John Wick: Chapter 2 (2017)

"You wanted me back, I'm back."

Deel één was een enorme verrassing - ongetwijfeld één van de betere actiefilms van dit decennium - en voor mij kon een vervolg dan ook niet snel genoeg komen.

Dit tweede deel legt in de opening gelijk een leuke link naar de vorige film, om vervolgens aan te komen bij een oude 'vriend' die een schuld komt innen. Dit dwingt John Wick om zijn oude leven weer op te pakken, wil hij niet de hele onderwereld tegen zich in het harnas jagen. Hoewel de emotionele motivatie ontbreekt, biedt dit toch weer een vermakelijk verloop.

In het vorige deel werd er al een interessante onderwereld geïntroduceerd waarin er een bepaalde gedragscode heerst; in het Continental Hotel mag niet worden gemoord en aparte valuta waarmee van alles kan worden aangeschaft. 'Chapter 2' gaat hier uitgebreider op in en komt zoal met een sommelier die in plaats van wijn wapens serveert. Door dit soort details wordt de film levendiger.

Duidelijk is dat de nadruk meer ligt op de uitdieping van het verhaal. Men slaagt hier redelijk in, maar het belangrijkste wordt gelukkig niet vergeten. En dat is uiteraard de rauwe, bloederige actie waar je als kijker gretig op zit te wachten. Zoals vanouds gaat het er lekker hard aan toe, met een strakke choreografie. Door geen gebruik te maken van een warrige montage weet Chad Stahelski je overzichtelijke actiescènes voor te schotelen die zelfs creatiever van opzet zijn. Keanu Reeves blijft hierin imponeren als een getergd man.

Al met al een heerlijk vervolg dat zeker niet onderdoet voor zijn voorganger. Kom maar op met deel drie.

3,5 Sterren.

zonet de trailer gezien, zal er wel niet ver naast zitten.
Nou veel plezier iedereen.

Ja, maar als je volwassen wordt moet je niet het kind in jezelf verliezen.

Deel één was iig best wel toffe actiefilm.

Deel 1 wordt juist zo goed gewaardeerd binnen het genre omdat van spastische editing geen sprake is. Alles wordt overzichtelijk in beeld gebracht met lange shots. Heb je deel 1 wel gezien?

Echt een heerlijke film met een knallend begin, daarna een prachtige opbouw tot een geweldige tsunami van ruige actie! Goed geacteerd en geweldige actie scenes.

Hoge verwachtingen na al dat gejubel hier, maar wat een tegenvaller was dit zeg... Gisternacht nog even deel 1 op Netflix gezien en dat vond ik al niet veel soeps, maar ik hoopte dat deel 2 beter zou zijn en op het grote scherm of thuis op tv scheelt sowieso vaak al een punt.

Wat ik er mis mee vond?
Voorbeeldje: Jonh Wick wordt frontaal aangereden door een auto die minimaal 80 km p/u rijdt. Die ramt hem op zijn scheenbenen. Kortom, beide benen gebroken. Zou je denken. Niet bij John Wick, die staat op en schopt zijn tegenstanders in elkaar. Sorry hoor, een beetje ongeloofwaardig mag van mij, maar dit slaat werkelijk helemaal nergens op. Zo ook als er 40 man klaar staan om JW te vermoorden, alsof ze geduldig in de rij staan om doodgeschoten te worden ipv JW dood te schieten, zo simpel worden ze uitgeschakeld.

Dat alles zorgt voor een vrij saaie uiterst voorspelbare film waarin elke actie bestaat uit 5 minuten lang schieten is tot alle bad guys doodgeschoten zijn en JW er weer met 1 schrammetje vanaf is gekomen totdat ie op het laatst wraak gaat nemen op de baas aller slechteriken. Gaaaaaaaaap.
Voorspelbaarheid en ongeloofwaardigheid heeft een nieuw hoofdstuk. John Wick Chapter Two.

?????????? Chapter 1 vond je al niks aan, wel vreemd dat je dan ook nog eens chapter 2 gaat kijken. Wat ik jou kan meegeven is dat iedere film een een onecht sausje heeft, en zeker een actiefilm, dat begon voor mij al met de movies van Rocky en Rambo, en ja daarvoor die van Bruce Lee. Vele acties die niet kunnen voor een normaal mens met een pot bier en zak chips voor zijn sn*fferd

'You stabbed the devil in the back. To him this isn't vengeance, this is justice.'

