The Return of Frank James (1940)

Gene Tierney's filmdebuut en meteen in 1940-Technicolor!

Gene en Henry Fonda: http://tinyurl.com/mw6rs

DVD-release 5 sept. a.s.: LINK

Nu zondagnacht op de ZDF; het 1e verhaal, Jesse James, nu zaterdagnacht op de ZDF (02.50-04.30u.).

(Uiterdaard met Duitse dub )

Beide films zouden in R-1 in 2006 op DVD uitkomen, maar vanwege nieuwe Jesse James film in 2007, zijn releases ook verschoven naar 2007.

Onlangs op de ZDF de opvolger van JESSE JAMES (1939) gezien: THE RETURN OF FRANK JAMES (1940) met o.a. Henry Fonda . Veel van z'n handelen lijkt op zijn rol als (ook) Frank in ONCE UPON A TIME IN THE WEST, jaren later. Een soort "De jonge jaren van Frank".

Echter, de vaart t.o.v. JESSE JAMES ontbreekt in deze Technicolor-Western: diverse rechtzaken met veel gebabbel, af en toe valt er een schot. De meeste tegenstanders van Fonda krijgen overigens, net voordat hij gaat schieten, een dodelijk ongeval.

De overacting drukker blijkt ineens ooit ook advocaat geweest te zijn. Trouwens, de meeste acteurs uit JESSE JAMES geven ook hier weer acte de presance; opvallende afwezigen zijn Randolf Scott en de nicht van de drukker. Daarvoor min of meer in de plaats een breathtaking Gene Tierney (19). Dit is Gene Tierney's indrukwekken- de debuut, en dat maakt weer veel goed, zeker in Technicolor.

Echter overall, deze voorspelbare western haalt niet 't niveau van JESSE JAMES (1939), welke boordevol aktie zit en een prima Tyrone Power als Jesse James. En Brian Donlevy was weer ideaal ge- typecast als de gluiperd. Als minpunt liep Fonda maar wat pruimta- bakkauwend en spugend rond in JESSE JAMES, maar dat werd in deze opvolger wel goed gemaakt.

IMDB 6* ("JESSE JAMES" IMDB 8*).

Mooie vrouw, die Gene Tierney, dit is haar debuutfilm en hij was helemaal niet slecht. Coole western van Fritz Lang. Een jonge Henry Fonda speelt Frank James, erg vermakelijke film en boeiender dan Billy The Kid. Alleen is het verhaal voor deze film wat veranderd. Frank had niks te maken met de moord van de Fords

In de film sterft een van de broers dan ook door een ongeluk en de ander sterft door een kogel van Clem. Dus hij had er inderdaad niks mee te maken.

Door de reactie van Hogan hierboven keek ik al een tijdje tegen deze film aan. Maar deze vind ik persoonlijk nog beter dan Jesse James. Henry Fonda zit beter in zijn rol, en de karakters zijn dit keer minder irritant. Geweldige rol van Pinky en de nieuwsdrukker leest eens wat minder regels voor aan zijn collega. Zijn rol is stukken beter dit keer, mede door de scenes tijdens Frank's veroordeling. Die Gene Tierney deed het ook wel aardig, maar was me ietwat te braaf.

volle 3,5*

Redelijk vervolg op Jesse James. Ik mis wel wat karakter in de film... geen van de acteurs steekt er boven uit, zelfs Fonda niet. Over het algemeen zat het met het acteren wel goed, weinig storende elementen. Alleen Tierney vond ik hier eerder storend dan wat extra's toevoegen. In haar latere films vind ik haar een stuk beter.

Het hele verhaal zit goed in elkaar, maar ik mis wat peper.

De beeldkwaliteit is wel om te smullen... en dat voor een film uit 1940!

Onderhoudend genoeg, en visueel zeker de moeite waard.

Prachtige kleuren en locaties (de landschappen dan vooral)

Tierney telt ook bij de aantrekkelijke visuele aspecten, maar oh oh, dat dunne hoge stemmetje.

Acteren was ook nog niet echt haar ding, maar kan er redelijk mee door voor het begin.

Eveneens nogal irritant vind ik Jackie Cooper.

Het verhaal is in orde, Fonda speelt zijn rol onderkoeld, hetgeen in fel contrast staat met een aantal over-acterende anderen.

Jammer dat men het nodig heeft gevonden om in sommige shots "nep-paarden" te gebruiken.

Dat zag je wel vaker in westerns uit die tijd, maar zoiets valt altijd door de mand.

Hoewel het vermakelijk blijft, vind ik toch de keuze voor een deels kluchtige aanpak een minder goede keuze.

Het is wel de redding voor de lange rechtszitting scènes.

Jammer dat we Frank zijn revolver niet echt genoeg zien gebruiken, of moet ik zeggen..afdoende?

Hij stond bekend als de beste schutter van de hele James gang.

Wel aardig dat men Fonda voorzien heeft van het historisch juiste wapen dat de echte Frank James gebruikte (een Remington 1875 type revolver) en de bij benadering juiste holster. (van waaruit hij kon schieten zonder het wapen eruit te halen)

Helaas toch een wat onevenwichtige film naar mijn mening.

Maar deze hoor je als westernverzamelaar wel in je collectie te hebben wanneer je de voorafgaande 'Jesse James' ook hebt.

