Genre: Biografie / Drama
Speelduur: 115 minuten
Alternatieve titels: The Death of Louis XIV / Last Days of Louis XIV
Oorsprong:
Frankrijk / Spanje / Portugal
Geregisseerd door: Albert Serra
Met onder meer: Jean-Pierre Léaud, Filipe Duarte en Patrick d'Assumçao
IMDb beoordeling: 6,8 (2.579)
Gesproken taal: Duits, Latijn en Frans
Releasedatum: 20 juli 2017
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot La Mort de Louis XIV
Lodewijk XIV (Saint-Germain-en-Laye, 5 september 1638 – Versailles, 1 september 1715), bekend als Lodewijk de Grote (Frans: Louis le Grand) of de Zonnekoning, was koning van Frankrijk en van Navarra. Terug van de jacht voelt hij een heftige pijn in zijn been. Net nadat hij al twee weken in bed lag in Versailles. Het is het begin van een langzame dood van één van de grootste vorsten die Frankrijk gekend heeft.
Externe links
Acteurs en actrices
Louis XIV
Fagon, le médecin
Blouin, le valet de chambre
Mareschal, le chirurgien
Madame de Maintenon
Le Brun
Père Le Tellier
Le Pelletier
Médecin 1
Médecin 2
Video's en trailers
Reviews & comments
Bélon
-
- 1795 berichten
- 0 stemmen
Vaak alsof je naar een -fraai- stilleven zit te kijken. Heeft voor mij te weinig inhoud om de volledige speelduur te blijven boeien. Spaarzaam gebruik van muziek waarbij de scene waar het Kyrie Eleison klinkt en Louis (Léaud) een minuut of 5 recht in de camera de kijker lijkt aan te staren echt fenomenaal is.
Querelle
-
- 6548 berichten
- 4894 stemmen
Intiem portret en een geschiedkundige studie naar de stand van de geneeskunde in 1715, en hoe het protocol aan het hof werkt als alles anders loopt dan normaal. Het lichaam van de koning sterft langzaam af, en hijzelf is veranderd in een zieke oude man. Overgeleverd aan artsen en bedienden, die gehinderd worden door hun rang, hun verafgoding van de koning en dus ook zijn lichaam, de angst van falen en het feit dat de geneeskunde op dat moment, nog niet ver genoeg is om zelfverzekerd gangreen te voorkomen en te behandelen.
Ik zat de hele tijd te denken: Haal godverdomme dat onderbeen eraf!
Simpel gegeven, maar magistraal en gedetailleerd uitgevoerd. Met een ware tour de force van Leaud.
Je ziet niet vaak een acteur zo tot het gaatje gaan.
tbouwh
-
- 5650 berichten
- 4966 stemmen
Deze film had niet kunnen slagen zonder de welhaast perfecte rol van Jean-Pierre Léaud, een Franse acteur die eind jaren vijftig al in producties te zien was. Léaud slaagt erin een kleine twee uur lang de man te worden die we misschien nog wel het best kenden van Hyacinthe Rigauds iconische schilderij (1701). Regelmatig wordt Serra’s sfeerstuk zelf een schilderij. Eén shot is van zeldzame klasse: halverwege de film doordringt de blik van Lodewijk voor geruime tijd de camera van Jonathan Ricquebourg, langs de vierde wand en daar voorbij. Het Kyrie Eleison doorbreekt de stilte. Tijdens die ene minuut vraagt, smeekt Lodewijk ons om hem te begrijpen. Voordat de geschiedenis hem heeft ingehaald.
De filosoof
-
- 2023 berichten
- 1405 stemmen
De film heeft interessante aspecten. Thematisch is de film naar mijn idee gebaseerd op twee fascinerende contrasten.
De eerste is die van de natuur waarin alles onvermijdelijk vervalt en iedereen dood gaat vs. de wetenschap die optimistisch is (“next time we will do better”) en die de dood tracht af te wenden. De film is dan ook één groot gevecht van artsen tegen de naderende dood van de koning. De natuur overwint en de film maakt indruk hoe realistisch zij het ziekte- en sterfteproces op de kijker weet over te brengen. Zonder ook maar een beetje sensatie of effectbejag in de film te brengen ruik je als het ware het rottende vlees: het niet te stoppen verval wordt vooral in beeld gebracht door een beklemmend zwijgen van de artsen en de koning omdat zij geschokt en machteloos in de afgrond staren.
