Trolljegeren (2010)

Erg goed gemaakte horror/monster film die een zeer origineel verhaal heeft, het verhaal gaat over een stel amateurfilm makers die een echte trollenjager volgen tijdens zijn werk. De acteurs spelen goed en ook de cgi ziet er zeer goed uit en ook de setting van Noorwegen is mooi. Het verhaal is ook erg goed gedaan de trollen folklore is al erg oud en was bedoelt om de vijanden af te schrikken en de kinderen stil te krijgen voor het slapen gaan. En ja de Amerikanen wouden er een remake van maken maar dat is gelukkig nog steeds niet gebeurt ze moeten maar eens zelf wat verzinnen ipv remakes te maken. Ik zeg kijken die film want hij is erg goed en zeer spannend mijn vriendin had hem nog niet eerder gezien dus dat vond ik wel weer leuk ik had hem zelf ook alweer dik 4 jaar niet gezien wel jammer dat de blu-ray zo verschrikkelijk duur is enjoy hasta luego.

Oeh nice wil best eens getrolld worden!

Dit vond ik de slechtste 'film' die ik sinds tijden heb gezien.
Om te laten zien dat het écht om amateurfilmers gaat wordt de camera erg vaak schuin gehouden en te snel bewogen. Alsof die filmers een evenwichtsstoornis hebben of een probleem met zien...
Stroomkabels aan masten die eigenlijk afweer tegen trollen zijn, daar moest ik wel om lachen. Blijft toch een triest geheel.

Leuke Mockumentary. Visueel onderhoudend en vaak met een humoristische insteek. Leuk om eens gezien te hebben. 3 Sterren.

Zowaar een geslaagde 'found footage' film. Omdat het zogenaamd een docu is, is het ook wat logischer dat er op 'spannende' momenten gefilmd wordt. Toch zijn de karakters matig uitgewerkt en onduidelijk is waarom ze hun leven riskeren. Hetzelfde kan gezegd worden van de trollenjager. Toch is dat karakter vermakelijk en de docu crew is sympathiek. Er wordt effectief omgegaan met het beperkte budget wat het wellicht zelfs spannender maakt (less is more).

wel een leuke film!
Een aantal mooie trollenshots, mooie omgevingen, geen irritante acteerwerk maar wel hier en daar wat rare dingetjes (zonder veel te verklappen) en vond het einde echt waardeloos. Had van mij wat meer horror in gemogen.

Ha ha daar dacht ik ook steeds aan vond die tweede er ook wel op lijken. Maar die van david maakten steeds soep

Grappige found footage film. Hans is natuurlijk gewoon grappig in wat hij doet en hoe hij hete hele trol gebeuren weet te verkopen. Gelukkig is de CGI goed genoeg om te "overtuigen".

Beklemmend bij vlagen.

Van deze man zag ik The Autopsy of Jane Doe niet heel lang geleden. Dit was een filmpje die eigenlijk altijd wel mijn nieuwsgierigheid trok. Heb nog niet veel van de Scandinavische cinema gezien, Thelma wel, Dead Snow 1 en 2 en stukken van Kon-Tiki wel.

Wat mij eigenlijk vooral verbaasde waren de best goede acteerprestaties en een soms beklemmend sfeertje en spannende scenes. Wat mij vooral eng leek was dat je in een situatie zal zitten waarop een enorm figuur gewoon op je huis afloopt en de trollen zagen er best ok uit.

Vooral de spanning en redelijke scenes op een 3,0* maar soms was hij een beetje aan de saaie kant, maarja

Zonder meer de beste found footage film die ik totnogtoe heb gezien (als ik Cannibal Holocaust niet meereken maar die was niet 100% FF) en dat wil wel wat zeggen, want het is een genre dat mij eigenlijk helemaal niet ligt. Hier is er geen sprake van wazig beeld, duisternis (filmen in duisternis hebben ze opgelost met infrarood), hyperkinetische camera (op enkele paniekmomenten na dan) of zelf de gaten invullen. Dit is wat anders dan het amateuristische en improvisatie gebroddel van The Blair Witch Project. Trollen zien er goed uit, schrikwekkend niet zo belachelijk zoals ze vaak in fantasy worden voorgesteld. geslaagd als fond footage film, een geslaagde fantasy horror en geen irritante karakters die zich eerst bezighouden met idiote studentenactiviteiten die me toch geen fuk interesseren (en het verhaal toch niet voorthelpen) zoals in die andere Noorse horrorfilms van Dead Snow.
De karakters worden niet geweldig uitgediept maar ik vond het qua verhaal wel goed in elkaar zitten.

