Dallas Buyers Club (2013)

Geweldige film die een kijkje geeft in hoe het er in de farmaceutische industrie helaas nog steeds aan toe gaat. Puike rollen van Matthew maar ook van Jared.

Off-topic; Als tinnitus patiënt word je wel knettergek van die piep

Ik vond het gehaaide juist wel goed bij Ron Woodroof passen. Tussen het als priester de grens over gaan en het dragen van een maatpak om in Azie medicijnen in te kopen vond ik vrij geleidelijk gaan.
Het leek mij dat hij in het begin van de film vooral in een roes leefde en daardoor nogal de indruk wekte een boerenpummel te zijn.

Overigens, Rayon en dokter Eve Saks zijn wel fictionele personages en een samenstelling van verschillende mensen die de schrijvers van de film hebben geïnterviewd tijdens het researchen. Geen wonder dat dit dus wat 'Hollywood' achtig overkwam.

Het gewéldige acteerwerk drukt bijna het verhaal van aan Aids lijdende patiënten die pogen zekerheid voor zichzef te krijgen wat haaks staat op hoe ziekenhuizen en de FDA plegen te werk te gaan naar de achtergrond. Idem de aftakeling waarmee Aids gepaard gaat. Had daarmee een docu/reality show feel.

Van geweldige acteerprestaties heb ik weinig gezien. Matthew McConaughey en Jared Leto waren best wel oké maar Jennifer Garner was niet om aan te zien. Interessant gegeven van die clubs maar misschien iets te losjes gebaseerd op feiten, waardoor het soms wat onnozel overkwam. De film hoefde ook geen twee uur te duren. Zonde van mijn tijd.

Wat een acteur al niet over moet hebben voor een rol!!! Onder toezicht van een arts afvallen om er flink ziek uit te zien. Heeft Christian Bale dat ook eens niet gedaan?
Maar buiten dat een hele goeie rol Van McConaughey , en zeker van Leto.

De film klopt blijkbaar niet helemaal met de waarheid, gelezen op internet. Jammer dat het hier maar losjes is gebaseerd.

Jazeker. Voor deze geweldige film: The Machinist (2004)

Mooie en natuurlijke film.

Geweldig acteerwerk van McConaughey, Garner en Leto. Eerstgenoemde is gewoon een buitengewone acteur. Tweede genoemde respecteer ik voornamelijk vanwege zijn diversiteit. Wat een briljante rollen kiest hij toch altijd uit, en hij voert ze ook nog eens net zo briljant uit.

Interessant om deze film te zien. Bijna niet voor te stellen hoe men toendertijd met Aids patienten omging. Goed geacteerd, Matthew McConaughey heeft zich helemaal uitgehongerd voor deze rol en na drie kwart film kwam ik er pas achter dat Jared Leto ook meespeelde , totaal onherkenbaar.

Dallas Buyers Club neemt je mee in de wereld van de farmacie en belicht deze op een boeiende wijze vanuit verschillende gezichtspunten. De hoofdrol van Matthew McConaughey springt er vanaf de eerste minuut direct uit en laat je niet meer los. Hem worden wel iets te veel superkrachten toebedeeld en naar het einde toe boet de film mede daarom aan kracht in. Verder is film wel erg Amerikaans, maar voelt het zeker realistisch aan.

Ik begon hier toch wel met enig wantrouwen aan : zodra de eerste foto's van een extreem vermagerde McConaughey naar buiten kwamen "wist" ik al dat dit hem bij de Oscars op z'n minst een nominatie zou gaan opleveren, en in combinatie met zijn pogingen om een imago-switch te maken kon ik het niet nalaten om hem van effectbejag te verdenken. Al na een paar minuten was ik echter helemaal om en vergat ik zelfs bijna dat ik naar McConaughey zat te kijken, zodanig was hij verdwenen in zijn rol (hioewel dat eeuwige Texaanse accent van hem me nog altijd soms op de zenuwen werkt, maar ja, dat kun je hem bij déze rol moeilijk verwijten). Het verhaal lijkt voorspelbaar volgens het de-eenling-versus-het-systeem-principe, maar speelt zich toch onder dergelijke levensbedreigende omstandigheden en met zulke maatschappelijke urgentie af dat de hele film tot de laatste snik boeiend blijft, mede vanwege de prachtige rol van Jared Leto (die nog extra diepte krijgt door het schrijnende bezoek dat hij aan zijn vader brengt). Twee terechte Oscars, hoewel ik me bij die van Leto onwillekeurig afvroeg waarom de Academy indertijd geen aandacht had geschonken aan een andere rol waar déze me steeds aan deed denken, die van Philip Seymour Hoffman in Flawless (1999). Al met al een prachtige film. Humor: toen Adruitha Lee en Robin Mathews hiervoor de Oscars voor de Best Achievement in Makeup and Hairstyling ontvingen kostten die beeldjes vermoedelijk (veel) meer dan hun budget voor de film: dat was namelijk maar liefst 250 dollar...

