

Genre: Mystery / Drama
Speelduur: 98 minuten
Alternatieve titel: Eden and After
Oorsprong:
Frankrijk / Tsjechoslowakije / Tunesië
Geregisseerd door: Alain Robbe-Grillet
Met onder meer: Catherine Jourdan, Lorraine Rainer en Sylvain Corthay
IMDb beoordeling:
6,4 (1.442)
Gesproken taal: Frans
On Demand:
Niet beschikbaar op Netflix
Niet beschikbaar op Pathé Thuis
Niet beschikbaar op Videoland
Niet beschikbaar op Amazon Prime
Niet beschikbaar op Disney+
Niet beschikbaar op Google Play
Niet beschikbaar op meJane
Plot L'Éden et Après
Een groep verveelde Parijse studenten komt bijeen in nachtclub en spiegelpaleis "Café Eden", om deel te nemen aan bizarre rollenspellen en SM-rituelen. De komst van een mysterieuze verteller van Afrikaanse verhalen wakkert hun fantasie aan, zeker wanneer hij een van hen uitnodigt om bevrijd te worden van de benauwende beperkingen van het op ratio gebaseerde Westerse denken. De mooie Violette kan de verlokking niet weerstaan en laat zich meezuigen in een reis naar een hallucinante wereld vol vreemde verlangens en mythische gevaren.
Externe links
Acteurs en actrices
Violette
Duchemin
Marie-Eve
Marc-Antoine
Robert
Boris
Sonia
Foolish Woman
Franc
Violette's look-a-like
Video's en trailers
Reviews & comments

Mochizuki Rokuro
-
- 18927 berichten
- 15577 stemmen
Na de opkomst van de Nouvelle Vague werd eind jaren 60, begin jaren 70 de cinéma in Frankrijk nog een stapje verder gemoderniseerd: Godard vervolmaakte zijn stijl en iemand als Alain Robbe-Grillet kwam op. Het is de de eerste film die ik zie van Robbe-Grillet maar deconstructivisme in cinéma was tot dan toe nooit zo vergaand als in deze film. Later kwamen Akerman, Bokanowski en zo daar dan bij.
Een groep intellectuele studenten worstelt met verveling en de richting van hun leven. In een moderne bar (Éden genaamd) en later daarbuiten experimenteren en concretiseren ze via collectieve toneelstukken en 'dromen' over hun verlangens en nachtmerries: Seks, dood, toekomst en relaties (en eten en drinken!). Niet zelden gegangmaakt door de ober Franz of een buitenstaander.
Een merkwaardige Frans-Tsjechoslowaakse-Tunesische co-productie die fascinerend is om naar te kijken, maar nogal moeilijk te volgen en doorgronden is door zijn afstandelijke en hermetische vorm (en ik lees op imdb dat dit dan ook nog eens één van zijn meer lineaire films is!). Enerzijds een film die is uitgebeend tot de essentie van cinema en anderzijds kan worden afgedaan als navelstaarderige koketterie. Doordat de film er zo prachtig uitziet (met name de exterieur stukken in Tunesië) is het kijken ernaar niet zo moeilijk, maar het doorgronden en doorvoelen is lastig.

beavis
-
- 6608 berichten
- 14312 stemmen
ben heel erg benieuwd naar deze! Heb em wel al in huis, maar wacht eigenlijk nog even op de officiele DVD release via Camera Obscura

Mochizuki Rokuro
-
- 18927 berichten
- 15577 stemmen
ben heel erg benieuwd naar deze! Heb em wel al in huis, maar wacht eigenlijk nog even op de officiele DVD release via Camera Obscura
'eigenlijk nog even'...
Die werd in november 2009 aangekondigd, maar ik ken eigenlijk nog steeds geen release datum. Is die er al wel? Ik zag een bijna flawless transfer, met Engelse subs.

beavis
-
- 6608 berichten
- 14312 stemmen
Nog niet, er zitten nog iets van twee andere releases voor en het blijft natuurlijk een kleine bedrijfje, maar verwacht hem toch wel dit jaar te zien. De transfer in het bootleg circuit is van de Italiaanse DVD, Camera Obscura gaat zeer waarschijnlijk dezelfde master gebruiken

Mochizuki Rokuro
-
- 18927 berichten
- 15577 stemmen
Op die kwaliteit is in elk geval weinig aan te merken.

