
The Art of Self-Defense (2019)
Verenigde Staten
Komedie
104 minuten
geregisseerd door Riley Stearns
met Jesse Eisenberg, Alessandro Nivola en Imogen Poots
Casey wordt op een dag op straat aangevallen. Van de kaart gebracht schrijft hij zich vervolgens in bij een lokale dojo die geleid wordt door een charismatische en mysterieuze sensei. Door de lessen hoopt Casey zichzelf in de toekomst te kunnen verdedigen.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=7Bms6Hba-3A
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Ben ook benieuwd daar deze titel. Eerste review die ik zie is behoorlijk positief.
The Art of Self-Defense Review: A Brilliant Dark Comedy – /Film - slashfilm.com
Riley Stearns' vorige film Faults (2014) was ook een prima debuut, moet ik zeggen.

Hilarisch, Droog en Fijn filmpje!
* 3.5
Ik vond het een aardig film!
3,5
Ik zou het toch geen comedy noemen. In het begin zijn er een paar komische momenten, maar gaandeweg wordt het zelfs bijna thriller-achtig.
Ik vond het een aardig film!
3,5
Ik vond het anders geweldig grappig

Mooie "twist" ook richting het einde. Het verhaal is lekker absurd en de hele toon geeft de film iets surrealistisch. Nivola is feilloos. Mijn enige kritiek is dat de film een tikkeltje rommelig is, en dat de toon niet altijd helemaal aanslaat. Maar er wordt in elk geval gepoogd iets origineels te maken. Missie geslaagd. 3.5*.
Als zodanig past weet Eisenberg het tot een belachelijke maar humorloze vertoning te maken.
ALs karatefilm een 1.
Als comedie een 2.
Als arty film, wat de snobbist er voor geeft.
Fijn. 3,7*
Het is een best onderhoudende film die uiteindelijk helaas niet zoveel raad weet met hoe te eindigen (hoewel ik het einde van Fight Club ook niet heel denderend vond). Wie het allemaal afdoet als absurdisme geeft te weinig toe dat het meeste wat de film laat zien niet eens zo absurdistisch is. En juist waar het wat realistischer aandoet wint de film ook in kracht. De film laat wel degelijk zien waartoe het blinde geloof in een mentor kan leiden. Op zich is het plot best aardig bedacht maar het is veel te weinig uitgewerkt en eindigt gewoon raar en ongeloofwaardig. Dan kun je dat wel proberen te verdedigen met wederom het absurde maar nogmaals, de absurde toon van de film is gewoon te zwak en niet consequent genoeg.
Uitermate vreemd zijn de zwaar gedateerd aandoende dikke computer monitoren, telefoons, tv's en videocassettes. Misschien mede een halfbakken poging om je als toeschouwer wat meer uit de hedendaagse realiteit te halen maar daar slaagt de film toch te weinig in, hoewel Jesse Eisenberg natuurlijk geknipt is voor zo'n aparte film en Alessandro Nivola als eigenzinnige sensei, met diens observaties over mannelijkheid, ook genoeg intrigeert.
toch meer thriller,misdaad.
desalniettemin toch best een goede film die ik daarom ook met een 7 oftewel 3.5 ster waardeer.
voor deze toch wel absurde/maffe film.
...waartoe het blinde geloof in een mentor kan leiden.
Ik had eigenlijk meer allerlei goeroe's in gedachten waar genoeg Westerlingen als lemmingen achterna lopen. Met als extremere voorbeelden Manson en Koresh. Maar natuurlijk spelen geloven zoals de islam ook in op vergelijkbare behoeftes.
Opmerkelijk is dat mijn vrouw hem na een minuut of 35 niet verder wilde kijken wegens slaapverwekkend. Een dag later heb ik hem in mijn eentje uitgekeken.
Het is een aardige afwisseling van de meeste films waarbij actie, reactie en emotie er dik bovenop liggen. In The Art of Self Defense is het heel subtiel absurd. Dat moet je wel een beetje liggen.
Het wordt met name idioot als er allerlei misdaden begaan worden, zonder dat dit echt consequenties lijkt te hebben. Personages lijken totaal niet in te zitten over consequenties van hun daden en dat werkt erg vervreemdend. Dat Casey op kantoor een klap uitdeelt is hierbij nog maar het begin.
3 sterren, hoewel absurd en wazig, ook erg interessant. Geen idee waarom. Maar zoals ik zei: ik weet niet wat ik er mee moet.
De eerste drie kwartier vond ik sterk. Hoe een vechtsport goed is voor je zelfvertrouwen en het zelfs een way of life kan zijn. Herkenbaar voor iedereen die aan een vechtsport doet of heeft gedaan.
Daarna gaat het toch wel bergafwaarts. Clichés volgen elkaar op en de eervolle dojo blijkt een louche criminele opzet.
Een paar pittige scene's, met name het breken van de elleboog van een leerling
De film geeft niet aan hoe eervol en gedisciplineerd een werkelijke dojo is, of de positieve kanten van een sport als karate beoefenen. Ik dacht eerst dat dat de bedoeling van de film was gezien de plotomschrijvng. De film eindigt sterk en bizar, in mijn ogen is dit vooral een cultfilm, geenszins een comedy.
Jesse Eisenberg zie ik graag acteren en is sterk in dit soort rollen.