Bridget Jones's Diary (2001)

Komische komedie!

Pffffffff, nogal saai. Mijn vriendin vond hem heel goed. Ha ha

3

Hele leuke wegkijker met Renée Zellweger op haar best. Meesterlijk hoe zij met hele subtiele trekjes in haar mimiek de hele scene op een hoger plan kan tillen.

Dit moet wel de meest anti feministische prent

gemaakt zijn in heel de filmgeschiedenis. En dan nog door een vrouw zelf

Toch eigenlijk best wel een leuke film.

Ben niet zo dol op Grant maar die kwam gelukkig niet zo heel

veel in de film voor.

Daarintegen ben ik dol op Firth en die deed het ook weer

zeer overtuigend.

3,5*

Bridget is grappig

Sympathiek maar karikaturaal en wat overdreven, maar goed het is een romantische komedie en Renée Zellweger speelt de pannen van het dak en Grant en Firth zijn charmante rivalen, ook al gaat het even westerns hard.

Beh, deze viel een beetje tegen. Bridget Jones vond ik gewoon irritant en Grant heb ik wel eens beter gezien. Firth speelt wel aardig, maar daar is alles ook mee gezegd. De relatieproblemen van Bridget vlogen alle kanten op en er was nou niet echt een touw aan vast te knopen. Het overmatige gebruik van slechte muziek hielp de veelal flauwe scene's zonder humor. Enkel de vechtscene bij het Griekse restaurant (ondanks de vreselijke muziekkeuze) kon me bekoren. Deel II wacht ik nog maar even mee denk ik.

Een gebruikelijke Engelse komedie met humor en romantiek. De regisseur wist het dagboek te vertellen en het in de kern banale plot werd verrijkt met heerlijke goed getimede scenes en zogenaamde pijnlijke momenten. De eenzame hoofdpersoon had een geheel eigen beeld van de personages om haar heen en dat maakte dat de film natuurlijk overkwam. Renée Zellweger paste perfect in de rol: het was moedig dat ze kilo´s aankwam om een komisch schepsel te worden.

Alles wat een romcom moet hebben, leuke karakters, goede plot, leuke muziek. Perfect voor een avondje plezier.

Waar kan je de film kijken ???

Over een wulpse dertiger die beter op zoek gaat naar een minder veroordelende vriendengroep en/of in therapie gaat om haar obsessie met foute mannen te beteugelen. Misschien dat zij ook aan haar zelfrespect moet werken in plaats van een brandweerpaal glijden in minirok of in tangaslip door de sneeuw achter een man aanrennen. Grappig hoe iets wat gepresenteerd wordt als een vrouwenfantasie, zulke antifeministische ondertonen propageert en dan óók nog massaal opgepakt wordt door het grote publiek. Wij - koene hoeders van het masculiene patriarchaat - hebben niet veel meer nodig dan dit soort prenten om onze vrouwtjes gevangen te houden in de illusie dat ze heus meer zijn dan hun lichaam.

Potverdekke Donkerwoud wat een schoon stukske.

??

Thanks voor compliment, de grunt!

Hij is wel grappig en onderhoudend. Niet meer, maar ook niet minder.

“It is a truth universally acknowledged that when one part of your life starts going okay, another falls spectacularly to pieces.”

Bridget Jones heeft nog niets van haar charme verloren. Dat zagen we dit jaar al met het vermakelijke derde deel Baby, en ook dit eerste deel blijft leuk. De eerste kennismaking met de klunzige Bridget is grappig, sentimenteel en hartveroverend.

Renée Zellweger zit gelijk goed in haar rol en vanaf de eerste minuut weet ze de kijker mee te nemen in Bridget's doldwaze avonturen. Firth is een held als Mark Darcy en Hugh Grant heeft zichtbaar lol in zijn rol als rokkenjager Daniel Cleaver. De film heeft flair, vaart, heerlijk onderkoelde humor en aanstekelijke muziek. Een meer dan geslaagde introductie van Bridget Jones.

