Becket (1964)

Hoort in het rijtje Lion in Winter, A Man for All Seasons...
Kijk es wat een cast. Prachtfilm, naar een toneelstuk van de fransman Anouilh.

Heb deze film nog in de bioscoop gezien. Geweldige cast (hoewel ik nooit veel heb opgehad met de overdreven wijze van spreken van Richard Burton). Ben nog op zoek naar DVD-versie (kennelijk nog niet uitgebracht, via ebay is rommel te verkrijgen). Kijk hierna Lion in winter waarin Peter O'Toole weer Hendrik II speelt (net zoals Bette Davis tweemaal Elizabeth I speelde), maar hij werd ook beide keren voor een Oscar genomineerd.

Gezien op Amazon.com (US) dat de DVD gepland staat om 15 mei a.s. uit te komen (regio 1). EINDELIJK!!!

Enig nieuws over een Regio 2 versie?

Sinds wanneer is regio 1 een probleem? Koop origineel, maak op je PC een kopie (wordt regio-vrij) en bekijk de film op de televisie ... simpel toch? Meestal is Engelse ondertiteling aanwezig (closed captions), voor het geval je het gesproken woord niet helemaal kunt volgen, maar hier gaat het wel om een puur Britse film!

Eén prachtige trailer te bekijken op de site, n.a.v. de DVD-release.

http://www.becketthemovie.com/becket_00.html

Eén van m'n Must-buys voor dit jaar !

Nooit van de film gehoord, maar lijkt me wel wat!! Zag op Imdb dat hij 12 oscarnominaties heeft gehad (1 gewonnen). Dat zegt niet altijd wat, maar hoop dat ik de film ooit ergens tegen kom.

Zojuist gezien dat DVD bij Amazon.co.uk vanaf 14 mei a.s. verkrijgbaar zal zijn (regio 2). Geen vermelding van ondertitels.

De eerste helft van deze film is net een buddy-comedie. Ik ben blij dat ik het eindelijk gezien heb. De nieuwe DVD is uitstekend.
****

Helaas niet afgekeken, maar het begon erg boeiend te worden. Peter O'Toole is echt geweldig.

Een film die naarmate hij vorderde steeds beter werd. Helaas kon hij mij niet volledig boeien ondanks het sterke acteerwerk. Daar is het verhaal simpelweg niet goed genoeg voor.
3*

Will no-one rid me of this meddlesome priest?

Er valt eigenlijk weinig te zeggen over een film zoals deze. Bij haast perfecte films kan je eigenlijk alleen maar een hoop superlatieven achter mekaar gebruiken. En dat verdient de film, naast eigenlijk een hoop oscars, ook:

Ik hou van dit soort films. Films die alleen maar staan op een oersterk script en ijzersterk acteren. Karakterstudies zijn een pak interessanter dan big-budget films. Dat dit nog allemaal eens waargebeurd is, maakt het des te sterker. Bovendien hou ik wel van een portie (bloedigere ) geschiedenis in film.

Het Oscarwinnende script is zonder twijfel één van de sterkste die ik al gezien heb. Het verhaal, waargebeurd, is opzich al merkwaardig. Een hartverscheurende strijd tussen vriendschap en religie. Welke vriendschap is kostbaarder ? Degene met God of degene op aarde ? Deze film geeft je veel stof tot nadenken. Het is gewoon een tijdloos verhaal. Elke dialoog bevat zo veel memorabele zinnen dat het al een grote opdracht was om een quote te zoeken om bovenaan de pagina te zetten. Zoveel wijsheden, zoveel gevatte antwoorden op een vraag. De dialogen tussen Henry en Becket zijn van uitzonderlijke kwaliteit.

Tja, en waar deze film toch vooral om bekend staat is toch wel het goddelijk acteren van de heren O'Toole & Burton. Naast uitstekende bijrollen van o.a John Gielgud zijn het toch die 2 die de film naar een meesterwerk leiden. Peter O'Toole, die man wordt gewoon gepest door de Academy, is weergaloos als Henry II. Hij zwijgt op de juiste momenten, roept op de juiste momenten (Thomas!) en legt zoveel gevoel in zijn rol dat dit in één klap mijn meest favoriete acteerprestatie ooit is geworden. "Perfect" is het enige woord dat hierbij past.

