Warrior (2011)

Dit is de beste vechtfilm allertijden!

Leuke film goede acties. Geweldige muziek. einde voorspelbaar maar dat maakt in dit soort films niet veel uit.

Toch wel één van de betere films in dit genre. Laat goed de struggle van een man en zijn familiebanden zien. Velen malen beter dan bijv. Rocky.

Vond het een erg clichérijke vertoning.

Nog clichérijker zijn misschien wel de vele commentaren bij deze film: "voorspelbaar, maar komt ermee weg". Tja, dan komt Warrior met een monstergemiddelde van 3.89* wel heel goed weg.

Allereerst wel alle lof voor Joel Edgerton, erg sterke rol van hem. Ook Hardy overtuigt (wat een uitstraling!). Zij dragen duidelijk de film, maar kunnen 'm niet redden naar mijn mening.

Het eerste uur is al niet bijster boeiend. Voor de ietwat ervaren filmkijker is al snel duidelijk hoe de vork in de steel zit. Dat zorgt ervoor dat het betere tweede uur ook niet helemaal lekker uit de verf komt. De gevechten worden wel erg goed opgebouwd, met name ook weer door de uitstraling van beide acteurs.

Na een reeks intense gevechten komt dan de onvermijdelijke (anti)climax. Zo'n verbroedering kan natuurlijk heel mooi zijn, maar ik geloofde er gewoon geen snars van dat 1. die leraar het toernooi wint (gezien de macht van Hardy in eerdere gevechten) en 2. Hardy en Edgerton zich met elkaar verzoenen.

Hoewel goed geacteerd, is Warrior eigenlijk niet meer dan een 140 minuten durend cliché.

Ja, de film is voorspelbaar en ik vind persoonlijk ook dat de film er mee wegkomt. Het is echt een prachtige film met een rollercoaster aan emoties en drama en toch ook overheerlijke actie. Dat je er geen snars van geloofde is jammer Kurtz, al begrijp ik je standpunt ook wel. Desondanks stoorde me dat in geen geval en daar ligt waarschijnlijk het verschil tussen een (heel) hoge waardering en een mindere waardering zoals jij aan de film geeft.

Ondanks de voorspelbaarheid overheerste voor mij de spanning in de halve finale in het gevecht tussen Brendan (Edgerton) en Koba (de onverslaanbare Rus). Wat dat betreft is de finale eigenlijk eerder een anticlimax inderdaad, hoewel de verzoening op zich wel mooi is. Mooie muziek en erg sterk acteerprestaties van beide heren maar toch vooral Edgerton. Een erg vermakelijke film die je doet meeleven en je soms tot op het puntje van je stoel zetten.

Meer dan degelijke film met veel spanning, goede acteerprestaties, fijne muziek en goede sfeerzetting, maar het verhaal en de karakters zijn naar mijn gevoel net te weinig om te spreken van een echte topper.

Dat een film me weet over te halen om bij de 4e kijkbeurt er een 5 in plaats van 4.5 te maken is erg bijzonder, al heb ik geen idee waarom het nog geen 5 was eigenlijk.

Zo ontroerend en motiverend tegelijk, opnieuw, dat superlatieven tekort komen.

Tom Hardy (!), Joel Edgerton, Nick Nolte, soundtrack, gruwelijk tempo... factoren die mijn empathie tot de grens brengen. Dit is waarom ik zo van films houd.

En zo is jouw 4* score ook erg cliché, aangezien de meeste mensen deze film 4* geven. Mijn punt is dat veel mensen de film inderdaad clichérijk en voorspelbaar vinden, maar dat bijna niemand dit de film aanrekent. Dit vind ik apart, ondanks dat deze film duidelijke kwaliteiten bezit. Ik reken Warrior de voorspelbaarheid wel aan. Al geef ik toe: een voorspelbare film voorspelbaarheid aanreken is wellicht wat voorspelbaar.