De tweede is die van de grootheid van de koning vs. het nietige van zijn lichaam. Hier sterft een van de grootste koningen – een enorme historische gebeurtenis – maar de koning is uiteindelijk slechts een nietig lichaam dat wegkwijnt. De artsen handelen daarom voortdurend wat schizofreen: enerzijds behandelen zij de koning als slechts een lichaam dat moet worden gedwongen de behandelingen te ondergaan maar het betreft wel de koning zodat men uiterst omzichtig te werk moet gaan. De gebeurtenis is van ontzagwekkende historische omvang maar we zien een kleine twee uur slechts een stervende oude man op bed liggen: er gebeurt eigenlijk niks! Een schilderij kan boeien, ook al gebeurt op een schilderij ook niks, maar ik geloof dat deze film niet als een schilderij moet worden opgevat: het zijn hier juist de mini-gebeurtenissen – de koning die op een koekje kauwt, een wenkbrauw die wordt opgetrokken – die intrigeren en enorme proporties krijgen doordat er verder niets gebeurt. Het grote wordt klein en het kleine wordt groot. In die zin is de film een meditatieve ervaring. Maar eerlijk is eerlijk: het is ook een ongekend trage en saaie film, zodat van de kijker heel wat uithoudingsvermogen wordt gevraagd.
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Treffend omschreven meneer (?) de filosoof, met name punt 2.
De tweede is die van de grootheid van de koning vs. het nietige van zijn lichaam. Hier sterft een van de grootste koningen – een enorme historische gebeurtenis – maar de koning is uiteindelijk slechts een nietig lichaam dat wegkwijnt.
Er gebeurt eigenlijk niks! [...] het zijn hier juist de mini-gebeurtenissen – [...] – die intrigeren en enorme proporties krijgen doordat er verder niets gebeurt. Het grote wordt klein en het kleine wordt groot. In die zin is de film een meditatieve ervaring.
Ga deze film zien. Ongekend!
mrklm
-
- 8200 berichten
- 8198 stemmen
Zeker niet voor iedereen aan te raden, deze ongewone film die zich volledig richt op de laatste fase uit het leven van de 76-jarige Lodewijk XIV en waarin de titelpersoon - op één scène na - in bed ligt om te sterven. De film toont het nimmer aflatende gevlij van zijn hof, dat zelfs applaudisseert wanneer de koning een hapje van zijn eten neemt, maar toont ook hoe zijn dokters elke strohalm aangrijpen in de hoop dat hij volledig zal herstellen, inclusief een elixer gemaakt door een opportunistische kwakzalver.
Er is (dus) nauwelijks actie, de dialoog is spaarzaam en de film speelt zich vrijwel volledig af in één ruimte. Toch is dit een film die boeit van begin tot einde en dat is voor een groot deel de verdienste van de art-direction van Sebastien Vogler en de prachtige kostuums van Nina Avranovich, waardoor de film vaak doet denken aan visuele meesterwerken als "Barry Lyndon" en "Rembrandt Fecit 1669", hoewel deze film qua belichting en op sommige momenten ook qua beeldcompositie iets tekort schiet.
Op de vertolkingen valt ook niets aan te merken, maar Jean-Pierre Léaud [die een speciale Gouden Palm won en een Lumière Award kreeg voor deze vertolking] geeft een fantastische tour-de-force weg in de titelrol. Hij presteert het om door middel van kleine nuances in zijn gezicht - de manier waarop hij kijkt, de manier waarop hij drinkt - de kleine schommelingen in zijn gezondheid duidelijk te maken. In enkele lange shots was ik er werkelijk van overtuigd dat zijn karakters op het punt stond om zijn laatste adem te blazen... nog nooit wist een acteur haast letterlijk duizend doden te sterven op het witte doek. Hij is ronduit geniaal in deze film, die steeds de indruk wekt een meditatie te zijn op het stervensproces, maar mij in ieder geval wel achterliet met de vraag wat nu eigenlijk precies het doel was van deze indrukwekkende exercitie.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Doodgaan. Er is geen lol aan, mensen.
Een kwartier? Een half uurtje? Daarmee is dat punt wel neergezet, dacht ik. Wat nog volgt is een tergend trage herhaling van oninteressante zetten, rondom een bijna volkomen statisch (in alle opzichten) personage, wiens veronderstelde charisma (en daarmee de film) veel te zwaar leunt op de buitenfilmse geschiedenis. Van één, naar twee benen in het graf. Nog letterlijk ook, in dit geval.