Jennifer Garner is een bijzonder slechte actrice. Goede film. Super prestatie van McConaughey. Leto heeft zijn Oscar ook duidelijk verdiend.

Intrigerende en mooie film. Dreigt heel even een soort van philidelphia te worden maar blijft gelukkig veel vrolijker / minder zwaar. .

Een indrukwekkende film over een redneck cowboy die constant drugs gebruikt, zuipt, met vrouwen rondneukt en niks van homo's moet weten, die als gevolg van zijn levensstijl hiv, aids, en nog 30 dagen te leven krijgt.
Via een omweg met een dubieus middel en een ontmoeting met een travestiet/transgender (die zeer geloofwaardig wordt gespeeld door Jared Leto) slaat hij helemaal om en wordt hij een groot aanhanger van natuurlijke(re) voeding en geneesmiddelen. Hij komt zelfs op voor zijn trans zakenpartner en probeert hem/haar van de drugs af te houden - een omslag die me deed denken aan de Stasi-agent uit das Leben der Anderen (wat zich nota bene in dezelfde tijd afspeelt maar desondanks in een totaal andere wereld).

Het verhaal blijkt gebaseerd te zijn op een waargebeurde geschiedenis. Al was dat niet zo, had ik het nog steeds een indrukwekkende film gevonden!

Niet helemaal wat ik verwachtte maar zeer zeker de moeite waard.

Zeer goede film dit.

Een pakkende biografie over een Texaanse conservatief (en homofoob) die gediagnosticeerd wordt met AIDS waarna we vervolgens een serie aan verschillende events krijgen m.b.t. het verwerkingsproces en de pharmacologie ten tijden van de jaren '80. De manier waarop door de instanties met het probleem is ronduit schandalig. Vallee slaagt er ook in om medeleven te kweken bij de kijker ondanks dat die zeker ook niet 'perfect' is qua karakter. Sterk en gewaagd. Ik ben er lovend over, en eindelijk heeft Vallée me kunnen overtuigen, net zoals de acteerprestatie van McConaughey ook ijzersterk was. Deze heeft hier verdiend een Oscar voor gekregen! Zo kan ik nu al zeggen dat ik de laatste drie Oscars voor beste acteurs aan dezelfde personen ging gegeven hebben (ondanks dat er kritiek is dat DiCaprio hem meer had verdiend en dat anderen Keaton prefereerden in 2015?).

Sterke boeiende en leerrijke film.

De film begint vooral heel sterk met een leuke en interessante hoofdpersoon die AIDS krijgt. Als de reguliere medicijnen niet werken gaat hij op zoek naar alternatieven en begint daar ook zijn handeltje in. En tot dan toe blijft de film ook boeiend. Later gaat de film meer over de officiële regels, het gedoe met de staat en de farmaceutische industrie en de daarop volgende rechtszaken en dan kakt de film helaas in. Dat is jammer.

Goede film met een steengoede McConaughey.
Droevig om te zien dat de industrie zover gaat om mensen van goedkopere medicatie te houden.
Dit gebeurt nu de dag nog en dat is het meest verontrustende.

wat een topprestatie moet het zijn voor mcconaughy om er zo uit te zien in deze flm
wat heeft hij daar veel voor moeten laten ,alleen dat al is bijzonder !!
mooi drama over een onzekere tijd en ziekte !!
zeer sterk !!

