Possessor (2020)

Eindelijk een nieuwe Brandon Cronenberg! Vreemd dat het zo lang op zich heeft laten wachten. Antiviral (2012) toonde enorme potentie. Deze wordt tijdens de festivalrondes in ieder geval al goed ontvangen.

Zo vader zo zoon. 

Ik wou altijd dat Cronenberg senior weer een Scanners/Videodrome/eXistenz film ging maken. Zijn zoon Brandon komt met mijn wens en stelt allesbehalve teleur. De film is een prachtige, mindfuck combi van Videodrome en eXistenz met een beetje The Cell en Quantum leap. Brandon's Possessor is in feite een ode aan zijn vader's horror films. Sex, body 
gore, sterke dialogen en paranoia komen allemaal in de film voor. Setdesign ook(Masker, stoelen etc) Alleen geen vreemde/rare personages maar dat wordt goed gemaakt met goed acteerwerk van de hoofdrolspelers. Andrea Riseborough die te zien was in het geweldige Mandy is erg goed als gescheiden moeder met een donkere kant. Christopher Abbott is erg goed en weet zijn rol prefect neer te zetten. Verder kleine rollen voor Jennifer Jason Leigh en Sean Bean. De film heeft wel last van een inzinking midden in 2de acte. Maar sprong overeind tegen het einde van de 2de acte en begin 3de. Een absolute must voor Scifi horror/Cronenberg liefhebbers

Beste film van dit jaar tot nu toe. Antiviral toonde inderdaad al veel potentie (moet ik maar eens herzien misschien), maar dit is Brandon's eerste kleine meesterwerk. Buiten de voor de hand liggende vergelijkingen deed het me vooral aan Colonel Panics denken. Compromisloze mix van sci-fi en horror die zo nu en dan lekker uit de bocht schiet. Expliciet op elk denkbaar vlak, audiovisueel een paar geweldige scenes (die van de poster voorop) en twee ijzersterke leads. Valt me sowieso op dat zowel Riseborough als Abbott niet alleen als acteurs overtuigen, maar ook steeds de interessantere films uit weten te kiezen.

Het enige wat me van een 4+ score weerhoudt is de steeds sluimerende gedachte dat deze film wat mij betreft nóg beter tot zijn recht zou zijn gekomen binnen een abstracter/experimenteler narratief. Puur persoonlijk uiteraard aangezien een hoop mensen dan juist af zullen haken, maar ik hoop toch dat Brandon die stap ooit nog gaat zetten. Met de rest van zijn visie zit het namelijk helemaal goed. Ruime 4*

Ik heb de eerste film van David Cronenberg's zoon, Antiviral , nog niet gezien, maar met deze film doet hij de familienaam zeker eer aan!

Het script van mensen ontvoeren, implanteren met hersenimplantatietechnologie voor financieel en politiek voordeel van het betrokken bedrijf, een futuristisch 'wat als?', klinkt misschien als een standaard thriller-sciencefiction-concept, maar de film weet zoveel meer er uit te halen en bij de horror-doet het er zelfs een schepje bovenop. Het uitgangspunt is domweg intrigerend.

Verantwoordelijk voor de mooie cinematografie is Karim Hussain, die met de vorige film van Cronenberg, Antiviral, We Are Still Here, Hobo with a Shotgun en zijn eigen Ascension al een paar fijne genrewerkjes heb afgeleverd. Een andere belangrijke bijdrage komt van effecten-kunstenaar, Dan Martin. Deze werkte vaak samen met Ben Wheatley (High-Rise , Free Fire), en wiens werk je ook zag in recente projecten als Jonas Åkerlund's Lords of Chaos en Richard Stanley's Color Out of Space. Het zijn zeker niet de minste!

Zo visueel is het mooi en gewaagd, is er gave grafische gore maar dat is nog niet alles. De film bezit ook zeer goede vertolkingen van de personages. Andrea Riseborough (The Grudge, Mandy) is Tasya de huurmoordenares die bezit neemt van Christopher Abbott, (Piercing, It Comes At Night) de jonge man genaamd Colin. En Jennifer Jason Leigh (Annihilation , Amityville: The Awakening) is te zien als Tasya's baas Girder, deze erg fijne rol heeft wel wat weg van haar rol in eXistenZ (1999). Daarnaast zijn er cameo's van Sean Bean en Tuppence Middleton (Ava de vrouw van Colin)

Dit was dan ook een heerlijke film! De enige opmerking die ik bij de film wil plaatsen is dat de functionaliteit van het bureau zelf minder wordt vormgeven. Niet nadelig maar juist daarom wil Ik meer van de "Possessor' Ik wil een vervolg. Ik zou graag zien dat dit concept zich uitbreidt naar meer ideeën want dit wist me de hele rit voldoende geboeid te houden.

Klinkt heel tof. Ben zeer benieuwd!

Antiviral was vermoeiend. Deze krijgt nipt een 3 voor het geweld.

edit: en voor de tieten



Uncut Gems niet gezien? En Kaijû no Kodomo? Om maar even twee dingen te noemen...

