Belfast (2021)
Genre: Drama
Speelduur: 97 minuten
Oorsprong:
Verenigd Koninkrijk
Geregisseerd door: Kenneth Branagh
Met onder meer: Caitríona Balfe, Judi Dench en Jamie Dornan
IMDb beoordeling: 7,2 (91.531)
Gesproken taal: Engels en Frans
Releasedatum: 24 februari 2022
On Demand:
- Bekijk via Amazon Prime
- Bekijk via meJane
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
Plot Belfast
"No matter how far you go, you never forget where you came from."
De negenjarige Buddy is gek op films en groeit op in de late jaren 60 in Belfast. Het is een turbulente periode voor het gezin uit de arbeidersklasse. Buddy wordt getuige van een land waarin grote chaos heerst. Intussen worstelen zijn ouders met de idee om Noord-Ierland te verlaten en een nieuw leven te beginnen.
Externe links
- Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op Amazon
- IMDb (7,2 / 91531)
- Trailer (YouTube, ondertiteld)
- Koop op iTunes voor € 7,99
- Kijk op Amazon Prime
- Kijk op meJane
Social Media
Acteurs en actrices
Buddy
Pa
Granny
Pop
Billy Clanton
Moira
Will
Mackie
Auntie Violet
Reviews & comments
mrklm
-
- 8200 berichten
- 8198 stemmen
Branaghs visie op Belfast in 1969 is een bizarre mix van sentimenteel familiedrama en politieke thriller. Zelfs als je dat zou kunnen rechtvaardigen vanuit het standpunt dat het gaat om het perspectief van Buddy [Jude Hill], een kind dat zich nog onvoldoende bewust is van de implicaties van de bittere strijd tussen de Protestanten in Katholieken in zijn wijk, is er geen reden waarom Branagh zo vaak terugvalt op muzikale intermezzo’s (vaak met muziek die ruim (soms zeer ruim) na 1969 is opgenomen) na de zoveelste niet overtuigende confrontatie tussen Buddy’s vader [Jamie Dorman] en Billy Clanton [Colin Morgan], die eist dat iedereen partij kiest en zich mengt in de strijd. Prachtig gefilmd, maar verder valt er heel weinig te genieten.
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Sober, treffend portret van een Noord-Iers arbeidersgezin ten tijde van het oplaaien van het sektarisch geweld eind jaren 60. De scènes met de spelende kinderen tussen de barricades suggereren alsof er niets aan de hand is, maar tussen de regels door worden de dreigende gewelddadigheden voortdurend gevoeld.
Een aansprekende film in passend zwart-wit met de uiterst zeldzame lichtpuntjes in kleur. Uitstekend geacteerd door de hele cast onder aanvoering van Caitríona Balfe (de moeder) en de schijnbaar onverwoestbare Judi Dench (86 jaar ten tijde van de opnamen!).
james_cameron
-
- 5971 berichten
- 9108 stemmen
Goedbedoeld maar te gekunsteld en oppervlakkig, dit portret van levens in het Belfast van de late jaren '60. De jonge hoofdrolspeler (Jude Hill) akteert veel te zelfbewust en hij is omringd door een degelijke maar weinig effectieve cast, opgezadeld met nogal clichematige dialogen. Alleen Ciaran Hinds als de opa maakt de nodige indruk. De film is mooi geschoten in zwartwit, met leuke korte uitstapjes naar scenes in kleur, maar inhoudelijk is dit meer een sprookje dan een treffend tijdsbeeld.
Collins
-
- 6244 berichten
- 3719 stemmen
In de late jaren 60 woont de 9-jarige Buddy in Belfast. In een overwegend Rooms-Katholiek gekleurde arbeidersbuurt. Roerige tijden. Naast het oplaaiende conflict tussen Protestanten en Rooms-Katholieken, verkeren zijn protestantse ouders in geldnood en komt tot grote schrik van Buddy een verhuizing naar Engeland ter sprake. Buddy is geïnteresseerd in modelauto‘s, in spannende tv-series en speelt buiten met zijn Rooms-Katholieke vriendjes. Dat is zijn wereld. Hij voelt zich er thuis en is er veilig. Van die andere onheilspellende wereld snapt hij nog niet zo veel.
Regisseur Kenneth Branagh is vooral bekend van zijn filmische adapties van toneelstukken van Shakespeare, maar deed ook grootschalige Hollywood producties. Belfast is een stijlbreuk met voorgaande films en een persoonlijke film. Branagh die behalve de regisseur ook de schrijver van de film is, bracht zijn eerste negen levensjaren door in Belfast. De film Belfast is dan ook grotendeels autobiografisch.
