
To Catch a Thief (1955)
Alternatieve titel: Met Dieven Vangt Men Dieven
Verenigde Staten
Mystery / Romantiek
106 minuten
geregisseerd door Alfred Hitchcock
met Cary Grant, Grace Kelly en Jessie Royce Landis
Er vindt een serie ingenieuze diamantenroven plaats in de Riviera. De politie verdenkt John Robie, een gestopte dief die vroeger bekend stond als 'The Cat'. Om zijn onschuld aan te kunnen tonen moet hij de diamantendief zien te pakken. Er is een grote kans dat de dief de volgende keer bij Jessie Stevens toeslaat die in Europa is om haar aantrekkelijke dochter Frances te helpen een man te zoeken.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=YIc5SDKEC6g
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,4 / 64945)trailer (YouTube)spoilertopicboek (BoekMeter)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Google Play: € 8,99 / huur € 2,99Ik sluit me aan bij Zwolle, ook ik vond het een erg aangenaam filmpje, al is het duidelijk niet een van zijn meesterwerken. De dialogen tussen Cary en Kelly, prachtige landschappen, kostuums van Edith Head, cinematografie en Hitchcocks technische meesterschap zorgen dat ik probleemloos naar boven af kan ronden, al is het verhaal misschien niet zo spannend of memorabel. De identiteit van wie nu echt The Cat is, was voor ons ook vanaf het begin duidelijk, maar dat mocht de pret niet drukken. Met een grote glimlach gekeken, al snap ik direct dat dit voor sommigen als een 'mindere Hitch' wordt gezien.
4*
Aan het begin verbaasde ik me erover dat twee Fransozen onderling Engels praten, maar het is nu eenmaal Hollywood (bovendien was Robie oorspronkelijk Amerikaan). Cary Grant speelde een prima hoofdrol. Grace Kelly speelt wederom een leuke Blondine en John Williams had ook een goede rol als de verzekeringsman.
Na een aantal keer een teleurstellende restauratie te hebben moeten aanzien, heb ik nu eindelijk weer eens een mooie versie met scherp beeld gevonden. De cinematografie is - zoals altijd bij Hitchcock - weer uitstekend. De nacht-scenes, waar op een clair-obscure-achtige manier wordt belicht en impressionistisch kleurgebruik wordt toegepast, deden me heel erg denken aan de latere films van Mario Bava en dan met name Blood and Black Lace. Of beter gezegd, waarschijnlijk heeft Hitchcock Bava op het idee gebracht voor die prachtige kleuren. In ieder geval prachtig dat shot van de zwarte-kat op een groen verlicht dak. Ook de helikopter-beelden van de achtervolging door het Franse landschap was erg memorabel.
Daarnaast bevat de film ook nog schitterende beelden van de Riviera en zijn de achtergrondprojecties ditmaal veel beter geïntegreerd met de studie-opnames (of er zijn ook veel meer opnames op locatie geweest). Overigens grappig dat de kostuums die gebruikt zijn voor het gekostumeerde bal, beter zijn dan de kostuums die een gemiddeld kostuum-drama toentertijd had. De muziek van Lyn Murray vond ik een stuk minder memorabel als wat Herrmann allemaal voor Hitchcock gemaakt heeft. Maar de muziek werkt wel uitstekend bij de film.
Hitchcock heeft een cameo in de bus naast Cary Grant aan het begin van de film. Typische Hitchcock-kenmerken in deze film zijn de angst om ontdekt te worden (al is het hier meer de vlucht voor de autoriteit) en de relatie tussen Frances en haar moeder. Verder zijn er ook een aantal verwijzingen naar Hitchcock's afkeer tegenover Eieren; een wordt kapot gegooid, een wordt uit een raam gegooid en in een ander wordt een sigaret gedoofd.
De film heet dan wel To Catch a Thief, maar echt gevangen is Robie nergens. Ze hadden daar mischien wat meer mee kunnen doen. Waarschijnlijk verwijst het naar hoe Frances Robies identiteit ontdekt en Robie opzoek is naar de echte dief.
Deze Hitchcock heeft niet veel suspense, maar weet de aandacht van de kijker toch prima vast te houden. Spannend wordt het nergens, maar het verhaal van de ex-diamantenrover met het Romantische sub-plot wist te wel vermaken. Bovendien zag ik het einde niet echt aankomen. Verhaaltechnisch niet heel memorabel, maar visueel weer een sterke film van Alfred Hitchcock.
De film heet dan wel To Catch a Thief, maar [...]
“Now that's a ridiculous thing to say.”
Genoten! Het lijkt wel of Hitchcock, Grant en Kelly samen op vakantie waren en dachten, laten we samen een film maken. Hitchcock had duidelijk zin in een wat luchtige film met de Franse Riviera als prachtig decor. Grant en Kelly hebben een heerlijke chemie en de dialogen knetteren van het scherm.
Het verhaal is ook interessant om te volgen alhoewel de uiteindelijk "Cat" niet zo moeilijk te raden was. De autoachtervolgingen zien er natuurlijk nep uit maar de humor maakt veel goed. Die geamuseerde blik van Kelly en paniekerige blik van Grant als ze keihard over smalle en bochtige weggetjes racen... Heerlijk. Ook de prachtige en kleurrijke decors en locaties (een handelsmerk van Hitchcock) zien er schitterend uit en maken het allemaal uitermate sfeervol. To Catch a Thief is een heerlijke film met een Gary Grant en Grace Kelly in topvorm.
