The Life before Her Eyes (2007)

Ook op film1 gezien. Het einde wat ze aan dit verhaal hebben gegeven kan er bij mij niet in, deed behoorlijk afbreuk aan een overigens boeiende film. Ik had er een ander einde aan gegeven "shoot her" was genoeg geweest om de rest van je leven met het getoonde schuldgevoel rond te lopen
Jammer.

Deze film kon me geen moment boeien!En bovendien een belachelijk plot!2**

Aparte film!

Einde om over na te denken!

Moeilijke fim met wisselende gevoelens.. vandaar een 2.5

Een mooie film hoor, het is een hele intense, wat langzame boeiende film

waar je veel emoties in kwijt kunt!

ik vond vooral de scenes leuk van Jonge diana (Evan Rachel Wood), mooie meid,

goede actrice en een interessant karakter.

die scene in de wc kreeg ik echt de kriebels van de hele tijd, en op het einde kreeg ik

tranen in de ogen, dit had ik echt niet zien aankomen !!!

nadat ik het hier heb doorgelezen, begrijp ik de plot.... en ik vind het een goede twist.

en nu begrijp je ook meer wat er met nu me "Emma" aan de hand is...

Deze film is van een boek overgenomen, dus daar zouden ze zich toch aardig aan moeten houden. Die kerel die in het wilde weg schoot, was gewoon zo'n tiener die het allemaal niet meer aan kon (dat verhaal is vaker verteld) maar nooit vanuit 2 oogpunten (jonge + oude) diana en dat maakt deze film interessant, spannend en meeslepend..

4 sterren van mij....

op zich vond ik het wel een goede film op het einde na dan.

moest op het internet om het plot te begrijpen.

nu ik het begrijp ben ik er nog steeds geen fan van.

flash forwards is mij wat ver gezocht!

Is niet ver gezocht, het heeft puur met 'geweten' te maken..

Best een ingewikkelde film. Pas bij het allerlaatste shot viel bij mij het kwartje (het opnieuw de wc binnengaan was natuurlijk de laatste flits die voorbij kwam !) . Evan Rachel Wood is niet alleen een mooie meid, maar begint ook steeds beter te acteren. Prima film van Perelman, maar wel een stuk minder dan "House of Sand and Fog".

Mooie rustige film met een goed verhaal en heel goed geacteerd door Uma Thurman en Evan Rachel Wood.

De film kent aardige momenten, maar is wat onevenwichtig. We worden alleen tot vermoeiens toe teruggeleid naar de scene waar alles om draait. Daardoor krijgt de ontknoping iets van een anti-climax.

Hij kon me niet echt bekoren. De film komt nooit echt van de grond en blijft maar wat aanmodderen, zonder dat het echt heel interessant wordt. Ook de talrijke herhalingen zijn een beetje te veel van het goeie, zeker als de speelduur maar een kleine 90 min is.

Het einde bevat nog wel een twist, dit maakt de film nog iets beter, maar desondanks vond 'k er niet te veel aan. De acteerprestaties vond 'k ook niet bijster speciaal. Het genre is dan ook veel meer drama dan thriller.

Deze zou 'k zeker niet kopen, misschien dat je hem eens kunt meepikken als ze hem op tv tonen, maar als je hem gemist hebt, is dit zeker geen ramp.

Ik vond dit juist een prachtige film! Eentje die je echt raakt.

Evan Rachel Wood zet wederom een geweldige rol neer.

Het plot was naar mijn mening absoluut briljant, daar waar ze steeds meer en meer opbouwen naar het één en je daar steeds meer voor klaarstomen gebeurt nu juist dat wat je niet verwacht en vallen in 1 klap alle puzzel stukken op hun plek. Dat geeft het zo'n mooi en emotioneel einde.

Dat de film te ingewikkeld is ben ik het dus zeker niet mee eens.

4*

Intelligente drama rondom een schietpartij op een school, met een fraaie montage, prima acteerprestaties, constant prachtige beelden en camerawerk, en een prima en verrassende script. Wat mij betreft behoorlijk ondergewaardeerd hier.