Prachtig bescheiden drama en vechtfilm. Goed verhaal, wellicht voorspelbaar, (nou en?) geweldige prestaties van Nolte en Hardy, Edgerton niet zo kapot van, en geweldige vechtscenes.

Mooi de pijnlijke wisselwerking tussen Nolte en Hardy. Hoe pa zijn best maar doet om aan zijn zoon te laten zien dat hij verandert is, maar in ruil daarvoor alleen maar uitgekafferd wordt. Heel mooi zelfs hoe Nolte instort, naar de drank grijpt en Hardy zich dan toch zwijgend over pa ontfermt.

Eveneens mooi eindscore. About today - The national...oh om te janken.

Het is een vechtfilm. Maar zelden zo'n goed gevangen emotie van woest zijn gezien. Die ondoorgrondbare woede uit pijn en verdriet. Ontzettende emotionele film.

Heerlijke film die zwaar inzet op de emotie. Vaak werkt dit niet, maar in deze film pakte het mij volledig in. De acteerprestaties zijn van hoog niveau en het verhaal heeft meer dan genoeg te bieden. Je proeft de onmacht en de pijn van de karakters. Uitstekende film.

Geweldige film in het vechtsportgenre, zo'n film die ik altijd als outsider zag zeker na het zien van talloze films in het Rocky genre, waar ik wat op uitgekeken raakte. Heb hem onlangs voor het eerst gezien via Youtube waar je ook films kunt streamen voor 3 euro tegenwoordig.

Dit meesterwerkje heeft alles in zich, spanning, emotie en gewoon een prachtig dramatisch verhaal over 2 broers uit een gebroken gezin die elkaar na jaren weer treffen notabene in de finale van een MMA toernooi.

De beide broers worden prima vertolkd. Vind vooral good old Nick Nolte geweldig als mislukte vader, hij verdient zeker een Oscar voor mannelijke bijrol. De scene bij de gokkasten en zijn terugval in de drank daarna bracht me echt van mijn stuk waardoor ik de stream even moest stil zetten, magistraal ontroerend. Voor Tom Hardy was dit een mooie rol als opstapje naar The Dark Knight Rises film, de 3e uit de trilogie van Christopher Nolan, als de illustere Bane.

Topfilm, veel beter dan de Rocky serie

Aardig film. Maar helemaal niet de revelatie die je op basis van de commentaren hier verwacht. Toch teveel cliché's om als apart te worden gezien. Pff, in de jeugd van de boys afwezige vader (prima Nolte trouwens) en een vrouw die haar man niet tot pulp wil zien worden geslagen omdat ze in geldnood zitten. Raar ook om een boksfilm met Rocky te vergelijken. Alsof je alle politiefilms met elkaar kunt vergelijken. Dikke 3*.

Here we go, Mom! Time to lock up your china, the boys are at it again!

Niet bepaald een subtiele film, vooral het tweede deel niet, en wellicht erg clichématig/voorspelbaar, over de gevolgen en molensteen om de nek die een slechte jeugd kan veroorzaken. Iets dat vooral nog erg nasuddert bij Tommy. Ondanks alle voorspelbaarheid en cliches scoort de film wat mij betreft een waanzinnige homerun door de meer dan uitmuntende acteerprestaties van Hardy en Nolte en een perfect gebracht sfeer.