Toevallig onlangs gezien. Redelijk filmpje, maar komt in geen lichtjaren in de buurt van deze film. Verder ook niet echt te vergelijken met elkaar.

Poeh, ik ben precies een omgekeerde mening toebedeeld, hahaha.

Hoe kan deze film een 3 hebben... het acteerwerk, suspense & visuals zijn

Kijk hier erg naar uit. Hoe/waar hebben mensen de film kunnen kijken?

Zo vader zo zoon, inderdaad.
Brandon Cronenberg weet de stijl van zijn vader perfect te evenaren.

Door het gemiddelde te nemen Kijk bij stemoverzicht

Dat Brandon Cronenberg nog veel films mag gaan maken, met Antiviral liet hij al zien een geweldige geest te hebben maar Possessor walst hier in alles overheen. Schat zo ook in dat hij z’n pa met gemak gaat evenaren! Talent heeft hij iig niet van een vreemde dat is mooi om te zien.
Meteen bij de geweldige opening pakt deze film je bij de keel en laat je vervolgens ook niet meer los. Gruwelijk hard dus laat de zwakke maag maar thuis, fantastisch gefilmd en de soundtrack knalt er regelmatig echt heerlijk in. Geen leuke nummertjes maar zoals het hoort keiharde sfeerverhogende beats. Verhaal technisch moet je hier echt blind instappen en je laten meenemen in het brein van Cronenberg. Ga.Dat.Zien.

Hele grote pluimen voor Andrea Riseborough en Christopher Abbot want die acteren echt als beesten en mogen van mij best wat oscars krijgen, wat zijn die goed zeg mannekes toch..

In beeld en geluid echt heel mooi, vooral de kleuren zijn erg levendig. Acteerwerk is goed net als de regie. Soundtrack is niet bijzonder maar doet zijn nuttige taak. Tot zover gaat het allemaal wel prima

Maar het verhaal heeft echt niet veel om de hakken, kan het zelfs traag noemen. Weinigg script dus daar gaat niets mis mee. Kon niet veel met de personages krijgen, want zeg nu zelf, ze zijn mager neergezet. Style over substance, normaal heb ik daar wel wat mee als audio- en videofanaat maar hier lukte het de regisseur niet om mee in de prent te slepen en mijn aandacht volledig te verliezen in de prent.

3** voor de techniek. Sean bean doet wederom zijn naam eer aan, slechts enkele minuten playtime.

Ze worden allebei niet heel erg uitgediept inderdaad, maar is dat nodig voor het verhaal ? Vond het zelf ook wel passen bij het verhaal en de setting, dat lege onpersoonlijke kantoor waar hij werkt, het bureau van Tasya etc. Ze acteren beide iig geweldig. Style over substance vond ik hier ook wel meevallen, meer dan genoeg substance!

Antiviral vond ik maar zeer matig en vermoeiend filmpje (2.5*). Goh en deze Possessor, begint nog wel leuk, maar naarmate de film vorderde vond ik hem een zeer matige scifi worden en de horror, die zinkte mee verder weg. Film zou echt wel alles of toch veel moeten hebben, wat me uitermate zou moeten en kunnen boeien, verhaal gaf me zoveel goesting, maar op een of andere manier pakte het toch niet echt, kwam erg traag over, zeker enkele fijne shots. Zal hem nog wel eens 2de kijkbeurt geven,maar voorlopig hou ik het terug op een 2.5*. Blijkbaar niet zo'n fan van deze regisseur, wacht nog maar 8 jaartjes met de volgende

Ik viel in slaap.

Speciale film met mooie beelden en speciaal verhaal,het was ook of ik naar een lange aflevering van black mirror aan het kijken was:).

Met het debuut van regisseur Brandon Cronenberg, Antiviral, kon ik niet zoveel, maar dit is toch wel een bijzonder fijne tweede film. Hier valt alles op zijn plek, resulterend in een naargeestige, bloederige maar vooral stijlvolle en spannende SF-thriller. De invloed van het werk van zijn vader is zeer zeker aanwezig, maar zoon Brandon weet op cruciale momenten een eigen draai aan het materiaal te geven. Op deze manier komt hij er in ieder geval wel.

Aardige thriller met wat horror elementen. Het verhaal is best aardig, maar blijft wel wat op de vlakte en voelt onvolledig aan. De uitwerking maakt een hoop goed. Alles past als een solide puzzel in elkaar. De wat duistere spanning, de mysterie, de broeierige sfeer, de naargeestige soundtrack, veel bloed en een behoorlijke anticlimax. Cronenberg weet redelijk in de buurt van zijn vader te komen. Het acteerwerk is verder op niveau. Maar hopen dat zoonlief de opwaartse spiraal aanhoudt. 3.5

Slappe film met veel schiet en snijwerk.

