
Mænd & Høns (2015)
Alternatieve titels: Men & Chicken | Men and Chicken | Mænd og Høns
Denemarken / Duitsland
Komedie / Drama
104 minuten
geregisseerd door Anders Thomas Jensen
met Mads Mikkelsen, Nikolaj Lie Kaas en David Dencik
Elias en Gabriel zijn twee erg verschillende broers. Gabriel is een uitgebluste professor aan de universiteit en Elias heeft enkel interesse in vrouwen en triviale kennis. Wanneer hun vader sterft vernemen de broers, die elkaar niet echt mogen, via hun vaders testament dat ze geadopteerd zijn. Ondanks hun meningsverschillen besluiten Elias en Gabriel om hun biologische vader te zoeken. Ze ontdekken dat hij op het eiland Ork woont. Daar zullen ze voor het eerst hun echte familie ontmoeten.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=7YNia9yXUmk
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,7 / 10637)trailer (YouTube, ondertiteld)iTunes: € 11,99 / huur € 4,99Google Play: € 15,99 / huur € 3,99Eigenlijk breng ik wel respect op voor de acteurs om dergelijke exentrieke rollen in te vullen, maar filmplezier zat er voor mij toch niet in.
In het eerste deel van deze absurde film is de humor sterk aanwezig mede door de aparte personages en hun karaktertrekken, daarna krijgt het een wat serieuzere draai die spanning en zelfs horror-elementen met zich meebrengt. Al zal de droogkomisch toon nooit helemaal verdwijnen. De instabiliteit van deze vijf mannen met Bijbelse namen leidt tot zulk onvoorspelbaar gedrag dat je je als kijker beter kan overgeven en je mee laten voeren in hun absurdistisch universum. Scenes als degene met het dinerservies, of de discussie rond de Bijbel (en er zijn er meer) zijn domweg gewoon niet na te vertellen, die kan je alleen maar bekijken.
Regisseur en scenarist Anders Thomas Jensen speelt het klaar om ver uiteenlopende genres (grove komedie, sprookjesachtige horror en filosofische art-film) aan elkaar te naaien, als een soort cinematografisch monster van Frankenstein. En tot grote verrassing vormen ze samen een zeer levensvatbare film. Men & Chicken had ook wel wat weg van een variant op Blauwbaard, maar dan wel een Blauwbaard die Darwin heeft bestudeerd. Daarnaast worden alle rollen op bijzondere wijze vertolkt door enkele van de bekendste namen uit Denemarken.
De aanwezige humor moet je overigens wel liggen. Hou je daar niet van, dan ga je deze film waarschijnlijk niets vinden. Kun je die humor wel waarderen en ben je bereid het absurdisme serieus te nemen, dan zit je helemaal goed!
Donkere en tegelijk absurde komedie over twee broers die op zoek zijn naar hun vader op een eiland, en ontdekken dat ze nog drie halfbroers hebben. De humor was niet mijn ding vooreerst, en dan valt het al snel helemaal tegen want het grootste deel van de film bouwt net verder op bizarre whattafuck momenten. De clou van het hele verhaal zit helemaal op het einde en was nog het geinigste van dit vreselijke Deense prul; verder kan ik er niet echt lovend over zijn : was een hele prestatie om hem uit te kijken. En zeker Mikkelsen vind ik niet thuishoren in komedies. Hij is een uitstekend drama acteur maar het publiek doen lachen is duidelijk niet voor hem weggelegd.
Het gaat erom, slaagt deze film in zijn opmaak?? Ik vind bijvoorbeeld titanic ook helemaal niet mijn soort film etc. maar als ik er sterren voor moet geven ga ik die film niet de grond inboren met 1 ster. Waarom? Omdat het een romantische komedie is, de acteurs heel goed spelen wat ze moeten spelen. En dus is het een goede film. Ook al hou ik niet van romantische zwijmelfilmpjes en die muziek etc. etc.
Dus behandel aub ook deze film zo. Dan kom je toch minstens uit op 3,5 ster want deze film doet gewoon heel veel goed. Het is voor Anders Thomas Jensen begrippen wel zijn minste film vindt ik. Maar deze man kan gewoon geen slechte films maken en ook deze is weer briljant. Onsmakelijk, ongepast, vies en vaak helemaal niet grappig. Want de karakters zijn niet sympathiek, ze zijn dom en kinderachtig. En dat past zo goed bij deze film! Vooral Mikkelsen steekt er tussenuit maar iedereen speelt hier zijn rol met verve.
