Bedknobs and Broomsticks (1971)

Deze film moet je gewoon als kind gezien hebben en als volwassene later. Al was het op betamax of op vhs.

Apprecieer de wijze van verfilming toen. De SF was subliem en eigen aan de tijd. Vandaag de dag is het gemakkelijk om alles computergestuurd en echt te laten oerkomen op het scherm. 40 jaar geleden... vandaar een terechte Oscar.

De film wil een vervolg brouwen op het succes van Mary Poppins, maar bevat naast Angela Lansbury het grote talent dat in Mary Poppins zat. De film is vrij gedateerd en met momenten gewoon lelijk. Disney had wel meer van die veel te brave filmpjes uit die tijd, bedoeld voor het hele gezien, maar zonder echt op te vallen. Weinig creativiteit ook te merken en je mist toch de gloriejaren van Disney. In dezelfde periode kwamen ook de films van Wolfgang Reitherman uit (Jungle Book, Sword in the stone, Robin Hood, Aristocats) maar daar merk je toch ook die brave aanpak. Afwisselend goeie films, maar weinig gedurfd en ze missen de charme van Disney over het algemeen. Bedknobs and Broomsticks is duidelijk een misser in de reeks.

Redelijke Disneyfilm waar je van moet houden, de voetbaltekenfilm was eigenlijk het enigste hoogtepunt

Het werd pas leuk op het moment dat ze het eiland bereikten. Dat vond ik 25 jaar geleden en nu weer, haha!

Lijkt een slap aftreksel van Mary Poppins, maar mist de flair van laastgenoemde film. Het begin van de film is nog wel aardig, met het verhaal van de kinderen die ontdekken dat ze bij een heks logeren. Maar daarna gaat het snel bergafwaarts, met veel te lange liedjes en scenes die een exacte kopie van Mary Poppins zijn.

Het is eerder andersom, want de Disney-studio's waren al met deze film bezig voor ze aan Mary Poppins begonnen. Dat het in Mary Poppins allemaal beter werkt ben ik met je eens. Hoewel ik de effecten in de slotscènes van Bedknobs and Broomsticks bepaald indrukwekkend blijf vinden.

Traag en taai, met als enige echte hoogtepunt de voetbalwedstrijd, en zelfs die was niet echt geweldig. Een paar veelbelovende bijrollen (Roddy McDowall, Sam Jaffe) krijgen helaas veel te weinig speelduur om het niveau nog een beetje op te krikken, en dan kom je met een sympathieke uitstraling en een onbewist verlangen om te pleasen niet ver.

You mean you poison the dragon, or just the liver?

Ik ben een tijd geleden begonnen aan de queeste om het werk van Disney eens te (her)zien. De echte klassiekers heb ik volgens mij allemaal wel gehad en het zijn dan voornamelijk de meer onbekendere films die nog overschieten. Bedknobs and Broomsticks is er daar zo één van. Ik heb de film altijd een beetje afgehouden wegens de langere speelduur (toch voor een Disney) en grotendeels ook uit schrik dat de combinatie echte acteurs met animatie me niet ging kunnen bekoren. Mary Poppins bewees echter het tegendeel dus hier dan toch eens tijd voor vrijgemaakt.

Dit moet echter by far de slechtste Disney film zijn die ik ooit al ben tegengekomen, dan reken ik de ensemble films zoals Three Caballeros uit de oorlogsjaren niet mee doordat die eigenlijk gewoon een aantal kortverhalen zijn die bij elkaar zijn gestoken. Zeker ook omdat Bedknobs and Broomsticks zo enorm lang lijkt te duren! Ik kon dan ook zweren dat ik een versie van zo'n 140 minuten had te pakken. De dansscènes worden zo lang uitgesponnen dat het niet meer leuk is (de scène op de de boekenmarkt is tergend) en het verhaal zelf stelt ook niet teveel voor. De film wordt ook geroemd vanwege de legendarische voetbalscène maar dat is zowaar nog de grootste teleurstelling van allemaal. Het is gewoon een geanimeerd wedstrijdje (ik had gedacht dat het real-life tegen animatie ging zijn) waar bijzonder weinig fut in zit en dat eigenlijk direct voorbij is. ik verwachtte dan eerlijk gezegd ook dat het na de voetbalwedstrijd gedaan ging zijn maar dan komt er nog eens een compleet geforceerd Nazi stuk aan te pas dat enkel de moeite is vanwege de manier waarop de harnassen tot leven worden gewekt. Volgens mij ook de enige reden dat ik er in geslaagd ben om de gehele film uit te zien.

De combinatie van animatie en echte acteurs werkte beter in Mary Poppins. Die mag dan misschien wel zo'n 7 jaar ouder zijn maar toch is het zo. Bedknobs and Broomsticks voelt vreemd genoeg dan ook enorm gedateerd aan tegenover Poppins, al had die film hier ook wel last van maar bleef het een zekere charme behouden. Perfect voorbeeld is de spuuglelijke kleurenfilter die op de kijker wordt losgelaten wanneer het bed gaat reizen. Wel leuk om Angela Lansbury eens in iets anders te zien dan Murder, She Wrote. Een programma dat hier regelmatig opstaat ten huize Metalfist, weliswaar niet voor mezelf, maar het is erg lastig om Lansbury als iets anders te zien dan Jessica Fletcher. Zeker met dat typerende stemgeluid. Een tijd geleden was ik nog aan het overwegen of ik eigenlijk niet eens van mijn vooroordeel met betrekking tot kinderen in films moest afstappen. Ik heb altijd de indruk gehad dat ze verschrikkelijk acteren maar de laatste tijd was daar een aangename verandering in gekomen bij recent gekeken films. Totdat Ian Weighill als Charlie op de proppen komt die gewoonweg irritant is. De andere twee gaan nog maar Weighill.. Neen, één blok irritatie. Voor Roddy McDowall moet je het trouwens ook niet doen, zit amper in de film.