Al met al mag ik eigenlijk ook niet klagen gezien de "prijs" die de DVD me gekost heeft

Ben niet gewend om zulke oude films te kijken en vooral geen westerns, maar het viel me alles mee. Mooie shots van de omgeving (vooral voor die tijd), Verhaal zat goede vaart in, hier en daar wel wat overacting. En zoals Brix al zei, die paardenshots waren natuurlijk belachelijk (net als de dood van de eerste Ford - die wel verdacht veel leek op een pop). De rechtbankscènes vond ik een beetje misplaatst, omdat daar opeens de humor de overhand leek te nemen. Speciaal voor Gene Tierney zou ik me wel in 1940 willen begeven, wat een lieverdje. Leek wel een beetje op een 1940 versie van Olivia Wilde.

Ik las op wikipedia dat ze ging roken om van dat hoge stemmetje af te komen.

Ik vond hier trouwens weinig aan, erg rommelig verhaal, veel overacting en domme humor.

Komt uit op blu-ray bij Koch.

Koch Media

Een niet altijd even consequente melodramatische rechtbank western over een beruchte Amerikaanse bandiet; historisch beschouwd moest je het verhaal met een korreltje zout nemen. Het verhaal handelde vooral over de vraag of je het recht in eigen hand moest nemen of kon vertrouwen op het gerecht dat te manipuleren was. De regisseur was een kei in het werken met schaduw.

Ja hoor, eentje uit de Zanuck-stal, dus verwacht je maar aan statische indoorscènes waar Zanuck's acteervee braafjes de plot uitkauwt met af en toe eens een lekker belegen wisecrack ertussen (Frank James vertrekt met een geladen pistool naar de stad, "begin die overlijdensberichten al maar te typen!!!"), romantische shots van main street's bruisende stadsleven (met een gigantisch bord DENVER erbij, hoe moesten we anders raden wat dit kitscherig studiodorp moet voorstellen?) en een vreselijk schmierende Gene Tierney met één of ander mislukt Eastcoast accent. En toch, onder deze dikke laag van Hollywoodstroop ligt de ziel van Fritz Lang verborgen. Ze zit in de verbeten blik van Henry Fonda, Frank James, een outlaw op de vlucht die zich verschuilt in het bos als opgejaagd wild. Lang heeft een diepe sympathie voor zijn outcasts, mannen die misschien wat bedenkelijk handelen, maar slachtoffer worden van de macht, corruptie en hebberigheid van het establishment, en vooral hun mogelijkheid om de massa te manipuleren (zie 'M', een film die in tijden van Benno L hysterie een belangrijk toonbeeld van humanisme kan zijn). Zeer eigenaardig dat men hier Fonda's personage vergelijkt met dat uit Once Upon a Time in the West (ze heten allebei 'Frank'?) aangezien Frank James juist moet opboksen tegen het systeem (in deze film, toevallig genoeg, de corrupte Railroad Company) en er geen verpersoonlijking van is. Nop, het is gewoon weer vintage Fonda, de man die al zo vaak ten onrechte beschuldigd werd (You Only Live Once, The Wrong Man), maar zijn lot steeds met een ongekende nobelheid ondergaat en kan relativeren met gezond boerenverstand ("just brought up to right my own wrongs"). Zijn grootste verbolgenheid uit hij door plechtig recht te staan in een theaterzaal, met dezelfde waardigheid die Abraham Lincoln (niet toevallig ook eens vertolkt door Fonda) moet getoond hebben toen hij die trieste avond recht stond in Ford Theater. The Return of Frank James is immers ook een film doordrenkt van post-civil war politiek. Dit wordt duidelijk naar het einde van de film, wanneer het westernaspect plots wordt omgeruild voor een rechtbankdrama opgevat als Vaudeville Theater waar Frank James wordt verdedigd door "no fancy big city lawyer' die inspeelt op de Johnny Reb sympathieën van de rechter en brandhout maakt van zijn verwaande Ivy League confrater. Dit soort capriolen werkt erg goed in sommige John Ford films (Young Mr Lincoln, The Sun Shines Bright), maar voelt hier inderdaad misplaatst. Ouwe Lang heeft gelukkig nog één verrassing in petto: de spannende showdown tussen Frank James en Robert Ford, een scène waar we normaal dynamiek bij zouden verwachten, is het meest serene moment van de film. Geen aanzwellende muziek, geen regen van kogels, maar een prachtig als een Chinees poppentheater gefilmd schaduwballet in een gothische schuur. Een moment van zoete vergelding dat elke glorie ontbeert. Wat blijft er immers nog over van revolverheld Frank James? Niet meer dan een legende, een fabeltje geschikt voor een koddig volkstoneel zoals we in de film te zien krijgen. Voor Zanuck is het de zoveelste happy end, maar misschien is die vervaagde WANTED poster op het eind juist een beetje tragisch?

'The Return of Frank James' is een onderhoudende western .

De film zelf ziet er goed uit ook de acteurs doen het niet slecht.

Wel had er voor mij wat meer actie in gemogen.

Doordat er weinig actie inzit en eigenlijk niet zo gek veel meer gebeurt in deze western.

Is de rechtbank scene vermakelijk om te zien en geeft de film voor mij wat extra´s mee.

Ook de scene met Gene Tierney die in het hotel de twee ondervragen en een heel verhaal verzinnen hoe Frank James dood is gegaan is leuk gedaan .

Kortom een degelijke western .

Inmiddels deze (kleuren) Western op Blu-ray gezien (Koch Media). Echter blijkt VHS/DVD kwaliteit op Blu-ray afspeelbaar. 't Geluidspoor loopt ook iets achter met beeld (lipsinc).

Blijft een aardige Western met een behoorlijk overacting Henry Hull, maar het filmdebuut van Gene Tierney (en meteen in kleur) maakt deze Western toch wel weer aanschouwbaar!

Geen geweldige western al zijn de landschappen erg mooi , ook het acteren van Fonda vond ik niet geweldig .

Het standaard verhaal is wel ok maar het weet gewoon niet echt te boeien .