Om net als de film zelf maar gelijk met de deur in huis te vallen: John Wick: Chapter 2 kent de gaafste openingsscène die ik in jaren heb gezien. Een achtervolging tussen een muscle car en motor komt buitengewoon energiek over door een woest brullende V10 (het geluid in de bioscoop staat werkelijk loeihard), zeer lompe expliciete actie en erg mooie beelden.

En dat is precies wat ook de rest van de actiescènes van John Wick: Chapter 2 zo goed maken; het zijn stuk voor stuk adrenalinestoten zoals Hollywood ze nog maar zelden uitdeelt. Alleen Mad Max: Fury Road kwam hierbij in de buurt. De film sluit daarmee goed aan bij het sterke eerste deel, dat een van de grootste verrassingen van 2014 was.

Een tweede deel in zo’n serie maakt vaak de fout vooral de overtreffende trap van zijn voorganger te willen zijn. Het is des te indrukwekkend dat John Wick: Chapter 2 ondanks die lomp-lomper-lompst-insteek weet te overtuigen. Zelfs de meest macho alfamannetjes zaten hoofdschuddend in de zaal als er weer een pen door een oor werd geboord, de hersenen in hoog tempo door het beeld spatten of een nog levend lichaam meters door de lucht en tegen een muur werd gesmeten door weer een muscle car.

Kortom: dikke prima. Een stuk minder overtuigend is de vulling tussen die actiescènes. Nu zit er uiteraard niet veel verhaal in zo’n film - en terecht. Een paar gangs en een wraakplotje zijn kapstok genoeg voor al dat heerlijk zinloze geweld. John Wick: Chapter 2 duurt echter twee uur, waarvan minstens een half uur overbodig is. Bij de zoveelste veel te lange monoloog in een bewust dik aangezet Russisch accent zit je vooral te wachten op wat ongetwijfeld komen gaat.

De redding voor de film is dat dat laatste ook steeds weer uitkomt. Elke keer doet Chad Stahelski er bovendien weer een schepje bovenop in lompheid waardoor het shockeffect niet afzwakt. Daarnaast scheelt het natuurlijk dat je het audiovisuele plaatje wel aan hem kunt overlaten. Net als in het eerste deel is vooral het camerawerk prachtig en is dit eens niet een actiefilm waarbij je met het schuim op de mond de zaal verlaat vanwege al het heftige geflits met veel te veel camera's.

Daarnaast zijn de locaties van John Wick: Chapter 2 erg goed gekozen. Rome ziet er natuurlijk altijd mooi uit, maar ook zo’n house of illusions met duizelingwekkende spiegeleffecten tegen het einde van de film werkt ontzettend goed. Het is die klasse die ervoor zorgt dat de film weliswaar niet zo goed is als het eerste deel, maar ondanks de te langgerekte speelduur toch erg gaaf is.

Op dit niveau mogen er nog wel meer delen volgen.

Waarom ik toch ging (als ik er voor had moeten betalen was ik trouwens niet gegaan, maar gratis wilde ik de gok wel wagen):


En dat het van mij best ongeloofwaardig mag zijn, maar dat dit wel wat erg over the top was wat mij betreft:

Wat een explosieve film is dit heb met stomme verbazing naar gekeken en elke seconde van genoten.
Laat deel 3 maar komen heb tot nu toe alle delen in de bios gezien.
De volgende deel zou een geweldige afsluiter zijn kan niet wachten.

Kleine tegenvaller. Vooral omdat ik de actie dit keer niet altijd overzichtelijk vond. Wick schiet regelmatig op vijanden die niet in beeld zijn of pas later in beeld komen. Daardoor wordt het gevaar nooit echt voelbaar. De plot was zó overdreven slecht en voorspelbaar dat ik er wel mee kon lachen. Voor de dialogen geldt eigenlijk hetzelfde. Heb me daarom best vermaakt, maar goed was het geen moment

