Belfast (2021)

Had niet echt een idee wat te verwachten, maar bleek een prachtige film. Sterker nog, deze had van mij wel de Oscar mogen krijgen ipv Coda.

Overduidelijk met enorm veel liefde gemaakt en er mankeert eigenlijk helemaal niets aan. Mooi tijdsbeeld van deze specifieke buurt in Belfast, erg sfeervol, mooi gefilmd en gespeeld en prachtige (hoewel overbekende) muziek van Van Morrison.

Zeer geslaagd.

Beetje saai gevonden

Dat heb ik ook met dit soort berichten.

Autobiografische film in mooi zwart-wit van Branagh , geboren en opgegroeid in Belfast, en die zelf als kind met zijn ouders naar Engeland vertrok om het toenemende geweld tussen katholieken en protestanten te ontvluchten.

Belfast toont zijn herinneringen in een wat versnipperd verhaal. De scènes volgen elkaar op en brengen de kijker van de ene herinnering in de andere. De hechte familie (gematigde protestanten) waarin Buddy is grootgebracht, het straatleven, zijn eerste crush, de band met de grootouders, de rellen... Ondanks de politieke spanningen uit die tijd geeft Branagh aan dat hij een gelukkige jeugd heeft gehad. Ook zijn belangstelling voor films komt voorbij : deze scènes werden in kleur gepresenteerd : de kleur die ze aan zijn leven gaven in de grauwe realiteit van "the Troubles"... Mooie film.

Persoonlijk project.

Voor regisseur Kenneth Branagh was Belfast een belangrijk project. Je kunt dan ook merken dat er nogal wat liefde is gestoken in zijn semi autobiografische film. De persoonlijkheid druipt er vaak vanaf, met dank aan de vele close-ups en prachtige kadrering. Er wordt uitstekend geacteerd en het onderwerp biedt voldoende stof tot nadenken. Maar na een rauwe opening is het vervolg toch bovenal simpel en zoet.

Zo blijft een en ander nogal aan de oppervlakte kabbelen. Een ietwat saai maar degelijk verhaal dat in elk geval mooi geschoten is dus. En dan ook nog eens in stemmig zwart en wit. De filmmaker brengt kleur in de vorm van film in film maar spint deze gimmick wellicht iets te lang uit. Sowieso zorgt de kunstzinnige zijde in het algemeen voor een overbelichting van de toch ook figuurlijk kleurloze vertelling. En dat is jammer.

Hoe goed bedoeld het ook is, het weet allemaal niet echt te beklijven. De stroom aan Greatest Hits van Van Morrison doet de vullingen zelfs nog meer openspringen. Iets met overdaad. Toegeven; Belfast is een lief en vakkundig gemaakt werkje, waarbij de nostalgische jaren zestig in Ierland mooi in beeld worden gebracht. Toch missen lijn en diepgang, zijn er te veel clichés, en als de finale ontaardt in een soort musical voel je je eigenlijk een beetje besodemieterd.

***

Met dank aan Universal voor het recensie-exemplaar.

Goeie film over een jongetje die opgroeit in het Belfast van eind jaren '60. Duidelijk een persoonlijk project voor Kenneth Branagh. Een mooi tijdsbeeld en de film ziet er goed uit met mooi camerawerk. De scenes zijn allemaal goed en ook het acteerwerk is goed. Echter wist het me nergens echt te grijpen.

Dit was beduidend beter dan ik had verwacht aan de hand van de trailer. Jammer dat ik deze niet op groot scherm heb gezien.

Brannegh doet een Romaatje. Prachtige zwart witfotografie. En een bijzondere kijk op het ontstaan van de IRA door de ogen van een kind. Uiteindelijk kabbelt het te veel door maar blijft het echte drama uit.

Mooi

3,5

Het trieste beeld van Belfast in de jaren 60 gezien door de ogen van een kind.

Film kent zijn dramatische momenten maar geeft betekenis aan het familiaal gebeuren, soms wat naast het tumult, met de kleine Buddy die langzaam ontbolstert binnen zijn eigen wereldje en zijn opa die hem veel "waarheden" bijbrengt. Mede hierdoor komt het geheel behoorlijk gevarieerd over en dat is zeker niet verkeerd.

Een kenschetsend tijdsbeeld in ieder geval en behoorlijke acts, zeker ook van die kleine snaak.