Lucia de B. (2014)

De naam Lucia de B. kwam me nog wel bekend voor van berichten uit de media destijds. Toch wist ik niet meer waar het over ging. Vanaf het begin van de film werd me daarna wel duidelijk dat zij de vrouw was die allemaal onschuldige mensen had vermoord. En toen ging me ook wel weer een belletje rinkelen. Dat de film afloopt zoals hij afloopt wist ik daarentegen ook niet meer, alhoewel ook dat me niet echt onbekend voorkwam. Maar dat zegt wel genoeg hoe machtig de media zijn om een beeld van iemand bij de massa in hun brein te planten. En wat een verantwoordelijkheid ze daar toch eigenlijk meehebben. Maar het besef daarvan lijkt steeds verder weg te zakken. De sensatie en de kijkcijfers zijn belangrijker. Maar goed, terug naar de film. Nadat me duidelijk werd dat Lucia de vrouw was die allemaal onschuldige mensen had vermoord, had ik een film verwacht die zich vooral daar op zou focussen. Over de beweegredenen van een moordenares. Maar de film werd al vrij snel een rechtbankdrama. En eigenlijk hou ik helemaal niet van dat soort films. Meestal vind ik ze saai en voorspelbaar. Maar dit verhaal was toch wel degelijk een boeiend verhaal. En terecht het echte onderwerp van de film. Er werd ook prima geacteerd en uiteindelijk was het gewoon een prima film. Mijn persoonlijke conclusie bij deze film is dan ook vooral dat ik misschien toch wat vaker een rechtbankdrama moet bekijken. Want eigenlijk vind ik juridische vraagstukken ook heel boeiend.

Gisteren helemaal gezien en hoewel ik het niet van plan was, tot het einde gekeken. Want de grote zaak zelf, waar de kranten heel lang bol van stonden, herinner ik me nog prima. Er gingen handtekeningenlijsten rond van een beroemde schrijver, die altijd vond dat de B. onschuldig was en het scheelde toen weinig of de vrouw had levenslang gekregen.

Het is nog steeds schokkend hoe een onschuldig persoon bijna helemaal jarenlang vermalen kan worden door het justitieel apparaat. Dat gedreven wordt door eigenbelangen, arrogantie en ivoren toren. Klassenjustitie vooral, totdat eindelijk in het vervolg op het hoger beroep een advocaat naar voren treedt met frisse blik en goede, volhardende aanpak. Hoe gruwelijk moet het ook daarna zijn, weer een z.g. gewoon leven oppakken, als zoveel jaar gestolen zijn. Prima film, die vooral de hardheid, onmenselijkheid van de onrechtstaat Nederland laat zien.

Sterk Nederlands drama. Het verhaal is bekend en wordt met wat bij verzonnen stukken prima uitgewerkt door Van der Oest. De opbouw is goed en de ziekenhuisscene met de baby in het begin hakt er aardig in. Het drama dat daarna volgt blijft boeiend tot het eind. De verslagenheid is voor de kijker goed voelbaar. Het acteerwerk is verder in orde. Prima film. 4.0

Jaaaa...ik weet wel hoe ik een baby stil krijg.

Een erg bekende naam, maar verder best wel onbekend met de zaak, straf en nasleep. Daarom de kans maar even tot deze film gegrepen die ook nog best aardige cijfers krijgt.

Weinig introductie heeft Lucia niet nodig die we al snel in een arrestantenbusje zien met een stemmige en dreigende sfeer, waarna er snel doorgeschakeld wordt naar haar werksituatie. Je moet er trouwens maar tegen kunnen, dat soort patiënten, zo precair met de dood op de loer. De zogenaamde fouten zijn eerder kwesties van collectief falen of het onvermijdelijke en geenszins te wijten aan Lucia. Toch wordt het daarna wel heel persoonlijk met alle verwijten en beschuldigingen die in het rond vliegen bij de belachelijke rondvraag van de zusters. Lekker professioneel rechercheur!

