Oculus (2013)

Zeker niet erg. Maar in een genre dat wordt gedomineerd door goedkope jumpscarevehikels vind ik het verfrissend dat er zo nu en dan films tussen zitten die meer van de kijker vergen. De roep om die elementen begrijp ik niet zo, aangezien je er al zo mee wordt doodgegooid vandaag de dag.

Ja, en ook ik heb de film weer de 2e x gezien en dit keer thuis op de bank.

En nog steeds denk ik er een beetje hetzelfde over toen ik hem voor het eerst in de bios zag.
Ik vind dit gewoon een moeilijke film om te beoordelen.

Laat ik sowieso zeggen dat de film absoluut niet slecht is en zeker wel het kijken waard is. Want ook de 2e kijkbeurt heb ik er weer prima van genoten.
Het acteerwerk is uitstekend in de film, vooral de kinderen spelen vreselijk goed en ook qua sfeer en mysterie is alles dik in orde.
Het enige waar ik gewoon nog steeds mee zit is het verhaal. Ik vind gewoon dat ze het allemaal te moeilijk hebben gemaakt waardoor het voor mij nu ook bij de 2e kijkbeurt gewoon niet helemaal duidelijk is. Ik denk dat iedereen deze film ook anders kan interpreteren. Is het de spiegel of is het gewoon de familie?? Zelf denk ik dat alles toch gebeurde door de spiegel.
Ik vond het tegen het einde zeer jammer dat je vreselijk veel snelle beelden door elkaar te zien krijgt van het heden en nu waardoor je op een gegeven moment echt met een: HUH? gevoel zit.
Het voelde voor mij gewoon een beetje aan alsof ze dit gedaan hadden om de film een beetje meer op te vullen terwijl dit denk helemaal niet had gehoeven.
Maarja, dat kan ook aan mij liggen maar zo denk ik er in ieder geval wel over.
Maar nogmaals laat dit allemaal niet staan dat het nog steeds een zeer vermakelijke horror film is alleen denk ik dat het allemaal toch beter had gekund.

Mijn stem van 3,0* blijft daarom ook gewoon zeker staan.

Ik vond het een goede thriller niet echt horror . Wel erg verwarrend volgens mij hadden ze beter eerst het verleden vertelt en daarna het heden .Maar nu was het kris kras door elkaar en dan kan je moeilijk volgen .

Kan die roodharige nog sneller praten? Dan duurt de film misschien maar een uurtje. Damn dat mens kan ratelen. Verder wel een interessant filmpje.

Zeer goede film! Wacht op vervolg

Eindelijk weer een leuke en originele horror. Heerlijk gemonteerd ook. De cuts tussen de verschillende tijden waren top gedaan. Acteerprestaties boven niveau van de gemiddelde horror tegenwoordig. Iets meer dan alleen een leuk koppie. Verder niet mijn genre maar deze film heeft mij vermaakt.
4*

Ai.

Oculus is zeker een origineel idee, nog niet vaak een film gezien waar spiegels de "badguy" spelen behalve bij Mirrors. Maar daar ben ik nog nooit aan begonnen. Heb deze opgezet voor de nieuwsgierigheid en goede reacties.

Maar is toch wel wat tegengevallen. Gillan en de andere jongen spelen goed. Maar het is gewoon dat de Flanagan stijl me niet erg geboeid laat kijken, was bij Ouija 2: Origin of Evil ook al niet zo en dat is bij deze ook niet gelukt.

Op sommige momenten is het dan wel spannend maar meestal pakte deze momenten zich niet zo goed uit. En dat maakte het voor mij dan weer saai. Tja, Oculus is ook een soort horror waar je een beetje van moet houden volgensmij.

“It was the mirror!”

Fantastische horrorfilm. Mike Flanagan heeft een aantal sterke horrorfilms op zijn cv staan, en ook Oculus is weer een pareltje. De film volgt eigenlijk twee verhaallijnen (de ouders en de kinderen), en het is knap hoe vloeiend het allemaal in elkaar overloopt, en hoe natuurlijk het allemaal aanvoelt. De kinderen willen aantonen dat hun ouders gek zijn gemaakt door een spiegel, en je ziet in flashbacks wat er echt met de ouders is gebeurd.

Het is interessant en spannend, en het acteerwerk maakt het allemaal nog beter. Thwaites als broertje is wat saai, maar Karen Gillan, Sackhoff, Cochrane en de jonge kindacteurs zijn wel fantastisch op dreef. Hoe het allemaal samenkomt tegen het eind is sterk gedaan, en vooral een scene rond Gillan is gruwelijk. Oculus doet niet heel veel nieuwe dingen, maar het benadert wel de horror perfectie.

Ik vond dit toch wel een enge film.

