
Bean (1997)
Alternatieve titel: The Ultimate Disaster Movie
Verenigd Koninkrijk / Verenigde Staten
Komedie
90 minuten
geregisseerd door Mel Smith
met Rowan Atkinson, Peter MacNicol en Pamela Reed
Bean werkt in een Brits museum, en zijn bazen willen hem ontslaan omdat hij telkens slaapt onder werktijd. Hij wordt echter naar Amerika gestuurd, naar een klein museum in Los Angeles om precies te zijn, waar hij de presentatie van een nieuw schilderij moet doen. Hij weet hier echter niets van af...
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=mBwd_hHKw0M
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,5 / 97576)trailer (YouTube)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Google Play: € 7,99 / huur € 3,99kijk op Amazon Prime
De scenes met Mr. Bean alleen zijn leuk maar voor de rest een tegenvaller. Ook de tegenspelers zijn matig. Geef mij maar de serie.
Heb deze maar weer eens bekeken en zo slecht is het allemaal toch ook weer niet. De tegenspelers zijn ook best aardig, ik meende dat ze lang niet zo goed waren maar bij herziening valt dat toch wel mee. Leuk om Pamela Reed in de film te zien, alleen die heeft vaak zulke kleine rolletjes, jammer. Ook nog een klein rolletje voor Burt Reynolds. De eerste helft is trouwens nog vrij leuk waarin de bekende fragmenten uit de serie toch behoorlijk goed in de film worden ingelast en later in de film ook nog wel en de film wordt passend afgesloten. Wel halen veel grapjes de vaart uit het verhaal, in hoeverre dat veel voorstelt. Het begin van de film lijkt vrij sterk op het begin van Flodder in Amerika.
Het hoogtepunt van de film is als Bean alleen met het schilderij is met alle gevolgen van dien. ik lag toch wel weer dubbel zoals iedere keer als ik de film zie en wat dat betreft is Rowan Atkinson steengoed met het uitbeelden van het typetje Mister Bean. Daarna gaat de film wel achteruit met Bean die een soort superheld en superdokter wordt, Kan wel begrijpen dat je zo'n film probeert te rekken anders haal jel de lengte niet en dan is de film nog aan de korte kant, want de aftiteling begint bij mij na ongeveer 80 minuten maar voor mij duurde hij toch iets te lang. Wel kent de film over de hele lengte zeer grappige momenten.
Eerste helft 5.0 / tweede helft 4.0.
Ik vind het een geweldige film met geweldige stukjes. Zoals:
Bean die met zijn broek voor de droger ging hangen
Bean die net alsof doet alsof hij een geweer heeft
Bean die naar iedereen zijn middelvinger opstak
Bean als dokter
Snap de lage punten niet,vind hem zelfs een beetje beter dan deel 2.
Ik sluit me hierbij volkomen aan.
4.0*
Het verhaal is niet leuk om te volgen, de humor komt niet goed over en zo zijn er nog een paar dingen te bedenken. Ook erg jammer dat Mr. Bean teveel praat in deze film en dat er veel scenes over de familie gaat waar ik dus niet niet geinteresseerd in ben.
Ik denk ook dat Mr. Bean niet echt geschikt is voor een film. De serie gaf iedere belevinis in een korte aflevering weer die los van elkaar staan en dat pakt veel beter uit naar mijn idee.
Voor mijn gevoel duurde de film gewoon te lang en was best slaapverwekkend te noemen. Heb nauwelijks kunnen lachen. Desondanks ben ik nog altijd benieuwd naar deel 2, en ik ben ook zeker van plan die een keer te bekijken.
2*
2,5 sterren, omdat het muzikale thema toch wel goed erbij past, hoewel een beetje melig misschien.
3.5*
Toch vind ik Mr.Bean's Holiday iets beter want daar zijn de grappen meer geslaagd en gebeurd er wat meer. Maar deze blijft je ook wel bij.
Deze film was beduidend beter dan die flop van Holiday. Daarin zie je duidelijk dat hij veel minder energie heeft dan in deze film en dat het te lang geleden was dat hij Bean speelde. Scénes zoals op de kermis wanneer hij prutst aan het paneel en op het vliegveld, dat is helemaal Mr. Bean. In Holiday kon ik dat gemene kantje nergens terugvinden.
