emotie die in de originele tangerine dream soundtrack aanwezig was.

De theatrical cut is naar mijn mening veruit de "beste" versie van deze film, maar nog steeds erg teleurstellend.

Verrassend leuk.

De film loopt als een klassiek sprookje met extra fantasy elementen. Dat maakt dat het verhaal nogal fragmentarisch is en het niet zo solide aanvoelt als LOTR en z'n gezanten, anderzijds is het ook een stuk minder saai en blasé.

Visueel ook stukken leuker trouwens, wat mij best verraste voor een 80s film. Scott maakt goed gebruik van z'n decors om met belichting, een overdaad aan accessories en de juiste camera posities deze magische wereld tot leven te wekken.

Poppenwerk was ook nog overtuigend. Vaak zijn dat soort films (Dark Crystal en dergelijke) toch té verouderd om er echt nog van te genieten. Allicht omdat deze wat donkerder is dat het net wat minder opvalt, maar ik had er hier weinig tot geen last van.

Het is regelmatig wel echte uberkitsch, maar Scott's regie is zo overtuigd dat het niet eens stoort. Leuk filmpje, jammer dat ik deze nooit rond m'n 12de ofzo gezien heb, toen was het vast één van m'n favorieten geweest. Maar hij staat nog wel steeds overeind.

3.5*

Niet veel soeps. Mia Sara ziet er uiteraard fantastisch uit maar dat alleen is helaas niet voldoende.

Special effects zien er voor een film van 35 jaar eigenlijk nog best okay uit. Helaas maken het simpele verhaal, het warrige script, matige acteerwerk en vervelende muziek de film best lastig om uit te zitten. Dat is me met moeite gelukt en wat mij betreft direct ook de laatste keer. Niet echt een aanrader...

Interessante mislukking. Scott, Cruise, Curry, de ingrediënten zijn veel belovend, maar het is uiteindelijk een bizarre mislukking. Scott is geen romanticus en de regie is daardoor veel te zakelijk. Dat maakt het geheel nogal afstandelijk en dat is natuurlijk de doodsteek voor elke fantasy story. Want van een afstandje ziet het er per definitie nogal idioot uit.

Een rare mislukking, maar door het gebrek aan gevoel, ook geen cult materiaal.

Een wat kinderlijke sprookjesfilm met mooie, kleurrijke beelden, eenhoorns, trollen, een mooie Mia Sara en een piepjonge Tom Cruise die als een soort Sneeuwwitje en Peter Pan heel romantisch door het bos huppelen tot ze met het kwaad worden geconfronteerd. De film gaat dan wat meer de duistere kant op, getrouw aan de traditionele oorspronkelijke sprookjes voordat Disney zich ermee ging bemoeien. Het hoogtepunt is Tim Curry als duivel, enfin de Lord of Darkness. En ook de magistrale muziek van Jerry Goldsmith, hoewel die soms wat te nadrukkelijk aanwezig is. De versie met de muziek van Tangerine Dream heb ik dus niet gezien.

Toch wel jammer dat je een samenwerking tussen Ridley en Tom hebt, en dat je dan zo'n matige film krijgt. Wat dat betreft, was de samenwerking tussen Ridleys broer en Tom toch wat beter.

Verdienstelijk en de moeite waard voor de liefhebbers van het genre.

Ik heb ooit de korte versie gezien, 25 jaar terug, en vroeg me bij deze af wat er nu eigenlijk toegevoegd is, ik zou het zo snel niet weten. Ik vermoed dat er 3 versies zijn waarbij de Amerikaanse versie weer anders is (met Tangerine Dream soundtrack, die best prima klinkt op het eerste gehoor, als ik op YouTube afga). De klassiekere Jerry Goldsmith score in deze vond ik niet verkeerd, met name het mysterieuze deuntje in het begin, dat nog een keer terugkomt, is sterk. Ook de muziek als Jack die beul verslagen heeft. Maar verder blijft het wat flets.

Interessant voor de kenners zijn de invulling van een aantal bijrollen: Robert Picardo (later bekend als de holodokter in Voyager) speelt een moerasheks, de jongen uit Die Blechtrommel, David Bennent (lijkt ondanks 6 levensjaren verder bijna geen jaar ouder), speelt de elf Gump. Cruise en Sara spelen ondanks een matig script enthousiast en Tim Curry's makeup is grandioos (effectenmaker Rob Bottin bewees eerder al zijn wereldklasse met The Thing uit 1982). Aan Ridley Scott is het verder wel toe te vertrouwen dat alles er prachtig uit ziet.