De film begint met een uiterst somber beeld van vader Paddy en zoon Tommy. Niet bepaald subtiel wordt er geroerd in wat ooit was met de nodige verwijten, daarentegen valt de misplaatste trots van Paddy ook meteen op dat hij al duizend dagen van de drank af is. In plaats van excuses aan te bieden lijkt hij vooral bezig zich te verstoppen achter dat excuus. Ergens valt daar de opzichzelf gerichtheid wel erg op. Een niet veel beter ontvangst krijgt hij van Brendan Met het beelden van drie wel erg beschadigde mensen vraag je je toch af wat Paddy allemaal misdaan heeft. Het gebrek aan vertrouwen zal terecht zijn en maakt het allemaal bijzonder pijnlijk. De ontdekking van Tommy's verleden geeft zijn karakter nog meer lading en inzicht, en bevestig dat Tommy moeite heeft om zich emotioneel aan mensen te hechten omdat iedereen waar hij van hield hem liet stikken of dood ging. Een vervolg qua verhaal komt in twee behoorlijk verschillende verhaallijnen, de gesloten Tommy en de ontwikkelde Brendan. De ene sluit zich af voor alles en wil rust, de andere heeft de rug gerecht, is verder gegaan en heeft een meer dan behoorlijk leven opgebouwd. Beide uiteindelijk met goede redenen om aan het evenement deel te nemen, en een gesprek op het strand waar beide broers, erg goed geacteerd, mijlen ver van elkaar staan, veel verwijten zijn, en de afloop van het gesprek bijna een oorlogsverklaring is die maar tot één ding kan leiden, namelijk een weerzien in de ring.

Het tweede deel van de film verandert de toon en dynamiek van de film compleet. De gevechten en spanning vooral rondom Brendan spat van het scherm. Dat ik soms MMA onwaardige dingen zie, het chaotisch gemonteerd is en het aspect van meerdere gevechten op een avond neem ik als vechtsporter en MMA volger voor lief want de opbouw qua spanning en impact is wel erg goed. Daarnaast zit er die opbouw in richting de onvermijdelijke botsing met broerlief. De familie besognes lijkt even bijzaak tot het uiteindelijke breken van Paddy,een scene zo vol van emotie dat hij bijna magisch aanvoelt in combinatie met de muziek en ik amper durf adem te halen. Dan toch een moment van boetedoening, spijt en zwakte van de oude man en het moment dat Tommy kennelijk voldoening heeft en zich ontfermt. Zo mooi, zo ontroerend.

Warrior ontroert, biologeert, boeit en is recht toe recht aan. Strijd is er al hun hele leven dus zal er ook strijd zijn, wellicht tot de dood, om weer tot elkaar te komen, dat beide niet op willen geven in de finale is des te treffender. Dan zijn er de uitstekende acteerprestaties van vooral Nolte en Hardy. Vooral de geblokte en keiharde Hardy komt vooral op het einde als een op hol geslagen stier over.
Family is worth fighting for...en dan die fade out met About today van The National, een nummer dat gaat over afstand en het uitelkaar groeien van mensen, zo mooi. Om te janken...

Goede film, alleen jammer dat de voorkant van de bluray het eind verraad.

Goed, maar overrated.

Filmpje had een hoop om geslaagd mee te kunnen zijn, maar O'Connor heeft te groots gedacht over zijn verhaal. Zo is het jammer dat er zo veel clichés voorbij moeten komen om de film te rekken tot een speelduur van 140 minuten. Maar erg storend was het ook weer niet.

In ieder geval de beste rol van Hardy die ik tot nu toe heb gezien. Hij is sowieso altijd wel goed, maar hier laat hij zich in topvorm zien. Wat een heerlijk personage is Tommy Riordan. De agressie en woede spat er vanaf, en dat laat Hardy in grandioze wijze zien.

Ook Edgerton en Nolte doen het goed. Nu is Nolte zelf een beetje standaard, maar als zielige oude man is hij perfect. Het zijn de trekjes die het vooral doen. Edgerton zelf doet het ook goed. Opvallend goed zelfs, niet zo snel dit soort acteren van hem verwacht.

Nu lopen er een hoop clichés voorbij maar allen komen gelukkig met genoeg emotie om niet te storen. Prima naturel gebracht. Wat de film echter ook doet, is te groot denken en te zoet denken soms. Denk maar aan het suffe einde of de hele groep mariniers die Hardy komt toejuichen. Dat soort bijzaken maken Warrior helaas iets te zoet.