Je kunt iets reliëf geven door het af te zetten tegen een achtergrond waarvan het verschilt, en dan hetzij die achtergrond gaandeweg te laten verdwijnen, hetzij het met die achtergrond te laten samenvallen.
Serra doet net alsof ie het zonder die achtergrond doet, maar dat is natuurlijk niet zo. De film staat of valt met de veronderstelde vooronderstellingen van de kijker. Dat is in wezen altijd zo, maar hier staat de uitslag van de wedstrijd al van te voren vast: ‘Uiteindelijk sterft iedereen op dezelfde manier. Het maakt niet uit of je rijk of arm bent; het is altijd zo banaal. Er is een lichaam dat vanzelf stopt met werken. De materialiteit van het lichaam is er altijd.’
En intussen zat ik achter in de zaal, knikkebollend, te acteren in mijn eigen film. La Mort d'un Bioscoopganger.
Als je maar lang genoeg de camera ergens op zet, komt de essentie daarvan vanzelf te voorschijn. Onontkoombaar. Ik heb echter mijn eigen magisch denken, en nadat ik weer uit de dood was opgestaan, maakte ik in gedachten een lijstje van films die me als eerste te binnen schoten: Viskningar och Rop. Les Adieux à la Reine. Barry Lyndon. Mat i Syn. La Última Tierra.
Ebenezer Scrooge
-
- 1997 berichten
- 3019 stemmen
Prachtige film. Begin dit jaar las ik Onder het Mes van Arnold van de Laar, een zeer interessant boek over de geschiedenis van de chirurgie en operaties van beroemdheden als John F. Kennedy, Bob Marley, Marlene Dietrich én Lodewijk de Veertiende. Toen ik het boek las dacht ik nog wat zou het mooi zijn als deze boeiende verhalen verfilmd zouden worden en toen zag ik dus deze film. De Zonnekoning kampte met verschillende gezondheidsproblemen: hij had last van jichtaanvallen, wormen, toen hij tegen de vijftig liep is hij zonder verdoving geopereerd aan een anusfistel waarover Van de Laar overigens zeer smakelijk vertelt in zijn boek, uiteindelijk sterft hij op 77-jarige leeftijd (voor die tijd uitzonderlijk hoog) aan gangreen (koudvuur in het Nederlands) ten gevolge van de ouderdomsziekte aderverkalking. Van aderverkalking had men overigens nog nooit gehoord, waarschijnlijk omdat de meeste mensen niet eens de veertig haalden en bijna niemand oud werd. Een saillant weetje: Lodewijk was een verschrikkelijke zoetekauw en had derhalve een mond vol rotte tanden en daarom werd dus regelmatig een tandentrekker op het paleis ontboden om een koninklijke kies te trekken. Bij een zo'n gelegenheid ging het echter volledig mis en kwam behalve een rotte kies ook nog een halve kaak mee naar buiten, waardoor hij de rest van zijn leven niet meer normaal kon eten en drinken. Wat er na afloop met de tandentrekker is gebeurd is niet bekend.
De film focust op de laatste weken van de Zonnekoning die hij met een afgestorven been in vreselijke pijnen heeft doorgebracht. Serra trekt zich niet veel aan van filmconventies, in die zin dat zoiets (een film die zich grotendeels afspeelt in de slaapkamer van een beroemd staatshoofd dat op sterven ligt) nooit eerder is gedaan, voor zover ik weet tenminste. Het acteerwerk is erg goed, op een gegeven moment ligt de koning 's nachts weer te kermen van de pijn en zie je een van zijn lakeien rollen met z'n ogen, zo van: daar gaan we weer. Héél subtiel, maar zo goed gedaan. Het spel van Jean-Pierre Léaud is prijzenswaardig te noemen; dat je met zo weinig tekst zo veel kunt zeggen. Mooie muziek en art direction ook: de belichting en het vele rood hebben veel weg van het werk van Rembrandt. De aanblik van het zwartverkleurde onderbeen maakte me wat misselijk, al helemaal toen de artsen eraan gingen snuffelen en vieze gezichten trokken. Maar van de kruiperigheid van de hofhouding rond zijn bed werd ik eerlijk gezegd ook niet goed. En die potsierlijke pruiken haha, Oboema is er niks bij.... Het huilen aan het einde deed me denken aan de beelden van dramatisch huilende Noord-Koreanen na het overlijden van Kim Jong-il.
