My Girl (1991)

Kweenie waarom maar dit is 1 van mijn lievelings films. Elke keer weer weet hij me te raken en hij heeft een zeer fijn sfeerbeeld . Verder erg fijn geacteerd (afgezien het snurken van Thomas J. tijdens zijn wake).

Goeie film over een jong meisje die samen met haar vader en oma in woont in een begrafenisonderneming. De film speelt zich af in 1972 en heeft een fijne, nostalgische sfeer. De personages zijn goed neergezet en de twee jonge acteurs doen het leuk (vooral Anna Chlumsky). Grappig en ontroerend (een tikkeltje sentimenteel wellicht).

Geheel boven m'n verwachtingen een prachtige prent gezien.

Ik had een luchtige komedie verwacht zonder al teveel diepgang, maar daar kom ik toch vanop terug. De manier waarop ze het personage Vada in beeld brengen, vind ik heel mooi gedaan. Het tragische gemengd met een vleugje komedie, top. Ook de andere personages zijn boeiend. Vooral Jamie Lee Curtis weet me toch weer ietsje meer fan van haar te maken. Oh en dan die grootmoeder... Fantastisch! Kleine rol maar ze zorgt toch voor enkele onvergeetbare lachwekkende en tegelijk ontroerende scènes. Ik zou haar haast zo in huis nemen!

Eigenlijk is dit ook gewoon zo'n film die valt of staat met het feit of je al dan niet houd van de personages. Want het verhaal op zich stelt niet zo heel veel voor.

En in mijn geval, opzet geslaagd!

Voor mij de eerste keer dat ik hem bekijk en dus ook geen jeugdsentiment. Mogelijk dat ik hem daardoor een heel stuk lager beoordeel dan de gemiddelde die hier roept 'jeugdsentiment!!'.

Ik weet niet zo goed wat ik hiervan moet verwachten. Ik mis een doel in deze film. De laatste 20 minuten hebben wat meer diepgang, maar de rest van de film staat daardoor volledig op losse schroeven en gaat werkelijk helemaal nergens meer over. Uiteindelijk leeft deze film alleen maar van die laatste 20 minuten en daar kan ik absoluut geen voldoende voor geven. Ik mis de connectie tussen de rest van de film.

Vada probeert de relatie tussen Shelly en haar vader te verpesten, de reden waarom werd al nooit duidelijk, al valt dat wel te raden. Vervolgens komt ze thuis nadat iedereen doodongerust was en opeens lijkt alles goed te zijn. Mij ben je op dat moment echt volledig kwijt. Eerder in de film loopt Vada ook weg, komt ze ook weer zelf terug, niemand die zich er ook maar om bekommerde en die wordt ook totaal niet verder uitgewerkt.

Ik heb verder niet zoveel zin om over bovenstaande nog veel woorden vuil te maken, zo kan ik nog 100 redenen opnoemen van voor het einde, waardoor ik het totaal niet boeiend kon vinden.

Ik sluit mij overigens niet aan bij bovenstaande recensie, waarbij wordt aangegeven dat dit 'zo'n film is die valt of staat met het feit of je al dan niet houdt van de personages'. De enige reden dat deze film nog enigszins uit te houden is en ervoor gezorgd heeft dat het toch nog 2* is geworden, zijn juist de personages. De personages zijn om van te houden, het acteerwerk is prima en Thomas J. is net zo aandoenlijk als Kevin in Home Alone, hier zelfs nog veel aandoenlijker. Aykroyd vond ik overduidelijk de minste prestaties leveren. Eentonig geacteerd, straalde niets uit en kon mij niet overtuigen. De beste prestatie gaat naar Chlumsky, die haar rol gewoon voortreffelijk neerzet.

Het is jammer dat deze film moet leven van 20 minuten en dat de rest wat daarvoor allemaal is gebeurd helemaal niet relevant is. Er wordt ook totaal niet toegewerkt naar die climax, vanuit het niets gebeurt er opeens iets. Ik mis gewoon echt een doel in deze film.

Miszmi, je wordt voor een periode van 10 jaar verbannen naar de planeet Alderaan. Je zal daar op een dieet van water en brood gezet worden, en je moet de transportkost zelf betalen. Daarna volgt een periode van 5 jaar in een heropvoedingsgesticht, en mits een goed attest wordt je in 2032 (uiteraard onder toezicht) weer toegelaten op deze site.

Charmant, voor jong en oud en natuurlijk moet ge Amerikanen niet leren om kinderen op een ontwapenende en inpalmende manier ten tonele te voeren.

Vooral van de "drive" van Vada valt te genieten.

Film zakt in het middenstuk wat in maar de Bingo-scene, de eerste-kus-scene e.a zijn toch wel goed geslaagd.

Medeleven met het gebeuren in het slot zit er zeker in, maar cineast mijdt toch wel het oversentimentele.

Dan Aykroyd vond ik goed in het plaatje passend.

“Open your eyes, she's eleven years old! Her only friend in the world is dead.”