beavis
-
- 6608 berichten
- 14312 stemmen
aangezien het er niet direct naar uitziet dat de Robbe-Grillet DVD's van CO er snel gaan komen, heb ik me toch maar weer 'vergrepen' aan een fansub-bootleg
Zoals Rokuro al schrijft wellicht lastig te doorgronden, hoewel dat toch wel meevalt als je gewend bent aan de Robbe-Grillet stijl en weet wat hij zoekt in de cinema. In kleurige pop-art stijl brengt hij hier ideeen/dromen terug tot elementaire beelden en handelingen en hij speelt met spiegelbeelden / werkelijkheden / contrasten en vervormingen. In het Franstalige interview op de disc, dat ik overigens maar moeilijk kon volgen zonder subs, praat hij over kleuren en noemt hij als invloed o.a. Paul Klee. Als je met Google even zoekt naar het werk van Klee vind je al snel het volgende schilderij dat wat mij betreft de film perfect samenvat

Mochizuki Rokuro
-
- 18927 berichten
- 15577 stemmen
Ik vroeg me al af of je weerstand had kunnen bieden, maar zag dat de CO nog steeds 'no date' had en je je hebt vergrepen aan de fan versie.
In mijn herinnering knallen de kleuren in de Eden-bar toch wel meer dan dat schilderij van Klee, maar de vlakken, het repetatieve en zo herken ik nog wel. Wat ik vooral niet heb gevonden is ook maar iets inhoudelijks in de film, qua 'statement' (klinkt wat zwaar) of was het alleen de dingen die jij noemt als vorm, contrast en spiegels ?
Ik zag dat je ook Bresson weer een kans hebt gegeven vandaag, blijf me toch verbazen dat die steevast de lagere punten krijgt. Zeker zo'n meeslepend en toegankelijk werk als Diable Probablement zou je toch moeten hebben kunnen (hoeveel werkwoorden zijn dit - en is dit de juiste volgorde?) bekoren

beavis
-
- 6608 berichten
- 14312 stemmen
de Eden bar zelf was dan ook 100% Mondriaan
Het schilderij slaat vooral op het Tunesische gedeelte dat zowel voor Robbe-Grillet als Klee inspirerend werkte.
Het is lastig om inhoudelijk dieper op de film in te gaan zonder Robbe-Grillet in detail te bespreken en/of wat je zelf voor baggage meeneemt. Juist door de elementaire / minimalistische structuur zou je het aan de ene kant kunnen zien als de zoveelste simpele weergave van het populaire psychologische en cinematische eros-thanatos thema, maar bij dit soort films is minder ook heel veel meer. Ik vind het ook goed dat Robbe-Grillet hierin kiest voor een persoonlijke en speelse aanpak (als ik het interview goed begreep had hij geen script toen hij met filmen begon? en hierna maakte hij met dezelfde beelden nóg een film N. a pris les dés... n.b. let op die titel, zowel in betekenis als dat het een anagram is van l'eden et apres) om toch weer iets nieuws (en iets moois) met het thema te doen.
Maar net als in de schilderkunst is bij deze film denk ik de structuur en de vorm een belangrijk deel van de inhoud.... dat bedoelde ik misschien met de pop-art omschrijving en het was sowieso de reden om naar het werk van Klee te linken, het past echt om deze film vanuit die kunst traditie te benaderen. Ik had bijvoorbeeld ook kunnen zeggen dat de film wel wat weg heeft van La Prisonnière (1968) , maar dat zegt eigenlijk niets.... behalve misschien dat het voor beide filmmakers een eerste film in kleur was en dat ze duidelijk ook écht iets cinematisch met kleur wilde doen.
Bresson was inderdaad weer een kleine mislukking. hoewel enkele hele sterke scenes en het algehele thema dat me erg ligt. Ik had gehoopt dat het in thematiek ook zou aansluiten bij Hors Satan en dat doet het ook wel in zekere zin.... in de zin dat het anti-theses van elkaar zijn. Bij Bresson is alle spiritualiteit weg en is de hoofdpersoon opzoek naar een sprankje hoop dat boven de middelmaat uitstijgt, Dumont schets een nogal spirituele wereld waar karakters van los willen komen (mmmh... das wel te kort door de bocht, maar goed)... Maar Bresson die met zijn stijl de manipulaiteve kant van cinema wil doorbreken (in de zin dat toegevoegde muziek vals sentiment is en acteurs ook alleen maar theater maken) creeert ironisch genoeg wel een hele artificiele setting waarin zijn 'modellen' hun teksten opdreunen. Vroeg me op een gegeven moment zelfs af waarom Bresson geen schrijver is geworden... 'heiligschennis' uiteraard en ik zie best dat Bresson nagedacht heeft over wat cinema zou moeten zijn, maar het werkt voor mij gewoon niet.
...en ik vroeg me ook niet af waarom schrijver Robbe-Grillet geen schilder is geworden dus het blijft zoals altijd weer een heel gevoelsmatige kwestie...