Behalve de jaren die Lucia in de bak zit is het toch vooral de gang en wandel van het politieonderzoek en andere justitiële dwalingen waar de film zich op richt. Wat een massahysterie gebaseerd op een foute test, reeds geconstateerd door de pataloog maar onder het tapijt geschoven, dan alle roddel en achterklap puur gericht op het persoon, en het zogenaamde 'profiling' wat voer voor discussie is en vooral veel dingen vrij voor interpretatie laat zoals de boeken in de boekenkast, of de krabbels in een schrift. Toch die standvastigheid van ondermeer de openbaar aanklager die meer met hun ego bezig zijn, bang voor hun eer dan voor daadwerkelijk recht, en dat terwijl er al twijfel is en fouten zijn geconstateerd. Lucia de B. is daarmee toch wel een ronduit schrijnende zaak te noemen.

De cast is uitstekend met ondermeer Van Huet, Malherbe, en Schluter overtuigend als Lucia. Daarnaast wordt het oog behoorlijk gestreeld met Harmsen, Remmers en Ouwerkerk. De stemming en sfeer is regelmatig erg goed en passend, de accenten zijn lekker, en het ontbreekt ook niet aan humor vooral niet in het geval van Lucia zelf. Tangerine die de titelsong schreven zijn ook nog even te zien tijdens het protest met de kaarsen voor de gevangenis.

Lucia de B is een prima film te noemen met ook nog een vlot tempo en een aangename speelduur. Dus, wat mij betreft een prima film voor een keer.

Beetje over geromantiseerd maar toch een onderhoudende film. Goede acteerwerk

Dit soort rechtbankfilms zijn spekkie voor mijn bekkie. Gedramatiseerde reconstructie van de spraakmakende gerechtelijke dwaling jegens verpleegster Lucia de B(erk). De film veroorlooft zich hier en daar wat dichterlijke vrijheden. Dat is helemaal niet erg, want dat zorgt ervoor dat het een boeiend verhaal is geworden. Prima film van eigen bodem.

Met de waargebeurde, geruchtmakende geschiedenis van Lucia de B. als basis sta je als filmmaker al met 1-0 voor normaal gesproken. Van der Oest slaagt er echter toch bijna in om het te verprutsen, met haar verzonnen personages, zogenaamd dreigende blauwfilters en lullige filmplottrucjes. En juist de ankermomenten van het verhaal komen er soms wat bekaaid vanaf.

Zonde van de potentie, ik vind dat er toch te vaak ongeïnspireerd werk als dit wordt afgeleverd in de Nederlandse film.

Aardig was het wel om Annet Malherbe weer eens van een andere kant te zien, ditmaal als hautaine jurist. En Sallie Harmsen vergeef je ook al snel haar stommige rol dankzij haar schattige gezicht - ik moest daarom ook lachen toen het karakter van Lucia dit later ineens letterlijk benoemt.

Ik had het laatst met mn familie over. Mijn oma vertelde over de film. De film heeft een mooi plaatje van Lucia de Berk gemaakt. Zij was maar een onschuldig persoon, terwijl er meer onschuldigen vastzaten. De fictieve momenten zijn niet heel erg een probleem, zolang je het geen biopic noemt.

De film legt het zware werk van een verpleegkundige bloot. De momenten in de gevangenis vindt ik heel emotioneel. Het doet me denken aan de emotie, die vrijkomt bij Prison Break. Je moet niet denken als je onschuldig bent en niets verbergt, dat de staat je niks doet. Het is een ondergewaardeerde film, die de strijd tegen onrechtmatige behandeling met veel goed geacteerd emotie vertoond.

Zeer sterk en goed drama met een keur aan Nederlandse acteurs en actrices.

met oa Ariane Schluter als Lucia de Berk,Barry Atsma, Fedja van Huêt e.v.a.

velen zullen zich dit nog allemaal kunnen herinneren.

Triest heel triest dit gerechtelijk drama, waar ook geen enkele justitieel medewerker voor op de vingers is getikt en al helemaal niet vervolgd zijn voor deze enorme gerechtelijke dwalingen cq blunders

Ze worden allemaal de hand boven het hoofd gehouden, schandalig gewoon.

en zij heeft meer als 6 jaar onschuldig vastgezeten met een enorm trauma, waar je nooit meer van kunt genezen.

indrukwekkende verfilming