Things We Lost in the Fire (2007)

Sobere maar toch indrukwekkende film!

Vannacht, net terug van Lincoln in de bios zomaar in deze film gevallen. Bencio Del Toro acteert weer eens indrukwekkend maar ook Halle Berry is zeer goed te pruimen. Prachtige subtiele soundtrack ook trouwens.

Al met al heb ik vier sterren gegeven. Een uitgebreidere recensie zal later nog wel volgen.

Bij vlagen zwaar emotionele film waarbij het moeilijk is om minpunten aan te tippen, maar die me desondanks niet over de gehele linie heeft weten te raken. Het acteerwerk is goed, het spel van de close-ups ook, evenals het werken met de flashbacks, zodat het verhaal beetje bij beetje in elkaar gepuzzeld wordt door de kijker. De soundtrack, met de paar 'del Toro' nummers, is niet mis.

Echter, op sommige momenten vond ik het iets te gemakkelijk om dit plot te bedenken, daar vrij sentimentele muziek onder te plaatsen en om het toch vrij conventioneel te laten lopen.

Gelukkig gaat het einde van de film niet in deze conventie mee, en laat het je even proeven aan het leven van twee mensen die niet de gemakkelijkste tegenslagen hebben meegemaakt, maar die wel voor 'het goede' willen zien. Al is het dag voor dag en beetje bij beetje. Meer dan 3,5, dus 4*

Ik had de film persoonlijk sterker verwacht, De acteer prestaties zijn erg sterk maar het verhaal weet niet helemaal te pakken, het verhaal zit vrij simpel in elkaar en sommige stukken duren gewoon iets waar te weinig gebeurd.. waardoor sommige stukken langrdradig en een tikkie saai worden..

Heb de film wel afgekeken, maar na het zien van de film hou een ik teleurgesteld gevoel over.. Dus tegenvaller

2*

The one where Dr. Gonzo finally gets his shit together!

Benicio Del Toro laat hier weer is even zien waarom hij een van de beste acteurs is die er op dit moment rondloopt. Halle Barry volgt in zijn kielzog ook behoorlijk voor haar doen. Susanne Bier weet uitstekende prestaties uit deze twee te trekken, en de film is op drama vlak goed in balans en gaat niet compleet overboord(waar films in dit straatje nogal eens last van hebben).

Matig verhaal. Het feit dat Audrey Jerry (verslaafd én in haar ogen schuldig aan de dood van haar echtgenoot) in huis haalt, lijkt me gewoon onzinnig.

Halle Berry vind ik bovendien niet de beste actrice. Ik zie, net als in andere films, voortdurend een lichte overacting; voldoende om haar personage nooit als 'echt' te kunnen laten overkomen.

Maar gelukkig is daar ene Benicio Del Toro; of hoe een acteur op z'n eentje een film boven de grijze middenmoot kan trekken.

Pfoe.

Heb nog niet zo heel veel van Bier gezien, maar drama is toch echt haar sterkste kant niet. Ook deze film is weer veel te zwaarmoedig en sentimenteel, waarbij het vooral voelt alsof het je allemaal door de strot geduwd wordt. Een beetje subtiliteit had de film goed gedaan.

Jammer voor Del Toro, want die speelt best goed. De rest van de cast is van een minder niveau, al is er niemand die echt uit de toon valt. Duchovny allicht nog de minste, maar die heeft dan ook een nogal debiel personage om mee aan de slag te gaan. Gelukkig is zijn rol erg beperkt.

Maar de nadrukkelijk aanwezige muziek, het "gevoelige" camerawerk, het plotje dat er maar drama blijft bijgooien ... het is van het goede teveel. Dat idee krijg ik wel vaker bij Bier's dramas. Het ligt er erg dik op, waardoor mijn interesse al snel verdwijnt en er vooral irritatie overblijft. Geen beste film dit.

1.5*

Deze film? Hmmm... Na een tijdje stilgelegd. Hoe kan je nu mee zijn met de film? Eerst zie je de begrafenis van Brian, de scène erna zie je brian met zijn beste vriend, dan zie je weer een beetje ouder, dan komt iemand aan zijn beste vriend zeggen: "brian is dood" en daarna is er weer een scène brian en zijn familie,... hoe kan je nu mee zijn met de film?

Ik heb deze film opnieuw beginnen kijken. Ja, de film begint volgens mij pas na 35 minuten. Eerst steeds afwisselen. Brian is dood, de andere scène speelt hij met de kinderen, dan is hij weer dood,... Ik heb eerst de film op: wikipedia opgezocht, om beter te weten waarover het gaat.

Ja, na 35 minuten vond ik het toch mooi.