
Cold Creek Manor (2003)
Verenigde Staten / Canada / Verenigd Koninkrijk
Drama / Thriller
118 minuten
geregisseerd door Mike Figgis
met Dennis Quaid, Sharon Stone en Stephen Dorff
Cooper en Leah Tilson besluiten om samen met hun dochter Kristen en hun zoontje Jesse van de drukke stad naar het platteland te verhuizen. Ze kopen voor een spotprijsje een groot huis en beginnen langzaam maar zeker te geloven dat dit de perfecte plek voor hen is. Maar dan duikt Dale Massie, de vorige eigenaar van het huis die drie jaar in de gevangenis heeft gezeten, ineens op. Vanaf dat moment begint het prachtige leventje op het platteland ineens iets minder aantrekkelijk te worden voor de familie Tilson.
Slap plot en dramatisch slecht acteerwerk. Inderdaad, die slangenscene. Echt om te janken!
Nog net 1*, omdat ik de film toch nog heb uitgekeken (maar waarschijnlijk was dit alleen maar omdat ik in een zelfkastijdende bui was

toch niet verveeld
Het verhaal vond ik zelf best raar.
Ik had de film totaal anders verwacht. Veel leuker eigenlijk

Maar toch de moeite waard voor een keer te kijken.
Er werd ook niet super geacteerd maarja dat verwachtte ik ook niet.
3*

Vandaag voor de tweede keer gezien. Het is zeker geen topfilm. Het verhaal rammelt aan alle kanten en er wordt door de meeste acteurs niet al te best geacteerd. Vooral die Juliette Lewis en dat kleine mannetje zijn erg irritant. Stephen Dorff acteert wel prima. Dennis Quaid heb ik al beter gezien. Wat moet je hier eigenlijk van zijn personage denken? Een onvriendelijke en achterbakse kerel, en zo een personage moet dan de sympathie van de kijker voor zich winnen.
Er zijn best wel leuke momenten, maar het einde viel me wel erg tegen. Het gemak waarmee Stephen Dorff zich liet uitschakelen vond ik erg jammer. Echt zo een happy end waar het blije gezinnetje de boze slechterik heeft uitgeschakeld en nog lang en gelukkig in het huisje blijft wonen.

Zowat alle acteerprestaties zijn slap en inspiratieloos. Stone lijkt de hele film lang op valium door beeld te strompelen, Quaid maakt zich af en toe eens druk, maar speelt voor het overige een brave sof en Dorff, die grossiert in eendimensionale rollen.
Het verhaal slaat he-le-maal nergens op. Er is geen spoor van spanning, de opbouw ontbreekt (veel te veel nutteloze expositie) en de ontknoping is zeemzoet. Het is al aangehaald, maar de slangenscène, uiteraard bedoeld als suspense, was gewoon lachwekkend. Letterlijk dan. Als Quaid plots een deur opengooit en schrikt van die slang, schoot ik spontaan in de lach.
Vlug vergeten, deze flop.
Smaken verschillen off course.
en het duidelijk werd waar het eigenlijk naartoe ging.....
Jammer want het sfeertje was best goed.
had meer in kunnen zitten
2,5*
1,5*
Het begin neemt de tijd voor de kennismaking met het gezin en de reden voor de verhuising. In mijn optiek geen slechte keuze want het huis dat ze hebben gekocht is fantastisch op een heerlijk afgelegen terrein.
Het geluk kan maar niet op en het gezin begint zich prima thuis te voelen in hun nieuw onderkomen. Helaas duurt het niet lang of hun rust wordt verstoord door de oud-eigenaar die het huis niet meer kon betalen. Een creepy guy die nogal vrij overkomt tot het opdringerige af, tot zover gaat alles nog goed.
Langzaam wordt het allemaal wat grimmiger. Langzaam want het duurt en duurt maar, pas na een uur begint de spanning er een beetje in te komen. Origineel is de prent zeker niet maar alles is keurig verzorgt. Het acteerwerk, beeld en geluid/soundtrack script/verhaal allemaal prima. Toch had er meer tempo in moeten zitten zodat de film een half uur ingekort had kunnen worden.
3** (6.5/10) is de prent zeker waard en zit toch wel tegen de 3.5** aan.. Het acteerwerk is het sterkste punt, bijna elk karakter wordt prima vertolkt maar Dorff doet het bijzonder goed voor zijn doen. Dit keer beter van de film genoten dan de vorige keer, hij is zeker niet zo slecht als hier vaak beschreven is.
Het verhaal van deze film is leuk bedacht. Een gezinnetje gaat in een wat afgelegen gebied in een groot huis wonen. Het gezin heeft wel wat behoefte aan rust. Maar rust krijgen ze niet echt….. De film word tegen het eind toe nog redelijk spannend.
Het is wel zo dat het eerste stuk van de film echt doorbijten is. Het eerste stuk van de film is erg langdradig en niet boeiend. Vanaf het moment dat er een stel slangen in het huis blijken te zitten word de film interessant. Vanaf dan word de spanning alleen maar opgevoerd. Maar voordat de film echt interessant word zijn we ongeveer 50 minuten verder. De eerste helft van de film is veel te langdradig.
De tweede helft is een stuk beter en spannender. Langzamerhand word steeds duidelijker dat Dale Massie niet goed bij zijn hoofd is en dat je voor hem moet uitkijken. Tegen het eind van de film draait Dale helemaal door en krijgen we een erg spannende finale voorgeschoteld.
Het acteerwerk in deze film is goed. Vooral Stephen Dorff vond ik een goede prestatie neerzetten. Dorff weet op een goede manier een eng en agressief mannetje neer te zetten. De muziek die we in deze film voorgeschoteld krijgen vond ik goed. De muziek draagt op een goede manier bij aan de spanning.
Al met al vond ik vooraal de tweede helft van de film de moeite waard. De tweede helft is weliswaar ook weer niet briljant te noemen, maar is wel behoorlijk spannend. De eerste helft vond ik veelte langdradig. En dit vind ik toch wel jammer. Nipte voldoende voor deze film.
3 sterren voor deze film.
Sharon Stone heeft een kleine rol, maar doet het toch ook redelijk goed.
Het is geen topper deze film, maar eens leuk om te zien is het wel.
Alleen jammer dat er pas op het eind echt pas actie kwam.
Het acteerwerk was goed gedaan..
Toch nog 3,0 waard
Ik heb Cape Fear nooit gezien, maar volgens mij is dat niet de enige film waar deze Cold Creek Manor inspiratie van heeft opgedaan. De film zit barstensvol scènes die je al in tig andere films gezien hebt en daar ook beter worden uitgevoerd. Daarnaast wil de spanning maar niet echt op gang komen en het wordt zelfs geregeld eerder lachwekkend (de al voor mij genoemde slangenscène is daar een goed voorbeeld van). Zelfs richting de climax blijft het allemaal tamelijk flauw en de manier waarop Stephen Dorff's personage wordt uitgeschakeld voelt wel erg slecht.
Zolang je je verwachtingen tempert valt dit best uit te zitten. Ik heb me niet zitten ergeren, maar tegelijkertijd wist de film mij geen moment écht te pakken. Het acteerwerk is wat vlakjes (eigenlijk zonder uitzonderingen) en je hoeft geen Sherlock Holmes te zijn om te kunnen uitstippelen hoe de film zal verlopen. Ondanks het aardige uitgangspunt wilde de spanning maar niet uit de verf komen en dat zorgde er uiteindelijk voor dat ik een beetje op mijn honger bleef zitten.
2*