Brother (2000)

Leuke Kitano weer!

De film begint wat rommelig, maar komt na twintig minuutjes lekker op gang. Het is een typisch misdaadverhaaltje, dat wel enigszins voorspelbaar is, maar daarnaast ook bij vlagen erg vermakelijk is om te zien. De Japanners zijn hier ook geen mannen van woorden, maar vooral van daden, wat tot een paar sterke en harde scenes leidt. Bijvoorbeeld de vingerafhakmomenten, maar ook het moment dat een Japanner beweerd zich wel te durven doden, omdat hij alles voor Kitano overheeft en het dan ook meteen doet, was voor mij erg verrassend.

Qua stijl zag het ook verzorgt uit. Kitano speelt zelf ook weer een mooie rol. Hetzelfde als in Sonatine, maar wederomoh zo cool! Verder zit er nog wel wat leuke humor in, dobbelscene, basketbalsceneal is de film vooral op dat gebied wel duidelijk de mindere van Sonatine. Ondanks dat is het een vermakelijke film en kijk ik stiekum alweer uit naar een volgende Kitano.

3,5*

Ik hou van Kitano's films maar deze ondanks dat ie erg herkijkbaar is vind ik toch 1 van zijn minsten.

En dat vind ik vooral liggen aan de manier van acteren van de Amerikanen. Ik weet niet of het aan mij ligt maar het lijkt erop dat Japanners en Amerikanen een heel verschillend idee van acteren hebben. Amerikanen over the top en stoer terwijl de Japanners juist terughoudend zijn.

Wat het ook is, het mixed niet goed.

Vermakelijke gangsterfilm dat wel maar technisch gezien zit ie niet helemaal jofel in elkaar.

Prima film van Takeshi Kitano die hier zelf het hoofdpersonage neerzet. En wat voor een personage, Yamamoto is toch wel memorabel te noemen. Wat een onbevreesde kerel is dat toch.
Er wordt eigenlijk wel door iedereen goed geacteerd, maar het zijn toch de Japanners die het meest overtuigend overkomen.
Het verhaal is niet moeilijk om te volgen, maar ik vind het wel wat jammer dat het tegen het einde met de Italianen nogal warrig begint te worden. Maar goed, het is in elk geval wel een fijne film om te volgen, vooral ook door de humor die hier zeker wel bij past.
Wat Brother een stuk beter maakt dan de gemiddelde misdaadfilm zijn enkele bikkelharde scènes. Je eigen buik openrijten of je vinger afhakken zonder ook maar één seconde te twijfelen, dat zijn momenten die je niet snel vergeet. Ook het moment als Kitano in de auto tussen de vijanden zit en de manier waarop hij daar uitraakt is onvergetelijk. En zo kan ik nog wel wat meer momenten opnoemen.
Ook het camerawerk is een pluspunt. Regelmatig worden we getrakteerd op erg mooie beelden.
Brother is dus een prima film en een aanrader!

Was toch wel redelijk verbaasd dat ik deze terugvond in de, overigens vrij beperkte, DVD bak hier bij m'n ouders. Blijkbaar een toevalstreffer ergens goedkoop gevonden ofzo, want de naam Kitano deed helemaal geen belletje rinkelen bij ze.

In ieder geval was ik wel blij, dan had ik 's avonds laat nog iets te kijken. Zeker niet de beste Kitano uiteindelijk, maar wel vermakelijk. Stijlvol gefilmd, Kitano zelf is erg cool, maar als regisseur krijgt het Amerikaanse deel van de cast niet helemaal goed aan de praat. Echt memorabele scenes zitten er ook niet in, en had met die scenes op het strand een beetje het gevoel dat hij iets te veel wilde verwijzen naar Sonatine.

3*

Harde gangsterfilm met veel geweld en bloed, maar ook grappige momenten.

Kitano en Epps zijn het leukst met hun moorden, gesprekken en weddenschappen.

Aardige film maar niet meer dan dat. Beelden zijn soms erg mooi, een paar goede scenes zoals de zelfmoord van Harada waarbij de darmen eruit hangen.. Sommige Amerikaanse acteurs vond ik maar matig.
De laatste scene in de auto is betreurenswaardig. De boodschap was wel duidelijk zonder die scene, en het verstoorde de climax enorm.

Toffe film van Kitano weer.