Nog iets minder dan het eerste deel, vooral doordat dit echt een herhalingsoefening is met zelfs bijna dezelfde opbouw (feestje in club ergens halverwege) en vooral actie die zeer repetitief is. Enige wat extra is, is de uitbreiding van dat huurmoordenaarsgilde waar men in leeft. Spannend wordt dat ook nergens, want Wick schiet toch iedereen door z'n hoofd. De film is nergens serieus te nemen, maar de toon is te serieus om het cartooneske ervan te zien en grappig wordt het ook nergens. (nog iets zakelijker en droger zoals in The Accountant was zeer welkom geweest, die film was wel geinig) Af en toe dan een knokpartij maar die duren zelf weer steeds net te lang en er komt ook weinig origineels uit. Ook zo'n achtervolging in het begin is maar matig geschoten met weinig overzicht door te veel gebruik van (medium) close ups en weinig lekker lange shots. Vergelijk dat eens met de laatste Mission Impossible waar je het gevoel voor snelheid echt beleefde. Paar leuke bijrollen verder, maar vooral Reeves valt tegen. Als actieheld al schietend en slaand door beeld heen gaat het nog wel, maar als hij iets van emotie in zijn stem moet leggen is het eerder lachwekkend dan geloofwaardig. Blijft over dat het er allemaal wel fraai uitziet en aan het eind met die spiegels is wel leuke visuele spielerei, maar voor een deel drie moet men toch echt uit een ander vaatje tappen. 2,0*.

Never Change A Winning Formula

Vond je John Wick al geweldig? Ga dan met een gerust hart naar Chapter 2. Vond je dat deel al niks? Sla deze dan vooral over, want het is met name meer van hetzelfde.

Wat in dit nieuwe deel wel meer wordt uitgediept is het verhaal achter de orde van huurmoordenaars waar John zich in het verleden bij heeft aangesloten. Ook zijn motief om de wapens weer op te pakken heeft in dit vervolg een stuk meer om het lijf en ik kreeg in dit vervolg ook sterker het idee dat John nu echt met geen mogelijkheid meer uit het wereldje kon stappen. Waar je zijn killingspree uit de eerste film bijna nog kon zien als een extreme manier van rouwverwerking vanwege het verlies van zijn vrouw en de hond die zij voor hem gekocht had wordt John hier nog net niet letterlijk een wapen in de hand gedrukt en hem gesommeerd zijn oude levensstijl weer op te pakken. Al helemaal Als hij na de huurmoord nog opgejaagd word door de broer van het slachtoffer. Ik vond het overigens wel een zwak punt dat deze zo ver ging terwijl hij eerst nog het huis van John opblies toen deze weigerde, maar goed.

Het moge duidelijk zijn dat deze opzet nog steeds puur een kapstok is om de vele actiescènes aan op te hangen, want dat is nog steeds waar het hier om draait. Het draait niet om geloofwaardigheid, realisme of een strak uitgewerkt verhaal, maar dus nog steeds op de bombastische wijze waarop John zijn aanvallers te lijf gaat. Als je deel een gezien hebt weet je dus ook precies wat je hier van kunt verwachten. Toch geef ik dit vervolg een lagere beoordeling dan het origineel omdat de film hierdoor geen echte verassingen meer heeft. Ook vond ik de luchtige opzet (You killed my dog, so now I am going to kill each and everyone of you) van het eerste deel ook net wat leuker. De plot die hier uiteen wordt gezet voelt toch wat meer standaard aan.

Desalniettemin draait het hier slechts minimaal om en daarom krijgt Chapter 2 nog steeds een hoge beoordeling van mij. De toon voor het derde deel is gezet, dus laat maar komen! En in mijn ogen is het helemaal niet erg als dit dan nog meer van hetzelfde is.

4,0*

Wat een overdreven film , zonde dat zo'n topacteur hieraan meedoet echt slecht

manmanman, net terug met grote groep vrienden.....achterste rij volledig bezet met JW Fans....
een van de beste actie films ioho!!

Heerlijk over the top actie met zalige signature kill van JW.. #headshot.

Weer een prima actie film. Heerlijk genieten. Give me more, please.

Die zich met veertig tegen één stuk voor stuk overhoop laten schieten door één mannetje.
Ja, superdodelijke moordenaars.

Ik begrijp -tsja, inderdaad wat traag van begrip- nu pas waarop die hoge cijfers betrekking hebben.
Op de Pythoneske humor die mij eigenlijk volledig ontgaan was.

Man man, wat een matige film. Geen verhaal, acteerwerk lachwekkend(tot het komische aan toe), ook de actie-scenes zijn niet om over naar huis te schrijven.

John Wick Chapter 3 is al in de maak!!! Nu al zin in!! Eindelijk zie je in deel 2 een scène met het potlood waar ze het steeds over hadden in deel 1.

Beetje overdreven allemaal. Verhaal is best rechtlijnig en weinig verrassend. Nergens echt een climax.
Realistisch is het niet, maar als je van goed pistoolgeluid houdt, kom je wel aan je trekken.
JW gebruikt bijv. in een scene een handpistooltje, waarmee hij 50 schoten kan lossen zonder te hoeven herladen. Zijn schoten zijn altijd raak. In de hele film is hij door 200 mensen beschoten, maar heeft alleen maar 2 steekwonden hoeven incasseren.
Alleen aan te raden als je Unlimited hebt of als verhaal en dialogen je eigenlijk niet erg boeien. Meer een verstand op nul en kijken maar film.