Ook kent de film een aantal ongemakkelijke momenten, en niet op de goede manier. Dronken Nolte met zijn verhaal over zeelui bijvoorbeeld. Voelt totaal niet realistisch aan. Maar de film blijft goed boeien en weet best scherp te zijn. Het laatste boksuurtje kent een hoop spanning en sterke emotie die van de gevechten afkomt.

De spanning en intensiteit die in de gevechten zit maken Warrior erg vlot. Voor de rest ook veel drama, maar wel werkende drama die weet te boeien. Jammer dat Warrior wel echt iets te zoet is. Maar slecht is het niet, daarvoor het ik wel genoten voor de gehele 140 minuten.

Overgewaardeerd.

Toch valt de wat langere speeltijd niet lang aan. En is het acteerwerk ook wel solide. Het probleem dat ik met Warrior heb is dat de film voor mij niks speciaals heeft om zich naar een hoger niveau te tillen. De emotionele momenten die in de film zaten kwamen ook niet echt binnen omdat de karakters niet echt connecte met mij. Ik ben zelf ook niet echt van het boksen, heb 2 jaar op karate gezeten. Slaan met een bokshand is toch wel ontzettend irritant voor mij, daarom karate, dat kan lekker met blote vuisten. Verder zitten Edgerton, Hardy en Nolte qua acteerwerk zo'n beetje op het zelfde niveau. Edgerton's karakter is dan nog wel het meest boeiende. De tweede helft is gelukkig wat vlotter. De eerste helft is eerder karakterintroductie en voorbereiding. Als eenmaal de boks scènes beginnen is de film zo voorbij. Dat is het sterkste punt van de film, de boks scènes waar je je helemaal in mee volgt.

3.25*

Ja ik heb veel films gezien kwa vechtsporten. De finale was te verwachten.

Maar een geweldige film vond ik het.

Ik heb ook eindelijk Warrior van mijn lijstje kunnen schrappen. Toch wel één van de betere/beste boksfilms die ik al zag. Deed me wat denken aan een kruising tussen Rocky en een Bloodsport met JCVD, maar dan van een wat hoger niveau, zeker bij de laatst genoemde film. De Mixed Martial Arts is een steeds populairdere sport aan het worden met een hoog kijk- en spektakelgehalte. Ongelooflijk welke klappen je soms moet incasseren in de kooi waarin twee beesten worden losgelaten.

Geen non-stop actiespektakel in deze Warrior. De vele duels vinden vooral in het tweede deel van de film plaats. Warrior stijgt boven de middelmaat uit door zijn mooie casting met uitstekende acteur die hun rol goed vervullen. Hardy bijvoorbeeld speelt het complexe personage waarbij agressiviteit en een onverwerkt trauma aan de basis liggen van zijn verwrongen persoonlijkheid. Dit ligt ook deels aan een in het verleden afwezige aan alcohol verslaafde vader, maar de kerven op de ziel gaan verder dan dat. Ook de andere zoon, Brendan heeft zo zijn issues zodat Warrior veel weg heeft van een sterk drama. Karakterontwikkeling en de uitdieping van de personages komt vooral sterk in het eerste deel aan bod.

Warrior is een film die op twee paarden wedt, maar erin slaagt met beiden te winnen. Deze film kan zowel dramaliefhebbers als liefhebbers van vechtfilms behoren. Het spektakel wordt goed in beeld gebracht en is technisch dik in orde. Uiteraard een beetje cliché met twee vechtende broers en een Koude Oorlog-Rus, maar laat dat alvast je pret niet bederven!

“Lock up the china because the boys are at it again!”

Warrior blijft een weergaloze film. Tom Hardy en Joel Edgerton zijn geweldig als twee broers en voormalig MMA vechters die van elkaar vervreemd zijn geraakt, en na jaren weer recht tegenover elkaar komen te staan in de ring. Warrior is een oprecht familiedrama, maar daarnaast is het ook gewoon een film met uitstekende MMA gevechten. Edgerton speelt Brendan, die het vechten in de ring vaarwel heeft gezegd en nu een brave huisvader is en leraar op een middelbare school. Door geldproblemen pakt hij zijn oude leventje weer langzaam op.