Naomi Watts
-
- 54554 berichten
- 3155 stemmen
Robbe-Grillet blijft een visionair. Een grote surreëele trip, waar substantiële en mimimalistische cues door elkaar heenlopen. Coherentie zoeken is niet aan de orde, en juist die karakteristikiteit maakt een dergelijke surreëele schets zo sterk. Erg bevreemdend design ook (Eden ) en ook de marionetten die zich in de leefwereld van Robbe-Grillet begeven zorgen er niet voor dat je je als kijker wat meer op je gemak begint te voelen.
De manier waarop Robbe-Grillet speelt met repulsion en attraction vind ik erg treffend. Hij weet als geen ander een surreëel universum te scheppen waar geen ontsnappen aan lijkt te zijn. Het voelt zeer "realistisch" aan maar toch weer niet. Zo sterk hoe hij de kijker geen enkele houvast biedt. Ongrijpbare cinema en vooral cinema waar je je aan moet onderwerpen en je moet laten overkomen. Heerlijk dit.

McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
Lekker pretentieuze film die het ook helemaal waarmaakt. Hetzelfde hallucinante verhaal speelt zich op grofweg drie prachtige locaties af (Eden, fabriek, Djerba), soms door elkaar heen lopend via flitsende montage. Doordat ik dankzij persoonlijk gepruts de film gisteren twee keer heb bekeken, heb ik veel dingen meegekregen die ik de eerste keer had gemist. Tijdens de trip in Eden zien we bijvoorbeeld al beelden van de fabriek en Djerba. Dit viel mij pas op tijdens de tweede kijkbeurt omdat ik bij de eerste kijkbeurt die beelden nog niet ergens aan kon koppelen. Ook zag ik bepaalde (plot)elementen, symbolen en gebaren meermaals terugkomen in een andere setting en/of context, zoals het kruisen van de polsen, of iets meer simpels als het vergiftigen van Boris, wat in eerste instantie voor Violette bestemd leek. Ik kan dan ook concluderen dat coherentie wel degelijk aanwezig is, en dat het eigenlijk een vrij rechtlijnig verhaal is, maar dan onconventioneel als een trip en nachtmerrie weergegeven. Wat verder niet wil zeggen dat ik de film 'begrepen' of 'doorgrond' heb of iets dergelijks. Een bepaalde opmerking van Violette vond ik erg treffend voor de trip die zij ondergaat, dat het voelt als een soort onmiddellijk geheugen of een herinnering van de toekomst. De poort tot Djerba lijkt gelegen in een combinatie van schilderkunst, cinema en drugs, oftewel een verlangen naar het vreemde, gepersonificeerd door Duchemin/Dutchman: l'étranger. Net als in een nachtmerrie wordt Violette geconfronteerd met mensen die ze goed kent, maar deze mensen hebben een andere rol dan in haar normale leven, een rol die zij hen onbewust toebedeelt. Zoiets blijft sowieso een fijn uitgangspunt voor een film. De cinematografie is ook een enorm troefpunt in het versterken van de hallucinante sfeer, net als de brommende en onheilspellende soundtrack. Met name het dynamische handheldwerk is verrukkelijk, helemaal in combinatie met de editing. Deed me onder meer denken aan Zulawski (Possession zou nog het meest van deze film weg moeten hebben las ik). Vooral het gedeelte in de fabriek is daarom smullen, maar ook in Djerba is meesterlijk camerawerk te ontwaren (dat gevecht in het water, of die fata morgana, of daar ergens op een dak). Prachtig ook dat wit met blauw.
Zit uiteindelijk nog vrij dicht tegen de 5* aan.. even over nadenken (of niet)

beavis
-
- 6608 berichten
- 14312 stemmen
Mondo Macabro had recent wat R-G DVD releases aangekondigd, maar moest deze aankondiging op het laatste moment weer intrekken. Wellicht is er een andere Amerikaanse partij die dwarsligt... hoop niet dat het betekent dat er weer een kans op een officiële DVD-release verkeken is, want een film als deze moet je toch gewoon thuis in de kast hebben staan!

McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
De kwaliteit van die bootleg is voor dvd-begrippen in ieder geval perfect

wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Van deze film hoorde ik pas voor het eerst toen ik afgelopen zondag het 5 sterren lijstje van McSavah aan het doorvorsen was. De film wekte direct mijn belangstelling nadat ik de trailer bekeken had. Onmiddellijk dit totaal onbekende werkje van het internet geplukt en nu vanmorgen bekeken zonder subs. Waar het allemaal over ging heb ik naderhand even bekeken, maar om het eerlijk te zeggen interesseerde het mij eigenlijk niet. Naar deze film of beter gezegd surrealistisch kunstwerk heb ik vanaf het begin gefascineerd naar zitten te kijken. Behalve de beelden die alles weg hadden van moderne schilderkunst zijn het de zeer aantrekkelijke sexy geklede jongedames die mij aan deze film kluisterde. De erotische beelden van o.a. de naakte- en geketende dames werkten enorm hypnotiserend op mij. Tja, film houdt je nu eenmaal een spiegel voor. Nooit heb ik de dames in mijn fantasie zo schitterend weergegeven gezien als in deze film. Valt er eigenlijk nog meer te zeggen over deze film die toch veel leek op een radicale voortzetting van het werk van Godard. Eigenlijk niet veel.
L'Éden et Après is na Den-En ni Shisu (1974) het tweede schitterende surrealistisch kunstwerk dat ik de afgelopen dagen heb mogen aanschouwen. Met dank aan McSavah.
5,0*

YAUA
-
- 36 berichten
- 52 stemmen
Ik denk dat ik of niet oud, kunstzinnig of intelligent genoeg ben voor deze film. Er waren wel wat scenes die in visueel opzicht aardig waren, maar veel verschillende scenes en fragmenten zijn nogal fragmentarisch aan elkaar geplakt waardoor het nogal slordig oogt en een hoog pretentieus KIJK ONS MOEILIJK DOEN DIT IS KUNST!!11!!! gehalte heeft. En de acteurs dan, die doen niet eens moeite om fatsoenlijk te acteren.

wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Blijkbaar iets te veel reclame gemaakt voor dit prachtige surrealistisch kunstwerk.

wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Deze film vanmorgen weer eens bekeken, maar nu wel met ondertiteling. Daarvan wijzer geworden? Nee, het verhaal blijft even ondoorgrondelijk maar dat neemt niet weg dat deze film mij blijft fascineren. Deze film waarvan de stijl enorm veel weg heeft van de films van Godard, heeft wel dat verschil dat er geen politieke boodschap in wordt verkondigd, geen propaganda voor het leninisme, maoïsme etc, waarmee je in de films van Godard in de jaren vóór de Parijse studentenopstand van mei 1968 werd doodgegooid. Het lijkt wel of Grillet met deze film wil uitdrukken dat je je idealen in onze realistische wereld eenvoudig weg niet kán concretiseren en dat je je maar beter kunt overgeven aan je fantasiewereldje, waar ouderdom, ziekte en dood niets voorstellen. Je bent namelijk zelf schepper en meester over dat wereldje. Dat je op een gegeven moment wel weer terug geworpen wordt in de realiteit daar ontkom je natuurlijk niet aan. Dat liet het einde van deze film ook duidelijk zien. Violette ontwaakt uit haar droom of fantasie die weer verenigd was met de studenten op de campus. Het leven gaat weer zijn normale gang, de idealen die de studenten nog hadden vóór de mislukte mei opstand van 1968 zijn uitgedoofd. Deze film komt bij dan ook over als een zeer pessimistische film, waarin met het aanvankelijke optimisme van de jaren zestig keihard wordt afgerekend.

sabsabsab
-
- 647 berichten
- 52 stemmen
Ik vond het wel gaan..
Ik vond de film toch wat minder dan verwacht.
Het was nogal stilletjes en pokerface, en de sfeer vond ik ook niet zo betoverend, daarnaast vond ik de soundtracks ook niet echt stimulerend, en in het verhaal kon ik het ook niet echt vinden, en ik proef ook nergens echt emotie of karakter.
Ondanks dat geeft de film wel mooie dromerige en sierlijke beelden weg.
Misschien moet ik deze ooit nog maar eens kijken, misschien zie ik er dan meer in, net zoals bij meerdere films.