Een groepje studenten interviewt jagers over de berenjacht. Alle jagers hebben het over een mysterieuze man in een camper die volgens hun een stroper is. De studenten achtervolgen deze stroper en als ze hem confronteren verteld hij hen dat hij jaagt op Trollen...

Normaal ben ik geen fan van het found-footage genre, maar deze Noorse film vond ik toch nog bijzonder vermakelijk. Dat komt omdat een aantal gebreken al meteen weg worden genomen. Je ziet een keer wel wat echt in het beeld in plaats van dan we alleen wat geschut en geschokte gezichten te zien krijgen. Het is een found-footage, maar de film oogt helemaal niet goedkoop want het is duidelijk dat in het production design en de special effects veel geld en moeite hebben gezeten. Daarnaast is het redelijk fatsoenlijk gefilmd allemaal. Wat ook logisch is want het is niet realistisch dat een filmstudent alleen maar onscherpte schokkerige troep zou filmen.

Een laatste ding dat de film heel erg helpt is ook de prachtige Noorse omgeving. Al gebeurde er niets, dan zou er nog van alles te zien zijn. Veel found footage films hebben dat niet omdat die zich op een geïsoleerde locatie afspelen (wat heel snel gaat vervelen).

Ondanks dat de film probeert te suggereren dat het echt gebeurd is, zit er ook aardig wat humor in de film (het einde bijvoorbeeld). Al met al was het een erg vermakelijke film en ik vond het ook leuk op wat voor fantasierijke manier er wordt ingespeeld op de mythe van de trollen. Bijvoorbeeld dat hoogspanningsmasten eigenlijk hekken zijn om bergtrollen tegen te houden de bergen te verlaten. Erg leuk bedacht allemaal.

Prima film, opgenomen in een prachtige omgeving.
Genoten van de film... 3,5 ster

In het found footage genre zijn twee dingen een zekerheid. Het eerste is een hoeveelheid tekst bij aanvang die de vondst van ruw filmmateriaal aankondigt, gevolgd door de mededeling dat het gevonden materiaal na gedegen onderzoek met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid als echt moet worden gekwalificeerd. Hoe onorigineel en onwaar die boodschap ook is, ik blijf het fascinerend en verlokkend vinden. In de meeste gevallen word je bij het bekijken van het gevonden materiaal natuurlijk hevig teleurgesteld. Dat is althans mijn ervaring.
Het tweede zekerheidje is de camera, die altijd op essentiële momenten bewegende en dansende kuren krijgt. Momenten waarop je als kijker graag iets of iemand helder en gedetailleerd op het netvlies geprojecteerd zou willen zien, maar waarbij de camera in dat opzicht een frustrerende sta-in-de-weg is. Een storend zekerheidje vind ik dit altijd.
Beide kenmerken vind je terug in deze film. En beide zijn overkomelijk. Het gevonden materiaal stelt niet teleur. De film is leuk. Zo leuk dat zelfs de beweeglijke camera geen bovenmatig storende factor is. Een hectische opeenvolging van onvaste beelden heeft hier niet per sé de functie om een dreiging te verdoezelen die budgettair gezien niet geloofwaardig valt te produceren. De trollen komen namelijk heel zichtbaar in beeld en zien er ok uit. De beweeglijke functie lijkt hier puur bedoeld om spanning op te wekken. Nog steeds vervelend, maar het verzacht de pijn.
Hoewel aan de trollen soms duidelijk hun computeroorsprong is af te lezen, zijn ze indrukwekkend. Hun uiterlijk is misschien wat potsierlijk, maar hun aanwezigheid en gedrag zijn imposant. Hun verschijning in een decor van bos, berg en sneeuw geeft een hele natuurlijke indruk. Een authentiek Noors sprookje komt tot leven. Leuk.
Een film met acceptabele personages. Een prima hoofdrol voor een knorrige trollenjager die bij de andere personages (sceptische filmmakers) lichtelijke angst oproept door zijn nurkse gedrag, maar hun ook leedvermaak bezorgt met bloedserieuze feitjes en weetjes over trollen. Over spannende ontmoetingen, over de hilarische gedragspatronen van de trol en over ongewone manieren om de trol te elimineren. Ook leuk.
Found Footage zoals ik het graag zie. Een bizar verhaal dat niet de geijkte paden volgt, een serieuze toon aanslaat met ruimte voor een incidenteel luchtig uitstapje en dat af en toe zelfs spannend is.

Een herziening die veel goeds deed.

