Di Qiu Zui Hou De Ye Wan (2018)

Cultureel bedoel ik meer welke metaforen ze gebruiken. Ik moet weer even goed graven maar ergens op het einde zeggen ze iets van je geeft toch geen horloge zomaar aan mij dat staat voor zus en zo en dan zegt hij iets van je geeft toch geen vuurwerk aan mij dat staat voor dit en dat. Wellicht is dat ook niet iets universeels Chinees hoor maar dat leek mij wat cultureels van huis uit meegekregen dat ik/wij niet kennen. Vaak zijn achtergebleven delen van de wereld zweveriger dan de grote steden.

Nee alleen voor het 3d deel had ik soms moeite. Vond dat ook wel het boeiendste deel dus had nog wel het idee dat ik soms even wat miste. Maar snapte dat het verhaal van Wildcat erdoorheen zat. Essentie denk ik wel begrepen maar het is wel iets dat bij deze film wel iets lastiger was voor mij. Nogmaals geen enkele kritiek voor de film hoor. Puur persoonlijke beleving, waarschuwen voor mensen met soortgelijke issues.

Oh, dat zou wel kunnen, daarvoor is het bij mij echt wel te lang geleden

De film zit inderdaad vol symboliek die ik ook niet begreep maar volgens mij begrijpen de meeste Chinezen ook niet wat de regisseur wil zeggen want ik lees overal dat in China #IdontunderstandLongDaysJourney (maar dan wel in het Chinees natuurlijk) een trending topic was...

Aan het eind wordt inderdaad opgemerkt dat een klok/horloge staat voor de eeuwigheid en dat vuurwerk staat voor het vergankelijke. Wel is dat horloge kapot: misschien dat dat betekent dat de 'eeuwige' liefde kapot is gelopen hetgeen ook herhaaldelijk wordt uitgebeeld als het afbranden van het huis van het verliefde stelletje (dat je dan ook kunt associëren met vuurwerk)? Eerder in de film wordt verteld dat de vader van Luo altijd zat te drinken voor een kapotte klok die in de film bij zijn overlijden wordt weggehaald en door Luo wordt opengemaakt (waar dan het telefoonnummer van Tai in zit). Dezelfde thema's keren zo telkens in een andere vorm terug. En de film eindigt met vuurwerk (het brandende sterretje). Nogmaals, ik weet ook niet wat de regisseur hier allemaal mee wil zeggen (dat is enerzijds het vervelende en anderzijds ook het mysterieuze/boeiende van de film), maar mijn gok c.q. wellicht een mogelijke interpretatie is dat het wil zeggen dat de liefde niet eeuwig is maar dat alles vergankelijk is zoals ook onze herinneringen vervagen waarbij de vergeten herinneringen nog wel kunnen terugkomen in de vorm van dromen zodat in die zin dromen de waarheid en de liefde nog enigszins bewaren en tot een transcendente eeuwigheid verheffen. Terwijl tegelijk de droom met z'n tollende huizen en vliegen door een tollend pingpongbatje ver van de werkelijkheid afstaat: in die zin is het droomdeel van de film tegelijk onwerkelijkheid en de waarheid ineen, zoals visueel uitgedrukt door de 3D-ervaring.

In China hebben ze de film bewust gemispromoot (als misdaadfilm), vandaar de # waarschijnlijk

Volgens mij hebben ze de film gepromoot als romantische film zodat de bioscopen vol stelletjes zaten die halverwege de film vertrokken omdat ze er niets van snapten dan wel weinig romantiek in de film bespeurden. Nu is de film natuurlijk ook wel degelijk een romantische film maar wel een ondoorgrondelijke arthouse-romantische film...

Zie het ook op Wikipedia, dacht dat ik ergens "misdaad" gelezen had. Maar dat zal aan mijn geheugen liggen dan

Ik doe er toch een halve bij, dat shot van het pistool in de bioscoopzaal blijft mij toch erg lang bij. Geniaal shot.