D-ark
-
- 1755 berichten
- 420 stemmen
De kwaliteit van die bootleg is voor dvd-begrippen in ieder geval perfect
De versie die ik hier heb staan is ook prima. Prachtige beeldpoezie van Grillet die het plot laat voor wat het is en liever de kijker met symboliek die boven ook al word vermeld kapot gooit op een positieve manier. Wat me ook opviel was de prachtige de stijl vormgeving van het café. Ik ga Trans-Europ-Express maar eens herkijken.

McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
N. a pris les dés... is toch wel een pak minder. Tijdens het kijken kreeg ik steeds meer zin in deze...
De beelden blijven fraai, maar de structuur en opbouw van L'éden et après is vele malen sterker. Je merkt dan dat daar relatief veel structuur in zit. Je komt nu niet in de hallucinante sfeer waar je in L'éden et après wel in komt. Het leek soms meer op een film/docu die verklaringen gaf door middel van gelijksoortige scènes achterelkaar te monteren in plaats van zoals in L'éden et après de beelden in dienst te laten staan van het geheel. De meta-narrator doet vooral afbreuk aan de sfeer, en dient weer om dingen uit te leggen en ons min of meer te vertellen wat de visie van Robbe-Grillet is wat betreft het kijken naar films en de betekenis ervan. Wel zijn enkele nieuwe beelden te zien (geloof zowel outtakes als nieuw geschoten materiaal) en is soms ook alternatieve dialoog eroverheen gemonteerd. Het laat vooral zien hoe beelden een andere betekenis krijgen als je ze anders monteert en er een voice-over en alternatieve dialoog wordt gebruikt, maar het heeft verder weinig toegevoegde waarde ten opzichte van L'éden et après, en is dan dus ook nog veel minder sterk als film.

niethie
-
- 7315 berichten
- 6902 stemmen
Naar aanleiding van een wel erg geslaagd filmfestival ben ik samen met misterwhite een soort filmladder gestart waar we hebben afgesproken elke week een film te zien om die vervolgens na te bespreken. Ieder mag om de beurt een titel kiezen die we dan vervolgens samen of individueel bekijken, welke dag we dit doen maakt niet uit als het maar binnen de week valt. Het idee erachter is dat we elkaar daarmee scherp en enthousiast houden voor cinema en ondertussen ook motiveren genres, stijlen en landen waaruit we normaal maar weinig tot niets zien of die we op een laag pitje hadden staan te (her)ondekken.
Voor mij was dit de Franse new wave waar ik meer een haat dan liefde verhouding mee heb, wat geregeld in discussies ter sprake kwam en waarvan ik merkte dat ik mijn aversie niet echt goed meer onderbouwen kon, zeker niet toen zei die voorheen medestanders waren ook opeens begonnen te zwichten. Met enkel het wat grauwere werk van voor de hand liggende namen als Godard, Bresson en Truffaut in het achterhoofd, maar de stills die ik van deze film tegenkwam vond ik zo cool en voorspelde zoiets anders dat er geen twijfel over bestond dat dit mijn eerste keuze ging worden.
Helaas bleek het opnieuw geen al te groot succes en noem ik met die stills, naast de decors ook meteen het grootste pluspunt van de film want visueel was het leeuwendeel indrukwekkend. Het gaat me te ver het kunst te noemen maar als ik een foto roman tegen zou komen met daar in een mooie samenvatting van vooral de genoemde scenes (en de achtervolging in de fabriek) dan zou ik die meteen aanschaffen.
Vooral het kleurencontrast is oogstrelend. De spierwitte kamer met de naakte dame waar je gewoon niet weet waar te kijken zoveel felle kleuren komen op je af. Van het vuurrode bloed tot het pikzwarte schaamhaar (hehe!) en dan dat Mondriaan kubis vormige interieur. Wat heerlijk 60's!
Ook de eerste keer dat ik het enthousiasme voor blueray een beetje snap want als kleurgebruik zo belangrijk is dien je het wel te bekijken zoals het bedoeld was en is restauratie geen overbodige luxe natuurlijk. Blij dat ik hem in die rip gezien heb dus. Voor de rest van de film maakte het niet bepaald uit though want inhoudelijk kon ik hier weer eens weinig mee. Dit keer geen politiek gedoe en spaarzame tekst (dank u heer!) maar wel weer de om je oren vliegende pretenties. Die kun je hier opzich wel wat makkelijker negeren door gewoon in de trip op te gaan maar daar is het uiteindelijk toch te weinig een echte trip voor met to much herhaling en moeilijkdoenerij. En als het meedrijven dan wel voor een minuut of tien lukt stuit je plots op zo'n strandscene bijvoorbeeld, die ik in haar geheel als storende factor ervoer omdat ik ze niet in de sfeer van de rest vond passen, en ergens op dat stuk ben ik mijn aandacht ook wel gedeeltelijk kwijt geraakt en was de wijzer van mijn klok, nog niet wetende dat ik niet ver van het einde verwijderd was, toch even iets interessanter.
Nee, ik ben als een kind zo blij met de aanwezigheid van gebruikers als McSavah en beavis wiens lijsten me bij dit soort eigenzinnige filmpjes brengen maar helaas voor jullie kan ik niet overal in mee gaan...
Tussen nu en niet zo'n al te lange tijd Jodorowsky's Holy Mountain (waarvan ik verwacht dat het iets soortgelijks gaat zijn, maar dan weirder?) ook maar eens bekijken. En ik duim er maar alvast voor dat ik nadien niet bij jullie op de zwarte lijst komt.