Het sfeertje van de film pakte me ditmaal veel meer. Noorwegen is en blijft een schitterend land, dus een ideale setting voor een film als dit. Het feit dat ik sindsdien zelf ook door Noorwegen heb rondgereden en veel ‘bekend’ voelde, heeft er wellicht ook mee te maken. Maar Trolljegeren voelt in alles fijn naturel aan, de film voelt niet Hollywoods. Zo’n Hans als hoofdfiguur werkt uitstekend, zo’n mysterieuze vent die even een sjekkie draait na een aanvaring met een trol of in zijn wollen vest formulieren invult in een wegrestaurant; het zijn die kleine dingen die gevoelsmatig kloppen. Ook daarin zit veel humor verstopt. De film is verre van een dijenkletser, maar kent voldoende kleine droogkomische momenten, met name als je ziet hoe serieus de personages het fenomeen nemen en er over spreken; alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Trolljegeren is dan ook op z’n minst sterk als het té neergezet gaat voelen. Die Poolse gast was me iets te veel een komisch showtje aan het weggeven. Daarnaast probeert men het camerawerk heel oprecht te laten voelen, tot de hoofdpersonages in de grot vastzitten en we steevast een shot van de nerveuze cameraman zien, die zichzelf filmt. Daar voelt de film ineens te gemonteerd. De documentairemakers zelf zijn niet zulke boeiende personages, maar dat wordt dubbel gecompenseerd door hoofdpersoon Hans. Hilarisch moment als hij in zijn ridderpak op een trol moet aflopen en moppert dat dit het minst leuke van het werk is. De effecten zijn ook erg aardig. Niet alles is compleet overtuigend, maar soms zijn het de eenvoudige dingen die het meest effectief zijn als wat bewegende bomen en wat lichtflitsen. En rond de climax komen ook zeker wat toffe dingen voorbij, vooral het moment dat men onder die enorme trol rijdt en die grote poten bijna de auto pletten is zonder meer indrukwekkend.

4 sterren.

Wat een verrassend mooie film. Super gemaakt en ik weet nu alles over trollen!

mooi gemaakt en ook nog redelijk spannend.
Vond hem wel eigenlijk iets te lang duren.

“In Poland, we don't ask, we do. Why problem make when you no problem have you don't want to make?”

Terug van de vakantie wou ik toch wel graag weer een filmpje kijken, vijf dagen ‘droog’ staan is mijn lichaam niet gewend en deze wou ik eigenlijk toch al een vrij lange tijd zien, waarbij ik ook blij was dat hij op ‘Netflix’ was toegevoegd. De film was toch een vermakelijke zit, en zelfs beter uitgevallen dan wat ik had verwacht. Ik was in het begin vrij sceptisch over de trollen, hoe zouden deze er uit zien en hoe werd er mee omgegaan. Maar, ‘André Øvredal’ heeft dit heel leuk uitgepakt en wist het zelfs op een ligt komische wijze te verwerken in de film.

De cast is leuk, de found-footage maakte het allemaal wel beter. Toch deed het stukje ‘waargebeurd’ mij wel kriebels geven, ik geloof sowieso niet snel dat zulke dingen ‘waar’ zijn, al is het misschien voor de grap gedaan. Toch weet ‘André’ al voldoende komische scenes er in te zetten, en zelfs nog een beetje bloederig ook. Om het moment dat de trollen jager in zijn ridderpak op de brug staat vond ik bijvoorbeeld erg vermakelijk. De film heeft me zeker vermaakt en is beter bevallen dan gedacht, top!

3.5*

De eenzame trollenjager in een achterhoedegevecht tegen zowel de autoriteiten als levensgrote gedrochten. Of hoe die zonderlinge Hans (Otto Jespersen) een leven in de luwte heeft geleid en spijt krijgt van het kille verdelgingssysteem waar hij zelf onderdeel van is geworden. De complete respectloosheid naar niet-menselijk leven. In eerste instantie is hij terughoudend naar de studenten die zijn geheime praktijken naar de buitenwereld willen brengen, maar misschien brengen juist zij z'n verlossing wanneer de wereld weet krijgt van het bestaan van de trollen. 'Trolljegeren' (2010) is een onverwacht triestige reflectie op de gespannen relatie tussen mens en milieu, waarbij we liever niet te lang stilstaan bij de effecten ervan wanneer elk stukje wildernis beïnvloed wordt door onze aanwezigheid. Knap ook hoe de film je meeneemt in het mesjogge uitgangspunt van het trollenjagen (zelfs ondanks de gedateerde CGI-animatie) omdat er veel aandacht gaat naar de systemen erachter. Dat zeldzame geval waarin 'found footage' meerwaarde heeft omdat het een zekere mate van zelfrelativering en ontmythologisering met zich meebrengt,