Na ruim 10 jaar maar eens deze Bridget Jones Diary weer opgezet. Bridget Jones Diary is nog altijd een warme, sympathieke film over het leven van dertiger Bridget Jones die als single met issues maar niet haar pad in het leven nog heeft gevonden. Renée Zellweger is geknipt voor haar rol. Ze ziet er leuk uit, maar is wel te zwaar, onhandig, flapt er alles uit en is verre van perfect. Dit wordt uitstekend door haar vertolkt. De andere 2 hoofdrollen van Hugh Grant en Colin Firth zijn ook heel goed ingevuld. Grant is heerlijk als arrogante womaniser en Firth is heerlijk droog en stijfjes als advocaat van stand. Het levert ieder geval een geweldige scene op als ze met elkaar gaan knokken. De film bezit veel kenmerkende droge, Britse humor en een aanstekelijke soundtrack met leuke popsongs uit die tijd. Het geeft de film net dat extra beetje klasse mee voor een dikke voldoende.

3,5* stonden en blijven staan.

FIlm die nooit echt leuk wordt. De typecasting is perfect, met zowel beide mannen als de fijne stiff British Firth alsook de foute charmeur Grant, maar tevens de lieve Zellweger die steeds dik wordt genoemd, maar dat vond ik nu wel meevallen. Je merkt ook aan alles dat iedereen met veel plezier speelt en het sfeertje is dan ook prima. Maar het is wel een film die beter is om halfhalf op de achtergrond te zien dan echt aandachtig te kijken, want die aandacht verslapt snel. De film sprankelt nergens, kent weinig grappige momenten (enkel dat gevecht is leuk) en is volstrekt voorspelbaar dus weet nergens te verrassen. Dan duren zelfs 90 minuten eigenlijk te lang. 2,0*.

Het begon nog best oke, maar ik had kunnen weten dat het zo'n flauwe film is waarbij ik de groepjes vriendinnen al zie giebelen. Iets teveel gooi- en smijtwerk en irritante dingen die misgaan. En dat soort comedy's vind ik eigenlijk zelden grappig. Heb eigenlijk maar één keer gelachen, en ook het hele romantische plot met de twee mannen wordt nooit echt boeiend, eerder nogal vermoeiend.

Alleen de cast weet het (in het begin) nog wel enigszins kijkbaar te houden, Hugh Grant speelt een leuke rol (een keer de gladjakker in plaats van de stuntelaar) en ook Zellweger is best innemend.

Ik was eigenlijk van plan om de hele trilogie eens te kijken, maar ik ga er nog maar eens over nadenken of ik daar zin in heb.

2,25*

Een leuke komedie/drama/romantiek film...

Leuk verhaal...

Prima acteerwerk...

Bekende acteurs...

Prima camerabeweging...

Mooi HD kwaliteit breedbeeld...

Prima achtergrond geluid/muziek...

(Dolby Digital)

Een doordeweekse romcom moet zowat het genre zijn dat me het minst ligt. Deze soort films grossieren in een clichématig gewauwel en voorspelbaarheid waarbij originaliteit of een degelijk verhaal vaak ontbreken, hier en zijn uitzonderingen mogelijk met Groundhog day of zelfs Love actually. Dit was ook jammer genoeg niet het geval met Bridget Jones’s diary. Toch heeft de film een vrij groot succes gekend. Dit moet uiteraard iets te maken hebben met Renée Zellweger die een vrij authenthiek en herkenbaar personage speelt: geen fotomodel (als Julia Roberts of Cameron Diaz), maar een normale alledaagse vrouw worstelend met het halve maatje te veel, beetje boertig en lomp, op zoek naar haar grote liefde nu ze toch al de dertig gepasseerd is. Hoe herkenbaarheid is het niet wanneer je zelf op kerst- en nieuwjaarsfeestjes te horen kreeg dat er dit jaar wel een goed lief zou inzitten ...?

