
Children of a Lesser God (1986)
Verenigde Staten
Drama / Romantiek
119 minuten
geregisseerd door Randa Haines
met William Hurt, Marlee Matlin en Piper Laurie
James Leeds komt te werken als spraakleraar op een dovenschool waar hij ex-pupil Sarah uit haar isolement probeert te halen. Sarah wil eerst niks van James weten en wil alleen met gebaren communiceren. Langzamerhand kan James toch tot haar doordringen.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=E0AMKG31wME
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,2 / 15072)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)iTunes: € 3,99 / huur € 3,99Google Play: € 5,99 / huur € 2,99ronduit saai.verre van (aanstekelijk)romantisch,bah

overigens l**lt Jos wel vaker vlgs mij...
Er zitten echt supermooie beelden in, al vond ik de muziek bij sommige scenes niet passen, ik had het iets mooier gevonden als er gewoon mooie muziek werd gebruikt, maar dat zijn maar enkele scenes. De verwachtingen die ik vooraf gaande aan het kijken hiervan had, werden zeker vervuld: Het was een ontzettend diepe, en indringende film. Erg mooi. Ik ben weer eens echt geraakt. Ik ben écht gek op dit soort romantische films, die me zo weten te raken. Ik wou dat ik dit soort liefde kon vinden, maar wie wil dat nou niet? Iedereen wel, lijkt me.

zowel William Hurt als Marlee Wist je dat Marlee ook echt doof is ik geen een volle 5
Minpunt vind ik wel dat de chemie tussen beide hoofdrolspelers zo centraal komt te staan, dat Hurt's functie als leraar erg slecht is uitgewerkt. Ook de schoolse sfeer is er nauwelijks en wie nou waar woont is mij erg onduidelijk.
En daar ben ik best blij mee. Het is behoorlijk braaf en af en toe wat sentimenteel, maar dat is het ook wel. Dit is typisch zo'n geval van een film die gedragen wordt door de acteerprestaties. Met name de hoofdrolspelers, maken het geloofwaardig. Dat is best knap, want dat werd lastig gemaakt omdat Hurt alles moest vertalen aan de kijker. Toch geloofde ik het wel, of althans het stoorde niet. Op zich is de wereld van dove mensen best interessant en ik heb dat niet eerder gezien in een film. De afstand die doofheid met zich meebrengt door niet goed te kunnen communiceren, wordt best mooi overgebracht. Nieuwe variant dus in de onmogelijke liefde, hoewel dat uiteindelijk wel meeviel. Vond zoals gezegd het sentiment meevallen. De clichés van een leraar op een nieuwe school die verliefd wordt, vallen mee. Zag in het hoofd van de school bijvoorbeeld al iemand die hem de hele film zou tegen werken, maar hij zorgt juist voor een komische noot. Iets dat het wat frisser maakt.
Echt bijzonder wordt het niet, moet ik eerlijk zeggen. Of misschien hooguit op momenten zoals de zwembadscene of de scene waarin Mitlin probeert te spreken. Toch is dit redelijk solide drama. Ik snap de (semi) klassieke status van de film wel. 3,5 sterren.
hiermee krijg je toch een beetje het idee hoe het gaat in de "dovenwereld"
al met al voor mij 4 sterren die ik maar zeer zelden geef voor een drama..

HURT MATLIN ABUSIVE RELATIO...
De relatie tussen leraar Leeds en Sarah diept vooral uit over de behoefte aan onafhankelijkheid binnen een relatie, hoe afhankelijk de handicap van het doofstomme meisje haar ook mag maken... De film straalt heel wat positieve gevoelens uit. Er heerst een mentaliteit van goede wil uit de leerlingen van Hurt.. op eentje na dan waar trouwens geen verdere conclusie op is gekomen. Jammer, want dat zijplotje vond ik niet slecht en er werd dus niks mee gedaan. Rustig meeslepend drama en een onhollywoodiaanse film uit Hollywood. Ik ben er redelijk sterk in opgegaan.
Afgezien dat ik het een hele matige film vond viel me wel iets anders op in de film. Aan het begin werd er door een dove geklaagd dat doven vaak gezien worden als idioten die niets kunnen. Maar als ik naar die school kijk, krijg ik juist de indruk dat ze van doven proberen idioten te maken. Vage liedjes en dansjes bij toneelopvoeringen en het leren vloeken met een zwaar accent. Waarschijnlijk heeft het ermee te maken dat de film alweer richting de dertig jaar oud gaat, maar ik krijg toch de indruk dat doven tegenwoordig wat serieuzer genomen worden. Gelukkig maar.
Het verhaal deed me in het begin erg denken aan dat van de prachtige film The Miracle Worker (1962), waarin een lerares een doof (en in die film ook nog blind) meisje uit haar isolement probeert te halen. Tot halverwege de film zijn er dan ook veel overeenkomsten. Daarna verandert het helaas allemaal; in plaats van een verhaal over een gedreven leraar en een onwillige leerlinge krijgen we een goedkoop romantisch plotje voorgeschoteld, en dat is jammer want er had veel meer in deze film gezeten. Gelukkig wordt er goed geacteerd: William Hurt is met zijn gebarentaal erg geloofwaardig als dovenleraar, en vooral Marlee Matlin vond ik erg overtuigend als kansloos doof meisje waarmee geen land te bezeilen valt. Zij kreeg destijds de Oscar voor beste actrice, en er zijn er echt die dat voor een minder goede acteerprestatie hebben gekregen.
Al met al een onderhoudende film, iets te sentimenteel voor mijn smaak, maar het acteerwerk maakt dus een hoop goed. 3*
De vertolking van deze moeilijke rol - het moet geloofwaardig blijven - wordt overtuigend waargenomen door debutante Marlee Matlin die dat met veel overtuiging doet in deze film die helaas in het mondeling herhalen van wat met tekens werd uitgedrukt toch wel een handicap vindt.
Verder verwijt ik de film toch ook wat sentimentaliteit en op een cliché wordt er nu ook niet gekeken.
Volledig raken deed hij mij eigenlijk niet.
Enigszins vergelijkbaar met het betere The Miracle Worker en Marie Heurtin.