One Day (2011)

Een erg oneven film. De film begint sterk met de ontmoeting tussen Dexter en Emma en hun besluit om vrienden te blijven. De daarop volgende jaren zijn ook nog sterk uitgewerkt, maar daarna begint het allemaal een beetje in te zakken. Vooral het leven van Dexter is niet zo interessant, en Dexter zelf is onuitstaanbaar. Emma's leven is wat vlakker en wordt minder uitgediept, maar het personage is wel interessanter. Vanaf Parijs komt de film weer tot leven en het einde is echt schitterend.

Deze kwam goed binnen. Heb er doordat ik me liet meeslepen niet echt met kritische blik naar kunnen kijken. Hij was mooi.

Mooie romantische film, twee keer gezien, en de filmmuziek is zo meeslepend en romantisch. Goed gespeeld ook, ik voelde de romantiek. Aanrader als je van romantische films houdt, alleen einde kom beter vond ik..

Romantische film, Anne is goed op dreef, ik werd deze film echt ingetrokken.

One Day zorgt voor een blij gevoel. Een film vol schoonheid, vol waarheid, vol melancholie, vol hoop en vol verwachting naar dat moment van 'wanneer gaan ze nu eindelijk kussen'. 23jaar lang op de 15e juli. Toch slaat de spreekwoordelijke vonk nooit over, noch tussen de personages, noch tussen film en kijker. Ergens blijf je altijd maar met de kop tegen de muur lopen. Toch leuk om al die nineties-muziek nog eens terug te horen. 2*

De beschrijving hier op MM klonk me in de oren als het soort film waar ik altijd naar op zoek ben (in navolging van Before Sunrise). Jammergenoeg is het slechts 'wel leuk' en nergens heel meeslepend romantisch.

Het is best een leuk idee, op die manier spelen met de tijd, maar doordat het zo fragmentarisch is beklijft het ook allemaal niet zo. En dan gaat Emma ook nog dood, waardoor je op het eind denkt, tja, wat wil de film nu eigenlijk.

Kijk best oke weg voor een keertje, maar het is wat magertjes allemaal.

3*

Matige film over twee studenten die de nacht met elkaar doorbrengen wat het begin is van een lange vriendschap. De film is opgebouwd uit iedere keer één dag per jaar over een periode van twee decennia. Mede hierdoor is het nogal fragmentarisch en gaat het vooral op het begin nogal snel. Ook wat onevenwichtig, maar de aanwezigheid van Anne Hathaway maakt het nog wel het bekijken waard.

“If I can't talk to you, then what is the point of you? Of us?”

Mooie film die wel even binnenkomt maar ook genoeg gebreken kent. Het leven van Dexter en Emma oogt door het focussen op één dag per jaar wat fragmentarisch en ook de sprongen in carrières (vooral van Dexter) zorgt voor een wat bevreemdend gevoel.

Daarbij komt nog dat Dexter redelijk onuitstaanbaar is maar wel het best uitgewerkte personage. Emma is sympathieker maar haar leven is wat minder uitgediept en ze is wat vlakker. Sturgess en Hathaway zijn wel uitstekend en vooral Sturgess weet goed een onuitstaanbare vlerk te spelen waar je toch een beetje sympathie voor krijgt. Vanaf Parijs kunnen de traanbuizen open en wordt het één grote emotionele waterval. De personages hadden wat beter uitgewerkt kunnen worden waardoor het allemaal wat meer impact had gehad, maar het einde was wel erg mooi gedaan.

Een aardig idee : een rom-com die van de gebaande paden afwijkt doordat het lang onduidelijk blijft hoe het verhaal verder moet en hoe de twee hoofdpersonen ooit samen zouden kunnen komen, en als dat uiteindelijk tóch gebeurt krijgt de film daarna ook nog een apart slot. Alles prijzenswaardig en uitstekend gebracht, maar Jim Sturgess speelt hier wel zó'n onvoorstelbaar oppervlakkig, oninteressant en feitelijk totaal onsympathiek personage dat ik me niet kan voorstellen dat, waarom en hoe die lieve Anne Hathaway op hem zou kunnen vallen, en dat geeft mijn waardering van de film als geheel helaas toch wel een beetje een doodssteek. Natuurlijk, er staat nergens Dit is een rom-com, en dus hoeven de personages ook niet per se aantrekkelijk èn innemend te zijn, maar Sturgess is hier wel een héél erge lapzwans.

Wow!!! Zonder veel verwachtingen aan begonnen maar wat een film! Vooral Anne schittert in haar rol van Emma.

Films als deze staan of vallen met de chemie tussen de hoofdrolspelers. En wat mij betreft voelde ik de liefde tussen die twee van begin tot eind. Ik snap de negatieve kritiek niet goed. Dit is zveel beter dan de gemiddelde 'romantische film'. En Dexter onuitstaanbaar? Hij is de ster van de film, meer nog dan het personage van Anne Hathaway.

De film is grappig, niet in de zin van onder je stoel liggen van het lachen, maar leuke herkenbare ping-pong-dialogen. Hoe Dexter en Emma telkens weer bij elkaar terechtkomen...het is ontroerend.´

Het raakte me. Misschien komt het omdat ik net een kind kreeg en extra gevoelig ben, maar ik denk het niet

Meer van dat aub

Oh, en de twee topscènes van de film?

Enerzijds de korte scène met Dexter en zijn vader, helemaal op het eind

Anderzijds de dubbele scène van Dexter die eindelijk 'rust' vind na de dood van Emma. Namelijk de scène in zijn koffiezaak waar hij Calum ontmoet, en daarna de scène met zijn dochter wanneer hij de heuvel beklimt die hij ooit beklom met Emma.

Mooi mooi mooi

Een film die in se het nodige potentieel heeft, maar dat er helaas niet uithaalt. Zeer hak op de tak, waardoor de connectie met de personages uitblijft. Enkel op het einde wordt er wat tijd gemaakt voor wat binding, maar dan is kalf spijtig genoeg al verdronken.