
Territoires (2010)
Alternatieve titel: Territories
Frankrijk / Canada
Horror
95 minuten
geregisseerd door Olivier Abbou
met Roc LaFortune, Sean Devine en Nicole Leroux
Canada, nabij de grens met Amerika. Jalil, Michelle, Gab, Leslie en Tom rijden terug naar huis van een bruiloft en naderen de Amerikaanse grens. Een auto van de grenspolitie blokkeert de weg en dwingt hen te stoppen. De vrienden moeten hun identiteitspapieren laten zien en de uitdrukkingen op de gezichten van de grenspolitie beloven niet veel goeds. Vooral de afkomst van Jalil lijkt hen dwars te zitten. De vrienden proberen kalm te blijven; ze hebben immers niks verkeerd gedaan. De auto wordt onderzocht en ze treffen een kapot licht en een zak marihuana aan. Leslie probeert Toms medicijnen uit de auto te pakken maar wordt tegengehouden en snel daarna worden ze allemaal geboeid. Leslie protesteert en wordt op een vervelende manier gefouilleerd. De zaken beginnen volledig uit de hand te lopen...


Da's wat deze film een beetje mist. Er zitten zeker aardige momenten in deze film, maar ook teveel scenes waar de film een andere wending neemt en een tijdje lang van het pad afdwaalt. Best jammer, want hier had toch wel meer ingezeten.
De opening mag er in ieder geval zijn. De bust die compleet uit de hand loopt was scherp en benauwdend. Het stuk daarna in de kooien heel wat minder boeiend. Had er eigenlijk helemaal uitgemogen, waardoor men veel meer tijd in de Guantanamo-achtige setting had kunnen doorbrengen. De scenes daar waren nu wat gehaast. De film laat het ook wat na om al te grafisch te zijn, iets wat toch wel in deze rauwe setting gepast had.
Ook het verhaaltje met de detective (slechte acteur trouwens) doet de film geen goed. Het lijkt vooral op filler om tot een open einde te komen (te weinig materiaal anders), maar na een uur een volledig nieuw personage met dramatische achtergrond introduceren in een horrorfilmpje als dit .. niemand die er op zit te wachten heb ik zo het idee.
Los daarvan kent de film zeker wel z'n momenten. Wel enigszins ironisch is dat de ene z'n foltering de andere z'n feestje blijkt te zijn. De scenes met de strobe en snoeiharde metal en industrial zijn erg cool, de personages leken het wat minder te appreciëren

Film met aardig wat potentieel dus. ZItten een aantal sterke momenten in die dik weten te overtuigen, maar de film wijkt teveel van het padje af om echt te blijven boeien. Sommige sequenties zijn gewoon saai, wat je telkens weer uit de film haalt.
3.0*
3*
*3.5
Het begint nog wel goed. Het eerste kwartier is spannend. Maar wanneer de groep eenmaal gevangen wordt genomen verdwijnt de spanning eigenlijk volledig. Er zit geen enkele lijn in, het acteerwerk is matig en het camerawerk vond ik heel erg storend. Het einde is ook totaal nietszeggend. Het enige wat in de 2e helft van de film nog de moeite waard is is de scene in het motel. Voor de rest mis je niks.
2* op basis van het eerste kwartier en het goede schrikmoment bij het motel. En dan ben ik mild.
Vaardig gemaakte psychologische, realistische en geloofwaardige horrorthriller, in zeventiger jaren stijl, met moderne elementen, spelend in de "na de elfde september" wereld. Af en toe moeilijk om te kijken. Wel werpt de film meer vragen op dan antwoorden. Bij de cast ligt de focus vooral op Roc LaFortune en Sean Devine; de personen in de auto blijven te vaag, waardoor je helaas als kijker nauwelijks een band met hen krijgt (al kijken ze nog zo huilerig in de camera).
Helemaal mee eens Gauke. Van mij hadden er wel wat meer horror elementen in gemogen. Het einde is ook zeer onbevredigend. Jammer, want het begon heel goed...
Geen gore, geen slachtingen, geen monsters of dergelijke. Enkel wat pychologische marteling.
Deze is dan wel vrij sfeervol gebracht maar slabakt naar het einde toe evenals de aanvankelijk goede spanning.
Het slot met de detective vond ik vrij zwak uitgewerkt en eindigt vrij pover.
In UK vanaf 18 en parallels met TCM???

