Hellion (2014)

Interesting...

Mooi klein familie dramaatje over iedereens problemen binnen een uiteengevallen gezin. Keek prima weg en kon mijn waardering ontvangen na de 95ste minuut. Ondanks dat er eigenlijk niet zoveel gebeurde. De film kabbelde, maar op een redelijk niveau. Acteurs deden het goed! En Jesse uit breaking bad is volwassen geworden... Prima tussendoortje voor als je een rustige drama wil kijken.

Het zijn misschien de motoren, maar de trailer doet me wel wat denken aan The Place Beyond The Pines.

Was ook een associatie van mij, alleen lijkt me deze wat minder ambitieus. Is dit eigenlijk aangekocht? Vind het typisch zo'n film voor A-film of Paradiso (op basis van de trailer). En Aaron Paul is een mooi selling point voor zo'n film.

Overigens zijn de reacties in de VS niet zo unaniem lovend als je uit de trailer zou kunnen halen. Maar Aaron Paul en vooral Josh Wiggins (het jongetje van 13, die hier debuteert maar al meer op stapel heeft staan, ontdekt op Youtube trouwens) worden zeer geprezen. Ik zou de film best willen zien om Juliette Lewis weer eens te zien eigenlijk. Zonder al te spectaculaire verwachtingen.

Niet zo een heel bijzondere film. We moeten het inderdaad van de tiener Wiggins hebben. Lewis speelt verders ook niet zo een hele grote rol (overigens wel een knappe vrouw). Aaron Paul bewijst in deze film dat hij wel een een rol van een vader kan spelen, maar toch eigenlijk ook weer nét niet. Ik zie hem liever een rebels rolletje spelen. Maar goed. Al met al vond ik de film dan ook ábsoluut geen hoogvlieger. Er zit niet zoveel diepgang in en inhoudelijk is het ook een beetje magertjes uitgewerkt. "De film krabbelde inderdaad maar wat voort", zoals mijn voorganger al eerder schreef. Acteerwerk is verder wel goed tot sterk.

Krappe *3.25

Ee solide, regelmatig ruw maar ook melancholiek en te timide drama, dat speelde in de arbeidersklasse en niets nieuws onder de zon bracht. Positief was dat de verschillende personages, waaronder de centrale hoofdpersoon (een dertienjarige jongen, met een vader die zowel fysiek als psychisch afwezig is, die door woede, verdriet en 't volwassen worden an sich, een heethoofd, een onruststoker is, die destructief handelt), diepgang kregen. De regisseuse veroordeelde gelukkig niet, noch had zij een moralistische boodschap, maar zag de personages als producten van de omstandigheden.

Met als verschil dat alle motorgerelateerde scenes uit The Place Beyond The Pines om te huilen waren, zo bedroevend slecht. De cross scenes in deze film zijn allen prima!

Dat kun je wel zeggen "Jesse Pinkman is volwassen geworden" inderdaad een prima film ook de kinderen deden het eigenlijk allemaal goed alleen jammer dat letterlijk alles met een handcamera is opgenomen zodat er niet één beeld stilstond. 3½*

Drama dat prima wegkijkt en onderhoudend is.

Een goede drama/thriller film...
Prima verhaal...
Prima acteerwerk...
Te snel camerabeweging...
Redelijk kwaliteit breedbeeld
(geen HD aanwezig)...
Redelijk achtergrond geluid
(geen Dolby Digital aanwezig)...

Dit kon sterker. De woede, frustratie, onmacht drongen niet echt tot me door om de gewenste mokerslag te geven die een dergelijk drama nodig heeft. Het acteerwerk was niet intens genoeg. Nochtans een interessant gegeven dat zich afspeelt op een kruispunt dat de levensloop van een tiener in de goede of slechte richting kan sturen. Een versplinterd gezin, een liefdevolle maar te afwezige en onverantwoordelijke vader, een broertje die geplaatst wordt bij een tante, een moeder die pijnlijk gemist wordt. Gebeurtenissen waarover Jacob machteloos is en die hij ventileert door te rebelleren. Het einde is wazig en vond ik geen best eindpunt voor deze film. Vond het wat lauwtjes overkomen allemaal.

Aardige film over een alleenstaande vader die moeite heeft met het opvoeden van zijn twee zoontjes. De onderlinge relaties in het gezin worden goed neergezet in dit rauwe en redelijk depressieve drama. Het verhaal kabbelt iets te rustig voort en afgezien van de finale gebeurt er niet al te veel.