Wegens tijdgebrek heb ik nu pas een recensie kunnen maken maar ik vraag me eerlijk gezegd af waarom ik dit op 2* heb staan. Het is de climax die de film uiteindelijk het voordeel van de twijfel geeft maar op zich moet ik dit geen 2e keer zien. Had er toch meer van verwacht.

2*

Disney Classic #22

Deze schoot er tijdens de herzieningen bij in en jammer genoeg deed ik uiteindelijk toch een poging. Het had mij twee uur nuttiger tijdsbestek kunnen opleveren. De special effects zijn behoorlijk goed voor die tijd al ziet de film er vaak ontzettend lelijk uit. Alleen de zwevende kostuums en ridders (à la Hollow Man) en de cricketwedstrijd zijn een vermelding waard.

Verder springen vooral de vele minpunten in het oog. Zo duurt de film veel te lang, wordt er lachwekkend slecht geacteerd en doet het geheel meer denken aan een musical die toevallig even op film is vastgelegd. Daarnaast komt Bedknobs and Broomsticks ontzettend oubollig en kinderachtig op mij over. Ik kan natuurlijk alleen maar voor mezelf spreken maar ik vind het een totaal mislukte familiefilm.

1,5*

Eigenlijk toch wel vreemd dat er hier zo weinig berichten bij staan. Ik dacht dat deze film een klassieker was en er staan ocharme 40 berichten bij. Het is inderdaad geen Mary Poppins. Julie Andrews is een charmantere verschijning dan Angela Lansbury en je ziet een aantal linken met Mary Poppins, zoals de combinatie animatie en echte acteurs, sprookjesachtig, liedjes en natuurlijk de aanwezigheid van David Tomlinson die al eerder Mr Banks speelde in Mary Poppins. Toch is het een ander verhaal. Ik vind het toch ook niet zo suikerzoet als Mary Poppins. Op imdb krijgt deze een 7, hier maar iets meer dan 6. Er zijn wel meerdere goede scènes dan enkel de voetbalwedstrijd, er is ook die met de ridders, het reizen met het bed en Lansbury die op een bezem vliegt.

Classic 22.

Helemaal na het tegenvallende Mary Poppins had ik hier niet al teveel hoop op een goede film. Maar qua verhaallijn vond ik dit toch een stuk interessanter. De markt scene vond ik dan weer teveel van het goede met dat hele zing en dans op Portobello Road. Daarna ook in het water bij het eiland Naboombu waarin er nog animatie werd toegevoegd. Dat viel me toch wat tegen.

Uiteindelijk was de film toch beter dan verwacht, en vond ik dit een stuk beter dan bijvoorbeeld Mary Poppins, ook al had ik er maar liefst een stuk of zes pogingen voor nodig om deze film in een keer te bekijken, zonder in slaap te vallen.

Eén van de minder bekende Disney films uit die tijd.

Maar toch wel een mooie en leuke film al haalt hij niet het niveau van bv. een Mary Poppins.

Ik vond hem wel aardig als een tussendoortje

Leuke film! Jeugdsentiment dit.. Lijkt inderdaad op Mary poppins maar is ook zeker niet verkeerd. Er is ook nog een extended versie maar daar is heel lastig aan te komen op dvd dus heb ik laatst maar de normale versie gekocht. Blijft leuk!

Matig Disneyfilmpje, al moet ik zeggen dat de combinatie live/animatie me nog maar zelden overtuigd heeft. Mijns inziens is het bijzonder moeilijk die 2 met elkaar te verzoenen, en slechts enkele films slagen daarin.

Dat gezegd zijnde duurt de film nét lang genoeg om het aangenaam te houden, en leuk ook van de zijsprongen naar andere Disneyfilms (Robin Hood, Jungle Book). 2.5*

Ben wel een liefhebber van de oudere film en Disney is normaal altijd goed maar deze film is de uitzondering op die regel. Heeft de tand des tijds niet doorstaand en absoluut één van de mindere Disney films. Een nogal mal, zelfs voor fantasy vergezocht verhaal gecombineerd met zeer beroerde special effects zorgen ervoor dat je nooit lekker in de film komt. Misschien zijn we door Harry Potter tegenwoordig erg verwend op dit gebied, maar dit is toch eigenlijk ver onder de maat. Voelt trouwens ook wat ongemakkelijk dat de tweede wereldoorlog hier aan het slot word gereduceerd tot een raar slapstickverhaal waarin de domme Duitsers er ongenadig van langs krijgen. Bedknobs and Broomsticks is vooral geschikt om te ondervinden dat ze er ook bij Disney wel eens naast zitten, kwalitatief onvoldoende.

Leuke Disney-film hoor! Wij hadden vroeger een 8mm-filmpje met een bizarre voetbalwedstrijd tussen dieren en met een mens als scheidsrechter, jarenlang naar op zoek geweest en dat blijkt een stukje uit deze film te zijn! Wordt zelfs nog overtroffen door de invasie van Engeland. Musical stukjes, live/animatie, hekserij en machinegeweren en met name het oudste jongetje is nogal een beetje lastig kind. Verouderde, tegenvallende Disney? Ik vind dit toch wel hoogst vermakelijk en zelfs erg leuk gemaakt. Iets minder zoet ook dan de meeste Disney-films.