3*
Jammer van het tegenvallende einde.
Beweegredenen van personages blijven onderbelicht en het lijkt alsof er gaten in het plot zitten maar dat mocht de pret niet bederven. Het is in ieder geval geen storende factor en wellicht bewust gedaan als inspiratiebron voor deel 2 met hopelijk een kruisend plot.
de muziek is ook lekker apart en er hangt weer echt zo´n creepy sfeertje in heel de film.
soms is het camerawerk storend en te donker maar ik vond de film toch vooral goed omdat er van die Guantanamo bay methodes gebruikt werden bij de personen die ontvoerd worden.
degelijk acteerwerk, spannend, soms hard qua beelden, goed camerawerk, prima sound.... Ik zat op mijn puntje van mijn stoel en dacht dat dit wel een heel sterke film ging worden. Helaas wordt het wat minder als de detective zijn intrede doet. Het geheel wordt naar een lager niveau gebracht door zijn aanwezigheid met daarbij aandacht voor andere subplotjes. Ook het einde is niet zo bevredigend. Jammer, want hier zat toch wel een topfilm in die nu door zijn eerste uur gewoon een goede film is. 7,5/10
Voor de rest zat het einde ook goed, dus dit is ook altijd wel leuk meegenomen.
Bikkelhard op sommige momenten.
Maar na een dik uur slaat de film om. Het lijkt erop dat de makers er geen rekening mee hebben gehouden dat een verhaal ook moet eindigen.
Waarschijnlijk had men geen idee hoe waardoor er een einde is die zeer teleurstellend overkomt.
Alsof men gewoon gestopt is met draaien.Je voelt je een beetje bekocht.
2.5*/3* slechts hierdoor.
Waarschijnlijk had men geen idee hoe waardoor er een einde is die zeer teleurstellend overkomt.
Alsof men gewoon gestopt is met draaien.Je voelt je een beetje bekocht.

Zenuwslopende horror ! Zet je goed aan het denken om op te passen,wat je doet.En als je pech heb dat je zo iets zou overkomen.IJzersterke film!
lol zenuwslopend


We volgen een groepje feestlustige jongeren die net terugkomen van een feest in Canada en weer terug naar huis in Amerika gaan. Alle vrolijkheid lijkt wel bluf te worden wanneer ze bij de grenspost te maken krijgen met 2 hele ongure kille agenten die al heel gouw iets in hun mars hebben en het al helemaal niet hebben op hun Arabische vriend Jalil. Wanneer der een zakje wiet word gevonden in hun kofferbak, zijn de agenten (stiekem gezegd) als een kind zo blij, want het blijken bewakers te zijn van Guantanamo Bay en die zitten altijd wel met smart te wachten om mensen zowel psychisch als fysiek, helemaal te slopen.
Zo gezegd, zo gedaan, de jongeren worden meegenomen naar het bos en opgesloten in hondenkooien, en worden aangesproken met een nummer. Dit is het begin van een zenuwslopende nachtmerrie voor de jongeren. De pijn, kwellingen en de gekte word ook hier op een uiterste manier in beeld gebracht en soms kan je de claustrofobische angst gewoon voelen. Wanneer we langzaam maar zeker achter de achtergrond komen van de twee agenten slaat de verwarring helemaal toe. Om antwoord te geven op mijn vraag bovenaan: Zowel de jongeren als de agenten zijn slachtoffers. Het einde is ook erg creepy.
Echt een on-Hollywoodiaanse film die je helemaal binnenstebuiten trekt en ook goed met je weet te spelen. De sfeer is ook erg rauw en druilerig en weet het ook alleen maar akeliger te maken en de spanning is vaak om te snijden. Dit is gewoonweg weer een verbazingwekkend stukje cinema.
4,0*
Op de vraag 'waarom?' krijg je in dit soort films zelden een antwoord, zo ook in Territories.
Het laatste gedeelte met de detective vond ik maar eigenaardig en snel uit de mouw geschud omdat de inspiratie op leek. Het open einde viel me ook een beetje tegen.
Een horror film vond ik het al helemaal niet.
2,5 sterren
Bevat soms wel wat vreemde acties en uitspraken, maar zo is het verhaal!
Het heeft me van begin tot eind met afschuw weten te boeien.