Ex Machina (2014)

Degelijke Sci-fi mysterie die ik niet voor de eerste keer zag en om daar meteen op in te haken, ik wist de afloop dus al en wat me vooral opviel is dat er dan totaal geen spanningsboog meer in die film zit. Nu ben ik wel van het films herkijken en normaal kan de spanning van een film, mits goed opgevoerd, me nog naar de keel grijpen ook al weet ik de afloop. Toch was dit niet het geval van Ex Machina. van de andere kant vielen andere dingen me daardoor juist meer op.

Het verhaal is op zijn minst bijzonder te noemen en dan hebt ik het nog niet eens over het ontwikkelen van AI in een bijzonder aantrekkelijke robot, of de nare trekjes van Nathan, maar juist de locatie. Bijzonder is het in die zin te noemen dat een huis zo midden in the middle of nowhere zulke faciliteiten bezit, materialen en dat die gek daar aan zulke projecten werkt. Als hij een onderdeel nodig heeft, gooit Fed ex dat aan een parachute uit een vliegtuig? En die alcoholconsumptie...ondergrondse tunnel naar de dichtstbijzijnde Gall en Gall of een wijnkelder waar Hermann Goering jaloers op zo zijn?

Maar fijn terug naar de film, ondanks dat ik weet hoe het loopt en wat er gebeurt kan ik nog beter letten op de chemie tussen Caleb en Ava die ronduit intrigerend te noemen is en Caleb alle manier op lijkt te bewerken om maar te kunnen ontsnappen. Zo ook de wrijving die er is tussen Caleb en Nathan die uiteraard voor het grootste deel aan Nathan ligt. Dit is dan eigenlijk ook wel het sterke punt van de film en de spil waar alles omdraait, een driehoeksverhouding tussen de robot en de twee mannen en zowel Ava als Nathan gebruiken Caleb genadeloos. Dankzij de looks van Ava blijkt het graf dat Caleb zo zorgvuldig lijkt te graven voor Nathan zijn eigen zodra zij de deur uitstapt. Je kan uiteindelijk zeggen dat het experiment en de test geslaagd is. De AI is in die zin zover ontwikkeld dat het mensen kan bewerken en voor de gek houden, vraag is dan weer hoever dat komt door het vrouwelijke uiterlijk.

Een apart sfeertje is er wel, zo van what's going on, maar echt heel spannend wordt het niet. Heel eventjes wordt het een beetje sinister wanneer Caleb door alle bestanden bladert van alle andere experimenten en dan soms redelijk verontrustende beelden ziet van halve robots. Zelf toch een heel klein beetje zoiets van daar had misschien toch iets meer uit te halen geweest vooral omdat er van de spanning een tweede kijkbeurt weinig overblijft.

Anyway, degelijke film, interessant verhaal, boeiende acteerprestatie van alle drie en natuurlijk is het altijd leuk kijken naar Alicia Vikander.

Redelijk. Niet heel spannend of bijzonder interessant. Alicia Vikander is prachtig en haar rol vind ik intrigerend. Verder deed de film mij niet heel veel. Het contact tussen Caleb en Nathan, de omgeving. Ik vind het allemaal nogal afstandelijk en kil. Wel goed gespeeld. Een kleine voldoende. 3*

“One day the AIs are going to look back on us the same way we look at fossil skeletons on the plains of Africa. An upright ape living in dust with crude language and tools, all set for extinction.”

Ex Machina blijft een unieke film. Een onheilspellende sci-fi film die zich voornamelijk afspeelt in een strakke en moderne woning waar vier acteurs voor het vuurwerk moeten zorgen. Het geeft je het gevoel dat je naar een toneelstuk zit te kijken. Een toneelstuk dat je laat nadenken over de toekomst van AI, die je als kijker serieus neemt en waar je het verhaal aandachtig moet (en wil) blijven volgen.

De film heeft op sommige momenten een filosofische en erotische ondertoon, en ook de Turing test wordt goed in het verhaal verweven. In eerste instantie lijkt het Ava (Alicia Vikander) te zijn die wordt getest, maar al snel kom je erachter dat de zaken toch wat anders liggen. De verhouding tussen Caleb (Domhnall Gleeson), Nathan (Oscar Isaac) en Ava wordt goed opgebouwd, en je voelt als kijker dat er op een gegeven moment een uitbarsting moet komen door alle onderdrukte emoties en dubbele agenda’s die de personages verborgen houden voor elkaar. Isaac en Gleeson zijn geweldig, maar het is Vikander die excelleert als klinische robot Ava. Ze geeft Ava ook een zachte en bijna menselijke kant, maar je weet als kijker tot het einde toe niet of dit gespeeld is of oprecht. Speciale vermelding voor Sonoya Mizuno, die geen woord zegt maar goed werk aflevert. Het einde is bevredigend, en het vat eigenlijk goed samen hoe de film en regisseur Alex Garland tegen de toekomst van AI aankijken. Ava gaat de gewone wereld in en zal met een belangstellende, bewonderende maar ook superieure blik op ons neerkijken. Ex Machina is een betoverende filmbelevenis.