De film is geschoten in zwart-wit. Een kleurstelling die de grimmige sfeer in Belfast en het bescheiden leven in de arbeidersbuurt, goed vangt, maar visueel gesproken niet opvalt door artistieke hoogstandjes. De beelden spreken geen krachtige taal. Het is allemaal wat bleekjes. De film maakt soms uitstapjes in kleur. In de scènes waarin Buddy in de bioscoop of in het theater betoverd is door cultuur en in een andere wereld vertoeft, baadt de film in volle kleurenpracht. Even weg van de werkelijkheid. Weinig subtiel, maar de boodschap is duidelijk.
Branagh pakt niet grootschalig uit. De sfeersetting van Belfast is wat karig. Heel toneelmatig, beperkt de setting zich vooral tot de straat waar Buddy woont. Belfast zou net zo goed Bangor of Derry kunen zijn. Hier en daar pronkt de film (waarschijnlijk daarom) opeens met beelden van de skyline en van bekende monumenten. Opdat wij niet vergeten dat het verhaal zich toch echt in Belfast afspeelt.
De beperkte setting werkt benauwend en dat heeft als voordeel dat de bekrompenheid van het Noord-Ierse conflict en de dreiging die er van uitgaat, goed tot uiting worden gebracht. De benepenheid van de nabuurschap en de bescheiden levensstandaard in de arbeiderswijkt worden door de bescheidenheid van de setting eveneens adequaat benadrukt. Maar hoe functioneel ook, toch voelen de geringe hoeveelheid locaties en hun toneelmatige uitstraling wel wat armoedig aan. Ze zorgen voor inleving in situaties en personages, maar nemen ook optische beleving weg.
Buddy wordt indrukwekkend gespeeld door Jude Hill. Hij weet de slimme, leergierige en innemende jongen prima tot leven te brengen. De verhalen van zijn grootouders, de eerste jeugdliefde en de eerste kennismakingen met cultuur zijn gezien door de ogen van Buddy, spannende belevenissen. Het acteerwerk is trouwens sowieso erg goed. Judi Dench als de grootmoeder en Caitriona Balfe als de moeder zijn grandioos.
Belfast is een film die bestaat uit een fragmentarische aaneenschakeling van belevenissen en is daarmee rijk aan afwisseling. Dat is prettig, want Belfast is ook een niet geheel geslaagde hommage aan Branagh‘s jeugd in Belfast. De film heeft sterke momenten en geeft een mooi tijdsbeeld. In visueel opzicht is de film nogal efficiënt en dat oogt tamelijk armoedig. Wat mij betreft had de visualisatie van Branagh‘s jeugd wel wat zwieriger mogen gebeuren.
TMP
-
- 1796 berichten
- 1629 stemmen
De film begint met mooie kleurenbeelden van het huidige Belfast om vervolgens over te schakelen naar (grotendeels) zwart-witbeelden met als setting het Belfast van 1969. Op visueel gebied ziet het er goed verzorgd uit. ‘The Troubles’ in Noord-Ierland spelen een belangrijke rol, al worden de achtergronden ervan niet echt uitgewerkt of uitgediept. De toon is echter lang niet altijd zwaarmoedig. Sterker nog, de film is doorgaans best luchtig van toon. Een cast met de nodige bekende gezichten. Niemand levert een echt bijzondere rol af, maar er wordt wel zeer degelijk geacteerd. Ciarán Hinds heeft de leukste rol, als opa van de jonge hoofdrolspeler. Die jonge hoofdrolspeler acteert trouwens ook naar behoren. Al met al een zeer behoorlijke film, die mede door de overzichtelijke speelduur geen moment verveelt.
N00dles
-
- 552 berichten
- 2242 stemmen
Op zich een mooi geschoten coming-of-age film met een aandoenlijke jonge hoofdrolspeler, maar het resultaat is een wat weeïge mix van komedie en drama, tegen een achtergrond van 'The Troubles' in Belfast.
Door het verhaal door de ogen van de jonge Buddy te vertellen, kan de film wegkomen met een wat lichtere toon maar daardoor doet het ook nooit echt aangrijpen. Daarvoor is het mij wat te sprookjesachtig en zoet. Een soort Jojo Rabbit meets Roma, zou je kunnen zeggen.
De omgeving waar het zich grotendeels afspeelt, een klein wijkje in Belfast, is kleinschalig en voelt aan als een toneelset. Het is allemaal wat ingetogen; op enkele mooie aerials van Belfast na heb ik nooit echt het gevoel dat het zich daar afspeelt in een stad die wordt verscheurd door een groot conflict.
