Black (2015)

Een heftige film die mij erg goed is bevallen. Ik twijfelde eerst of ik het wat zou vinden, ik houd niet van films met veel geweld en ik heb niks met (jeugd)bendes, maar het viel mij mee. Het verhaal vind ik sterk, ik vind dat het goed in elkaar zit en een boeiend geheel vormt. De cast speelt overtuigend en ik vind het op spannende, meeslepende wijze gebracht. Een 8. 4*

Wat mij betreft geen ster... niets...

Komt niet helemaal lekker uit de verf en dat komt met name door de flashy stijl van monteren en het toch wel matige acteren door sommige acteurs waardoor sommige situaties wat simpel ogen. Bijvoorbeeld de scenes op het politiebureau of dat bendelid van de Black Bronx die als 1 of andere huurling door Brussel loopt. Zie dit soort films toch graag wat rauwer, al zitten er zeker wat heftige scenes in helemaal overtuigen doet het me allemaal niet helaas.. Toch heeft de film me wel van begin tot eind weten te vermaken, dat kunnen deze regisseurs wel. Maar het is niet toevallig dat ze later Bad Boys zijn gaan maken.

Strak verfilmd verhaal over jeugdbendes in Brussel, doet wat danken aan West Side Story, met een scheut Romeo en Julia.

De jongedame die Mavela speelt doet dit erg goed vind ik, rest van de cast wat minder sterke acteurs. Hoe de beide groepen worden neergezet verbaasde me wel wat, de donkeren als verkrachtende barbaren die naar reportages over kindsoldaten in Afrika kijken terwijl de lichtere groep zich bezighoudt met tasjesdiefstal en jointjes roken.

Redelijke film, beetje simpel en zwartwit maar mooi gemaakt.

Best goed.

Adil El Arbi en Bilall Fallah maken met Black een eigen, op momenten harde, versie van Romeo en Julia. De achtergrond is het Brusselse, met alle 'problemen' die kennelijk eigen zijn aan die buurt. Hoewel weinig verrassend doet de film eigenlijk alles wel goed. De 2 jonge acteurs zitten prima in hun rol en brengen een zekere jeugdige naïviteit in de grimmige rivaliteit tussen de leefwerelden. Het is uiteraard cynisch dat die rivaliteit er is, aangezien de bendes zowat spiegelbeelden zijn; maar de film mikt m.i. toch vooral op het liefdesverhaaltje.

3,5

El Arbi en Fallah combineren de ruwheid van La Haine met de cool-factor van Spike Lee-films.

Black begint nog vrij grappig, zelfs een tikje knullig, maar de toon wordt steeds grimmiger en geleidelijk aan ontspint zich een rauw misdaaddrama dat de Brusselse beerput volledig opentrekt. Problemen komen aan bod zonder taboes en zonder zelfmedelijden. Niemand komt hier als heilig zieltje uit, noch de bendeleden, noch de politie.

Hoewel het regieduo zich duidelijk liet inspireren door bekende internationale gangsterfilms, is Black op en top Belgisch. De dialogen voelen authentiek aan en Brussel wordt knap in beeld gebracht.

Je merkt aan alles dat deze gasten razend ambitieus waren/zijn. Met een relatief klein budget slagen ze erin om je 90 minuten lang onder te dompelen in de broeierige wereld van klein en groot crapuul. Het oogt allemaal heel erg hip, over ieder shot werd nagedacht.

Helaas word ik wel een beetje too old for this shit. Hoe dan ook onder de indruk. 3,5*

Na de ode van Film Pegasus aan de Vlaamse film, waar deze film op een eervolle vierde plaats prijkt, toch maar eens op zoek gegaan naar Black. En zowaar zag ik hem staan tussen de films in het door mij nauwelijks aangeroerde Pluspakket van KPN dus dat was een mooie meevaller.

Echt Vlaams komt de film niet over trouwens, er wordt vooral Frans en in mindere mate Marokkaans Arabisch gesproken, met wat flarden Vlaams (die niet werden ondertiteld). Het verhaal is simpel maar doeltreffend uitgevoerd. Zo krijgt het bekende Romeo & Juliet verhaal een modern, grootstedelijk en behoorlijk rauw randje, met onervaren acteurs. Die doen het prima, de jonge Martha Canga Antonio voorop. De relatie met Marwan vond ik vooral geloofwaardig als vriendschap, niet zozeer als een heftige verliefdheid. Dat onderling dollen kwam heel naturel over en leek grotendeels geïmproviseerd.

Van een gelijk speelveld is niet echt sprake, het is toch een beetje de straatjochies en kruimeldieven tegen zware criminelen die ook onderling niet bepaald relaxed zijn. Dat wringt ergens wel, maar het is de vraag of een subtielere benadering de film goed had gedaan. Het is nu in your face, gestileerd met nogal wat grof geweld, ondersteund door een energieke soundtrack. Een andere toon zou een andere film opleveren.

Wat een ontzettende hoop onzin. Na je account eens doorgelicht te hebben blijk je gewoon een stereotiepe racist te zien die zich precies als blanke verongelijkt voelt. Textbook troll opmerkingen waarbij je geen enkele kans laat liggen om politiek links, BLM, minderheden, woke cultuur, etc etc af te vallen. Het is best wel frappant als je eens door je meningen scrolt. Precies of je hebt de Schild en Vrienden cursus gevolgd, je gebruikt het jargon als het over je ideologische tegenpolen gaat en je bent ten allen tijde kwaad om het onrecht dat jou als blanke bevoordeelde man wordt aangedaan.

Ps: je weet toch dat Hind Fraihi, waar je naar verwijst, schrijft voor Apache? Zowat de tegenhanger van alles waar jij voor staat? Foemp...

Ach Guusje toch, moet jij niet nog wat gescripte larie gaan inspreken bij je vriendjes van Het Pallieterke?

Ondertussen woon ik hier drie jaar, en Brussel heeft me helemaal uit m'n zware midlife crisis / halve depressie gehaald.

Ik kan alleen maar bevestigen wat ik al eerder schreef: Brussel heeft z'n problemen, net zoals die er in elke (groot)stad zijn, niet meer of niet minder.

Je zag misschien al Les Misérables, die een beeld geeft van bepaalde wijken in Parijs; toch wel wat anders dan Brussel en Black.

Ik respecteer je mening, op voorwaarde dat je Brussel ook effectief kent. Want dat valt me vooral op: het zijn de Vlamingen die de stad langs geen kanten kennen, die er een heel negatief beeld van hebben. Tja.