Bring It On (2000)

Eigenlijk best een leuke en vrolijke komedie die zich gewoon lekker wegkijkt. Het verhaal stelt natuurlijk niet zo veel voor en is ook best cliché maar de uitvoering was gewoon leuk gedaan en dan vooral de cheerleader-wedstrijden inclusief de bijbehorende deuntjes. Echt veel te lachen valt er trouwens niet (dat is meestal bij een film met alleen maar meiden erin) maar dat neem je op de kop toe want er zitten gewoon veel andere leuke dingen in. Verder zit de film barstensvol met mooie meiden en dat ook nog in korte rokjes dus als man zijnde valt er automatisch al wat te genieten. De cast in de vorm van o.a. Kirsten Dunst, Eliza Dushku en Clare Kramer en deden het eigenlijk ook best wel leuk en Eliza Dushku was natuurlijk heerlijk om te zien

Goeie film over een high-school cheerleaderteam dat er alles aan doet om te winnen. Uitermate vrolijk en ook sexy en charmant filmpje. Een simpel maar vermakelijk verhaaltje met een toch enigzins verrassend einde. De energieke dansroutines zien er goed uit. En dat geldt ook voor de cast die er duidelijke plezier in hadden. Leuke eind-credits en natuurlijk is het geen straf om Kirsten Dunst en Eliza Dushku de hele filmduur in een kort rokje te zien rondlopen.

Weliswaar clichématig maar deze cheerleaderteams hebben enorm veel energie en zetten leuke shows neer. Verschillende mooie meiden met aan kop natuurlijk Kirsten Dunst. Het was leuk om naar ze te kijken en hier en daar zit een klein grapje verstopt (bij die scheet van het broertje in de keuken moest ik hardop lachen). Het gebeuren met Torrance's vriend werd gelukkig nergens echt dramatisch. Geweldige keuze van de regisseur natuurlijk om ze als tweede te laten eindigen en een aangename aftiteling waar nog wat bloopers in zitten.

De film zit wel een beetje op hetzelfde niveau als Get over it (2001), die ik gisteren heb gezien. Muzikaal gezien vind ik die wel beter en inhoudelijk ook. Maar zal wel mijn leeftijd zijn dat ik de muziek in deze film niet zo veel aan vind, maar het cheerleaden op zich is wel grappig om te zien, met al die atletische jongelui. Ik vind Kirsten Dunst in deze film ook weer leuk, die is hier tegelijkertijd sexy als ook lief en schattig en ze heeft een geweldige uitstraling. Blijkbaar heeft ze d'r hele garderobe naar de film meegenomen want om de vijf minuten heeft ze wat anders aan. Heel Amerikaans-achtig filmpje maar ik vind het best. Jesse Bradford doet het ook prima en nog een grappige kleine rol van Ian Roberts als choreograaf. 4.0.

Enorm ondergewaardeerd als je het mij vraagt..

Our next defeat is scheduled for next Friday, 8 o'clock

Elke filmfan heeft wel zijn guilty pleasures. Een soort film waar je je eigenlijk voor schaamt, bij gebrek aan een beter woord, dat je ze leuk vind. Ik heb al ondervonden dat dat soort films bij mij zich meestal in het chick flick genre situeert en kreeg het gevoel dat Bring It On me wel eens ging kunnen liggen. Om de één of andere reden was ik alleen nog maar de vervolgen (sinds 2009 telt de reeks alweer 5 delen) tegen gekomen maar een paar dagen geleden dan toch het origineel op de kop kunnen tikken bij Blokker.

Al is het wel een enorm brakke uitvoering blijkbaar. De film zat in de 5 voor 5 actie maar het menu ziet er niet uit en de ondertiteling (enkel Nederlands, brr) staat vol met fouten. Sowieso heeft de film een nogal goedkope uitstraling, de credits onder andere, alsof het budget wel erg laag was. Soit, op zich stoort het niet maar het viel me wel op. Bring It On is een film highschool film over cheerleaders dus erg veel verrassingen qua plot verwachtte ik niet. Ik krijg ze ook niet want over de gehele lijn is de film zo enorm voorspelbaar als iets (zelfs winst van de Clovers zag je van mijlenver aankomen) maar toch straalt de film een zekere vrolijkheid die ik wel kan waarderen op zo'n druilerige dag als vandaag. Hier en daar wel wat vervelende personages zoals dat jongere broertje van Torrance maar over het algemeen een genoeg leuke scènes die de mindere momenten rechtvaardigen. Ik ben op zich ook wel verbaasd dat de verschillende stijlen die Torrance opnoemt (vechtsport, musical en wat weet ik nog allemaal) effectief aan bod komen in hun eindroutine. Het zou niet de eerste keer zijn dat dat in dit soort films compleet wordt verwaarloosd.