Afijn naast al het moois moest het ook nog een fatsoenlijke film worden. En we kunnen wel raden dat dit minder aandacht heeft gekregen. Ik moet zeggen het is geen straf. Deze film kijkt zo lekker weg, dat het simpele verhaaltje maar bijzaak is. Van de cast leeft er zeker nog eentje. Brigitte Auber die inmiddels alweer 90 jaar is geworden. Van Grace Kelly is genoeg bekend of misschien wel niet. Haar dood op dezelfde weg als in deze film zal altijd wel een raadsel zijn. Reed zij zelf of de jonge Stéphanie die nog geen rijbewijs had of kreeg zij toch een beroerte? Overigens was het maken van deze film nog niet zo makkelijk. Grace dook met iedereen in bed. Ook tijdens de filmopnames geen probleem. Afijn van de film heb ik genoten en dat is toch het belangrijkste!
Film 3.5
Beeld 5.0
Geluid 4.0
Extra's (geen)
Het plot is eenvoudig en erg spannend is het ook allemaal niet. Geen echte thriller met een Hitchcockiaans suspense, maar eerder een lauw verhaaltje dat rustig verder kabbelt. Niet de moeite om te zien? Toch wel, al was het maar omwille van de gracieuze Grace Kelly of flamboyante Cary Grant. Qua decor, cinematografie, setting en kostuums is de film prima en maakt het veel goed. Een film die hinkt op twee gedachten dus en dat geldt dus ook voor de maker ervan: omdat het net een Hitchcock is de film het voordeel van de twijfel gunnen of de film net als tegenvallend bezien omdat je van een Hitchcock net dat tikkeltje meer verwacht? Ik sluit me aan bij het laatste: kleine tegenvaller zonder echt de bocht uit te gaan.

Die Grace Kelly was overigens wel een vrouw zeg. Wat een oneindig charisma had zij.
I hate technicolour. Everybody in a technicolour movie seems to feel obliged to wear a lurid costume in each new scene and to stand around like a clothes-horse with a lot of very green trees or very yellow wheat or very blue ocean rolling away for miles and miles in every direction.
Cary Grant ziet er wel heel erg gebruind uit, iets te lang in de zon gelegen geloof ik. Of komt dat ook weer door Technicolor? Als geheel oogt de film als een vroege James Bond film. Mooie scène wanneer Grace Kelly in haar cabrio, Grant naast zich, door de straten van Monaco scheurt en daar zichtbaar van geniet. Deze scène werd door Paul Verhoeven als hommage nog eens overgedaan in De Vierde Man, maar nu met Jeroen Krabbé en Renée Soutendijk.
To Catch a thief wordt dan ook vrijwel nergens echt spannend maar onderhoudend is deze film zeker.
Daar staat het trio Cary Grant,Grace Kelly als 'leading couple' en Alfred Hitchcock als regisseur wel garant voor.Kelly evenaart bijna haar prestatie in haar vorige samenwerking met Hitchcock Rear window en Grant is hier een erg aangename hoofdrolspeler.Alfred Hitchcock tenslotte levert vakwerk af,zeker gezien het materiaal dat hij hier tot zijn beschikking had.
Verder mogen ook de verrichtingen van Jessie Royce Landis (als Kelly's moeder) John Williams (als verzekeringsagent),in twee uitstekende bijrollen niet onvermeld blijven.
To Catch a thief werd,zover ik begrepen heb altijd gezien als een wat middelmatige Hitchcock maar in de loop der jaren ben ik deze film,alhoewel ie natuurlijk wat gedateerd is,steeds meer gaan waarderen.
Een erg plezierige zit.
Voor Grace Kelly zou het bijna het einde zijn van haar carrière. Vlak voor het filmen had ze prins Renier van Monaco leren kennen in (jawel!) Cannes. Voor Cary Grant betekende het dan weer de doorstart om toch verder te doen met zijn filmcarrière. Gelukkig maar, want later zou North by Northwest nog volgen. En ook al werd hij ondergewaardeerd bij de Oscars (2 nominaties in de jaren 40), zou hij tussen '58 en '63 nog 5 keer genomineerd worden bij de Golden Globes. Beide acteurs spelen in To Catch a Thief niet op hun best. Ze hebben al betere rollen gedaan. Maar langs de andere kant, waren dit wel rollen op hun lijf geschreven en zijn ze dus weer wel goed gecast. Cary Grant als de charmante dief met de nodige oneliners en Grace Kelly als een halve prinses.
Het is vooral een gezellige, zeer mooie en zomerse film geworden waar ik van genoten heb. Het tempo zit goed, de kleuren zijn prachtig, de uitzichten heerlijk en iedereen heeft er plezier in. Blijkbaar ook met veel invloed, ik moest meteen denken aan The Pink Panther (al is To Catch a Thief veel verfijnder) en natuurlijk ook The Transporter. Zowat deze film, maar dan met een iets snellere wagen en wat meer knokpartijen.