Ik kom hier omdat er op IMDB veel te veel gare Amerikanen zitten. Die gaat allemaal 1 ster geven als een film ze niet aanstaat en tienen als de boodschap van de film helemaal in hun straatje past.
Dit is best een interessante observatie. Op zich is er niks mis mee om "puur subjectief" te beoordelen (elke beoordeling is subjectief, vandaar de aanhalingstekens) en dus een score toe te kennen op basis van de filmervaring die je als individu hebt. Aan elke film kan je een 0,5 of een 5 geven. Maar als je dit baseert op de vermeende boodschap van de film en of dat bij je denkbeelden past, dan ben je eigenlijk geen filmbeoordeling meer aan het doen.
Het gaat er in mijn ogen dus niet om of het cijfer sterk afwijkt, maar wat de fundering daarvan is. Is het de kunstervaring? Dan is alles geoorloofd. Is het de boodschap/het wereldbeeld? Dan heb ik daar moeite mee, of in elk geval kan ik die beoordelingen niet serieus nemen (niet in de laatste plaats omdat de interpretatie van de boodschap over het algemeen niet eenduidig is).
Maar als je dit baseert op de vermeende boodschap van de film en of dat bij je denkbeelden past, dan ben je eigenlijk geen filmbeoordeling meer aan het doen.
.
Vind ik maar een zwakke uitspraak. Een boodschap of de manier waarop een idee uitgewerkt en verteld wordt maakt integraal deel uit van een film; ik kan me moeilijk voorstellen dat je een film nooit op inhoud zou beoordelen. Waar ben je dan mee bezig?
Maar je hebt natuurlijk gelijk Filmkriebel dat het thema of de boodschap van belang kan zijn (vaak nog meer in de manier waarop deze boodschap wordt gebracht). Het is ook waar dat je makkelijker meegesleept wordt als de denkrichting van de film overeenkomt met je eigen opvattingen.
Overigens denk ik dat 'inhoud' en boodschap twee verschillende dingen zijn. Inhoud kan in van alles zitten, ik zoek het zelf vaak vooral in de personages. Een goede film is daarnaast in z'n thema of boodschap in zekere mate ambigu, ik ken hierop niet veel uitzonderingen, waarbij je dan soms ziet dat er een heel zwart-witte interpretatie wordt gekozen en dan de afrekening volgt.
Wat ik vooral zie is dat sommigen filmbeoordeling en inquisitie met elkaar verwarren. De film wordt langs de meetlat van het eigen gelijk gelegd en daarop afgerekend.
Dat klopt. Een gebrek aan kritische zin maar dat zegt dan meer over de user dan over de film zelf natuurlijk. Persoonlijk negeer ik zo'n meningen meestal.. denk dat de meesten onder ons er eveneens het fijne van denken. Maar je kan wel stemmen op hoe een film op jou overkomt en wat het met jou doet. In het geval van "Men & Chicken" mag het nog zo origineel zijn, maar als de humor niet in mijn straatje past en ik me stierlijk verveeld heb, dan zal ik daar een laag cijfer aan toekennen. En jij zal dat ook wel doen neem ik aan.
Er bestaat wel zoiets als een "objectieve" beoordeling waar shugenja op aanstuurt, dit is naar state of the art op basis van technische criteria (zoals op festivals), wanneer je deze film zou beoordelen op hoe je een script volgens het boekje in elkaar steekt, hoe je een personage vertolkt, hoe je humor aan de man brengt zoals het academisch aangeleerd wordt etc. Hier bij MM doen we daar niet aan mee: iedereen zal met name op zijn eigen gevoel stemmen.
Het is een film om met een open mind naar te kijken, eventjes weg van de realiteit en je laten onderdompelen in het rariteitenkabinet van het eiland Ork. Best hier en daar wel leuke scènes zoals in het bejaardentehuis, het gesprek in de crèche of de verhalen over de bijbel. Niet alles is even goed geslaagd. Soms wat idioot of onnozel, maar in zijn geheel niet slecht slecht. Begrijp wel dat dit niet ieders humor is. Maar gewaagd is het zeker. Bij het plot moet je niet te veel stilstaan.
Mads Mikkelsen deed het goed, net als Lie Kaas en co, maar ik zie hen liever floreren in andere filmgenres. Goed voor een keertje.