Hardy speelt de terugkerende militair Tommy, die weer bij zijn vader (waar hij niets van moet hebben) gaat wonen en het vechten gelijk weer oppakt. Nick Nolte is geweldig als de alcoholische vader Paddy, die zijn leven wil beteren maar ook wel inziet dat zijn zonen niets meer met hem te maken willen hebben. Wanneer zowel Tommy als Brendan zich inschrijven voor een groot MMA toernooi komt alles samen. Alle opgekropte emoties en gevoelens komen aan de oppervlakte en de drie acteurs zijn weergaloos. Daarnaast heeft de film een geweldige soundtrack. Warrior is veel meer dan alleen een sportfilm, en de film geeft ook een schitterend inkijkje in de levens van de familie Conlon.

Wow wat een heftige film.

Ik heb Tom Hardy altijd wel een goede acteur gevonden maar hier vond ik hem overdreven goed.

Joel Edgerton en Nick Holte maken dit film helemaal compleet.

De gespannen relatie tussen zoons en vader vond ik heel erg indrukwekkend.

Mixed martial arts als vehikel voor een ontroerend familiedrama.

Na acht jaar was deze film aan een herziening toe, en hij bevalt me nog beter dan de eerste keer. Toen was ik er vooral op uit om spectaculaire actie te zien, nu wist ik op voorhand al dat de personages en hun relaties eigenlijk het hart van de film vormen. Hardy, Edgerton en Nolte kwijten zich allen uitstekend van hun rol en slepen je mee in een tragisch verhaal over een familie verscheurd door alcoholisme en huiselijk geweld. Hardy is een razende stier die van zich afschopt omdat hij door iedereen in de steek is gelaten, Edgerton is een man met zijn rug financieel tegen de muur, en Nolte probeert wanhopig de brokken te lijmen met zijn zoons terwijl hij vecht tegen zijn eigen demonen. Knap ook om te zien hoe zowel Hardy als Edgerton zich in vorm gewerkt hebben om als geloofwaardige vechters voor de dag te komen hier.

Het is tekenend voor de sterkte van de film hoe snel meer dan 2 uren voorbij vliegen, ondanks het feit dat het eigenlijke MMA-toernooi pas na 75 minuten een aanvang neemt. Dat gedeelte van de film verloopt dan wel grotendeels voorspelbaar, met de broers die tegen de verwachtingen in de finale halen en die tegen elkaar uitvechten, maar het stoort geenszins. Er zijn nu eenmaal maar zo veel richtingen die je uit kan met een sportfilm. Ik las recent in een boek dat authenticiteit belangrijker is dan originaliteit. Dat gaat wat mij betreft ook hier op.

De climax van de film is natuurlijk puur Hollywood (zo weet ik ondertussen bijvoorbeeld dat bij dit soort evenementen altijd een dokter aanwezig is, die nooit zou toelaten dat Tommy met een overduidelijk gebroken schouder verder vecht na de derde ronde) en übersentimenteel, maar het komt wel aan. Ik zat zowaar met een brok in de keel toen Tommy afklopte nadat hij, na zijn vader, ook van zijn broer een simpele "I love you" te horen kreeg. Familieliefde valt niet te kloppen (pun intended).