Echte bean fans zullen zich wel vermaken maar het haalt nooit het niveau van de serie
Een leuke grap vond ik bijvoorbeeld de scene dat de kip in de magnetron ontploft. Ook leuk was dat stuk dat Bean een kermis attractie spannender maakt. En zo zijn er nog wel meer leuke en geslaagde grappen. Maar sommige grappen vond ik dan weer wat minder geslaagd. Paar voorbeelden: De scene dat Bean het schilderij molesteert vond ik een beetje te flauw, ik kon daar niet om lachen. Wat dan weer wel leuk is gevonden is dat Bean het schilderij later in de film vervangt door een poster. Ook de scène dat Bean een doktor is vond ik wat te flauw.
Om sommige grappen kon ik dus niet lachen, maar de mindere momenten worden vaak genoeg afgewisseld door leukere momenten. Dit zorgt ervoor dat de film wel makkelijk weg te kijken is.
Rowan Atkinson acteert erg goed als mr Bean. Toch knap dat Atkinson zo typetje kan neerzetten. De rest van de cast acteert ook wel aardig. Verder is de soundtrack van Howard Goodall wel aardig. De muziek past goed bij de film.
Al met al is deze film een leuke wegkijker. Deze film heeft een aantal leuke grappen, maar ook een aantal mindere. Toch is deze film wel vermakelijk.
2,5 ster voor deze film.


Schitterende Komedie (Heropfrissing)

geweldige serie. Deze film (die ik ook al ontelbare keren heb gezien) is een fantastisch
verlengstuk van de serie. Het verhaal is aandoenlijk en avontuurlijk met hier en daar
aanstekelijke grappige situaties.
Rowan Atkinson zet op een heerlijke droge en knullige manier Mr Bean neer.
Nostalgie ten top want inderdaad deze is ook al van het jaar 1997

Vervolgens komt er een mr. Bean film uit .. en vind ik het juist super dat het zo snel voorbij is..
Goeie film. Mr. Bean vind ik al heel leuk, zelfs toen ik jong was kon ik ervan genieten. Ik moet zeggen dat het nu een 50/50 gevoel is. De ene grap is leuke dan de andere. Maar zo leuk als de serie zou de film bij mij niet worden helaas!
Ik vraag me af of Rowan Atkinson nog normaal kan functioneren, buiten dat hij Mr. Bean speelt.. Wat een geniale gezichten kan die vent trekken zeg .. Haha! Nee, deze man heeft geweldige humor. In de serie altans. Zoals ik al eerder zei: "Maar zo leuk als de serie zou de film bij mij niet worden helaas!", en ik denk dat, dat ook echt geld. Want de serie lag je eigenlijk constant in een deuk. Waarbij je met de film de lol ietsjes minder hebt... Weet niet hoe het komt, ik denk ook dat de zweer die er hangt lager is dan met de serie! Jammer... Peter MacNicol deed het ook wel leuk, net zoals de rest van de familie.
Bean is wel een leuke film, het verhaal is leuk en soms ook weer niet. Ik vond het leuk dat hij van Geheime agent in Johnny English nu opeens een bewaker is in een museum waar kunst word tentoongesteld. Hij word uitgekozen door directie om naar Amerika te gaan met een schilderij die daar naar toe vervoerd word, met alleen ongelukjes en andere domme dingen die volgen. Het concept is daarom wel leuk, maar valt soms ook weer tegen.. Zo zie je maar weer dat je een heen en weer idee hebt bij de film. Waar hij het telkens net niet is. Stond toevallig op Netflix Nederland, waarnaar ik dacht: "Laat ik die maar weer eens gaan kijken."
3.0*

Heb deze maar weer eens bekeken en zo slecht is het allemaal toch ook weer niet. De tegenspelers zijn ook best aardig, ik meende dat ze lang niet zo goed waren maar bij herziening valt dat toch wel mee. Leuk om Pamela Reed in de film te zien, alleen die heeft vaak zulke kleine rolletjes, jammer. Ook nog een klein rolletje voor Burt Reynolds. De eerste helft is trouwens nog vrij leuk waarin de bekende fragmenten uit de serie toch behoorlijk goed in de film worden ingelast en later in de film ook nog wel en de film wordt passend afgesloten. Wel halen veel grapjes de vaart uit het verhaal, in hoeverre dat veel voorstelt. Het begin van de film lijkt vrij sterk op het begin van Flodder in Amerika.
Het hoogtepunt van de film is als Bean alleen met het schilderij is met alle gevolgen van dien. ik lag toch wel weer dubbel zoals iedere keer als ik de film zie en wat dat betreft is Rowan Atkinson steengoed met het uitbeelden van het typetje Mister Bean. Daarna gaat de film wel achteruit met Bean die een soort superheld en superdokter wordt, Kan wel begrijpen dat je zo'n film probeert te rekken anders haal jel de lengte niet en dan is de film nog aan de korte kant, want de aftiteling begint bij mij na ongeveer 80 minuten maar voor mij duurde hij toch iets te lang. Wel kent de film over de hele lengte zeer grappige momenten.
