Thor: The Dark World (2013)

Thor: The Dark World is het vervolg op Thor uit 2011, maar ook een vervolg op The Avengers uit 2012. Dankzij het succes van die laatste film, die in 2012 ruim 1,5 miljard dollar in het laatje bracht, waren de verwachtingen hooggespannen voor de vervolgfilms van Iron Man, Captain America en Thor.

De eerste Thor is in mijn ogen één van de betere films uit de Marvel-stal. Dankzij de regie van Kenneth Brannagh kregen we een actiefilm die niet alleen maar om de actie draaide, maar daarnaast ook aandacht schonk aan de karakters. Hoe anders is het gesteld in dit vervolg, waar er van karakterontwikkeling totaal geen sprake meer is!

Het regiestokje werd overgenomen door Alan Taylor, die hiervoor vooral succes had met het regisseren van afleveringen voor tv-series als Sex And The City, Lost en Game Of Thrones. Thor: The Dark World was zijn eerste, echte grote bioscoopfilm, maar een goed visitekaartje is het niet geworden. De film weet zich weinig te onderscheiden van overige superheldenfilms en ook de actie is nergens spectaculair. De leukste momenten zitten hem in de wisselwerking tussen Thor en zijn broer Loki (andermaal uitstekend gespeeld door Tom Hiddleston). Het verhaal is zwak en de hoofdschurk weet totaal geen indruk achter te laten. De trucages zijn een vooruitgang op deel 1, maar kunnen zich verder niet meten met die van Iron Man.

Al met al een teleurstellend vervolg en één van de zwakste films uit de Marvel-reeks.

Visueel wel erg geslaagd vond ik. Een plezier voor het oog. Hiddleston vind ik echt goed in zijn rol als Loki, die nu ook sympathieker is en een bondgenoot wordt van Thor. Thor daarentegen is een puberale jankerd, vooral wanneer hij altijd tegen Odin ingaat. Ook de romantiek met Foster is van kinderachtig niveau. Het plot is minder sterk dan in de eerste film maar desondanks blijft het een aangenaam spektakel. Wat vreemd en weinig passend is het Star Wars gehalte met de ruimtetuigen van de Dark Elves...

Perhaps next time we should start with the big one.

Het hele weekend al niet helemaal fit en al helemaal geen zin om mijn maandagse sportroutine af te werken, dus liet ik de boel de boel en besloot deze vrije maandag te beginnen op de bank met het nodige aan superhelden onzin. De comment van mijn eerste Thor film opende ik al met de vraag of andere mensen wel eens superhelden moe werden met alweer een nieuwe spinoff van zo'n karakter die in mijn ogen eigenlijk niet heel veel toevoegt. Desondanks wilde ik de gok nog wel wagen met deel twee die ik in blu-ray versie op Koningsdag rommelmarkt tegenkwam.

En tja, we gaan toch eigenlijk verder waar we waren. Een verhaaltje met intro en voice over rond de Dark Elves dat ik echt zoiets heb van joh het zal. Want natuurlijk is er weer iets dat ze zoeken, iets van onmetelijke kracht, iets dat hun de overwinning zal schenken, en natuurlijk heeft dat te maken met iemand uit het Thor kamp of anders in Asgard. Als scenario schrijver heb je toch vast een gemakkelijke dag als je zoiets als dit voor een Marvel film moet schrijven. Opzich nog niet iets waar een man bij overboord is. Maar dat doet Thor zelf wel.

Pluspunten zijn toch wel het geschapen Asgard wat er mooi uit ziet, is er een redelijke cast aanwezig met Elba, Portman en Hopkins, zijn vooral Skarsgars en Hiddlestone meteen van meerwaarde als ze in beeld zijn, is Jaimie Alexander erg prettig net als in de eerste film, en heeft de begrafenis een mooie sfeer en prachtige muziek ter begeleiding. Maar dat zijn toch al meteen de echte pluspunten te midden van een film met hoofdpersoon Thor die als karakter maar nooit interessant wordt. Net als de overdaad aan visuele spierballen tijdens gevechten, explosies en weet wat nog meer. En dan is er de uber vervelende Cat Dennings nog die me qua aanwezigheid en irritatie aan Jar Jar Binks doet denken, totaal overbodig dus.

Het is de mix van een film waarbij je richting het einde gerust even kan wegdoezelen want ach, het komt toch wel goed. Maakt dat Thor The Dark World tot een slechte film? Nee, niet echt, want het is best nog vermakelijk voor een keer. Maar het is wel de minste van de reeks met de wetenschap dat Ragnarock wel beter is hoewel de beoordelingen van Love And Thunder dan weer niet veel goeds beloven. The Dark World krijgt een voldoende voor de moeite en daar is dan ook het meeste mee gezegd.

Ook de herziening van deze Thor film viel niet echt in de smaak. De eerste Thor film kon me na herziening ook niet overtuigen, dit tweede deel evenmin.

Grootste manco is het ontbreken van een echt goede schurk. Sowieso viel er geen touw aan vast te knopen waarom hij nou persé alles om zich heen wilde vernietigen, maar hij maakte ook weinig indruk.

Verder is vooral het eerste gedeelte van de film enorm traag en gebeurt er helemaal niets tot de aanval op Asgard. Die is verder wel mooi in beeld gebracht, maar verder kent de film weinig hoogtepunten.

Het is eigenlijk vooral Loki die de film naar een hoger niveau tilt. Met hem gebeurt er eigenlijk altijd wat, een heerlijk onvoorspelbaar personage. Daarbij vergeleken steekt Thor schril af.

Halfje verlaging, 2.5*