Fraaie film over een ogenschijnlijk simpele, homofobe rodeo rijder die zich opwerpt als voorvechter in de strijd tegen een corrupte overheidsinstantie en een rechtstaat die tekort schiet.
Ik moet wel zeggen dat The Dallas Buyers Club voor mij wat traag op gang komt en eigenlijk pas boeiend wordt als Woodroof's tijd er op lijkt te zitten.
Er wordt niet altijd even lekker omgegaan met tijd en ontwikkelingen binnen een bepaalde tijdsperiode. Zo is Woodroof vrij snel al een behoorlijke tik minder agressief tegenover homo's (ziekenhuis scène met Leto) en gaat hij nogal vlot van two bit hustler naar bekwame en belezen zakenman die handig is in het vinden en gebruiken van mazen in de wet.
Desalniettemin een prima rol van een sterk vermagerde McConaughey in een mooie en uiteindelijke niet al te zware film, maar wel een met een wrange en angstaanjagende ondertoon.

Een film met een zeer degelijk plot, maar het is toch vooral het acteerwerk van Matthew McConaughey en Jared Leto dat de film iets extra's geeft. McConaughey zet een uitstekende rol neer en draagt de film voor een groot deel. Veel van de bijrollen zijn namelijk niet al te interessant, op die van Leto na. Wel een interessant thema, dat zeer gedegen wordt uitgewerkt.

“Let me give y'all a little news flash. There ain't nothin' out there can kill fuckin' Ron Woodroof in 30 days.”

Uitstekende film. Het verhaal is interessant, de combinatie van drama en humor is perfect en Dallas Buyers Club heeft met McConaughey een ijzersterke hoofdrolspeler. De Oscar is helemaal verdient. Hoe de farmaceutische industrie in elkaar steekt is soms hemeltergend, en de invloed die het uitoefent op artsen is bedenkelijk.

Maar de film is ook een menselijk verhaal over de aan aids lijdende Ron Woodroof, die geen genoegen neemt met zijn diagnose van 30 dagen en alles probeert om aan de beste medicijnen te komen. Regisseur Vallée kiest er wijselijk voor om van Woodroof geen held te maken en ook zijn zwakke kanten bloot te leggen. Sterk acteerspel ook van Leto en Garner, en het samenspel van dit trio levert schitterende scènes op. Dallas Buyers Club is een mooi portret over mensen die er alles voor over hebben om te overleven.

Toch nét niet de topper die het had kunnen zijn! Het is natuurlijk prachtig geschoten, de acteurs zetten hun rol geweldig neer (vooral McConaughey) en er hangt een redelijk luchtig sfeertje om het geheel heen. Toch vond ik de onderlinge verbondenheid tussen de personen redelijk zwak neergezet. Ik vond het ook bedenkelijk dat Ron enkele keren erg ziek was, maar vervolgens in no-time weer in staat was om op medicijnen jacht te gaan. Maar goed, ik zal niet op alle slakken zout leggen. Het is een mooie prent geworden.

Een geweldige film van hoe een man besmet met aids moet optornen tegen de wet en de farma-industrie met al zijn regeltjes en wetten. Akkoord dat er één en ander gereguleerd moet worden. Akkoord ook dat één en ander veilig moet zijn of moet worden uitgetest. Maar voor vele farmabedrijven staat het woord 'nobel' niet in het woordenboek en denkt men louter aan de grote dollartekens en de machtspositie die men verworven heeft en tracht te behouden of te versterken. Hemeltergend is het dan om als mens, die op sterven na dood is en iemand die niets meer te verliezen heeft, te moeten aanhoren dat je een speelbal geworden bent van deze praktijken.

Genoegzaam bekend ook hoe het maatschappelijk denken was in de jaren 80 over aids. Je ziet het ook terugkomen in de film Philadelphia met Tom Hanks. Aids wordt beschouwd als een besmettelijke ziekte (aanrakingen zijn uit den boze, er worden zelfs mondmaskers uitgereikt). Aids is de ziekte van de homoseksuelen, het is een vorm van immanente gerechtigheid. Homo's zijn de paria's net zoals de pestlijders en melaatsen uit de Middeleeuwen.

