
The Long Riders (1980)
Verenigde Staten
Western
99 minuten
geregisseerd door Walter Hill
met David Carradine, James Keach en Stacy Keach
The Long Riders speelt zich af vlak na de Amerikaanse Burgeroorlog. De gevreesde broers James (de Keaches), Younger (de Carradines) en Miller (de Quaids) bedruipen zich bij gebrek aan soldij met bank- en treinovervallen. Hoewel ze streven naar rust en een normaal bestaan vervallen ze steeds weer in hun oude gewoontes totdat de autoriteiten en de bevolking zich massaal tegen hen keren.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=EFV4C7OyZBg
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,0 / 9979)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Een minder punt is dat de personages niet echt goed uitgewerkt zijn. Dan kan je zeggen: 'de film duurt maar 99 minuten, dan kan dat toch niet.' Wel, een erg goede schrijver zou zo'n karakter met een paar lijntjes dialoog en een paar acties al uitstekend kunnen typeren.
Een beetje jammer dus, maar de actiescènes in de tweede helft van de film maken alles goed. De actie is - zoals je kunt verwachten van Hill - goed gemonteerd, erg gestileerd (met veel slow-motion) en rauw.
Vooral de fatale bankoverval is eentje om te onthouden, en zeker een must-see voor liefhebbers van Peckinpah of John Woo.
Vond dit wel een beetje de voorloper van The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford, vooral qua inzicht, alleen is die film vele malen beter.
Vooral de expliciete geweldscènes in slow motion waren een sensatie, en er werd veel over gesproken.
Waarschijnlijk de best bezochte western van dat decennium voor wat Nederland betreft.
De enige andere westerns die hier in mijn omgeving vertoond werden in de jaren '80 waren : Tom Horn, Silverado, Pale Rider, Lust in the Dust, en Three Amigo's.
Er zit genoeg potentieel in The Long Riders, maar mij is het iets te vaag. Een stuk of vijf personages krijgen aandacht - al blijft de uitdieping daarbij tot een minimum, tenzij de liefdesperikelen zouden moeten boeien -, maar van mij had het allemaal meer afgebakend mogen zijn, met de focus op Jesse en Frank James.
Het teveel aan hooi op de vork (en de beperkte speelduur) zorgen ervoor dat verschillende dingen onderbelicht blijven (de afdanking van Ed Miller, de motieven van Robert Ford,...). Zeker de moord op Jesse James is er bij de haren bijgesleurd en voelt als mosterd na de maaltijd.
Wel leuk is het feit dat de rollen ingevuld worden door echte broers. Niet dat een Randy Quaid als twee druppels water op broer Dennis lijkt, maar het helpt de geloofwaardigheid wel. Het meest gecharmeerd ben ik door James en Stacy Keach, waar vooral die laatste een goede indruk na laat.
Walter Hill toont meermaals dat hij over een stevige dosis 'western' beschikt. De toon is vaak goed, bepaalde shots duren net lang genoeg, ... aan dergelijke zaken merk je vakmanschap.
Ik ben wel geen fan van de slowmotion zoals hij die hier gebruikt. De gewelduitspattingen zijn ook effectief gewelddadig, maar worden teniet gedaan door zo'n dramatische doodskreet (en val van paard) in slowmotion. Dat zoek ik alleszins niet in een western.
2,5
Er is ook geen personage die ergens de indruk wekt bijzonder te zijn. Vooral de Jesse James van dienst is een kleurloos figuur. Zelfs wanneer de Pinkertons zich ermee gaan bemoeien, jengelt het te vaak maar wat door. Totdat de Riders besluiten om naar Minnesota af te reizen. Met gunplay kan Hill wel overweg en daarmee is het enige segment van de film genoemd, dat er werkelijk toe doet. Verder een fletse film.
Aan de andere kant wist deze western mij niet altijd te boeien.
De muziek van Cooder vond ik goed bij deze film passen dit in combinatie met de omgeving gaf de film toch een sobere sfeer mee.
Deze sobere sfeer komt de film dan ook goed tot zijn recht en we zien de soberheid ook weer terug komen in de personages .
Ook zei hebben een sobere uitstraling er word dan ook nauwelijks door ze gelachen.
Al steekt David Carradine daarin weer boven uit.
Met de vuurgevechten vond ik in ieder geval niks mis mee die zijn uitstekend zelfs.
Wat mij dan weer wel een stuk minder boeide was heel dat gedoe met hun vrouwen dat had voor mij wel wat minder gemogen .En in plaats daarvan een beter einde dit was naar mijn idee wat afgeraffeld.
Of beter gezegd eigenlijk, het verhaal van de James-Younger gang. Met wat minder romantische saus en Robin-Hood idealisme dan in de meeste films, waardoor het wellicht wat dichter bij de werkelijkheid blijft. Wie zal het zeggen, er waait zoveel rond over deze geschiedenis dat de ware gebeurtenissen allang ondergesneeuwd zijn.
De bijzonderheid van deze film zit 'm vooral in de cast van de broers - waar het in het verhaal broers zijn, zijn de acteurs dat ook. Pakt eigenlijk verrassend goed uit, de minder bekende broers doen niet zo heel veel voor hun bekendere familieleden onder. Misschien met uitzondering van David Carradine, die met zijn vettige uitstraling wel weer wat extras in het spel brengt.
Verder niet zo heel bijzonder, wat mij betreft. Van de soundtrack van Ry Cooder had ik misschien wel wat meer verwacht.
De z.g. romantiek halen we wel uit deze films!

Verder vond ik de setting wat minder en is het middenstuk ook niet altijd even sterk. De muziek mag er zijn, wat ook geldt voor de actie, waarbij de laatste scene er qua niveau duidelijk bovenuit springt.
3,0*
Kan helaas in de verste verte niet tippen aan Andrew Dominik zijn versie van Jesse James, wat toch wel de beste western is sinds de eeuwwisseling imho.
The Long Riders is een aardige western, maar niet meer dan dat. Leuk weetje is dat de broers James en Younger ook gespeeld worden door broers (James en Stacy Keach en David, Keith en Robert Carradine). Maar het leukste van de film is eigenlijk de fijne soundtrack van Ry Cooder. 2,5*
4*