Niets is meer wat het eerst leek....

Nee, inderdaad. Zoals het erop lijkt, is Diana degene die het overleefd, maar speelt de regisseur dus met het gegeven dat Diana haar hele leven in enkele seconden/minuten aan zich voorbij ziet schieten, en ook hoe haar dochter geweest zou zijn. Dat betekent dat ze zwanger was, toch? Vond het in elk geval sterk dat inderdaad niets is wat het eerst leek, al snapte ik toch ook niet helemaal niet het stukje scene waarin de oudere Diana en de jongere Diana elkaar zien, ergens aan het einde. De jongere Diana kijkt over haar schouder naar de oudere Diana, met een ijsje in haar hand. Ik zie de symboliek hiervan wel een beetje, maar toch ook weer niet.. Verder geloof ik oprecht dat de kleinste handeling/stap naar rechts ipv links al een wereld van verschil kan maken, hoe onbeduidend het ook voor jou als persoon kan lijken/zijn op het moment dat je het uitvoert/doet. Toch heeft alles zijn doel in dit leven. Dat is iets wat ik zonder meer geloof. Maureen kan namelijk nu rustig haar leven opbouwen, met misschien dezelfde schuldgevoelens als die Diana gehad zou hebben als zij had mogen leven ipv Maureen, maar Maureen torst nu wel voor altijd het gegeven met zich mee dat ze haar vriendin niet kon redden terwijl ze daar wel nadrukkelijk naar toe wilde. Ze was bereid zich op te offeren voor Diana, en dat vind ik een onwijs mooi gegeven. Dat iemand zóveel van een ander houdt, dat diegene bereid is voor jou te sterven. Dat is de liefde zoals die bedoeld is.

Pittige en rauwe kost in elk geval, echt iets wat ik even nodig had, lekker wat zwaars om goed te laten bezinken en over na te blijven denken.
Evan Rachel Wood speelt zich na het mooie Across the Universe weer eens helemaal in de kijker, Eva Amurri is meer dan reuze okay, en Uma Thurman als de oudere Diana is degene die alles tot en met afrond.

En nog een speciale vermelding voor prachtige sfeersettingen. Soms leek het echt alsof ik naar een stel schilderijen aan het kijken was. Ik heb zo'n idee dat de regisseur heel erg kunstgericht is, want hoewel het doorlopend beeld was, kreeg ik het idee dat ik in een expositiezaal was en daar naar stilstaande schilderijen aan het kijken was. Bijna alsof hij dus aan het schilderen was en iets op een doek aan het zetten was. Prachtige, stilzwijgende en mooie plaatjes die zijn weerga niet kenden. En ja, als laatste opmerking mag ik niet onvermeld laten dat ik wel wist van het bestaan van deze film, maar dankzij BBarbie zijn contest besloot ik dit toch maar eens daadwerkelijk te gaan zien. Geen spijt van. Dus indirect mag ik deze gebruiker wel bedanken. .

Ik snapte het einde niet helemaal, maar door de uitleg hieronder helemaal duidelijk geworden!

Daarom ook een verhoging naar 4!

Aanrader voor de plot/twist-freaks

Een erg mooi en vakkundig opgebouwd drama.

Maar waar ik bij deze film nogal moeite mee heb is de moraal die ik er in denk te zien. Nogal aan de ernstig fundamentalistisch-Christelijke kant, en dat dat er vrij subtiel ingewerkt wordt is eigenlijk des te kwalijker. Manipulatie op hoog niveau.

Wood en Thurman overtuigen net genoeg als de jongere en oudere versie van Diana, en spelen beiden erg goed. Ook knap hoe Maureen wordt neergezet, mooi spel van Eva Amurri en een hoop slim werk van de regie en camera hoe ze gedurende de film steeds meer opgebouwd wordt tot het lelieblanke mooie meisje van de kerk.

Het begin is overigens nogal traag, en de truc met de herhaling van de bathroom-scene gaat ook wel een beetje vervelen op een gegeven moment. Toch, waar in het begin het er nogal op lijkt dat er niet meer komt dan een anderhalf uur uitgerekt voorspelbaar einde, komt er na een klein halfuurtje wel wat beweging in het plot, en dat wordt naar het einde toe gestaag sterker.