Burton's rol daarintegen is veel kalmer, rustiger en sereen. Becket gedraagt zich, zoals een dienaar, zeer bedeesd tegenover Henry II. En Burton is daar uitstekend in.Het moment waarbij hij Lord Gilbert excommuniceert, gaf me de rillingen ! Thomas Becket komt geheel tot leven via hem. De vonken vliegen er vanaf.
Ongelooflijk dat 2 perfecte acteerprestaties zich in één film bevinden.

Naast dat acteerwerk en het script valt er ook te genieten van de prachtige sets. Zo'n schitterende kathedralen, zoals die van Canterbury, kom je alleen maar tegen in Engeland. 🙇


5* En een plaats in m'n top 10

Mooi geschreven. 🙂 .

Vond het zelf op een gegeven moment wel erg zwaar worden. Echt zo'n film uit de tijd dat mensen nog geduld hadden voor een film om het verhaal en het briljante acteerwerk, zonder allerhande andere poespas.

Kennelijk is dat geduld bij mezelf ook wat verdwenen. Maar toch absoluut de moeite waard.

Een tikkie ouderwets, degelijk, toneelmatig drama. Op de verhalen afgaand Burton’s finest hour al vind ik dat moeilijk te beoordelen. Het is toch opvallend dat dergelijke drama’s altijd filmisch zo degelijk worden uitgewerkt. Er is hoegenaamd weinig tot geen visie vanuit cinematografisch oogpunt. De hele film wordt dan ook gedragen vanuit acteurs en dialoog. Dat is dan ook prima in orde, maar zoals ik in mijn opening al zei: een tikkie ouderwets en té degelijk.

Een week geleden deze film op DVD in Engeland besteld, vandaag ontvangen (ondanks werkonderbrekingen bij Royal Mail) en meteen gekeken. Het is meer dan 40 jaar geleden dat ik deze film in de bioscoop zag (zie reactie hierboven) en de restauratie is prachtig gelukt: heldere kleuren, scherp beeld, surround geluid (minpuntje, met de nadruk op de verkleinvorm, is het ontbreken van ondertitels).

Het theatrale van de film wordt duidelijk veroorzaakt door het origineel, namelijk het toneelstuk van Anouilh. Naast de twee hoofdrolspelers veel bekende gezichten (niet alle grote sterren) uit het begin van de zestiger jaren. En, als reactie op Pieter Montana, volgens mij was het niet de echte (huidige) kathedraal van Canterbury. Die is namelijk in Engels-gotische stijl gebouwd en we zien in de film een meer romaans interieur.

Hoewel de film over de vriendschap tussen twee personen gaat is een onderliggend thema de strijd tussen kerk en staat, beter gezegd: wie heeft de suprematie. Dit vinden we alleen terug in de landen die in de Middeleeuwen de religie van Rome aanhingen (rooms-katholiek vind ik fout want katholiek betekent algemeen en zelfs toen waren andere christelijke stromingen te onderkennen die niet aan Rome onderhorig waren).

Die strijd is in feite begonnen toen de paus op 25 december 799 of 800 (afhankelijk van de jaartelling van het land want indertijd begon het jaar niet overal op dezelfde dag van de kalender en kon 25 december in feite nieuwjaarsdag zijn) Karel de Grote tot keizer van het westen kroonde (geheel tegen diens zin, overigens). Daarmee claimde de paus dat hij boven de keizer stond en kwam de uitdrukking "bij de gratie Gods" in gebruik. Denk verder aan de investituurstrijd tussen de Duitse keizers en de pausen, de strijd tussen de bisschoppen van Utrecht tegen de graven van Holland en zelfs in 1527 de verwoesting van Rome ("sacco di Roma") op last van keizer Karel V, de laatste die enkele jaren later door een paus tot keizer werd gekroond.

Niet voor niets is sinds de verlichting in politiek opzicht gestreefd naar de scheiding van kerk en staat. De Nederlandse regering beweert wel dat ook hier die scheiding bestaat, maar die is dan toch niet in absolute zin.