Een prachtig gegeven, vrij minimalistisch uitgewerkt, wat in deze tijd van Marvel bombast erg verfrissend is.

Na een bijna langdradige intro (met wel heel mooie plaatjes) en een bedoeld tenenkrommende kennismaking van twee van de hoofdpersonen komen we op een prachtige plek, ver van de beschaving, midden in de natuur terecht, wat volgt is een interessante interactie tussen mens en kunstmatige intelligentie, met intriges en een aantal mooie plot twists.

Het acteerwerk is van zeer behoorlijk niveau, het schuurt behoorlijk tussen de schuchtere, goedbedoelende Caleb en de narcistische maar eenzame Nathan. Ava wordt mooi neergezet, enerzijds kwetsbaar en warm, anderzijds koud en berekenend. De film heeft een prachtig tempo. Aan het eind voelt de ontknoping dan weer wat gehaast aan, maar ook hier weer een leuke twist en gelukkig geen standaard happy end.

Het enige wat mij weerhoud om deze film het volle pond te geven is dat sommige dialogen matig zijn uitgewerkt, en sommige andere gebeurtenissen een beetje uit de lucht komen vallen, zoals wanneer Caleb zichzelf snijdt om te kijken of hij zelf geen robot is, daar had eerder in de film als aanloop wat meer twijfel tevoorschijn mogen komen.

Zeker niet slecht, maar net niet de absolute top

Een ding wat ik niet begrijp uit de film. Waarom heeft de personage van Domhnall Gleeson zich in zijn voorarm gesneden? Werd hij overmand door emo-gevoelens? Of heeft het een diepere betekenis dat ik over het hoofd heb gezien?

Redelijke SF film, alleen het einde vond ik wat minder, zo onlogisch, chaotisch en abrupt wanneer de helicopter Caleb weer zou moeten ophalen maar ipv daarvan haar meeneemt?

Ik gok dat hij dit deed om te checken of hij wel echt was...

Persoonlijk vond ik dit een erg goeie film en gek genoeg ook nog wel aardig realistisch ook.

Ondanks de cast was dit een (weliswaar goed gewaardeerde) indie film. Het debuut van Alex Garland, die als schrijver al werkte aan films als 28 days later en Sunshine. Maar de acteurs waren vooral in vorm. Oscar Isaacs schitterde in 2013 nog in Inside Llewyn Davis, Domhnall Gleeson was in 2015 (als de film pas echt wereldwijd te zien was) ook in Brooklyn, Star Wars en The Revenant. En Alicia Vikander had nominaties voor haar rol in deze film, maar won tegelijk prijzen voor haar rol in The Danish Girl.

Ex Machina is een rustige film met slechts 4 acteurs, een boeiend script en prachtige cinematografie en special effects. Warme kleuren en heerlijke muziek. Het draait rond de jonge Caleb die voor een experiment rond AI naar de locatie gaat van wetenschapper Nathan. De film draait gelukkig niet rond filosofische gesprekken als de rechten van robots. Maar eerder rond het experiment, rond wat echt is en motivaties van gebeurtenissen. Niets is wat het lijkt, alles heeft een reden. Op die manier stelt het AI opnieuw in vraag.

De film kent het juiste ritme en de drie hoofdrolspelers zitten als gegoten in hun rol met de nodige interactie tussen elkaar. Het wil ook niet te groot zijn, geen blockbuster met sensatie. En dat maakt van Ex Machina net zo'n pareltje.

Mijn voorstel: voor straf hetzelfde lot als "the man who fell to earth"

Wat hoort wel bij de test en wat niet... Daar had meer mee gedaan kunnen worden. Apart ook: steeds als ik dacht op het verkeerde been gezet te worden, was het juist wat het was; Nathan was echt dronken, de stroom viel echt uit (maar wel een cameraatje met accuutje erbij). Het ziet er allemaal heel mooi uit en de ruimtes deden me denken aan de laatste scenes van Westworld (1973), met lange lege gangen ver weg van de bewoonde wereld. Het spel van de acteurs vond ik niet altijd even geweldig. De 'gevoelens' van Caleb en Ava komen ook niet echt overtuigend over. Wel een mooie robot om naar te kijken

Cinematografisch een heel puike film. De acteurs zijn innemend goed en het verhaal is best origineel en fantasierijk, maar na afloop bleef ik toch met vragen zitten omtrent de opzet van de film.

