Near Dark (1987)

Redelijke film om 1x te zien. Voor gore, special effects of actie kun je deze beter negeren, die stellen weinig voor. De moeite waard is vooral de dromerige synth soundtrack, ook voor een bescheiden stukje romantiek. De film is wel onevenwichtig daardoor: hij kan ook hard en smakeloos zijn. Omdat veel zich in het donker afspeelt mis je toch een stuk mooie setting. De actie aan het einde is ook niet echt geweldig gefilmd.

Henriksen en Paxton zijn natuurlijk bekende gezichten, zeker voor Cameron-liefhebbers (Bigelow was zijn vriendin), die Jeanette Goldstein ook zullen herkennen (Vasquez in Aliens) en hoewel het aardig is ze in een oudere low budget film te zien tillen ze het niet echt naar een hoger plan, daarvoor is het geheel te mager en niet mooi genoeg gefilmd of geschreven. Bigelow heeft meegeschreven aan het verhaal maar heeft toch meer talent voor het regisseren.

Afwijkingen van de klassieke vampierenfilm leiden niet tot verbetering hier, de Vampieren hier:
-kunnen zonlicht niet verdragen en vatten er vlam door (maar het begint met veel rook en roet);
-hebben normale tanden en ogen (toch wat saai);
-genezen van vampirisme door bloedtransfusie (beetje makkelijk misschien?).

Qua acteurs was het voor mij vooral een leuke verassing Adrian Pasdar in zo'n jonge rol te zien, ik kende hem alleen van Heroes en S.H.I.E.L.D. Het dikke joch (Miller) dat zich nooit wast vond ik echter vooral stomvervelend.

Op basis van de hoge stemmen ben ik deze Horror-film gaan kijken. Echter ik heb hier echt niet van genoten. Het was niets minder dat een typische jaren '80 Hap-slik-weg-film. Wat tenenkrommend romantiek, veel geknal maar weinig bloed. Wat andere goedkope ogende actie. Natuurlijk is er een verplichte ontploffing. Wat geneuzel over dat het moeilijk is om als vampier te beginnen. Dialogen die houterig en onhandig worden opgezegd. Hoofdrolspeler Adrian Pasdar is geen groot acteur en dat is hier duidelijk te zien. Een paar leden van de cast kwamen uit Aliens ( Lance Henriksen, Bill Paxton, en Jenette Goldstein) en speelde hierin mee doordat James Cameron en Kathryn Bigelow iets met elkaar hadden. Op Paxton na was het geen meerwaarde. Zelfs de muziek van Tangerine Dream klonk te dramatisch en soms niet op zijn plaats. Na vijf minuten in de film had ik al door dat deze film het voor mij niet ging worden. Natuurlijk kwam er een happy einde! Maar net daarvoor moest ik eerst nog met mijn ogen rollen van een ongelooflijk slecht bedachte toevoeging; Hallo, hoe kan je nu genezen van vampirisme door een bloedtransfusie? Je bent een ondode! Deze film was voor mij een grote tegenvaller.

Een film die het vooral van de sfeer moet hebben. Het is een film die best wel makkelijk wegkijkt en die de aandacht aardig goed weet vast te houden, maar bijzonder of spannend vond ik de film nergens echt worden.
Het hoogtepunt was voor mij persoonlijk de scène in de bar en later in het motel.

Interessant concept met een redelijke uitwerking.

2,5*

Eigenlijk vond ik deze lang niet slecht. Ik moet toegeven dat ik een country setting niet het meest aantrekkelijke vind voor vampiers. Toch werkt het op zich nog wel vrij aardig. Ja, ok het einde is melig en we moeten even vergeten dat Mae op enkele jaren toch enkele honderden slachtoffers heeft gemaakt. Aan de andere kant is zij wel de enige die het echt niet uit plezier deed en toch niet echt bij die familie hoorde. De andere 4 waren onsympathieke karakters dus ik vond het geweldig dat zij er uiteindelijk aan gingen.Dat er veel onschuldige mensen hebben moeten sterven gewoon om dat zooitje in leven te houden, verdienen ook niet om te blijven leven. De film heeft wel zijn mankementen omdat het uiteindelijk vrij braaf blijft en de karakters vrij stereotiep zijn. Het concept is goedmaar de uitwerking kon misschien toch net wat beter.

Een vampierfilm met een originele setting. Sterke film hoor. Ook als de film wat bakvisserige momenten heeft, zoals wanneer Caleb en Mae elkaar ontmoeten, of cheesy, met die over de top rol van Paxton, dan heb je nog altijd die geweldige sfeer, dromerig en broeierig. De muziek is heerlijk, en de cinematografie zelfs nog beter.

Prachtige schaduwen, silhouetten, reflecties. Van alles dat goed is aan de film viel dat me nog wel het meeste op. Vond de confrontatie met de politie bij dat motel erg fraai met ieder kogelgat dat meer licht doorlaat. Ook de scène in de bar en redelijk spectaculaire finale zijn goede scènes. Echt een van de betere horrorfilms. 4.0*.

ik vond het maar een snoozfest. horror kan je dit iig niet noemen