Eindelijk weer eens een echte actieknaller zonder al die over the top cgi van tegenwoordig. Meer van dit graag....

Best een tegenvaller. Nu waren de verwachtingen wel extreem hoog gespannen en kijk ik zo'n film niet voor het verhaal, maar dit was echt ontzettend matig. Met de actie zit het echter wel goed en in dat opzicht overtreft deze film met gemak deel 1. Eerste helft was overigens vrij traag, maar na een uur barst het geweld in alle hevigheid los en is het genieten geblazen. Ik denk ook dat af en toe wat slow-motion deze film zeker goed had gedaan, nu is de actie vrij eentoning. Denk aan Hard Boiled van John Woo, waar dit perfect is toegepast. Ik blijf het ook wel een beetje een stijlbreuk vinden tussen John Wick, de serieuze huurmoordenaar en de cartooneske wereld waaron hij zich begeeft. Film lijkt in dat opzicht zich niet echt toe te kunnen leggen op één richting. Had liever een serieuze benadering zoals bij Léon gezien. Al met al wel een knaller van een actiefilm, maar verhaal trekt mijn cijfer naar beneden.

Heb ik iets gemist in John Wick? Toen ik 'm in 2014 in de bioscoop zag vond ik het niet meer dan een domme B-film met een A-budget. Kortom: bagger! Ter voorbereiding op de sequel las ik wat recensies van John Wick uit betrouwbare bronnen en de toon was erg positief... Daarom toch maar John Wick, Chapter 2 gekeken en in mijn beleving is het een hele andere film. Natuurlijk, het flinterdunne verhaal is niets meer dan een excuus voor Keanu Reeves om er op los te schieten, te schoppen en te meppen... maar hoewel alle acteurs de rol bloedserieus spelen, bevat de dialoog talloze subtiele, ironische one-liners die duidelijk maken dat de makers de film stiekem toch niet al te serieus nemen. Die ironische ondertoon zorgt voor een hele andere beleving, waardoor de actiescènes zowel indrukwekkend als grappig zijn. De 52-jarige Keanu Reeves levert een verbluffende fysieke tour-de-force af door veel van de complexe, loodzware stunts op zich te nemen. Een vuistgevecht nabij een trappenportaal in Rome, alsmede die in de metro behoren tot de beste die ik gezien heb [niveau The Raid] en de shoot-out in een spiegelpaleis roept weliswaar herinneringen op aan The Man With The Golden Gun en/of Chaplins The Circus, maar geeft daar een visueel overweldigende twist aan. Het geweld is extreem, maar de luchtige toon en de scherpe one-liners maken dit tot een popcornfilm in de allerbeste zin van het woord.

Bij deze film had ik precies hetzelfde gevoel als bij Mad Max: Fury Road, ik wilde 'm gelijk nog een keer zien.

Deel 1 vond ik al een heel goede actiefilm maar deze film doet er nog een paar scheppen bovenop.

Wat een heerlijk gefilmde actie, lekkere lange camerashots, weinig knipwerk en geen shaky cam.
Deze regisseur is gelukkig geen eendagsvlieg.

Keanu Reeves is hier echt in topvorm, wat heb ik genoten van hem, blij dat ie weer op dit niveau films maakt, Vin Diesel en The Rock komen na deze film niet eens bij hem in buurt qua actie.

De bijrollen waren ook goed ingevuld, vooral van de verschijning van Ruby Rose was ik onder de indruk.

Kan niet wachten op deel 3!

Even een vraagje. Is het noodzakelijk om deel één te kijken als je dit deel wilt gaan zien?

Mijn broer heeft hem gezien en hij zegt van wel.

Nee.

Wauw! Beter dan zijn voorganger. Het blijkt dus gewoon mogelijk. Hóe goed was dit?! Keihard, strak gefilmd en de ene kill nog bruter dan de volgende. Reeves op zijn best.

Misschien wel de beste in zijn soort.

Ik word er onderhand wel nieuwsgierig naar, wat ik niet had omdat ik deel 1 maar gemiddeld vond. Is dit echt zo goed? Niveautje van Taken 1, halen ze die?

Ik ga denk ik binnenkort eerst deel 1 nog maar eens opnieuw kijken dan. Misschien onderschat ik de reeks een beetje.