Kirsten Dunst en Eliza Dushku. De ene is de ultieme Mary-Jane en de andere is als Faith misschien wel één van mijn favoriete personages uit een tv-serie. Reden genoeg dus om Bring It On op zijn minst een kans te geven en het valt op dat beide dames, hoewel toch ietwat verschillend van elkander zijn, een leuke chemie delen. Zeker Dunst weet je helemaal mee te trekken in haar aanstekelijkheid als kapitein. De andere tieners zijn een gradatie minder maar aangezien Dunst & Dushku toch alle aandacht naar zich toe trekken, is dat niet erg. Jesse Bradford ben ik blijkbaar al wel in wat meer films tegen gekomen maar heeft nooit echt een indruk nagelaten. Ook hier voelt hij af en toe aan als een wat flauwe bijrol maar ook hij wordt meegetrokken op de Dunst-trein en geraakt op den duur beter en beter in zijn rol. De leukste scènes zijn dan ook die waar de twee aarzelend flirten.

Vermakelijk, erg vermakelijk. Vooral de tandem Dushku - Dunst zorgt ervoor dat de film zich naar een hoger niveau werkt waardoor ik mijn twijfels heb of de sequels, die er toch allemaal een andere bezetting op nahouden van eenzelfde niveau zullen zijn. Ach, dat zien we dan wel weer maar deze eerste Bring It On mag in ieder geval gezien worden.

3.5*

Trailer @ youtube 480p

Verschrikkelijk werkje. Hoopte op iets dat misschien in de buurt zou komen van Pitch Perfect. Dit was bij wijlen onkijkbaar, bepaalde stukken zijn doorgespoeld. De dames zien er ook niet zo goed (meer) uit wanneer ze die pakjes en witte gympen dragen. Het verhaaltje is ontzettend suf, het romantische gedeelte tenenkrommend. Waar was de humor? Was het een parodie of satire? Wat heb ik gemist?

mooie film met cheerleaders.ik vind dansfilms altijd heel leuk.nu voor de verandering een film met cheerleaders er in.nou k vond het een hele leuke film.al vaker gezien en hij blijft leuk.

“If we're gonna be the best, we have to have the best.”

Redelijke tienerfilm over cheerleaders. Bring It On moet het niet hebben van het verhaal, maar de acteurs zijn goed en de dansmoves zijn uitstekend. Daardoor kijkt de film erg lekker weg. Dunst was soms wat vervelend en eigenlijk vond ik Dushku een stuk beter op dreef. Net zoals Union als concurrente. Er is ook nog een romantisch subplotje, maar dat mag geen naam hebben.

Prima.

Geen vervelende film om zo te zien, maar aan de andere kant ook weer niet al te bijzonder. Eigenlijk maakt regisseur Reed er een erg voorspelbaar riedeltje van. Het voordeel van de film is dat het niet al te voorspelbaar loopt maar dat kan de film niet van een onvoldoende (voor Nederlandse begrippen) redden.

High-schoolfilms gaan er bij mij altijd vlot in, maar met deze had ik iets meer moeite. Ik ben er nog niet helemaal achter waarom, maar ik denk vooral het allemaal niet zo lekker doorloopt. Het tempo van de film zit er gewoon niet zo lekker in.

Dunst mag de hoofdrol vertolken, wat ook geen onlogische keuze is geweest. Ze is erg schattig in deze rol, maar Dunst kan natuurlijk ook gewoon goed acteren en dat laat ze hier weer zien. Helaas moet Dunst het wat mij betreft afleggen tegen een uitstekende Dushku.

De film probeert wat intelligenter te zijn door actuele onderwerpen in zijn plot te vermengen, maar ik kan niet zeggen dat de film ze optimaal weet te gebruiken. Als je dat er toch in gaat vermengen, doe het dan volledig en niet halfbakken. Ook van die onderwerpen zoals homoseksualiteit worden wat verwaarloosd. Reed stopt ze er maar voor de "helft" in eigenlijk.

De cheerscenes zijn best leuk, maar je zal de meest stijlvolle scene al in de eerste minuten zien. Alles daarna wordt erg makkelijk in beeld gebracht, het zijn enkele gave trucjes die dan de magie doen. De film kent veel drama en komedie tussen de cheerscenes in, maar niks wil echt heel lekker lopen. Het ontbreekt de film ook een beetje aan luchtigheid.

Gelukkig zijn de personages schattig en sympathiek genoeg. Ondanks dat het tempo niet lekker loopt weet de film op zijn minst nog te vermaken en daar lijkt de film ook voor te gaan. Helaas is het als geheel niet genoeg voor een voldoende, maar het is wel leuk om zo te zien. Ik zal de vervolgen puur voor het vermaak ook eens opzetten op Netflix.