Het is niet allemaal rampzalig; de cinematografie is soms uitstekend en er zitten wat leuke scènes in, maar verder heeft het niet veel om het lijf.
Ook zit de film stampvol muziek van Van Morrison, die overigens in Belfast is geboren (en ja, dat moest ik opzoeken). Ik snap dat Branagh het persoonlijk en als ode aan Belfast authentiek wilde houden, maar het is allemaal wat eentonig: het begint met een slowmotion shot, de muziek wordt ingezet, zwelt aan, een montage van beelden volgt, het slotakkoord, bam, volgende scene. Dat trucje wordt een aantal keer herhaald.
Kortom, het is allemaal vrij suffig, oppervlakkig, binnen de lijntjes, bij vlagen zelfs saai. Color me a wee bit underwhelmed.
Tommeh
-
- 7276 berichten
- 3162 stemmen
Een nostalgische terugblik naar de jeugd van regisseur Kenneth Branagh. Dat het een terugblik is wordt na de overgang van kleur naar zwart/wit ook direct duidelijk. Ook de fragmentarische opzet van de film draagt hierin bij, sommige scenes staan volledig los van het verhaal en lijken vooral op specifieke herinneringen van Branaghte berusten. Maar juist deze scènes zorgen voor een glimlach op het gezicht. Veelal ondersteund door de troostende klanken van Van Morrison, tonen ze de jeugdige onschuld van Buddy ten midden van een wereld vol chaos en onzekerheid.
Voor een écht hoge score is het scenario net te rommelig, maar Belfast is een film met het hart op de juiste plaats waar ik erg van genoten heb. 4*
De filosoof
-
- 2023 berichten
- 1405 stemmen
De film gaat erover dat vele Ieren uit Belfast zijn vertrokken vanwege de ‘troubles’waarbij wordt ingezoomd op een gezin in een gemengde straat in 1969 – de film is opgedragen aan degenen die bleven, degenen die vertrokken en degenen die stierven – en de film is zelf een nostalgische en autobiografische reis terug naar die tijd. We kijken dan ook mee met het perspectief van de kleine Kenneth Branagh (die in de film overigens Buddy wordt genoemd) die reeds als kind veel van films hield. Het nostalgische en autobiografische is naar mijn idee de grote zwakte van de film: we zien in wezen slechts een – ondanks alles – normale kinderjeugd met spelen op straat, de eerste verliefdheid, schoolprojecten, etc zonder veel boeiende plotontwikkeling of zonder dat het op een boeiende, scherpe manier wordt verteld. Het is vooral met suiker overladen nostalgie naar een onschuldige kindertijd vol liefde, gezelligheid, humor en ‘hugging’ (blijkbaar zijn niet alleen de Amerikanen daar liehebbers van) waarbij de problemen bij de volwassenen toch wat op de achtergrond blijven. Zijn ouders zijn dan ook volmaakte ouders die ook politiek aan de goede kant stonden, dat wil zeggen zij kozen bewust geen kant en vinden mensen met een andere religie geen enkel probleem.
Ik kon er allemaal niet zo veel mee en de sentimentaliteit vond ik zelfs wat moeilijk te verdragen, al waren sommige grapjes wel leuk en werd ik door het superzoete einde toch ook wel een beetje geraakt.
mjk87 (moderator films)
-
- 13292 berichten
- 3906 stemmen
Kenneth Branagh heeft mij tot nu toe als regissuer niet kunnen overtuigen, recent nog met een matige Christie-verfilming. Die film oogde vooral nep, in het bijzonder de decors en cgi. Nu wel, deze Belfast is een heel andere film en ik was er wel benieuwd naar (hoewel ik deze vooral wilde zien vanwege de nominaties voor de Oscars). Toch ook hier: de film oogt nep. Dat straatje waar de film zich afspeelt lijkt vooral uit de studio te komen (al weet ik niet of dat zo is). Maar niet alleen die straat, ook de rellen zien er nergens rauw of dreigend uit. Inhoudelijk lang niet altijd boeiend. Overduidelijk is dit een film over opgroeien in Belfast tijdens The Troubles, maar die twee thema's komen nooit echt goed samen. Visueel ook wat saai. Wel redelijk geacteerd, vooral door Hinds als Pop in een mooie innemende rol. Dench krijgt dan weer zo'n rol als wat cynische oude vrouw, zo'n rol die het altijd goed doet bij het gemiddelde arthouse-publiek, maar ook wel een beetje cliché en weinig bijzonder vertolkt. Om over de Oscar-nominatie maar te zwijgen. Of haar rare kapsel. 2,5.