Ik snap echt niet waarom Uncut Gems zo goed zou zijn. Het is de eerste film in jaren die ik niet af heb gekeken. Adam Sandler haalde mij het bloed onder de nagels vandaan. Zo onrealistisch, er is echt geen persoon op de wereld die zich als zo'n l*l gedraagt en ook nog een succesvol leven heeft of uberhaubt vrienden en een vrouw, pfffff

Dat was 't 'm nu juist! Zenuwslopende neerwaartse spiraal en Sandler in optima forma als bloedirritante en onsympathieke sjaggeraar die de ene louche handel overeind houdt met de inkomsten van de andere. Op het puntje van je stoel!

Brandon stelt gelukkig niet teleur

Het duurde wel eventjes alvorens deze er eindelijk was. Na Antiviral had ik er best wat van verwacht en de buzz rond deze film was ook best positief, fijn om te zien dat het uiteindelijk meer dan terecht bleek. Vind deze zelfs nog iets beter dan Antiviral.

Brandon blijft wel een beetje in hetzelfde vaarwater als z'n vader. Body horror met sci-fi elementen. Maar hij legt iets meer nadruk op de stilering, wat mij persoonlijk meer aanspreekt. Het thema van deze film mag dan niet superorigineel is, de uitwerking is dat zeker wel.

Acteerwerk is goed, visueel is het smullen, soundtrack wat makkelijk maar draagt zeker z'n steentje bij en het zakt nergens echt in. Als hij op dit pad blijft verdergaan dan wordt het wel een favoriete regisseur, hopelijk laat hij alleen niet meer zo lang op zich wachten voor z'n volgende.

4.0* en een uitgebreide review

Aardige film over een vrouw die met behulp van een machine de wil van andere mensen kan overnemen. Een prima uitgangspunt met ook een aardig plot waarbij niet alles even goed is uitgewerkt. Redelijk traag en soms ook wat vaag. De film ziet er verder wel goed uit met ook een paar bloederige scenes. En over de regisseur: zo vader, zo zoon.

Zeker een echte mindfuck film met een goed script, maar de uitwerking was iets minder mijn ding.
Begon het nog best goed met een heerlijke kill, is het daaropvolgend lang wachten op verdere actie. Het tempo gaat eruit en het is me teveel denkwerk om verder gespannen te blijven volgen. Zeker, de personages doen het goed en de sfeer zit er best in, ook naar het einde toe weer een paar mooie kills, maar in zijn geheel heeft de film me niet echt kunnen bekoren.

2*

Typische hate it or love it film. De naam Cronenberg is natuurlijk een gigantische aanbeveling, maar waarschijnlijk ook een molensteen. Deze Cronenberg jr. weet in iedergeval de hoge verwachtingen waar te maken. Heerlijke body horror, fijne creepy sfeer en stylistich prachtig. Visueel een parel, helaas is het verhaal onsamenhangend en een beetje onevenwichtig en dat komt de 'flow' van de film niet helemaal ten goede. Desondanks zijn gaat Brandon Cronenberg zich hoogstwaarschijnlijk naast Leigh Whannell nestelen in het rijtje zeer in de gaten te houden regisseurs.

Troep. Veel hippe cameratruukjes, veel fluo, expliciet geweld, veel avant-gardistische kunstwerken op de achtergrond, het moet vooral kunstzinnig overkomen en dat doet het ook op een zelfingenomen manier. Alles om visueel te imponeren maar voor het overige één grote gapende leegte errond, met nietszeggende dialogen, slaapverwekkend acteerwerk, vage inhoud. Het moest vooral een echte "kijk eens wat ik allemaal kan" film zijn. Ook slim van hem om onmiddellijk een uncut versie te lanceren, dat creëert vanzelf de nodige hype.

Zo vader zo zoon.

Fantastische intelligente horrorfilm van Cronenberg junior.

Net als zijn vader heeft hij een goed oog voor vervreemdende architectuur en weet hij sterk drama te integreren met horror. Was deze film van de grootmeester zelf geweest, dan zou die in een adem genoemd worden met Videodrome en eXistenZ. De rol van Jeniffer Jason Leigh is een leuke verwijzing naar die laatste.

Zonder te veel van het plot weg te geven is Possessor een vakkundig gemaakte psychologische horrorfilm waar je wel even de tijd voor moet nemen. Na een (bloed)spetterende openingsscene begint het verhaal wat afstandelijk om vervolgens beetje bij beetje bezit van je te nemen. Ik eindigde echt op het puntje van mijn stoel.

Op de valreep toch nog een hoogtepunt van 2020.

Dikke 4,5 en kom maar door met meer Cronenbergs, maakt me niet uit van welke.

Die ‘slimme cameratrucjes, vol reflecties, en en veranderend perspectief volgen natuurlijk wel vanuit de inhoud. Dus met ‘kijk eens wat ik allemaal kan”’ heeft het weinig te maken.

En die leegte, tja dat is nu net het punt. Het draait om de moreel failliete wereld van bedrijfsspionage. Niet echt een kerst All you need is love. Of dat je aanspreekt is een ander verhaal.