Eerste helft 5.0 / tweede helft 4.0.
Ik vind het toch maar een erge leuke film. Ik had hem eigenlijk slechter verwacht. Waarschijnlijk wordt hij beter na een aantal keren kijken. Die twee kinderen blijven wel aardig irritant, maar hebben maar een kleine rol. De andere rolllen zijn ook niet zo sterk. Het is ook meer een familiekomedie. Maar heb toch een hoop gelachen, ook al haalt het niet bij de serie. En de bekende fragmenten worden toch vrij goed gecombineerd met het eigenlijke verhaal. Het hoogtepunt blijft, als ze hem alleen laten met het schilderij, waarna het wel wat minder wordt. Ook gaan ze er te lang mee door. Dr. Bean die dokter wordt, gaat eigenlijk te ver. Maar ja, het is nou eenmaal allemaal kolder. En zo worden de problemen weer handig opgelost door Mr. Bean.
Zeer vermakelijk. 5.0
In Glee zag ik Lea Michele (Sarfati) na het heengaan van haar liefste naar het eeuwige, dit liedje zingen. Misschien nog wel ontroerender en zeker breekbaarder dan haar versie van Make you feel my love. D.W.Z, ik zag het via Youtube, want ik volg toch niet echt televisieseries. Ik heb er gewoon niet heel veel mee, met televisie. Hoe dan ook, daar moest ik aan denken. Dat ik dat stukje zag met dat nummer. De manier waarop ik het hier naar voren zag komen, herinnerde me er weer aan. Het is raar hoe het menselijk brein werkt, in elk geval. Dat ik meteen aan Lea moest denken, toen ik dat nummer hoorde.
Peter MacNiccol is geweldig, Rowan Atkinson is onnavolgbaar. Heerlijk subtiele humor, die het beste in mij naar boven haalde. Ik houd van de manier waarop Rowan Atkinson loopt, praat, eet, door het beeld beweegt. Alles klopt wel zo'n beetje. Er is een kalmte in hem, die heel goed werkt. Zeker voor een druk personage, is het imo wel belangrijk om zelf niet heel druk te zijn van nature. Je kunt dan gewoon eruit knallen, zeg maar, om de drukte in jezelf te kunnen vinden. Als je druk bent en druk gaat doen, wordt het allemaal zo uitvergroot druk. Dit is nog wel te doen. Heerlijke humor dus, met heerlijke slappe humor. Het moet je liggen. Soms is het wel heerlijk om dit soort flauwigheid te zien. Prachtig.

De langspeelfilm probeert dat ook wel maar dezelfde spankracht opbrengen ligt wat moeilijker. Komt daarbij dan Beantje al overbekend is en de film geeft niet wat ervan verwacht werd. Gebeurt meer.
Leuke film overigens, maar haalt het bijlange na niet op de vele sketches die destijds van dit personage op TV kwamen.
Daarvoor is een film eigenlijk te lang, neemt niet weg dat het wel leuk is om naar te kijken, maar je bent ook blij dat het bijna anderhalf uur voorbij is.
Naast uiteraard Atkinson zelf vind ik overigens dat de film ook zeer goed gedragen wordt door MacNicol. Ook zijn expressies zijn hilarisch.
Qua verhaal vond ik deze film best boeiend. De hetze met het schilderij en wat er aan vooraf gaat (natte broek) vond ik zeer grappig. Ook het vilaine kantje van Mr. Bean kwam aan bod in deze film. Ook hier uiteraard wel copieus gedrag uit de sketches, wat jammer is. Mr. Bean is op zijn best als hij Mr. Bean mag zijn. Zijn rol als "dokter" of "superhero" vond ik dan weer minder geslaagd, hoewel hij in zijn sketches ook voor tandarts speelt. De film wisselt bijgevolg zeer sterke grappige momenten af met zwakke stukken. Aan de andere kant zijn er dan wel geslaagde terugblikken naar de sketches zonder copieus te zijn (klaarmaken van dat gevogelte in de magnetron verwijzend naar zijn kerstdiner).
Leuk om ook Yesterday te horen in de film. Sindsdien koppel ik het liedje van The Beatles altijd aan Mr. Bean.