Ergens las ik dat het gaat om de vraag hoe ver we kunnen gaan met kunstmatige intelligentie.

Ok. Mij goed. Film lukte er toch in mij geboeid te laten blijven kijken.

Herzien

Erg sterk. Het is ook alweer zo’n 7 jaar geleden dat ik de film zag en was m dan ook grotendeels vergeten. Wist nog wel dat ik m stijlvol en goed vond. En dat vind ik m ook na herziening. Beter zelfs.

Film kent een ijzersterk en intelligent scenario. Een schaakspel tussen AI en de mens. Daarnaast is zowel de art direction als cinematografie van hoog niveau. Dat maakt deze film zowel op visueel als inhoudelijk vlak scoort.

Naast het overtuigende spel, zowel van de acteurs als tussen hun personages zijn het vooral de onderliggende themas die erg interessant zijn en vandaag de dag ook weer een stuk actueler dan 7 jaar terug.

Erg blij dat ik voor een paar dollar de 4k disc uit Amerika heb laten komen.

Verhoogd van 4 naar 4,5. Toch wel een klein meesterwerkje.

Onderhond, als ik die Japanse meuk onder een vergrootglas ga bekijken vind ik waarschijnlijk ook wel iets wat me niet bevalt. Ik begin er niet aan, maar het lijkt er op dat dit een beetje jouw sport is.

Het wordt steeds vaker een herhaling met schijnargumenten, zeker in dit geval onterecht.

Sterkte, we horen ongetwijfeld weer van je.

Ik mag het voor je hopen, het zou toch wel erg zuur zijn moest je een berg aan voor jou perfecte films links laten liggen zonder aanwijsbare reden.

Indrukwekkende film en vrij uniek. Uitstekend geacteerd, rustige precieze regie en de dialogen zijn sterk.

Programmeur Caleb Smith [Domhnall Gleeson] valt de eer te beurt om een bezoek te brengen aan hun illustere werkgever Nathan [Oscar Isaac], een miljardair die verblijft in een afgelegen, zwaarbeveiligde woning te midden van een enorm landgoed. Nathan vraagt Caleb om de Turing Test te doen met Ava [Alicia Vikander], een vorm van AI die Nathan zelf heeft onderworpen. In een aantal sessies moet Caleb vaststellen of een mens interactie met Ava kan hebben zonder te weten dat zij een computer is. Al gauw geeft Ava signalen af dat Nathan wellicht hele andere, mogelijk kwaadaardige bedoelingen heeft. Dit is een idee dat werkt op papier, maar niet in een film omdat de computer omdat de computer gespeeld wordt door een mens. Het is bovendien vrij saai om te kijken naar een serie gesprekken, ook al levert dat zo nu en dan interessante gedachtewisselingen op en maakt de cast er het beste van.

Heads up: deze week een aantal hervertoningen bij Pathé.

Mooie gelegenheid om 'm nog een keer te kijken.

Trek Alicia Vikander een doorschijnend robotpakje aan, en dan nog blijft het een lekker wijf. Dat vindt de hoofdpersoon van deze film ook, een nogal kleurloze nerd, die op uitnodiging van zijn CEO met een drankprobleem op een afgelegen locatie het robotmeisje moet testen. Nu kun je daar ingewikkelde vragen over gaan stellen, over kunstmatige intelligentie enzo, en in de film lopen ze ook heel slim te doen, maar onze nerd zonder relatie vraagt zich natuurlijk af, wat kun je nou wel en niet doen met wat toch een machine is. Dat zouden wij ons natuurlijk ook afvragen, toch? Al kon het me ook weer niet zo heel veel schelen.

De art directie is prachtig en er zitten natuurlijk nogal wat dubbele bodems in. Maar halvewege begint de film toch wel flink in te zakken (ik trouwens ook). Pas bij de twist op het eind, die je misschien wel ziet aankomen, komt er weer wat leven in. Helemaal geen onaardige film en Alicia zien we ook nog even in haar blootje. Maar vooral niet al te serieus nemen.