Roger Thornhill
-
- 5798 berichten
- 2317 stemmen
Hm, wat mij betreft zijn de kleuren de belangrijkste troef van deze film (en meteen ook het bewijs dat een laag budget niet per se een lelijk ogende film hoeft op te leveren – als je maar weet waar je je decors moet laten maken en je lokaties moet zoeken). Op papier klinkt L'Éden et après beter dan op het scherm, want wat ik zie is gekunsteld acteren (met uitzondering van "de vreemdeling" Pierre Zimmer die de juiste toon weet te raken), overdadig gebruik van evident nepbloed, zóveel bloot dat het nauwelijks nog erotiseert, en bovenal een vorm die zo vrijblijvend en afstandelijk is dat het eerder als een cinematografisch essay over de mogelijkheid van narratieve (on)lineariteit aanvoelt dan als een poging om via diezelfde narratie iets over te brengen. Nou vooruit, een verbeelding van een innerlijke fantasiewereld met behulp van de ideeën van Arnold Schönberg over de twaalftoonsmuziek, zoals Robbe-Grillet tijdens het interview op de (overigens prachtige) Blu-ray meldt. Allemaal interessante theoretische kaders met als resultaat een film die mij nergens raakt op emotioneel niveau en mij op intellectueel niveau koud laat.
Het laatste nieuws

Christopher Nolans 'The Dark Knight'-trilogie komt terug bij Netflix: 'Een stuk grootser dan bijna elke andere superheldenfilm'

Marvel deelt duistere nieuwe teaser voor 'Daredevil: Born Again' in aanloop naar release

Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?

Nieuwe true crime-docu 'American Murder: Gabby Petito' wordt massaal gestreamd op Netflix: 'Ongelofelijk triest en wreed'
Bekijk ook

Erosu Purasu Gyakusatsu
Drama, 1969
22 reacties

Les Trois Couronnes du Matelot
Drama / Fantasy, 1983
3 reacties

Les Misérables
Drama, 1934
5 reacties

Faust
Drama / Fantasy, 2011
55 reacties

Céline et Julie Vont en Bateau
Komedie / Fantasy, 1974
13 reacties

L'Homme Qui Ment
Mystery / Oorlog, 1968
5 reacties
Gerelateerde tags
allegorynihilismerotiekschilderensurrealismemartelengeweldavant-gardefantasy sequencewoestijndoodcoffee bar
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API

© 2025 MovieMeter B.V.