Soof (2013)

Wat een irritante onrealistische overdreven film van langs elkaar heen levende wezens..... Ik houd heel erg van romcoms maar dit was er geen.... Soof is wel lekker sexy... Maar haar man een onrealistisch asociaal konijn... Geen enkel realistisch gesprek.... Flut.... Na een half uur zat ik me stierlijk te vervelen...om daarna boos te worden om zoveel valse jaloersheid..... Niet leuk... Alleen de laatste 20 a 30 minuten zijn leuk, maar wel onlogisch, driekwart van het verhaal ontbreekt...

Op de een of andere manier dacht ik dat ik dit wel een leuke film zou vinden. Leuke acteurs. Een goede regisseuse ook dacht ik. Maar de film begon al behoorlijk verkeerd. Een film over twee mensen die het vooral druk druk druk hebben. En de film zelf was ook al heel erg druk druk druk. En op een gegeven moment was het punt bereikt dat ik het een heel vervelende film begon te vinden. De tweede helft begon het wel iets beter op te bouwen en kwam ook het verhaal wat meer bovendrijven. En een kort moment dacht ik dat het misschien toch nog wel een aardige film was. Laten we zeggen van 2 naar 2.5 ster. Maar met dat verhaal kwamen ook de clichés en de voorspelbaarheid boven drijven en werd ook steeds duidelijker dat commercie toch de belangrijkste drijfveer voor deze film was. Toen ik ook het teiltje moest gaan pakken bij het eindlied van Marco Borsato wist ik zeker dat deze film van mij geen voldoende ging krijgen.

Ik heb één keer heel even gelachen. Perongeluk.

Beginnende veertigers Soof [Loes Visschedijk] en Kasper [Fedja van Huêt] zijn getrouwd en hebben drie kinderen. Kasper werkt fulltime en Soof combineert de dagelijkse zorg voor recalcitrante tienerdochter Sascha [Lobke De Boer] en energieke tweelingzoons Dies [Nick Schoemaker] en Bing [Brent Schoenaker] met cateringwerkzaamheden. Plotseling kondigt Kasper aan dat hij een sabbatical heeft genomen. Zo kan hij meer tijd doorbrengen met zijn kinderen en Soof de tijd, de ruimte en de hulp geven om een deel van hun voormalige boerderij om te bouwen tot een restaurant. Klinkt goed, maar het lijkt de barsten in het huwelijk alleen maar te vergroten. Losjes gebaseerd op de maandelijkse columns die Sylvia Witteman schreef voor het tijdschrift Linda. Marjolein Beumer ziet toe op het vrouwelijke perspectief en zorgt voor mooie ondersteunende rollen, vooral voor De Boer, Anneke Blok (als Soofs moeder) en Maryam Hassouni (als Soofs scherpe en spitsvondige collega) zonder de mannen te reduceren tot karikatuur. Marjolein Beumer heeft een klein rolletje als arts en zus Antoinette ziet erop toe dat Soof (ook dankzij de voortreffelijke Visschedijk) zelfs op de meest gênante momenten haar waardigheid behoudt. Het shot van Soof in bad is even hilarisch als onvergetelijk. Vervolg: Soof 2.

Mijn moeder had aangegeven dat ze deze film heel leuk en grappig vond nadat ik deze haar een keer cadeau had gedaan op DVD, dus wilde ik hem ook wel eens proberen ondanks dat ik geen groot fan ben van Nederlandse films. Uiteindelijk moet ik eerlijk zeggen dat ik op basis van de trailer had verwacht dat de film nog veel grappiger zou zijn, maar dat viel tegen. De film gaat voornamelijk in op relatieproblemen die er na zovele jaren in kunnen sluipen en hoe belangrijk het is om aandacht voor elkaar te hebben.