Dallas Buyers Club vertoont het menselijk verhaal van Ron Woodroof die te horen krijgt dat hij aan aids lijdt. De precieze oorzaak is me niet geheel duidelijk (onveilige seks of intraveneuze drugs), maar het waren zéker géén homoseksuele contacten. Woodroof, fantastisch vertolkt door de haast onherkenbare Matthew McConaughey, wil zijn diagnose, het oordeel van de dokters en het maatschappijdenken het tegendeel bewijzen door verder te gaan, desnoods via een illegale handel in niet goedgekeurde medicatie (wat niet hetzelfde is als illegale medicatie zoals hij fijntjes opmerkt). Het samenspel met Leto is super. Niets voor niets vielen beiden meermaals in de prijzen voor hun prestaties (zoals het acteren zelf als de inspanningen vooraf om hun rol zo geloofwaardig mogelijk te maken).

De film slaat aan, maar écht aangrijpend werd het net niet en in werkelijkheid verliep het ook niet zoals Hollywood het hier beschrijft. Desalniettemin een prima film waarbij ik vooral de uitstekende acteerprestatie onthoud.

Altijd leuk als je pas achteraf merkt dat een film die je ongelofelijk goed is meegevallen, van een regisseur blijkt te zijn die een ook een film uit je eigen top-10 heeft gedraaid. (C.R.A.Z.Y.)

Is dus beslist geen toeval. Natúúúrlijk speelt McConnaughy de pannen van het dak, maar dat was een beetje te verwachten. Daarentegen herkende ik pas na een aantal minuten Jared Leto en wat rol zet dié neer zeg? Puur genieten. Ook een klein aha-momentje gehad toen ik plots Griffin Dunne doorheen zijn lange grijze haren herkende.

Maar daarnaast ook goed gefilmd, gemonteerd en vaak héérlijke dialogen. (-…help me God - God ís helping you. I got AIDS.)
Enige minpunt: als Jennifer Garner een muffe druif moest spelen, heeft ze dat schitterend gedaan, maar ik vrees ervoor. Knap dat ze haar zonder make-up durven serveren als hardwerkende dokter, maar ze weet dat nergens te compenseren met enig charisma, empathie of wat-dan-ook uitstraling. Jammer.

Maar verder een film die mee door de goede vertolkingen en de prima dialogen zeker het herbekijken waard is.

Intrigerende film met een biografische poot en vooral een bijzonder sterke vertolking van Ron. De film doet je nadenken over bepaalde huidige procedures alsook het motto om niet zomaar je hoofd te laten hangen bij een of andere tegenslag (hoe erg die ook moge zijn). De romantische inslag vond ik hier wel een beetje overbodig en niet nodig en het geheel trekt zich ook net iets te lang. Daarom niet dé topper, maar zeker wel de moeite waard om te zien

Ik verlaag met twee punten. De eerste keer was ik redelijk onder de indruk, maar het is geen film om meerdere keren te zien. Daarvoor is het filmisch gewoon te oninteressant, waardoor enkel het verhaal overblijft. De acteerprestaties zijn zoals al vaak aangehaald prima, alleen vind ik McConaughey ondanks zijn goede spel een tikkeltje vervelend om twee uur naar te kijken.

Blijft een solide film, maar zeker geen bijzondere. En al helemaal niet voor een Vallée.

Kijkend naar de films die regisseur Jean-Marc Vallée uit heeft gebracht de afgelopen 13 jaar heeft uitgebracht valt het op dat het allemaal toppers zijn, tenminste af te gaan op de waarderingen van de kijker(s). Ook deze D.B.C. een prachtfilm in de zin dat het een aangrijpende film is en waarbij helaas duidelijk wordt dat bij de farmaceutische industrieën het nogal in die tijd (en misschien nog wel) vooral om de centen gaat, niet in eerste instantie om de patiënten.
Nogmaals, een indrukwekkende film!
Een 8!

Een verhaal met veel clichés in een gekende Hollywoodverfilming. Maar de cast maakt veel goed en het onderwerp is nog best boeiend. Hier blijft voor mij weinig van hangen. De personages zijn niet slecht, maar er is weinig meeslepend aan het verhaal zelf. Ook de sfeer van de jaren '80 zie je hier te weinig. En dan de geforceerde symboliek van de rodeo-wereld. Niet echt de klassieker die het uit lijkt te schijnen.