Le Premier Jour du Reste de Ta Vie (2008)

knappe opvolging van een "doorsnee-gezin" met drie kinderen.De combinatie drama - komedie zit goed in elkaar en de cast mag er wezen. De film loopt vlot binnen, doch verwacht geen hoogtepunten. Herkenbaar voor velen, deel uitmakend uit het einde van de 20ste eeuw...

Een fijne film waarbij een aantal cruciale markeringspunten belicht worden in het leven van een traditionele familie. De film wisselt humor of met drama, maar komt nergens geforceerd of sentimenteel over. Een sterk scenario wordt afgewisseld met een vlot verhaal en goede acteerprestaties.

De cruciale momenten zijn te voorspellen, maar Bezancon blijft het boeiend houden. Hoewel de familie met elkaar weinig raakvlakken heeft, vaak botst, groeit men ook naar elkaar toe. De vader van de familie is daar een mooi voorbeeld van waarbij hij enerzijds weinig binding heeft met zijn kinderen (hetzelfde gevoel dat hij ervaart bij zijn eigen vader die hem maar al te vaak schoffeert in het bijzijn van de familie), maar tegelijk ook de intimiteit ervaart met zijn kinderen zoals de scène met dat festival van zijn zoon Ralph. De moeder is met haar midlife crisis in hetzelfde bedje ziek en de scene bij haar zoon die dokter is, was vrij grappig.

De sterkte van de film zit hem in kleine alledaagse dingen. De film raakte vaak de juiste snaar. Mooi staaltje cinema! Sterke montage en regie met als hoogtepunt de strandscène. Dikke 3,5*.

Aardig drama met komische elementen over ouder worden, relaties en verlies, over het concert des levens kortom, op een luchtige manier gebracht. Sympathiek maar ook een beetje een lege huls.

Van ruzie maken tot vechten voor elkaar, van de generatiekloof tot eenheid binnen het gezin, van naast elkaar leven tot er zijn voor elkaar: knap hoe aan de hand van een aantal situaties in het leven getoond wordt wat de ups and downs zijn in en rond vele gezinnen en families. Vooral knap hoe humor en drama hier in elkaar gegoten worden, en samen voor een heel ontspannende zit zorgen.

Prima cast, vooral Gamblin vind ik toch wel een heerlijke acteur, en een fijne soundtrack.

Het laatste kwartier bloedde het verhaal een beetje dood, en het sterfgeval hoefde er voor mij niet meer bij; gekunsteld en onnodig (over)dramatiseren. Maar anders geen Perfect Day, zeker ?