Toch had van mij het begin niet echt gehoeven. Ik snap best dat zo'n introductie van de het yakuza-wereldje in Japan wel nodig kan lijken maar echt boeiend was het niet. Eerder wat verwarrend.

In Amerika wordt het een stuk leuker. Het script is goed geschreven, de personages passen hier goed binnen en Kitano gaat goed om met de mengeling van Engels en Japans. Leuk is een aantal grappige scènes (basketbal, strand, papieren vliegtuigje) die hij tussen al het serieuze en gewelddadige stopt. Levert een mooi contrast op en deed me af en toe denken aan films van Johnnie To.

Verder ook erg sfeervol geregisseerd en een fijne soundtrack. Dikke 4*

TOP TOP TOP

Wat een hoofdpersonage.

Deze film is echt geweldig het brengt het cultuurverschil tussen de twee onderwerelden prachtig in zicht.

De eerst handellen en dan even zien af de rest de bedoeling van zijn acties begrijpt aanpak vind ik geweldig.

Geweldige verfilming van wat echte loyaliteit en opoffering zijn.

Kitano in zijn beste rol allertijde.

Sommige mensen begrijpen schijnbaar niet dat het verschil tussen de 2 culturen doelbewust was neergezet.De doodzonde hier is dat mensen hier veel scene s verklappen.Denk toch eens aan de mensen die de film nog niet gezien hebben.

Als je hem nog niet gezien hebt zet het bovenaan je dingen-te-doen lijstje.

Fantastische gangsterflick . Net zo goed als de beste gangsterfilms van Jean-Pierre Melville !

Oneens .

Alleen het einde al vind ik heel erg diepzinnig , zijn echte broer laat hem in de steek maar een ' vreemdeling ' blijft bij hem tot het einde . Bovendien is de rol van Susumu Terajima als Kato prachtig uiteengezet .

Aniki en Kato , twee oude rotten in het vak willen maar niet aanvaarden dat de wereld om hen heen veranderd . Aniki heeft nog wel een visie , maar Kato is helemaal van de oude stempel en is als het ware helemaal vastgeroest in het oude systeem met zijn conservatieve opvattingen . Vooral zijn loyaliteit aan z’n oud wordende patroon is voor mij onvergetelijk .

De melancholische soundtrack is geniaal ...


***** / *****

Toch blijft de film wat hebben, alhoewel je wel van hot naar her wordt geschopt en het verhaal een beetje chaotisch is, vind ik het zeker prachtig om alleen al naar Kitano te kijken. Hier en daar wat amateuristisch, maar de style maakt veel goed.

*3.5

Yakuza in L.A. Hoop cool -troosteloos -en gewelddadigheden . kleine 4*

Dit is gewoon een Japanse film en geen vs/gb/Japan.

De regisseur is Japans.Dus dan hoort het het Japan/VS/groot brittanie te zijn.

Ja,Japan hoort als eerste genoemd te worden.De reisseur is namelijk 北野武 .Oftewel Takeshi Kitano.

Deze film voortaan overslaan

Drama in het kwadraad..

Ook weer erg kunnen vermaken met deze Kitano. De beste man speelt zelf ook weer een perfect passende rol en typische Kitano rol. Zijn gezichtsuitdrukkingen kunnen boekdelen spreken.

Her en der oogde het iet wat ongemakkelijk, vooral door bepaalde 'gangmembers' die niet erg sterk waren. Her en der vrij grove scènes; de vinger-afhak-scene's, de zelfmoord om zijn trouw aan Anike te bewijzen, het opensnijden van de eigen buik etc. Passende eindscene m.i.

Zoals gewend ook weer een aantal kalme, mooie scene's zoals het rond dwarrelende papieren vliegtuigje.

Prima film, niks mis mee... behalve misschien dat iedereen een te groot pak aan had.

Sterke film weer van Kitano. Heeft meer weg van een klassieke westerse misdaadfilm dan de anderen van Kitano, deels natuurlijk omdat het zich in de VS afspeelt. Maar ook hier weer aandacht voor de manieren van het doden van de tijd, basketbal, spelletjes, en zen achtige scenes.

Een rise and fall verhaal met humor en veel vaart en soms zelfs haast ontroerende situaties. Mooi einde ook weer.

Aanrader.