Fisico (moderator films)
-
- 8357 berichten
- 4698 stemmen
Het moet voor Kenneth Branagh toch wat gedaan hebben toen hij deze film produceerde en hierbij zijn eigen beleving en opvattingen in verwerkte. De politiek-religieuze strijd van toen ligt vele (Noord-)Ieren nog steeds nauw aan het hart, om het woord 'gevoelig' niet te gebruiken. Gelukkig is de fysieke strijd enigszins ontmijnd. Het doet er me ook aan denken dat ik dringend me eens moet inlezen in die hele historie. Alleen vind ik het een bijzonder complex verhaal waarbij ik andere interessante historische gebeurtenissen steeds voorop plaats.
Een film is niet steeds het ideale medium om zaken verklaard te zien, maar de film onderneemt er ook geen pogingen voor. 'The Troubles', zoals dit etnisch-nationalistisch conflict ook wordt genoemd, worden getoond en daar gaat het er soms heftig aan toe, maar het hoe, wat en waarom is onduidelijk. Enige achtergrondkennis van de kijker is dus zeker niet overbodig.
Het is verder interessant om op te merken dat sommigen hun roots, hun achtergrond, hun leven ... niet zomaar willen achterlaten, ongeacht de stijgende spanningen. Dat verdient respect, zeker als de bedoelingen erachter niet zozeer politiek gekleurd zijn, maar gewoon vertellen dat het hun plekje op aarde is. Voor die neutraliteit dient echter wel een prijs betaald te worden. Het zijn ook die spanningen binnen het gezin van Buddy dat de nodige aandacht krijgt, meer zelfs dan de The Troubles zelf dat meer als achtergrond en context dient.
Verder stijlvol en mooi geschoten. Cinematografisch fijn, net als het camerawerk. Ook de zwartwit beelden vond ik doeltreffend. Dat deze af en toe afgewisseld worden met kleurbeelden genereert een soort van polarisatie tussen werkelijkheid en fictie (de bioscoop).
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30452 berichten
- 5199 stemmen
Ik hou wel van de stijl van Kenneth Branagh, die duidelijk niet iedereen kans smaken. Je kan in de bioscoop nu films van de regisseur zien met Belfast naast de 2e Hercule Poirot film Death on the Nile. Met Belfast heeft hij de moeilijke opdracht om de hele geschiedenis van het conflict in Ierland tussen protestanten en katholieken weer te geven in anderhalf uur film. Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van een 9-jarige jongen. Dat geeft een film die niet al te veel documentaire wordt en ruimte kent voor kleine dingen en de nodige humor. Waarin waarden als familie, liefde, vriendschap en een thuis tegen het licht worden gehouden, met de straatgevechten en aanvallen die op de achtergrond voor spanning zorgen en alsmaar dichter komen en het dagelijks leven bepalen.
Belfast is een mooie emotionele film geworden. Ergens tussen toegankelijke Hollywood (Ierse versie dan toch) en een mooie arthouse. Het is heerlijk om te zien, maar echt overweldigen doet het nooit.
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Had niet echt een idee wat te verwachten, maar bleek een prachtige film. Sterker nog, deze had van mij wel de Oscar mogen krijgen ipv Coda.
Overduidelijk met enorm veel liefde gemaakt en er mankeert eigenlijk helemaal niets aan. Mooi tijdsbeeld van deze specifieke buurt in Belfast, erg sfeervol, mooi gefilmd en gespeeld en prachtige (hoewel overbekende) muziek van Van Morrison.
Zeer geslaagd.
Filmkriebel
-
- 8947 berichten
- 4130 stemmen
Autobiografische film in mooi zwart-wit van Branagh , geboren en opgegroeid in Belfast, en die zelf als kind met zijn ouders naar Engeland vertrok om het toenemende geweld tussen katholieken en protestanten te ontvluchten.
Belfast toont zijn herinneringen in een wat versnipperd verhaal. De scènes volgen elkaar op en brengen de kijker van de ene herinnering in de andere. De hechte familie (gematigde protestanten) waarin Buddy is grootgebracht, het straatleven, zijn eerste crush, de band met de grootouders, de rellen... Ondanks de politieke spanningen uit die tijd geeft Branagh aan dat hij een gelukkige jeugd heeft gehad. Ook zijn belangstelling voor films komt voorbij : deze scènes werden in kleur gepresenteerd : de kleur die ze aan zijn leven gaven in de grauwe realiteit van "the Troubles"... Mooie film.
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6903 stemmen
Persoonlijk project.