[quote]filmofiel schreef:
Redelijke SF film, alleen het einde vond ik wat minder, zo onlogisch, chaotisch en abrupt wanneer de helicopter Caleb weer zou moeten ophalen maar ipv daarvan haar meeneemt?[/quote

Toch vind ik dat niet onlogisch aangezien Ava iedereen manipuleert.

Prima film, prima verhaal, prima acteurs!

Het is een prima film (al 4x het woord Prima in 2 zinnen), de acteurs zijn oke, de productie is oke en het verhaal is ook oke maar als je het wilt begrijpen moet je vooral aan het eind even goed nadenken hoe het nou kan dat Ava er alleen vandoor gaat en niet samen met Caleb

Het beeld daarin tegen was erg wazig op sommige momenten wat me wel stoorde, vandaar geef ik deze film ook niet hoger dan 3 sterren.

Ja. Je kon op sommige plekken dwars door Ava heen kijken!

Ja ik vond het een wazig beeld hebben, vooral bij de scene waarbij Caleb met Nathan bij de waterval stonden

Cinematografisch erg sterke scifi met een prachtige soundtrack. Op sommige momenten wordt de spanning goed opgevoerd, al weet je vaak al hoe het zich ontwikkelt. Het einde vond ik dan wel weer verrassend.

Mooie rol van Alicia Vikander! Hoe dan ook een prettige actrice om te zien.

3,5☆

Het verhaal van Ava kan worden gespiegeld aan het verhaal van Eva. Ava, een robot, wordt geschapen door Nathan. Nathan is een Hebreeuwse naam en betekent ‘Hij (God) heeft gegeven, geschenk’. Het geschenk is Ava (Eva) Ze werd gecreëerd in het huis van Nathan dat omringd is door ongerepte natuur: de tuin van Eden. In het huis staat een boom. Dit is de boom van kennis.
Ava heeft als wens het huis van Nathan, haar schepper, te verlaten en de wijde wereld in te trekken. Zij misbruikt de menselijke zwakte van de jonge Caleb om haar doel te bereiken, maar daartoe moet ze eerst Nathan (God) doden.

Het contrast natuur-kunstmatigheid wordt sterk verbeeld door de prachtige plaatjes van de ongerepte natuur tegenover het kil vormgegeven interieur van het huis waar het verhaal zich afspeelt. Het contrast tussen menselijke natuur en kunstmatige intelligentie wordt flinterdun. Hieraan ontleent de film een zekere mate van beklemming

God is dood, is een uitspraak van Nietzsche. God is nu vervangen door wetenschap en technologie.

Zeer voorspelbare film. Jammer dat zoveel makers proberen iets intelligents te maken. Een onvoorspelbare film zou verfrissend zijn.

Mwoh. Deze film wordt regelmatig aanbevolen als het om AI moet gaan, maar ik vond ‘m wat onevenwichtig. De karakters niet erg goed uitgewerkt - waarom is het bijvoorbeeld relevant dat Caleb’s omgekomen zijn in een ongeluk? En waarom leeft Nathan daar helemaal alleen? Om nog maar te zwijgen over dat Nathan onrealistisch onsympathiek afgeschilderd wordt. De plotwending was ook niet bepaald verrassend.

En toch worden er ook best serieuze vragen gesteld in de dialogen, maar die gaan zo snel dat je niet de kans krijgt om erop te kauwen.

Misschien had het beter gewerkt als serie, dan hadden ze niet zo’n haast hoeven te hebben en kon alles beter uitgewerkt worden.

Dude, als je jezelf dit soort waanzinnig domme vragen gaat stellen na het zien van de film, dan heb je echt totaal niet opgelet.

Ik dacht mij te herinneren dat andere filmbloggers deze film goed vonden. Uiteindelijk steekt de film inderdaad goed in elkaar. De film ziet er gelikt uit en komt geloofwaardig over en dat komt mede doordat ze echt aandacht hebben besteed aan de inhoud. Ook de chemie tussen de acteurs komt goed naar voren.

Voor de mensen die het leuk vinden om nog lang te discussiëren over de inhoud van films en wat ze naar voren brengen, is dit waarschijnlijk ook een fantastische film; zeker dankzij het einde van de film. Ik ben niet zo’n persoon die hele inhoudelijke discussies over A.I. zou hebben, maar ik vind het wel vaak een interessant onderwerp. Het enige minpuntje vind ik echter dat de film nogal traag aanvoelt. Ik vroeg mij heel erg lang af of het testen van de A.I. het enige zou zijn of dat er nog een grote plottwist of meer actie zou komen.