Wie dit bericht tot hier toe heeft gelezen: kijk de film en geniet maar denk ook tevens na over hetgeen wordt gezegd. Heel interessant en wat mij betreft een aanrader. Behoort tot mijn favorieten, met nog twee andere films met Peter O'Toole: "Lawrence of Arabia" en "Lion in Winter". Kleding in deze laatste film is meer authentiek dan die in "Becket", vooral die van de dames.

Geen speld tussen te krijgen; kortom uitstekend en zeer treffend verwoord door Pieter. ... maar ... echt baanbrekend, zoals bijvoorbeeld Sunset Boulevard was deze film zeker niet en dat is dan het enige minpuntje dat ik kan aanbrengen.

Theatrale cinema waarin de grootse Peter O'Toole (helaas) alle aandacht naar zich toe weet te trekken. Veelal ook te danken aan de hilarische teksten die hij uit mag spuwen. Als een waanzinnige schmiert ie er op los. Heerlijk. Probleem echter is dat de rest van de cast (en sets) er niet toe doet. Zelfs Burton als hoofdpersonage Becket treedt hier en daar eventjes op de voorgrond maar wordt snel weggewerkt door O'Toole.

O'Toole trad nogmaals in de rol van Henry II in The Lion in Winter. Daar weet de rest van de cast wel prima tegenspel te leveren. Maar dat zal ongetwijfeld ook aan het script liggen. A-serieus versus a-serieus. In Becket is het eerder a-serieus versus serieus, en daar nijpt het 'm.

Uitermate goed, maar niet briljant.

Deze zondag op één! Allen kijken dus!

Ik kan het niet laten om toch even een aantal scenes mee te pikken uit Becket (nu op één). En ik word toch weer overdonderd. Ik kijk bijna met tranen in de ogen hoe langzaam de vriendschap tussen Becket en de koning verzuurt. O'Toole's schreeuw op het strand zal weer nazinderen. De perfecte film.

Goeie film, het laat een stuk historie zien van Engeland in de 11e eeuw. (persoonlijk mogen er wel meer van dit soort films op de markt komen). Gisteren toevallig opgepikt bij de vrt, het heeft me uitstekend vermaakt! ***

Prachtige film met ijzersterk acteerwerk, bijzonder fraaie dialogen en bijzonder mooie shots.

De paus met pizzaoven Engels was te erg..
Verder redelijk, maar veels te lang.

een heel lange film, misschien te lang, maar wel zeer goede prestaties van O'Toole en Burton.

Soms misschien wat theatraal en het duurt wel even voor de film echt op gang komt, maar de acteerprestaties van O' Toole en Burton maken heel veel goed.

Prachtig, wat heerlijk om naar zo'n uitstekend acteerwerk te kunnen kijken zonder dat je afgeleid wordt door allerlei special effects. O'Toole was echt formidabel. Historisch schijnt het verhaal niet zo erg correct te zijn, maar de passie tussen de twee hoofdrolspelers was boeiend genoeg om tot het einde te blijven kijken.

Inderdaad een ondergewaardeerd meesterwerk met een ijzersterke rol van Peter O'Toole. Zal wel laag scoren omdat men tegenwoordig zoveel actie en effecten verwacht?

Zonder meer een mooie, misschien zelfs indrukwekkende film. Prachtige dialogen; en mooie details, maar twee zaken deden mij afbreuk: de zeer theatrale behandeling; en de voor mij wel zeer eenvoudige tegenstelling boezemvriend wordt vijand. Ik heb zeker genoten; maar het zwart-witte gaf mij een wat laffe nasmaak .

Zowel Richard Burton en Peter O'Toole bewezen in dit scherpe en theatrale historische epische koningsdrama, ware meesters in de acteerkunst te zijn. Een verhaal over de invloed van macht waarin de spanningen tussen kerk en staat een centrale rol vervulden. De film was toegespitst op de karakterontwikkeling van de beide hoofdpersonen, veel dialogen klonken Shakespeare-achtig en veel actiescènes waren er niet te bespeuren. Vooral door toedoen van O'Toole kreeg het verhaal onbedoeld een homoseksuele ondertoon.