Voor regisseur Kenneth Branagh was Belfast een belangrijk project. Je kunt dan ook merken dat er nogal wat liefde is gestoken in zijn semi autobiografische film. De persoonlijkheid druipt er vaak vanaf, met dank aan de vele close-ups en prachtige kadrering. Er wordt uitstekend geacteerd en het onderwerp biedt voldoende stof tot nadenken. Maar na een rauwe opening is het vervolg toch bovenal simpel en zoet.
Zo blijft een en ander nogal aan de oppervlakte kabbelen. Een ietwat saai maar degelijk verhaal dat in elk geval mooi geschoten is dus. En dan ook nog eens in stemmig zwart en wit. De filmmaker brengt kleur in de vorm van film in film maar spint deze gimmick wellicht iets te lang uit. Sowieso zorgt de kunstzinnige zijde in het algemeen voor een overbelichting van de toch ook figuurlijk kleurloze vertelling. En dat is jammer.
Hoe goed bedoeld het ook is, het weet allemaal niet echt te beklijven. De stroom aan Greatest Hits van Van Morrison doet de vullingen zelfs nog meer openspringen. Iets met overdaad. Toegeven; Belfast is een lief en vakkundig gemaakt werkje, waarbij de nostalgische jaren zestig in Ierland mooi in beeld worden gebracht. Toch missen lijn en diepgang, zijn er te veel clichés, en als de finale ontaardt in een soort musical voel je je eigenlijk een beetje besodemieterd.
***
Met dank aan Universal voor het recensie-exemplaar.
scorsese
-
- 11781 berichten
- 10191 stemmen
Goeie film over een jongetje die opgroeit in het Belfast van eind jaren '60. Duidelijk een persoonlijk project voor Kenneth Branagh. Een mooi tijdsbeeld en de film ziet er goed uit met mooi camerawerk. De scenes zijn allemaal goed en ook het acteerwerk is goed. Echter wist het me nergens echt te grijpen.
Movsin
-
- 7706 berichten
- 8097 stemmen
Het trieste beeld van Belfast in de jaren 60 gezien door de ogen van een kind.
Film kent zijn dramatische momenten maar geeft betekenis aan het familiaal gebeuren, soms wat naast het tumult, met de kleine Buddy die langzaam ontbolstert binnen zijn eigen wereldje en zijn opa die hem veel "waarheden" bijbrengt. Mede hierdoor komt het geheel behoorlijk gevarieerd over en dat is zeker niet verkeerd.
Een kenschetsend tijdsbeeld in ieder geval en behoorlijke acts, zeker ook van die kleine snaak.
Flavio
-
- 4478 berichten
- 4740 stemmen
Ging er redelijk blanco in, maar gezien de lof toch wel een fikse tegenvaller. Te zoet, met een matig scenario en het voelde onecht aan. Opvallend, omdat Branagh over zijn eigen jeugd vertelt, maar dan misschien aan de hand van een foto-album vol zoete snapshots, zo lijkt het. De fotografie was op zich prima, maar ook wel erg clean, het voelde geen moment als een rumoerige arbeiderswijk, en de begroetingen en korte gesprekjes leken allemaal zo uit het hoofd geleerd, van enige spontaniteit gespeend. De stukjes film in kleur deden het ook niet voor mij- iets te letterlijk verbeeld hoe film kleur bracht in zijn grauwe leventje.
De jonge hoofdrolspeler, zijn moeder en de opa doen het wel prima, maar Judi Dench vond ik een miscast, te bekend en ook een te veilige rol voor haar misschien als ouwe brompot-met-een-hart-van-goud. Ook het grote leeftijdsverschil met 'opa' viel op. Het grootste probleem had ik wel met de verbeelding van The Troubles, met een zeer matige Colin Morgan, alle scenes met hem waren ruk, al lag dat ook, of eigenlijk vooral, aan het scenario. Die laatste showdown was wel echt heel slecht waardoor ik niet hoger kom dan 2,5 *.
Geen fan van Van the Man, dat helpt ook niet bij deze film.
Gerelateerd nieuws
Nieuwe trailer voor Kenneth Branagh's zeer persoonlijke film 'Belfast' uitgebracht
Bekijk ook
Summer of Soul (...Or, When the Revolution Could Not Be Televised)
Documentaire / Muziek, 2021
12 reacties
Ennio
Documentaire / Muziek, 2021
30 reacties
Quo Vadis, Aida?
Drama / Historisch, 2020
86 reacties
The Rescue
Documentaire / Drama, 2021
19 reacties
Sheytan Vojud Nadarad
Drama, 2020
12 reacties
The Alpinist
Documentaire, 2021
13 reacties
Gerelateerde tags
arbeidersklassezwart en witbelfast, north irelandjaren 60the troubles (north ireland, 1966-98)
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.