De film zelf stelde niet zoveel voor. Humor vond ik best flauw. De aantrekking en afstoting is vrij typisch. Nee, niet echt iets voor mij. Hoewel ik dacht dat het dakboek een veel prominentere rol zou spelen (genre telenovelle Sara), is dit hier slechts beperkt. Firth vond ik al bij al als stijve advocaat nog wel meevallen. Grant zag ik al beter presteren zoals bvb in Notting Hill. Gezien het rolmodel dat Zellweger had in deze film toch nog een nipte 2,5*.

Dit had de nodige impact destijds, dus toch maar besloten de film een keer te zien. Ja een chickflick, maar die kunnen soms ook wel leuk zijn.

Dit is echter weinig meer dan een kasteelromannetje in filmformaat. Alles wat voorspelbaar is, zit erin. Een dame tobbend met haar zelfvertrouwen die op de een of andere onwaarschijnlijke manier wel de "interessante" mannen achter haar aan krijgt, waarvan er natuurlijk één fout maar onweerstaanbaar is. En dan gaan ze ook nog met elkaar vechten. Ooit een verhaal van een vriend gehoord over twee collega's van hem die op zijn werk met elkaar vochten om een vrouw die er glunderend bijstond: "twee mannen vechten om mij!!!"

Ik neem aan dat dit een beetje de aantrekkingskracht van de film op dames die zich met de hoofdpersone identificeren. Aan mij is het weinig besteed. Verder heeft de film weinig te bieden. De humor is bijzonder matig, op Grant na die aanvankelijk heerlijk over de top fout is, maar uiteindelijk zijn karakter uiteindelijk in treurnis weg ziet zakken. Hetgeen aan het script ligt, niet zozeer aan de acteur!

Ik kan hier uiteindelijk niets mee. Romantiek is mooi, met humor gebracht kan dit tot de leukste films leiden, maar hier faalt de humor terwijl de romantiek plastic is. 0,5*.

Leuk, romantisch wegkijkfilmpje zonder echte hoogtepunten, ondanks enkele "toppers" onder de cast.

Wel benieuwd hoe ze hiervan nog 2 vervolgfilms hebben kunnen maken (al is het onderwerp wel universeel natuurlijk). Maar soit; verdienstelijke poging, niet meer/niet minder

Britse romantiek.

Ik had deel drie al een keer gezien, maar de eerste twee films zijn nooit eerder op m'n pad gekomen. Aangezien ze nu toevoegd zijn op Netflix is het dé moment om dit bekende romantisch triotje te vervolledigen, hoewel de verwachtingen niet al te hoog lagen.

Het is een beetje stoffig en aangedikt, maar het typisch Britse maakt het ook wel weer charmant. Daar moet je het eigenlijk mee doen in deze film. Zellweger, Firth en Grant doen het best aardig, maar het materiaal waar ze mee moeten werken geeft het niet echt de ruimte om echt vol uit te pakken.

Voor een keertje kijkt het nog wel aardig wel, al is het maar omdat de film gelukkig niet te lang duurt en er net voldoende humor inzit om telkens weer aan het volgende plotpuntje te raken. Groots vind ik het niet, al kan ik wel inzien waarom een film als deze uiteindelijk zo populair is geworden.

2.0*

Eigenlijk wel leuk.

Ik ben niet zo'n hele grote fan van de platte Britse humor, maar dit is absoluut een grote uitschieter in het genre. De film blijft gewoon boeien en vermaken en is gedragen door een best leuke cast. Vooral Zellweger is hier om op te vreten.

Voor de rest is het Britse sfeertje wel goed voelbaar. De grappen zijn misschien wat aan de flauwe kant, maar ik heb wel een paar keer gelachen. Het verhaal is best leuk om zo even te volgen, al bied het niet vrij weinig origineel materiaal.

De film is best vlot en duurt ook niet te lang, het kerstgevoel zit er duidelijk in samen met een warm romantisch gevoel daartussen. De film is een aaneenschakeling van pijnlijke momenten maar die zijn ook daarmee behoorlijk goed uitgevoerd.