Zeker omdat ie soms zo verwarrend was.

Dat maakte de film in dit geval extra freaky.

Voor mij krijgt deze film een goed verdiende 3.5☆

Altijd leuk om een horror die je na de eerste kijkbeurt niet zo bijzonder vond te herzien en erachter te komen dat het één van de betere is van de laatste jaren.

Deze film doet in eerste instantie niet veel nieuws, het begint als een typisch haunted house (in dit geval spiegel) filmpje, wat uiteindelijk vermengd wordt met psychologische horror. De reden waarom ik deze beter vind dan de meeste haunted house films van de laatste jaren is omdat de horror groeit uit iets natuurlijks; een familiedrama. Ook de unieke manier van vertellen speelt hier een grote rol in, we krijgen het heden en verleden door elkaar te zien waardoor we van tevoren niet weten wie of wat de oorzaak is van wat er komen gaat. Ook de scares zijn ontzettend goed gedaan, de dingen die we te zien krijgen worden rustig in beeld gebracht in plaats van dat ze uit het niets verschijnen met een keihard geluid, dit werkt veel beter. Ja, dit is echt een aanwinst voor mainstream horror.

Heel eng! U bent gewaarschuwd!!

Geweldige film, waarbij je op een gegeven moment niet meer weet of de dan spelende scene wordt veroorzaakt door de spiegel of juist niet.

Sommigen noemen het geen horror, maar die wil ik aanraden het woordenboek te raadplegen. Er zitten namelijk zeker goede momenten, die je schrik aanjagen of even doen gruwelen (bijvoorbeeld appel-lamp).

Anderen noemen het vervelend dat er steeds geschakeld wordt tussen heden en verleden, maar dat vind ik juist de kracht van de film, omdat in het heden ook steeds geschakeld wordt tussen illusie en werkelijkheid.

Van mij mogen er meer van dit soort complexere films verschijnen dan de standaard zombiefilms of tienergroep in een verlaten berghut.

De film deed me een beetje aan 'The Shining' denken. De vele flitsen tussen heden en verleden maakten de film niet beter. Op het eind was ik er een beetje uit.

Verrassend sterke horrorfilm die nu eens niet de al eindeloos uitgemolken horrorclichés van onder meer het spookhuis en het door de duivel bezeten zijn nog eens verder probeert uit te persen, maar origineler is dan wel de horrorclichés een originele vorm weet te geven. In feite is het meer een klassiek horrorverhaal waarvan onder meer Edgar Allan Poe een meester was en dat inspeelt op de dubbelzinnigheid waarmee vreemde gebeurtenissen zowel door een natuurlijke (bv. psychologische) als een bovennatuurlijke oorzaak kunnen worden verklaard en ze beiden samenvallen in een sterke verbeeldingskracht. In die zin lijkt de film meer in de stijl van een klassieker als The Shining maar dit is dan The Shining 2.0 of zelfs 3.0 want de film weet op intelligente wijze en in een crescendo het heden en het verleden door elkaar te laten lopen alsmede locaties en personen te verwisselen en zo een climax van ultieme mindfuck te bereiken. De film is eng, spannend en heeft schrikeffecten maar is meer dan dat ook een knappe film die het horrorgenre boven de status van clichématige pulp weet te verheffen.

Wat een fantastisch spannende (horror)film, welke van begin tot eind blijft boeien. Sowieso een film waarbij je niet even kunt weglopen, want bij terugkomst snap je het waarschijnlijk al niet meer. Verder complimenten voor het acteerwerk en geluidseffecten.

Ijzersterke Horrorfilm , die alle elementen heeft.

Een goed verhaal , duister sfeertje en mysterieus.

De verhaallijnen van heden en verleden worden goed in elkaar geweven met een geweldig eindslot.

Absoluut een parel in het Horror genre

Aardige horrorfilm. Niet echt eng, maar interessant om te volgen.

Een intrigerend uitgangspunt met interessante acteurs, maar naarmate de film vordert verzakt het solide begin steeds meer in drijfzand, ongeveer vanaf het punt waarop Tim overtuigd raakt. Uiteindelijk is het voor mij toch zo dat, wanneer niets meer is wat het lijkt en alles iets anders kan worden en iedereen in elk tijdsgewricht kan opduiken, als er kortom geen enkele regel meer is, dan is er ook geen spanning, want als alles kan gebeuren kan ook niets me echt raken: het is niet meer het verhaal maar de filmmaker die aan de touwtjes trekt, en ik krijg liever niet het gevoel dat ik expliciet gemanupileerd word. Hoogtepunten zijn wel de scène met de appel (hoewel de studio alle moeite heeft genomen om de impact daarvan teniet te doen door hem al in de trailer op te nemen) en hoe het met Kaylie afloopt.