Jammer van de moraal, dus. Daardoor kan ik er niet anders dan een behoorlijk nare nasmaak van krijgen.

Mysterieus en complex drama dat stijlvol in beeld is gezet en overtuigend geacteerd. Sfeervolle soundtrack en mooie beelden. Het einde, dat ik persoonlijk in geen geval voelde aankomen, begreep ik slechts toen ik de spoilers las en me eens ging bezinnen over de titel van de film. Je kunt de ontknoping in de film zelfs op verschillende manieren interpreteren. Na het briljante "House of Sand and Fog" opnieuw een voltreffer van regisseur Vadim Perelman. Hij heeft nog maar twee films gemaakt maar ze zijn beide onvergetelijk. Iemand om in het oog te houden. Ik hoop dat hij nog eens een prent uitbrengt want hij heeft veel talent.

The Life Before Her Eyes even bekeken vanwege de Thriller KO. Absoluut veel meer een drama dan een thriller, maar goed. Blanco ingegaan en het leek lang allemaal heel voorspelbaar en het einde draait dan toch anders uit dan je verwacht. Mijn euro viel maar niet moet ik bekennen, en volgens mij ligt dat toch aan de verwarrende uitleg tijdens de film. Het deed mij ook ontzettend weinig, niets eigenlijk. Dus er scheelt toch iets aan de karakterontwikkeling mijn inziens.

Al bij al vond ik de shots vaak wel mooi, maar toch vind ik het jammer dat steeds diezelfde scène in de wc moet terugkomen. Ik vond dat opvulsel op zo'n korte film als deze. Volgens mij had dat anders gekund. Nu ik het einde begrepen heb, ben ik toch niet echt mindblown. We hebben hier gekeken naar iets wat nooit echt kan gebeuren. Tot zover het realisme. Het had misschien beter geweest om deze "fantasie van hoe haar leven er had uitgezien" te vertellen vanuit bijvoorbeeld het standpunt van haar moeder of haar vriendin. Hoe zij dachten dat de toekomst er zou uitzien voor Diana. Bij mijn weten is dit nu toch niet het geval.

Ik weet dus niet of ik de twist wel een meerwaarde vind voor de film. Al kan ik me niet direct een gelijkaardige film voor de geest halen en is het op zich wel origineel. Toch maar 3*.

“Maureen, what did I do to deserve a friend like you?”

“Um, something in a past life?”

Sfeervol. The Life Before Her Eyes laat zien dat een 'school shooting' diepe sporen na kan laten bij nabestaanden en overlevenden, maar regisseur Vadim Perelman geeft er wel zijn eigen draai aan. Hoe alles op het laatst samenkomt zal niet iedereen kunnen bekoren, maar ik vond het wel een mooi en bevredigend einde. Met fantastisch acteerwerk van Wood, Thurman en Amurri.

Opnieuw genoten van deze prachtige film, die evenwel zeer dramatisch is.

Een film die tijdloos is ook, want de dingen uit deze film, gebeuren helaas nog steeds.

Een wat rommelige film.

Geen idee waar het hem precies in zit, maar dat einde is toch amper te verantwoorden. Je zit toch vooral naar een semi rebels meisje te kijken dat continue tegen de stroom in lijkt te gaan. Dit rijmt dan ook totaal niet met het einde.

De segmenten met Thurman waren uiteindelijk het meest vervelend. Perelman kiest voor de rustige aanpak. Het probleem is echter dat er niets gebeurd, behalve dat je flashbacks krijgt naar wat er zich vroeger precies heeft afgespeeld. Veel herhalingen ook, waarschijnlijk om er toch nog wat spanning in te krijgen. Daardoor faalt hij uiteindelijk op beide vlakken. Zeker omdat de verwevenheid van beide segmenten erg oppervlakkig is.

Wat Perelman wel goed doet, is het creëren van een warm sfeertje. Zeker de flashbacks stralen een zekere onschuld en nostalgie uit.

2,5*