Fear Street: 1994 (2021)

Hele sterke soundtrack, verhaal vind ik iets minder, wellicht als ik de trilogie heb gezien dat er meer kwartjes in de automaat vallen. We gaan het meemaken.

De kill op het einde met dat gezicht in laantjes was geweldig

Prima slasher filmpje hoor, met een fijne jaren 80/90 sfeertje dat goed is neergezet.

Veel actie en een lekker tempo . Verhaal is prima en begrijpelijk . Ga er geen enorm verhaal van maken . Als ik mij heb vermaakt en het een lekker tempo heeft ben ik tevreden . Het is geen enorm meesterwerk , maar dit hoeft ook niet . Gewoon een fijne film voor een avondje op de bank.

Deze film deed me wat aan Scream denken, al was die wel beter. Ook wat knipoogjes naar andere horrorfilms. De film was nog redelijk bloederig. De cast was niet echt verrassend, maar typisch voor dit soort films. De soundtrack was wel nog leuk.

De speelduur was goed, niet te lang en niet te kort.

De film zal zeker niet uitblinken qua originaliteit, maar soms hoeft dit ook niet.

Leigh Janiak als regisseur deed niet meteen een belletje rinkelen bij mij maar zijn film Honeymoon deed dat wel. Dat was een aangename verrassing toen, een bovengemiddelde goede en originele horrorfilm. In Fear Street probeert hij bezetenheid door een demon te combineren met slasher/campfilms. Daar slaagt hij wel behoorlijk in, maar het wordt nergens echt sterk. Misschien komt dat door de cast. Daar kende ik niemand van omdat het waarschijnljk hun debuutfilm was in acteren. Nu goed, horror is een prima genre om naambekendheid mee op te doen. Zo denk ik dat Anya-Taylor Joy vast bekend geworden is sinds The Witch. In deze film zitten we voor een deel in een winkelcentrum dat toch net iets minder campy aanvoelt dan een bos met wat hutjes. Kiana Madeira vond ik wel iets hebben. Je merkt wel dat 2021 een beetje het jaar van de wokeheid was, al wordt er niet te expliciet de nadruk op gelegd. Het was zeker origineel en ik heb me niet verveeld met deze film.

De openingsscène gaf me enorme Scream vibes, en toen ik de tienercast zag verschijnen dacht ik: oh nee, weer zo'n flauw tiener horrorfilmpje dit wordt niets! Maar de jongelui doen het wel goed, het verhaal met de heks boeit ook wel, en naar het einde van de film toe zitten er wat leuke, bloederige kills in (met natuurlijk de broodsnijmachine als hoogtepunt). Ook leuk zijn de lesbische scènes tussen Kianna Madeira (die warempel erg lijkt op een ex van mij) en Olivia Scott Welch.

Het moet ook gezegd dat de production design erg degelijk is. Er zitten weliswaar enkele minpuntjes in deze film. Zo ligt de heks blijkbaar slechts onder een laagje mos begraven, waar je zo overheen struikelt.