Eerder middelmatige film over een gezinssituatie waarbij een degelijke opvoeding van de kinderen is bemoeilijkt doordat er slechts één ouder is, die bovendien zijn taak niet naar behoren opneemt.
Heel veel scènes zijn met handcamera opgenomen en volgen de actie niet zo best en haperingen tussen de opeenvolgende scènes zijn er genoeg.
Het grootste euvel is evenwel dat de film, toch met een delicaat onderwerp, nooit weet te raken.

Desondanks een fijne film. Tof om Juliette Lewis, na lange tijd, weer eens in een film te zien opdraven Cast is overall oké. Plot dwarrelt nogal, maar desondanks is dit toch een behoorlijk geslaagde debuutfilm!

Deze Drama (de categorie "Thriller" vind ik persoonlijk nergens op slaan en is misschien alleen een beetje van toepassing op het einde in het huis van Pam Noonan) film heb ik gisteren toevallig gezien op de televisiezender "Film 1" en dat vooral uit armoede door het ontbreken van andere films (valt de laatste tijd weinig interessants meer te pindakazen en het aanbod is ook maar povertjes). Dat is ook de reden dat ik de laatste tijd nog maar weinig recensies hier heb geplaatst (ik zie nu ook hooguit maar 2 films per week en dat komt misschien ook door het EK-voetbal).

Het toch wel behoorlijke clichematige verhaal (draait om een gezin dat is uiteengevallen door het overlijden van de moeder en waarbij de vader het niet meer op de rit krijgt en de twee kinderen onder leiding van de oudste, de 13-jarige Jacob, zich uit frustratie crimineel beginnen te gedragen) wordt behoorlijk depressief en sober neergezet en er zit ook eigenlijk geen enkel sprankje vrolijkheid in het verhaal, laat staan dat je iemand vrolijk ziet kijken of lachen (de meeste personages waarin het draait in het verhaal, lopen eigenlijk continue rond met een sip gezicht) en dat eigenlijk van de eerste tot de laatste minuut (de film duurt circa 90 minuten). Persoonlijk vond ik het verhaal ook behoorlijk saai, want echt veel gebeurt er eigenlijk niet in en het verhaal heeft eigenlijk ook geen einde. Op het einde wordt het wel nog een beetje spannend als het verhaal dreigt uit de hand te lopen in het huis van Pam Noonan, maar die scene loopt gelukkig al met al met een sisser af. Ook zit er niet veel diepgang in het verhaal en ook kom je niets te weten over de overleden moeder, waardoor het gezin uit elkaar is gevallen.

Wat ik vooral leuk vond in deze film was de metal muziek (leuk en mooi om de snelle nummers "Battery" en "Metal Militia" van Metallica te horen, toen die nog echt goed waren, in het verhaal en het laatste nummer tijdens de hele aftiteling ervan) en het terugzien van actrice Juliette Lewis (in de rol van de zorgzame tante Pam Noonan) die vooral succesvol was in het eerste gedeelte van de jaren 90 (o.a. "Cape Fear (1991)", "Kalifornia (1993)", "Natural Born Killers (1994)" en "From Dusk till Dawn (1996)") en toen zeker niet bekend stond om haar schoonheid. Maar nu ze inmiddels al in de 40 is, lijkt dat laatste verrassend verandert te zijn, want ik vond haar in deze film nu juist mooi uitzien en ze speelde ook nog best aardig. Dat best aardig spelen was overigens ook van toepassing op Josh Wiggins (in de rol van de 13-jarige Jacob Wilson die geobsedeerd is van motorcross en metal muziek, hij loopt o.a. rond met een "Slayer" T-shirt, waar ik zelf een groot fan van ben). De overige cast kon me eerlijk gezegd niet echt bekoren en vooral niet Aaron Paul (in de rol van de afwezige vader Hollis Wilson).

Al met al niet meer dan leuk om eens gezien te hebben deze sobere en deprimerende Drama film en voor mij dan vooral vanwege de metal muziek (ik ben ook een old school metal fan) en het terugzien van Juliette Lewis.

Coming-of-age-films is één van mijn favoriete genres en ik vind het nooit vervelend om naar zo'n soort film te kijken. Ook deze film is niet vervelend om te kijken, maar hij beklijft ook niet. Dat zit hem vooral in de punchline die deze film ontbeert. Acteerprestaties zijn aardig, maar ik krijg geen binding met de personages. Ook mist de urgentie in het verhaal. Aaron Paul is wel heel goed als vader en de sfeer is ook heerlijk, dus heel slecht is de film ook niet.