Sympathieke coming of age film. Alleen al door het fantastische spel van de jonge Anna Chlumsky is deze film de moeite waard. Maar ook Aykroyd, Curtis en Culkin zijn erg sterk op dreef. De dood is voor een 11-jarige een moeilijk behapbaar concept en My Girl maakt hier een interessante film over. Vada’s vader heeft een uitvaartbedrijf (vanuit huis) en haar beste vriend Thomas gaat uiteindelijk dood. Het is mooi om te zien hoe Vada hier mee omgaat en hoe je haar voor je ogen ziet opgroeien. Erg sterk gedaan.

Een stuk beter dan verwacht. De film is niet echt spectaculair, maar het drama is best fraai en gaat eigenlijk behoorlijk diep voor een kinderfilm. Ik begrijp van sommige recensies dat de dood van Culkins karakter voor hen aanvoelde als goedkoop effectbejag, want "op wie had de dood van Amerika's favoriete jochie van die tijd nu geen verpletterende indruk?" Ik had het echter totaal niet zien aankomen en voor mij voelt het juist enigszins verfrissend aan in de zin dat het niet allemaal feelgood is, wat je toch vaak ziet bij dit soort films. En het is altijd fijn als een film kan verrassen. Visueel verder niets bijzonder, waardoor ik uiteindelijk op 2,5* uitkom. Nogmaals, dat is een stuk beter dan wat ik van te voren verwacht had.

Omdat het een "kinderfilm" is of?... De kritieken voor de film zijn over het algemeen positief, dus dat is ook een goed teken toch.

Omdat ik er nog nooit van gehoord had, en ik Culkin alleen ken van Home Alone, die ik verder niet geweldig vind.

Simpel.

Zoals mijn openingswoord al aangeeft, een simpel dramatje met kinderen in de hoofdrol. Hierdoor krijgt de film zelf een beetje een speels toontje, maar de inhoud is wel iets volwassener. Mocht je dus als ouders My Girl met je kind willen zien, wees dan bereid om een aantal grote mensenonderwerpen.

Als kinderen de hoofdrol op zich nemen kan je altijd rekening houden met wat onervarenheid. Chlumsky weet dat echter best goed te verhullen. Ze is jong, maar hier is ze best goed. Zeker gezien de leeftijd. Ik had ook eigenlijk nog nooit gehoord van haar. Van Culkin wel, maar die moet het vooral van zijn schattigheid hebben.

De film probeert een beetje de zaken vanuit het perspectief van Chlumsky te vertellen en dat haar kinderlijke onschuld nog niet zo veel begrijpt van de wereld om haar heen. Zieff kan dat echter maar moeizaam uitbeelden, want er wordt niets aan de fantasie overgelaten. Omdat je als kijker te snel en te gemakkelijk doorhebt wat er allemaal gebeurd is het moeilijk om nog door de ogen van het kind te kijken.

Regie is erg klassiek. Niks is echt boeiend in beeld gebracht. Alles moet komen van de chemie van de kinderen en die is best geslaagd. Aykroyd en Curtis doen het ook naar behoren. Toch zijn de kinderen de echte showstealers, iets wat My Girl soms hard nodig heeft.

De film is niet erg subtiel en doet te veel zijn best om sentimenteel te zijn. De twist waarin Culkin sterft kwam dan ook totaal niet bij me binnen. Het is allemaal te afstandelijk en te weinig subtiel om impact te hebben op de menselijke emoties. Te vlak dus allemaal, maar gelukkig allemaal nog best vermakelijk.

De film kent soms ook net wat te weinig focus, er gebeurd namelijk erg veel maar enkele stukken worden wat afgeraffeld zoals de sequenties met de schrijverscursus. In het algemeen is het een vlotte en vermakelijke dramafilm die helaas kwalitatief niet al te best is. Uit een goede bui gun ik het nog een 2,5*.

Af en toe wat (op)gekeken (vanachter mijn laptop) en ik snap eigenlijk niet waarom MAX zo laat een jeugdfilm uitzendt, of dat die omroep überhaupt zo laat een film uitzendt, maar okay.

De bekende gezichten van o.a. Aykroyd, Curtis en in mindere mate Masur en Dunne, de sympathieke kindacteurtjes Culkin en Chlumsky, het even sympathieke, maar daarom niet minder Amerikaans-sentimentele verhaal, het is allemaal wel leuk en aardig, maar het is toch meer wat voor de zaterdag- of zondagmiddag.

Had 'm ooit wel es gezien en om sentimental reasons ga ik dan ook voor een nette zes.

Best een mooie film over een elf jarig meisje en haar vriendje en de dingen die ze meemaken en hoe ze het beleven. En dat tegen de achtergrond van een vader die een nieuwe vrouw leert kennen. Ook het feit dat de vader begrafenisondernemer is, is een leuke extra toevoeging aan het verhaal. En zo zitten er nog wel meer leuke zijlijntjes in de film. Dus in de basis is het zelfs een erg mooie film die een hele hoge waardering zou moeten krijgen. Helaas krijgt het verhaal alleen een te dramatische wending die te ver gaat en niet nodig is. Ik heb het al vaker geschreven, maar ook deze film is weer het zoveelste voorbeeld van hoe Amerikanen iets moois weer weten te verzieken met hun rare ideeën van hoe een goede film er uit zou moeten zien. Ook hier gaat het uiteindelijk weer helemaal over de top op z'n Amerikaans. En er wordt ook best prima geacteerd. Maar ja, dat wordt uiteindelijk allemaal te niet gedaan.