Murder on the Orient Express (2017)

Murder of the Orient Express kent geen greintje zelfspot. Is bloedserieus en het tegenovergestelde van pak em beet Knives Out. Ondanks de sterrencast is er maar weinig te genieten. Visueel is allemaal aardig maar dat mag niet baten. Niet spannend, niet grappig, niet leuk. Eigenlijk heb je het al door bij die vervelende openingsscène is Jeruzalem of waar was het; dit wordt niks..

1,5*

Sfeervolle remake,en de beste van de 3

Behoorlijk imposante cast, maar een minder imposante film. Ik vond eigenlijk met name Kenneth Branagh zelf een wat kleurloos figuur neerzetten en dat is nou net het personage die voor een groot deel bepaalt of een film als deze geslaagd is of niet. Het 'whodunnit' element is best leuk om te volgen, maar loopt ook niet bepaald over van spanning. Tevens vond ik dat de film traag op gang kwam, met een introductie in Jeruzalem die me al niet helemaal bekoorde en vervolgens ook best nog wat geklets alvorens Depps personage het loodje legt. Wanneer het mysterie eindelijk op gang komt, wordt de film wel een stuk vermakelijker. Leuk om zoveel bekende koppen te spotten en ze doen het vrijwel allemaal verdienstelijk, maar de film blijft een beetje een matte bedoening; met een setting die zo overduidelijk uit de computer getoverd is dat er weinig sfeer overblijft. Goed uit te zitten, dat wel, maar dit is geen film die me lang gaat bijblijven.

2,5*

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

Murder on the Orient Express

Afgelopen zaterdag wilden mijn vriend en ik naar de bioscoop als afsluiter van een leuke avond. Maar welke film zouden we gaan kijken? De bioscoop gaf ons niet veel keuze, gezien ik de horrorfilms niet wilde zien, de kinderfilms niks voor ons waren en ik de superheldenfilms een andere keer zou kijken. Bleef over: Murder on the Orient Express. Gelukkig een film waar ik wel nieuwsgierig naar was. De film bevat enkele grote bekende namen, en ik had wel zin in een lekkere whodunnit. Daar had ik overigens vrij simplistische verwachtingen van; ik verwachtte een soort van Cluedo, maar dan op een trein. Echt hoge verwachtingen had ik dus niet. Mijn vriend verwachtte eerlijk gezegd niet zoveel van de film. Des te spannender om te ontdekken wat wij elk naderhand van de film zouden vinden.

Hercule Poirot

Murder on the Orient Express maakt een interessante start. Eigenlijk pakte de setting mij nog niet direct, maar het maakte wel nieuwsgierig. Naderhand besefte ik eigenlijk dat het begin gewoon even kort laat zien wie Hercule Poirot is en wat hij kan. Een echte introductie dus, het begin is verder namelijk niet relevant. Dit begin is echter wél erg fijn, want hierdoor heb je het hoofdpersonage goed leren kennen en heb je meteen een soort band opgebouwd.

Eerste helft

Onze bioscoop heeft nog een pauze op het midden van de film, dus ik kan echt spreken van een eerste en tweede helft. De twee verschillen toch wel wat van elkaar. De eerste helft was ik positief verrast. Ik had namelijk geen idee dat die Hercule Poirot zo’n grappig personage is. Ik heb hartelijk gelachen om zijn eigenaardigheden, en Kenneth Branagh speelt de rol ook voortreffelijk. De eerst helft bevatte genoeg vaart en was interessant genoeg om ieders aandacht vast te houden. Ook mijn vriend kwam behoorlijk positief op mij over tijdens de pauze terwijl hij vertelde dat hij eigenlijk had verwacht dat deze film niks zou zijn omdat hij er nog niet eerder van had gehoord.

vs. Tweede helft

Na de tweede helft was de mening van mijn vriend compleet omgedraaid. Ik kon mij in enkele van zijn punten wel vinden. Misschien dat de tweede helft inderdaad net wat te lang duurde, waardoor iemand in de zaal blijkbaar zelfs in slaap was gevallen… Ikzelf vond het niet hinderlijk, maar in de tweede helft mis je wel wat vaart waardoor de spanning ook een beetje ontbreekt. Wat ik sowieso écht miste in de tweede helft was de humor. Er was vrijwel niks meer van te bespeuren, terwijl dat toch net dat beetje extra gaf aan de film. En dat is jammer. Het wie, hoe, en waarom, vond ik uiteindelijk erg verrassend. Ik had een sterke verdenking, maar daarmee bleek ik compleet fout te zitten.

Conclusie

Murder on the Orient Express is een interessante whodunnit, met een voortreffelijk goed geacteerd hoofdpersonage. Maar hij wordt bijgestaan door vele andere grote bekenden, al ben ik eigenlijk niet zo’n fan van Johnny Depp en Michelle Pheiffer die hun beste tijd misschien inmiddels wel hebben gehad. Murder on the Orient Express is een film die je ook weer niet té serieus moet nemen, maar ik vind wel dat het een interessant verhaal heeft dat goed in elkaar zit, er visueel mooi uit ziet, en een verrassend einde heeft. Hoewel mijn vriend uiteindelijk niet zo positief over de film is, kan ik zeggen dat ik er wel echt van heb genoten.