Toch zijn er schoonheidsfoutjes:
-te vaak is het te duidelijk (en dus niet erg strak) gedubd;
-soms ontbreekt zelfs essentieel geluid als we bijvoorbeeld een stille entourage van Gump horen terwijl die er toch behoorlijk lawaaiig en levendig oogt;
-de hoorn van de eenhoorn wiebelt, dit was natuurlijk ook lastig te realiseren;
-de vlammen die de Lord of Darkness zogenaamd afschiet kwamen wel erg duidelijk uit de grond;
-soms toch echt te duidelijk studiowerk;
-op het einde zien we de Lord of Darkness eerst in een grot waar bijna geen zonlicht komt en vervolgens de hemel in schieten...huh?

En ja, het script heeft noch de humor en charme van Willow, noch het duistere van Return to Oz, noch de diepgang van Neverending Story. Hiermee begrijp ik de kritiek dat het toch wat zielloos blijft. Toch kan ik het waarderen als toevoeging aan de bescheiden catalogus aan fantasy films, zoveel zijn er echt niet gemaakt en het genre is nooit echt gerespecteerd geweest (predikaten als kinderfilm en sprookje komen te snel om de hoek kijken).

Ok.

Dit is een degelijke en vroege film van Scott, in de tijd dat hij nog passie leek te hebben voor zijn films. Tegenwoordig zijn er niet veel titels meer onder zijn naam die echt veel beter zijn dan een zesje. Alhoewel ook Legend maar een zesje vanuit mijn kant krijgt is de passie toch meer te voelen in deze film.

Cruise speelt een aparte rol, een rol die hem niet bepaald op het lijf is geschreven. Onderdanig en onschuldig is hij nou net niet. Ook Sara lijkt er alleen maar voor haar looks te staan, niet voor haar acteerwerk. De bijrollen vallen ook allemaal erg tegen, enkel Bennent weet het aardig te doen als kind. Zelfs Curry viel me eigenlijk tegen.

Het visuele aspect van Legend is verreweg het beste aan de film. Scott doet er werkelijk alles aan om zijn fantasiewereldje tot leven te wekken. Zeker uit het jaartal 1985 ziet het er wonderschoon uit. Vooral de sequentie waarin scenes zich onderwater en in een rozenbladstorm afspelen zijn bijna magisch te noemen. Scott weet zich op dat gebied heel erg goed staande te houden.

Helaas zijn dat ook de meeste punten weer zo'n beetje. Het verhaal is verder redelijk suf en ontzettend serieus uitgevoerd. Het is eigenlijk gewoon saai te noemen. De personages zien er allemaal apart genoeg uit maar het wil allemaal maar niet echt lukken. De zure plek kan ik nog niet vinden, maar het wil gewoon niet overkomen, hoe goed het er ook uit mag zien.

De finale met demon Curry valt ook best tegen. Naarmate de film naar zijn laatste minuten tikt daalt het visuele niveau ook want de finale was wat klungeliger. Echt mooie beelden zijn alleen maar in het eerste gedeelte te vinden, alles wat daarna komt wil niet echt heel erg meer overtuigen.

Dankzij de korte speelduur is het allemaal nog wel degelijk uit te kijken, maar toch had er meer ingezeten. Luchtigheid is misschien de zere plek. Visueel erg mooi, alle andere aspecten die daarmee moeten combineren zijn wat minder helaas.

Ik heb hier heel gemengde gevoelens bij. Enerzijds heb ik me bij menig moment dat volgens mij serieus bedoeld was, rot gelachen, omdat het écht zo fout en slecht was (maar bon, waar je je kijkplezier maar vandaan haalt zeker?), anderzijds is de film op veel momenten super sfeervol en ziet het er visueel ongelooflijk mooi en betoverend uit. De vele praktische effecten, de gedetailleerde sets en omgevingen, de fantasie die van elk beeld afdruipt. Het wordt daardoor een echte mixed bag, maar het positieve overweegt wel net. De film ziet er gewoonweg te mooi en sfeervol uit om hier een onvoldoende aan te geven. Het helpt ook wel dat ik gewoon erg te vinden ben voor het fantasy genre. Het verhaal is hier clichématig en generiek tot in het extreme, maar dat leek me vrij doelbewust. En zoals ik al zei, soms wordt het zo cheesy en fout dat het grappig wordt; nergens had ik dus een moment waarop ik de film af wilde zetten. Tim Curry is zelfs ontzettend tof als de Dark Lord, geweldige stem en make-up effecten. Het allerslechtste element uit Legend? Tom Cruise. Zelden zo'n misplaatste en ongelooflijk slechte acteerprestatie gezien. Pijnlijk.

Een beetje een vreemde eend in de bijt uit Ridley Scotts oeuvre, maar je voelt toch wel echt zijn liefde en passie voor film en film-maken doorstromen in elk beeld van deze Legend. Een zekere vorm van charme en bezieling die niet zozeer meer aanwezig is in zijn films van het afgelopen decennium. Een kleine 3*, goed voor één keertje.

Mooie poster.