Hier kon ik echt niets mee. Ik houd van sfeerschetsen en scènes als mensen niets zeggen zolang die maar naturel aanvoelen. Bij deze film was het allemaal te gemaakt. Verder een verhaal dat ik niet echt kon volgen en daardoor ook m'n interesse kwijtraakte. In grote lijnen ging dit nog wel, maar veel eindeloze losse scènes kon ik simpelweg niet plaatsen. Af en toe nog wel een bijzonder shot (dat pistool in de bioscoop zoals hierboven al genoemd bijvoorbeeld)

Het gedeelte in 3D was ook niet heel bijzonder. Een lang shot ja, maar er wordt weinig mee gedaan en de omgevingen zijn ook niet echt geweldig. Misschien verwachtte ik een zekere trip, maar dat is het nooit geworden. Buiten dat was er wat mis met de 3D, of mijn brilletje, maar dat zou gek zijn want ik had ook een eigen brilletje bij me en hetzelfde euvel. Vage beelden, slecht leesbare ondertiteling. Maar op dat moment was ik al zover dat het me niets meer uitmaakte. En dat zegt genoeg. 1,0*.

Heb je de film in EYE gezien, mjk87? Ik hoorde van iemand die hem zowel op het IFFR als in Amsterdam heeft gezien dat de 3D in EYE niet helemaal goed werkte, terwijl in Rotterdam het beeld perfect was.

Ja was Eye.

Gekke is, niemand die opstaat (ik ook niet overigens) om dat te melden Dus uiteindelijk dacht ik: zal wel aan mij liggen.

Op zich best een prima zit en zeker geen slechte film, maar ik merk dat ik een overwegend negatief gevoel aan over heb gehouden. Het mysterie in met name het eerste deel zat hem vooral in het weglaten, in het fragmentarische. Dat vind ik weinig interessant. Het is voelt eerder rommelig en incompleet dan magisch en mysterieus.

Het tweede deel begon sterk. Het leek een flinke sfeertwist te worden, ik maakte mij op voor een lange trip. Al snel zakte het tempo en was er eigenlijk nauwelijks verschil met deel 1. Zo'n onetake is natuurlijk erg knap, maar het voegde wat mij betreft weinig toe. Sterker nog, ik had het idee dat de tekortkomingen die zo'n beslissing met zich meebrengt niet opwogen tegen de meerwaarde van de flow. Dat ritje in de tokkelbaan bijvoorbeeld, waarom duurde dat zo lang? Niet omdat de film dat nodig had, geloof ik. Ik vermoed dat de crew daardoor tijd had om een en ander in stelling te brengen. Begrijpelijk, maar het doet af aan het resultaat.

De 3D vond ik van geen enkele toegevoegde waarde. Verder was het best te pruimen. Ik heb mij niet verveeld. Drie sterren. Ik ken films die dat niet halen.

Visueel prachtig, dat staat buiten kijf. Maar verder heb ik eigenlijk weinig kunnen maken van het verhaal; ja, we zien een man die terugkeert naar z'n geboortestad en momenten met een verloren liefde en een dode vriend terugbeleeft, maar dit gaat op een zodanig fragmentarische wijze dat ik regelmatig de draad kwijtraakte over wat er nou eigenlijk wanneer aan het gebeuren was. Of waarom. Tel daarboven op dat de film ook qua tempo maar nauwelijks voortkabbelt, en dan kunnen we concluderen dat het in ieder geval niet de juiste film op het juiste moment was.

Morgen onverkort te zien in Kinepolis Emmen.

Di Qiu Zui Hou De Ye Wan

De eerste helft van Di Qiu Zui Hou De Ye Wan is betoverend. Het verhaal is rommelig en moeilijk te volgen, maar daar gaat het ook niet om. De sfeer die Gan Bi weet te creëren is magisch, het camerawerk is geweldig, en Wei Tang en Jue Huang zijn ijzersterk in moeilijke rollen.

Maar na een tijdje begon het toch wat langdradig te worden, en het onbestemde gevoel begon te overheersen. Eén scene met een appel etende Luo is leuk, maar na een soortgelijke tweede scene begon het wat vervelend te worden. Het 3D-gedeelte voelt aan als een droom (en is het waarschijnlijk ook), maar hier begon het verhaal vol symboliek en verborgen boodschappen wel wat te slepen. Hoe sterk het acteerwerk van Tang en Huang ook blijft.

Een passende titel want dit prachtig gefilmde en bij vlagen briljant geacteerde psychologische drama doet 130 minuten aanvoelen als een dag. Ontzettend uitgerekt verhaal van een mysterieuze man die terugkeert naar de plaats waar hij twintig jaar geleden een zomer doorbracht met een eveneens mysterieuze vrouw. Veelvuldig bejubeld, maar dit stelt je geduld wel heel erg op de proef. Als de scene met appel uit weet te zitten, haal je het einde waarschijnlijk wel.

Ik kon het verhaal ook maar moeilijk vasthouden, maar ontzettend aangenaam gefilmd.