​Ondoorgrondelijke Japanners op Westerse bodem. Dat laatste vormt een struikelblok. Door de setting en het Amerikaanse gehark verkeert het nog wel eens in een stramme stand. Verder een lekker eigenzinnige en bloederige yakuza prent die net zo'n laconieke houding aanneemt als Kitano zelf. Het levert zelfs met enige regelmaat dezelfde grijns op als die van de regisseur, die zijn film uit de losse pols en onder het mom van je moet het niet mooier maken dan dat het is, presenteert.

Zo neemt hij niet erg veel moeite om er een vloeiend verhaaltje van te maken, iets als spanningsopbouw slaat hij over en om zijn hoofdrollen tot elkaar te laten komen, laat hij ze simpelweg wat spelletjes spelen. En toch werkt het. Kitano legt een speelsheid aan de dag die aanstekelijk is en strooit daarnaast met een verzameling unieke en creatieve scènes die bestaan uit onderkoeld en spijkerhard geweld. Het grootste probleem van Brother tackelt Kitano gelukkig in het latere Outrage.

Herzien en blijft fijn.

Het einde van het eerste deel van Kitano's carriere. Vat al zijn vorige films nog eens goed samen, al is het toch vooral een Yakuza film geworden natuurlijk. Het is een film die vaak vergeten wordt, maar weinig tot niks moet onderdoen voor Kitano's andere werk.

Al z'n typische elementen zijn er weer, alleen dan in een voornamelijk Amerikaanse setting. Brengt wat nieuwe dynamiek met zich mee, vooral de leuke ontbolsterende relatie tussen Kitano en Epps. Die twee hadden er duidelijk lol in tijdens het filmen.

Vond het een fijne, mooie en soms harde film. Vintage Kitano dit, vraag me af waarom hij wat in de vergetelheid gesukkeld is.

4.5* en een uitgebreide review

redelijk, begin wat rommelig en daarna is het voornamelijk schieten en geweld.

Ook weer eens herzien. Ik vond dit de eerste keer al een mindere Kitano, dat is nu niet veel anders. Minder (visuele) poëzie dan in zijn betere films, Hisaishi heeft ook wel eens sterkere soundtracks geschreven; deze was af en toe nogal dik aangezet, en verder zijn de Amerikaanse acteurs niet al te sterk.

Toch zeker ook wat positieve noten. Ten eerste is het geweld echt snoeihard, waarbij mensen bijvoorbeeld vrij onverwacht in hun hoofd geschoten wordt waar de camera ook lekker dicht op zit, en waar de montage flitsend aanvoelt. Ook memorabel blijft de harakiri van Osugi waarbij zijn darmen er letterlijk uithangen. Tenslotte zetten Kitano en ook Terajima erg sterke rollen neer als spijkerharde nietsontziende Yakuza. Hoe ouder ik word, hoe minder ik met geweld heb, maar ik moet toegeven dat hun personages erg cool zijn.

Ook deze keer voelt het einde aan als een valse noot (ook met dank aan het matige Amerikaanse acteerwerk). Het sterke van Kitano's beste films is dat er veel gezegd wordt met weinig woorden; de beelden spreken voor zich. En dat mis ik toch een beetje in deze film, met name in het einde. Uiteindelijk toch een halfje eraf: 3*.

Vond er geen zak aan. Een matig verhaal met acties waarbij je je toch ff achter je oren moet krabben, ondoorgrondelijk. Er wordt vaak zwak gespeeld en de special fx zijn ook niet al te best. Zelfs de geluidseffecten lijken uit de jaren 70 te stammen. Van dit type films moet je misschien houden, maar ik dus niet.

Leuk weetje, toen ik met 4 vrienden deze film ging zien zat zaal redelijk vol en tegen film gedaan was waren we vrijwel enige die einde gehaald hadden, nadien nog veel mee gelachen,echt grof deze film maar vond hem toch heel goed.

Vrij leuke misdaad film maar ik kwam er erg moeilijk in. Ik ben nog niet echt gewend aan de Aziatische cinema en hoewel ik er wat meer in begin te rollen kan het soms mijn aandacht niet altijd even goed te pakken krijgen. Toch wist 'Takeshi Kitano' hier vaak wel raad mee door de flauwe en droge humor maar ook door aardig harde scenes er in te verwerken: hij is in ieder geval niet bang om je wat te laten zien! Na een tijd door zitten kon de film een grip op me krijgen en vond ik het leuker. Goede actie, leuk verhaal en concept en zeker vermakelijk.

Slecht geacteerd en onrealistische interacties