Chun Jiang Shui Nuan (2019)

Mooi Chinees familiedrama dat helaas veel (echt veel) te lang is. En dat moet dan zelfs nog een trilogie worden uiteindelijk - ik pas denk ik voor de volgende delen. Deed me qua opzet denken aan So Long, My Son van afgelopen jaar, hoewel die weliswaar een ander thema had (de gevolgen van de Chinese eenkindpolitiek).

Wat een debuut! Een familiekroniek, die aanvoelt alsof je als onzichtbare toeschouwer meeleeft, soms als de Fuchun rivier zelf die in laaaaange tracking shots de personages volgt. Het gewone leven van mensen in China, met hun gewone aardse maar voor hen zo belangrijke beslommering. Het leven. Door het naturel aanwezig zijn bij de dagelijkse rituelen en onderlinge verhouden, en het naturelle spel, vóel je wat er in de harten van Chinezen leeft. Door connectie met de omgeving, mythologie, historie, kunst, de achtergrondmuziek, traditionele elementen en hoe we door de cameravoering daarín worden geplaatst, voel je het hart van China. Je vóelt hoe het is om Chinees te zijn, de warmte van het levensbloed de hartslag de oude aard van het land zelf. Film kijken is sowieso kennismaken met vele culturen, maar het zo levend voelbaar worden als hier, alsof je er bijna zelf onderdeel van bent, heb ik het nog nooit meegemaakt. Ik kan niet wachten op de volgende 2 delen, om weer af te reizen naar China en me even Chinees te voelen, en te zien hoe het met deze familie verdergaat. Weergaloze cinema.

IFFR: de staat van een land: ''Dwelling'' & ''Damp Season''

Doet erg denken aan Yi Yi (2000)

Nieuws over de 'sequel'

Prachtige poster!

Hey, grappig dat deze opeens draait, 3 jaar later! Hoezo dat? Ook te maken met de.volgende van hem....waar las ik daar nog maar over? Staat hier nog niet iig

Ah: Gu Xiaogang Announces Follow-Up to 'Dwelling in the Fuchun Mountains' - Variety

De Fuchun Rivier stroomt door de provincie Zhejian in het zuidoosten van China en vervult een centrale rol in dit weinig enerverende familiedrama. Xiaogang Gu filmt regelmatig vanaf een rustig jdobberend bootje op de rivier, waardoor we zowel letterlijk als figuurlijk ver van de personages en dat wat met doorgaan voor ‘actie’ verwijderd blijven. Zo is daar een scène waarin één van de hoofdrolspeler in hoog tempo een flink stuk in de rivier zwemt en een alledaags (lees: oninteressant) gesprek voert met een vriendin. Ondertussen zien we de ene na de andere zwemmen in noodgang voorbijkomen, alsof alle Chinese zwemmers topatleten zijn. Net als het water van de rivier liet het mij koud. Het scenario is een serie matig uitgewerkte anekdotes rond een 70-jarige moeder [Hongjun Du] en de vraag hoe de kinderen de zorg voor haar op zich gaan nemen. Duur ruim 2½ uur en eindigt met de weinig welkome mededeling dat dit pas het eerste deel is.

Als onderdeel van Previously Unreleased. Die naam lijkt me wel redelijk vanzelfsprekend.

De lange shots en de overvloedige aandacht voor de regio geven de film, doorheen zijn lange duur, af en toe een docu-tintje.

Maar er is natuurlijk voorop de kroniek van een familie in het dagelijks gedoe met de klassieke thema's, vol onvermijdelijke menselijke trekjes, niet altijd de fraaiste.

Geen schokkende gebeurtenissen en climaxen, maar rustig de tijd nemen (de zwembeurt bijvoorbeeld) om het even rustig voor te schotelen.

Kon me niet altijd overtuigen maar zeggen dat er geen charme vanuit gaat ware ook niet correct.

De familiefoto in het slot voegt er nog een sympathieke noot aan toe.

Hier sluit ik me helemaal bij aan. De film deed me wat denken aan An Elephant Sitting Still. Beide films met een focus op specifieke Chinese gebieden en hoe mensen daar leven. Beide hebben zo hun eigen stijl en sfeer. Deze film is dan weer wat minder somber en meer rustgevend en luchtig, maar ook hier zitten aardig wat lange takes en sfeervolle ambient muziek bij. De film werd gelukkig steeds sterker en juist dankzij de lange tijdsduur kan ik de film beter waarderen. Het voelt (net als An Elephant...) alsof een reis ten einde is gekomen op het moment dat de credits voorbij komen. Het feit dat beide films met hun mooiste muziek eindigen draagt daar ook nog eens aan bij.

Ik kijk uit naar het tweede deel!