Eye in the Sky (2015)

Drones hebben wel degelijk piloten, en de beslissing om een order te negeren is genoeg om iemand voor een krijgsraad te laten verschijnen. Dit was gewoon totaal ongeloofwaardig. In het echt word zo'n beslissing meteen genomen. De schade zou veel meel slachtoffers maken als de terroristen hun doel bereiken. Bij homeland (serie) word dit beter aangepakt. Maar het lijkt wel of GroenLinks hier de beslissing moet nemen.

Eye in the Sky koppelt een actueel thema (drone-aanvallen) aan een eeuwenoude discussie (collaterale schade). Het levert een spannende, meeslepende film op die tot nadenken aanzet…

En toch zat hier meer in. Om te beginnen grabbelt Gavin Hood iets te gretig in de ton met Hollywood-clichés. Er wordt nogal goedkoop gehengeld naar emoties. En uiteraard komt alles steeds op een fractie van een seconde aan. Ook de acteerprestaties zijn weinig memorabel; enkel Alan Rickman stak m.i. boven de middelmaat uit.

Een film die je moet zien vanwege het concept (en enkel vanwege het concept). 3*

Redelijk spannend en onderhoudend, maar ook volkomen onrealistisch.

Ik prijs mij gelukkig dat de militairen en politici in deze film mensen van vlees en bloed blijken te zijn en geen robotachtige figuren, die de automatische piloot hebben aangezet. Het zijn juist deze mensen met hun gevoelens en hun geweten, die deze film over het al dan niet aanvaarden van collateral damage spannend maken. De nuanceringen in het verhaal en de sentimenten maken deze film tot een topper en voorkomen dat het gaat lijken op een gevoelloze videogame. Goed gedaan. Een waardig maar te vroeg vaarwel van de altijd wat omfloerst kijkende Alan Rickman.

Sterke film over de huidige technieken om terrorisme te bestrijden. Het gaat echter nog meer over de morele dilemma’s die dit met zich mee brengt. Onthullend en onthutsend. Ik vraag me wel af of men er rekening mee houdt dat huidige en toekomstige terroristen ook deze films gretig bekijken.

Enkel de rol van Aaron Paul en zijn vrouwelijke collega was er wat over, redelijk ongeloofwaardig.

The cost of war was trouwens een betere titel geweest vind ik, Eye in the sky doet teveel aan Alan Parsons denken en klinkt te vrijblijvend voor dit soort onderwerp.

Onderhoudend en redelijk spannend, leuk om een keer gezien te hebben.

Vier hooggeplaatste terroristen komen bijeen in een huis in Nairobi. Kenia, Het Verenigd Koninkrijk en Kenia hebben een kans om ze met een droneaanslag te liquideren. De Amerikaanse Luitenant-kolonel Ed Walsh [Gavin Hood] stuurt de mensen aan die de aanslag moeten uitvoeren, maar heeft het fiat nodig van de Britse Kolonel Katherine Powell [Helen Mirre] die weer toestemming moet krijgen van Luitenant-generaal Frank Bensons [Alan Rickman] die zelf weer goedkeuring moet krijgen van de Britse regering. De Keniaanse Majoor Moses Owiti [Vusi Kunene] leidt de operatie aan de grond die tot doel heeft de ‘bijkomende schade’ te beperken. De verschijning van een jonge broodverkoopster [Aisha Takow] dicht bij het doelwit stelt alle betrokkenen voor een groot dilemma. Barkhad Abdi (Captain Phillips) is de enige die ter plaatse iets kan doen om haar te redden. Ondanks dat dit vooral bestaat uit eindeloos overleg, is dit een spannende thriller die op een boeiende wijze inzicht geeft in de vele aspecten die meespelen bij het plannen en uitvoeren van een droneaanslag. Prima geacteerd en opgedragen aan Alan Rickman die twee maanden voor de première overleed.

Vandaag opnieuw bekeken en zoals we ook in O-Europa zien, het lijkt steeds vaker een een "computerspel", simpel geredeneerd.

De waardering blijft staan als een huis.

8.