Vriendinlief vond dat ik deze moest zien, want "iedereen heeft deze film gezien". Ik heb zelf een aantal jaar in de VS gewoond, maar met het cheerleaderfenomeen heb ik totaal niets. Het is een aspect van de Amerikaanse cultuur dat ik verafschuw. Toch is deze film niet geheel ondraaglijk, wellicht door de rol van Dushku, die het gebeuren zelf ook met het nodige sarcasme tegemoet gaat, al blijft het ook ergens vreemd dat zo'n personage cheerleader wil worden. Verder is dit een komedie, maar erg scherp is de humor bepaald niet. Wat wel goed is dat het zwarte team uiteindelijk wint, wat tegen het cliché van dit soort films in gaat dat de hoofdpersoon vaak wint. Maar goed, niet geheel ondraaglijk dus, wat zich vertaalt in 1*.

Dancing Glee! Alleen in Amerika zijn de randactiviteiten in scholen belangrijker dan de studies zelf - volgens Hollywood toch - met wedstrijden, regionals, nationals en massa's mediabelangstelling. Geen zang dit keer, maar cheerleading. In grote lijnen is het verhaal wel bekend, maar de film kent toch de nodige charme. Er zijn enkele typische karakters in de groep, maar het zijn geen echte karikaturen. Een film met de nodige charme, leuk om te zien en een warm einde.

De film is visueel niet zo bijzonder, de choreografieën zijn weinig speciaal en het lijkt een cliché high school film. Toch doet de film het beter dan de meeste genre genoten. Door het niet te groots aan te pakken is het net geloofwaardig. De cast doet alles zelf en maakt geen gebruik van stuntacteurs. De film heeft af en toe een sexy knipoog maar het is er nooit over. En haalt er zelfs enkele sociale thema's bij, toch zeker voor een film van 2000 vrij ongewoon. Ook al doet het nooit iets baanbrekend, maar dat hoeft hier ook niet. De film laat een leuk gevoel na, best van genoten!

Wat een merkwaardig land is de VS toch.

Cheerleaders zijn op zich nog best een grappig fenomeen, maar zo ver doorgevoerd als in deze film, dat hoort toch in een parallel universum thuis zou je denken. Maar wellicht is de VS ook wel een soort parallel universum eigenlijk - of in ieder geval is het toch een stuk makkelijker te begrijpen als je daarvan uitgaat.

Filmisch is er maar weinig te melden, het kijkt lekker vlot weg, al vraag ik me wel af hoeveel ongelukken er bij de opnames gebeurd zijn - niet elke film heeft een credit voor een 'Toothless Cheerleader' op de rol staan. Daar keek ik even naar om te checken hoeveel stuntpersonen er meegedaan hadden, maar die zag ik niet zo gauw. Wel 4 stand-ins, en jawel, bloopers tijdens de aftiteling.

Niet een van Dunst' meest indrukwekkende rollen eigenlijk, ze wordt eigenlijk gewoon overklast door Dushku en Union. Best een mooie cast eigenlijk, ook in de onbetekenende bijrolletjes die nooit doorgebroken zijn. En ja, dan kwamen er nog 6 of zo vervolgen, maar daar pas ik geloof ik maar voor, zo te zien aan de gemiddelde scores hebben die maar weinig gemeen met dit origineel.

Ach misschien vond het destijds wel een prima film, Dunst is best leuk om te zien. Daarna heb ik nog wel andere films met haar erin bekeken maar heeft uiteindelijk tot weinig geleid. Met het cheerleaden in de film is de nieuwigheid van toen er waarschijnlijk uit want ik vond het maar een vermoeiende zit waar geen einde aan leek te komen.

Torrance (Dunst) heeft een vriendje maar ze moet weer aan de studie waar een nieuwe jongen op school komt die bij haar in de smaak valt. Ze is aanvoerder van het cheerleader team, hoewel niet iedereen daar even blij mee is. Dan volgen audities (dit gedeelte is dan nog wel leuk) want ze hebben nieuwe leden nodig. Eén daarvan blijkt de zus van die jongen. Dan blijkt hun act gestolen, waar ze nog een tijd mee door blijven gaan, maar huren dan toch een professionele choreograaf in, die dezelfde act aan meerdere teams leert. Om mee te doen met de kampioenschap moeten ze toch weer met een andere act komen. Dan blijkt ook nog dat haar vriend vreemd gaat. Wat een gedoe zeg, het lijkt heel wat maar stelt op zich niets voor en dan komedie, wat komedie, ja het is wel geen drama maar toch is het vaak best serieus. Maar ok, ik heb hem nog eens gezien, klaar.
De film was een succes en heeft geleid tot meerdere delen zonder Dunst. 3.0