De film is flauw, maar erg warm en vlot. Absoluut een uitschieter in het genre, er had geen betere keuze dan Zellweger kunnen zijn hier.

De eerste helft vond ik zeker niet slecht, maar éénmaal ̀bij het gevecht zakt de film als een pudding in elkaar... dus ja, een drietje.

Verrassend leuke en vlotte film, met een typisch Brits sfeertje en bijbehorende humor. Het verhaal wordt vlot verteld en is zeer vermakelijk. Zellweger speelt erg goed en ziet er hier ook nog gewoon leuk uit. Firth en Grant acteren ook naar behoren.

Bridget Jone's Diary een film die voor lange tijd beste te pruimen was en het stereotype geslaagde romcom droeg. Na de laatste kijkbeurt begon ik hem eigenlijk wat flauw te vinden. Humor toch minder scherp dan ik voorheen altijd vond.

Wat jammer dat ik bij deze film niks heb geschreven, misschien was mijn mening toen al niet positief, misschien was het ook al te lang geleden voordat ik op de site kwam om er nog wat over te schrijven. Ik heb altijd al een soort gemengde mening gehad over Zellweger. Met New in Town (Film, 2009) steeg ze weer in aanzien maar met deze film gaat het weer naar beneden. Al kan ze er ook niets aan te doen, ze krijgt de opdracht zo en zo te spelen, daar krijgt ze voor betaald en dat is het dan. Ze doet het best goed daar niet van alleen de film zelf is gewoon niet zo best. De vervolgfilm is wat beter maar ook niet zo geweldig, wel meer grappige momenten. En deze film? Met de brandweerpaal en later met het koken maar ik zou het verder niet weten.

Grant was ik op gegeven moment ook wel op uitgekeken en Firth komt altijd zo stijf over, om vanwege die een film te bekijken zou ik niet snel doen.

Maar wat een suffe slaapverwekkende romcom is dit, ik zou bijna zijn domcom. Het gevecht later in de film kon ik me nog wel herinneren. Gaat over een jonge vrouw van over de dertig, die nog "steeds" vrijgezel is ondanks het koppelen van haar moeder. Deze moeder gaat vreemd. Bridget houd een dagboek bij en heeft de keuze tussen twee mannen, een advocaat (Firth) en een hoofdredacteur (Grant). De eerste vindt ze maar saai maar de tweede blijkt een bedrieger. Welke gaat het worden. Het laatste half uur leek het beter te gaan, ze werkt dan niet meer voor een uitgever maar voor een tv station (dit is ongeveer halverwege). Maar wat een gedraai, van wie het nu gaat worden. En het is allemaal verre van komisch, gewoon saai. Er zijn echt veel betere romcoms dan deze maar goed voor een keertje kijken kan geen kwaad.

(3.0 bij IMDb, hier geen stem en in de derde film geen interesse)

Eindelijk gezien.

Een must-see voor de gemiddelde filmliefhebber en m'n madam was allang verbijsterd dat ik deze nog nooit (volledig) gekeken had. Ik begrijp in elk geval wel waarom deze film goed scoort bij mijn madam en haar vriendinnenkring. Het is een vrouwenfilm pur sang. Renée Zellweger die 'normaal' is - molliger dan de Hollywoodstandaard, vloekend en rokend, en vol zelfmedelijden; het scoort bij een bepaald publiek. Voeg daar nog zo'n Hugh Grant in z'n goede jaren aan toe en je weet het wel.

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik dit eerste deel nog net kan pruimen. Ik vermoed dat het de Britse toon is die het nog behapbaar maakt. De ontwikkelingen zijn immers niet zo interessant en de keuzestress tussen playboy Grant en houten klaas Colin Firth is ook maar dat. Niettemin is het nog vlot genoeg. De speelduur vordert aardig en dan kan het er allemaal nog net mee door. Voor 'n keertje.

2,5

Goede komische romantische film