Deze film heb ik ooit wel gezien, maar herinnerde me er niet al te veel meer van. De serie vroeger ook gezien, maar ook dat is te lang geleden om een echte parallel te trekken. Ik meen dat het niveau tussen de twee toch niet al te veel verschilt, maar daar kan ik me dus in vergissen.
Probleem met deze Bean is toch wel dat de film 90 minuten duurt, terwijl het plot maar 75 minuten aan materiaal biedt. Na 75 minuten is de film ook afgerond en wordt er nog een uitgebreide sketch in het ziekenhuis achtergeplakt. Die heeft echter geen enkele relevantie binnen de film zelf.
Buiten Bean als personage valt er ook niet veel te beleven. Povere acteurs moeten hem bijstaan, de regie is zoutloos en de Amerikaanse setting doet het Britse ook niet al te veel goeds. Gelukkig draait de film verder geheel om Atkinson's personage. Die doet het nog wel oké, na allerhande sketches is een ééndimensionaal als Bean binnen een film niet het allerboeiendste meer, maar af en toe valt er toch wat te lachen.
Ietwat magere comedy dus. Omdat het al zo lang geleden was best oké om nog eens te kijken, maar erg veel kwaliteit heb ik er toch niet in kunnen herkennen.
2.0*
Niet slecht. Anderhalf uur lang naar Mr. Bean kijken is echt te veel van het goede, maar Rowan Atkinson zorgt er met een aantal aardige sketches voor dat het Mr. Bean genietbaar blijft. Met aardige bijrollen van MacNicol. Reynolds, Pamela Reed en Drake, en het laatste gedeelte in het ziekenhuis is het beste gedeelte.
Met een flutreden wordt Bean naar Amerika gehaald, waar het verhaal ineens gaat over Peter MacNicol en zijn gezin. En meteen als we daar zijn wordt de zwaar sentimentele muziek van Howard Goodall (ook een Brit, die meewerkte aan de serie) knoeperhard gezet om ons emotioneel te krijgen. Inderdaad, emotioneel in een film van Mr. Bean. Familieproblemen en dramatische wendingen zijn ineens van groot belang en uiteraard moet de film een liefdevolle boodschap als moraal hebben, waarbij de vioolmuziek alleen nog maar harder moet klinken. En Atkinson? Die mag op de achtergrond alleen wat met z'n wenkbrauwen wiebelen. Wat is er mis met een film over een kinderachtig en egoïstisch man-kind dat alleen maar problemen veroorzaakt en er alleen maar zelf beter uit wil komen? Blijkbaar heel veel, want in Bean maakt men van één van de leukste televisiepersonages een futloze, humorloze, brave en sentimentele komedie. Compleet Mr. Bean-onwaardig.
2 sterren.
Bean als televisieserie is leuk. Zijn personage is fantastisch met al zijn naïeve, egoïstische en domme acties en de korte sketches, al zijn ze echt niet allemaal geweldig leuk, passen perfect bij hem. Bean is leuk als hij onnozel kan doen bij dagelijkse activiteiten zoals naar de tandarts of de kapper gaan. Of als hij zijn kamer moet verven. Het publiek was ook dol op Rowan Atkinson in zijn serie. Schijnbaar vond men het nodig om er een film van uit te brengen, niet al te lang na de laatste aflevering van de serie. Men ziet Mr. Bean de hele film aan voor alles wat hij niets is. Een kunstexpert, een dokter. Uiteraard blundert Bean er weer op los, maar de grappen zijn gewoon minder leuk geschreven en zijn iets te complex voor een simpel personage als Bean. Toch valt er geregeld best wat te lachen (de laxeerpillen, het verwisselen van het schilderij, het ziekenhuis), maar het toch karig.
Maar erger dan de minder goed geschreven grappen is dat de focus hier grotendeels ligt op een vreselijk saaie kerel met zijn gezin. Niemand boeit zijn relatiecrisis die Bean mede heeft veroorzaakt. Ik snap dat je anderhalf uur film moet vullen, maar dit was wel echt belabberd schrijfwerk. En die acteurs waren ook vreselijk gecast. Dan nog liever tien extra matige Bean grappen als ik moest kiezen. Hierna was het ook tien jaar gedaan met Mr. Bean, dus ik vermoed dat het publiek de film ook niet zo kon waarderen.
2,5* (was 4*)
wat duidelijk is hier is dat de magie van de serie hier niet echt aanwezig is , de duur kan ermee te maken hebben maar is denk ook dat de tegenstelling tussen britse en amerikaanse humor niet echt lekker werkt .
Toch weet men er nog enigsins een vermakelijke film van te maken en daar had ik toch vooraf wel een hard hoofd in .