John Milton
-
- 21558 berichten
- 11722 stemmen
Doodgaan. Er is geen lol aan, mensen. [...]
En intussen zat ik achter in de zaal, knikkebollend, te acteren in mijn eigen film. La Mort d'un Bioscoopganger.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
met die 2 films kon ik wel wat, maar Je maakt me alsnog iets bevreesd.
Wat bedoel je?
Overigens: ik vond dit dus helemaal niks, maar Serra is bepaald geen koekebakker, kwam ik een paar maanden later achter. Honor de Cavalleria (kreeg ik van Verhoeven toegestopt) vond ik wel heel sterk.
John Milton
-
- 21558 berichten
- 11722 stemmen
Dat ik Barry Lyndon en La Última Tierra wel kon waarderen, maar bevreesd omdat dat niet betekent dat ik dit niet duidelijk saai zou kunnen vinden.
Bedankt voor de tip!
deridder
-
- 251 berichten
- 1455 stemmen
Ik ga hem van de week kijken en ik denk dat dit ook de juiste tijd is om deze film te kijken! Het thema van de film is - als ik het goed heb begrepen - een confrontatie met de dood, en een voorstelling van de dood als datgene dat de symbolische orde doorbreekt. Het klinkt wel erg als de corona-crises!
Movsin
-
- 7706 berichten
- 8097 stemmen
Wie had ooit gedacht dat het jongetje uit "Les Quatre Cents Coups" ooit de laatste uren van Frankrijk's best gekende koning zou vertolken?
De make-up doet natuurlijk heel wat, maar ook nu levert Jean-Pierre Léaud, lang Truffaut's vaste pion, een staaltje vakmanschap af en ondanks het ontbreken van ruimte en beweging boeit de film omwille van de sfeerweergave. Zowel de beschrijving van het schaars verlichte, beslist uitermante ongezonde vertrek, als de hulpvaardige, betuttelende benadering van de koning, de geneeskundige interventies (beide anno 2020 soms een beetje potsierlijk) alsook de dialogen onder wetenschapsmensen, geestelijken, vertrouwelingen en knechten, het geknies van de vrouwen tot het behoud van gezag en waardigheid bij de vorst, komen over als naar waarheid weergegeven en zijn interessant om volgen.
Het slot van de film houdt dan nog, voor mij althans, een totaal verrassende medische interventie in. Kordaat en wat ondraaglijk en in contrast met wat vooraf ging.
RaoulDuke
-
- 363 berichten
- 868 stemmen
Geen gemakkelijke kost. Heb me er met moeite doorheen gesleept. Je zit in feite twee uur te kijken naar 'n stervende koning , overigens niet zo maar 'n koning maar Lodewijk de XIV de Zonnekoning. Alles speelt zich af in dezelfde ruimte, waarbij de camera nauwelijks beweegt.
Dat het binnen deze door de regisseur bewust opgelegde beperkingen toch 'n sterke film is komt met name door de goede acteerprestaties en de intensiteit van de prachtige schaars verlichtte beelden.
Tevens wordt de stand van zaken van de medische wetenschap in deze tijd goed weergegeven, wat ook wel weer zorgt voor een zwart humoristisch randje, en de bijna aandoenlijke onmacht van de medici om hun koning te redden.
Het laatste nieuws
Kijkers ontdekken 'Too Old to Die Young' met Miles Teller op Prime Video: 'De beste serie van dat jaar'
Reboot van WOII-film 'Das Boot' binnenkort te zien in Nederland: 'Spat de klasse vanaf'
Nieuw 'Euphoria'-seizoen: problemen rondom de ontwikkeling blijken stukken groter dan gedacht
De tien best beoordeelde films van de jarige Brendan Gleeson (69)
Bekijk ook
City Girl
Drama, 1930
10 reacties
Mutiny on the Bounty
Avontuur / Historisch, 1935
36 reacties
The Commitments
Komedie / Muziek, 1991
58 reacties
L'Image Manquante
Documentaire, 2013
12 reacties
Brat 2
Actie / Misdaad, 2000
5 reacties
Deux
Drama / Romantiek, 2019
14 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.