Wauw wat een film

Warrior gaat over twee van elkaar vervreemde broers die beide deelnemen aan een prestigieus Mixed-Martial-Artstoernooi Sparta. Brendan Conlon, de oudste, is een leraar fysica op een middelbare school en heeft een gezin. Tommy Riordan, de jongere, is marinier.De reden dat de broers een andere achternaam hebben is omdat toen hun moeder hun alcoholistische vader Paddy Conlon(Nick Nolte) verliet ging Tommy met haar mee maar Brendan bleef bij zijn vader omdat hij al een vriendin had, met wie hij inmiddels getrouwd is en kinderen heeft. Hun moeder werd kort daarna ziek en stierf. Dit is de oorzaak van het feit dat ze van elkaar vervreemd zijn geraakt. Beide hebben elk hun reden om mee te doen aan Sparta. Tommy wil het prijzengeld aan het gezin van een omgekomen mede-marinier geven. Brendan is in de schulden geraakt toen zijn dochtertje een hartoperatie nodig had en dreigt nu zijn huis te verliezen. Warrior is een film met twee gezichten en hierdoor is de film niet goed in balans. Het lijkt wel of hij twee films te gelijk wil zijn. Aan de ene kant is hij een geweldige MMA-film maar tegelijk is hij een melodrama dat niet had misstaan als tranentrekker van de week op. Brendan word door sentimenten kunstmatig tot de sympathieke gemaakt terwijl het motief van Tommy nobeler is. Tommy gedraagt zich onsympathiek om zo Brendan er beter uit te laten komen maar waarom maken ze hem dan wel een held en vecht hij met een nobel doel? Beetje hinken op twee gedachten was het nu. Tel daarbij het valse sentiment rondom vader erbij op en de weegschaal slaat al erg door naar negatief. De trainingscenes vond ik ook tegen vallen en de trainer van Brendan vond ik maar een zweverige charlatan met zijn Beethoven bullshit. De toernooiscenes zijn wel goed gedaan. De gevechten waren spectaculair en meeslepend en de opkomst van Tommy met de marniers die Marines Hymn ten gehore brengen is helemaal top. De acteerprestaties van Hardy, Edgerton en Nolte zijn goed. De rest van de cast is vooral plichtmatig. Warrior is dus een film die je vooral moet kijken voor de fightscenes.

Erg krachtige en ijzersterke sport/drama film. Absoluut ook de beste vechtfilm na mijn mening van de afgelopen 2 decennia’s.

O'Connor trekt zoveel tijd uit om de gespannen verhoudingen tussen de drie kerels inzichtelijk te maken, dat het toernooi in het laatste uur van de film niet om de sport maar om de bezwering van een familiecrisis draait.

Dankzij de fraai doorleefde vertolking van Nolte, degelijk spel van Edgerton en de ingehouden woede van de intimiderende Tom Hardy pakt die opzet goed uit. Helemaal als best een groot Hardy fan was dit wel heerlijk om te zien. Behalve het einde dan


8.0/10

Man man man ... Pffff 2,5 uur weggegooid, de film is best oke .. tot aan het stukje tegen die Rus en de 2 broers tegen elkaar... Dan moet je heel veel Fanta op hebben om hier nog serieus naar te kunnen kijken... Film had echt veel geloofwaardiger gekund... Nee laatste 20 minuten verpesten echt de volledige film... Een 3 voor het eerste gedeelte een 0 voor de laatste 20 minuten..., Ik vind het ook ongelooflijk dat deze film zo vaak een 4 of 5 krijgt. Ja er zit een mooi verhaal achter, maar het wordt toch volledig neergehaald door het feit dat 1 vechter 3 wedstrijden lang volledig mishandeld wordt maar alles wint tegen 3 gasten die top fit zijn en nog maar 3 stompen hebben uitgedeeld. Had het dan iets realistischer gemaakt en had de oudste broer van die Rus laten verliezen en had Tom Hardy dan revanche laten nemen in de finale, maar dit was echt dramatisch slecht, zo slecht dat ik de laatste 15 minuten na het gevecht tegen de Rus versnelt op Netflix heb gekeken. Absoluut geen aanrader tenzij je Disney fan bent en van sprookjes houd , voorspelbare en slecht uitgevoerde sprookjes.

Je zou maar altijd zó realistisch naar een film kijken.. In dat geval heeft Gladiator er ook wel een handje van.

En dan laten we überhaupt de pure subjectiviteit hiervan even buitenwegen.

Vond het maar een matige zeer voorspelbare film. Na 10 minuten gekeken te hebben wist ik al hoe de film zou aflopen, en ja hoor, ik had gelijk.