- Home
- Films
- Fanny och Alexander
- Filtered
Fanny och Alexander (1982)
Genre: Drama
Speelduur: 188 minuten (bioscoopversie) / 312 minuten (miniserie)
Alternatieve titels: Fanny and Alexander / Fanny & Alexander
Oorsprong:
Zweden / Frankrijk / West-Duitsland
Geregisseerd door: Ingmar Bergman
Met onder meer: Bertil Guve, Pernilla Allwin en Ewa Fröling
IMDb beoordeling: 8,1 (67.276)
Gesproken taal: Engels, Duits en Zweeds
Releasedatum: 3 maart 1983
On Demand:
- Bekijk via CineMember
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Fanny och Alexander
Fanny en Alexander zijn lid van de weelderige en kleurrijke familie Ekdahl in een Zweeds stadje begin vorige eeuw. Hun ouders, Oscar en Emilie, beheren beiden het lokale theater, en worden daarbij geholpen door Oscar's moeder en broer. Als Oscar op vroege leeftijd sterft, trouwt weduwe Emilie met een bisschop en verhuizen ze met de twee kinderen naar zijn strenge en sobere kanselarij. De kinderen voelen zich direct diep ongelukkig.
Externe links
Acteurs en actrices
Alexander Ekdahl
Fanny Ekdahl
Oscar Ekdahl
Emilie Ekdahl
Isak Jacobi
Bishop Edvard Vergerus
Helena Ekdahl
Carl Ekdahl
Justina
Filip Landahl
Reviews & comments
kappeuter (crew films)
-
- 72556 berichten
- 5771 stemmen
Wow, wat mooi!
Beste familiedrama dat ik zag. Om meerdere keren te bekijken.
Wat was die bisschop een akelige man zeg!
En de moeder van Alexander een knappe vrouw!
starbright boy (moderator films)
-
- 21266 berichten
- 4450 stemmen
Waar moet ik beginnen? Over deze film valt zoveel te zeggen dat ik dat nauwelijks meer weet. Hij was weer bijzonder indrukwekkend.
Een grote film waar heel veel levensvragen aan bod komen. Over spritualiteit en religie, goed en kwaad, dood en leven.
Bergman lijkt wat meer vrede te hebben bij het niet kunnen beantwoorden van levensvragen dat in the seventh seal en winter light. De eerste film worstelde meer, de tweede was zelfs boos. deze film heeft op het einde iets veel berustenders. De waarheid gaat ons voorstellingsvermogen te boven, dus we kunnen ons (voorlopig?) maar beter bezig houden met de kleine dingen. Hoewel niet definitief wordt het inhumane geloof van de stiefvader hier overwonnen. Fanny och alexander is hoopgevender.
De film zit vol ontroering. Weergaloze scenes zijn onder andere De scene waarin Alexander gestaft wordt door zijn vader en in de derde persoon over zichzelf praat en de scene waarin Alexander Ismael ontmoet die hem confronteert met zijn werkelijke gevoelens.
Ik heb behoefte om over een tijdje de 5-uurs versie te gaan zien.
voorlopig 4.5*
gotti
-
- 14028 berichten
- 5642 stemmen
Zag vandaag (ook) de Directors Cut van (ik meen) zo'n 5 uur. Vond hem minder dan ik gedacht had. (Te) veel trage stukken, dan wel weer afgewisseld door erg sterke en indrukwekkende scènes. Heb wel beter Bergman's gezien, maar toch 3,5*.
jordybeukeboom
-
- 6793 berichten
- 2422 stemmen
Betreft lange versie: tot op de helft boeiend maar af en toe ook vervelend, omdat enige vorm van spanning achterwege blijft.
Dit zorgt echter wel voor een goede intro in de omgeving, de familie, de karakters en de onderlinge verhoudingen. Ook zitten in de eerste helft enkele erg sterke scenes.
In helft 2 barst Bergman los, mede door de geniale bisschop, van wie ik nog steeds niet weet of hij goed of slecht is… Het mooiste vind ik dan ook dat je niet meer weet wat de waarheid is, en wat goed en slecht is. Ook het geaccepteerde kindje van die ene man bij de serveerster laat je erg nadenken over goed en kwaad. Deze film is een complete gedachtenoproep over goed en kwaad, en laat zien dat niets is zoals het lijkt, of toch wel in sommige gevallen.
Alexander acteert subliem en zet een zodanig bijdehant en eigenwijs karakter neer dat ik meerdere malen een grote glimlach kreeg, vooral in de scenes met de bisschop.
Fanny blijft wat meer op de vlakte, maar acteert ook goed. Verder vindt ik de film 100% realistisch, niks komt onecht of gekunsteld over, je kijkt als het ware naar een documentaire
4,5 sterren, en plaats 10 in mijn top 10
eRCee
-
- 13342 berichten
- 1922 stemmen
Deze film moet ik herzien, en dan in één keer.
Gisteren was het zo ver. Lang leve de bibliotheek van Almelo!
Fanny och Alexander blijft voor mij een unieke film. Opgezet als een familie-epos is dit meesterwerk eigenlijk nog het meest te vergelijken met de grote romans van Tolstoi: zoveel personen, zoveel gelijktijdige gebeurtenissen, zoveel afwisseling.
De grootste kracht van deze Bergman schuilt in de personages, die ongelofelijk echt zijn. Daarmee bedoel ik niet eens zozeer realistisch maar vooral menselijk: ambigu en complex. Het is bijvoorbeeld onmogelijk om het handelen van Emilie te plaatsen. Ik heb geen idee hoe ik haar moet beoordelen, ze is niet te classificeren en in een hokje te stoppen. Goed en kwaad zijn onlosmakelijk met elkaar verweven in de personages, waarmee de film geen al te positief beeld schetst van de mens.
De thematische rijkdom van Fanny och Alexander is onvoorstelbaar. Alles wat Bergman in eerdere films al eens heeft uitgewerkt komt hier samen: de zoektocht naar God, verhoudingen tussen man en vrouw, de echtheid van de mens, het verband tussen kunst, fantasie en werkelijkheid.
Achteraf betwijfel ik of het een goede keus is deze film in zijn geheel te zien. Het is namelijk een erg lange zit. Fanny och Alexander is ook niet elk moment even meesterlijk, simpelweg omdat het onmogelijk is om vijf uur lang hoogtepunten op elkaar te stapelen. Daarom geen verhoging naar vijf sterren: de 4,5 en de top 10 notering blijven stevig staan.
Tenslotte wil ik de geweldige rol die Gunn Wallgren neerzet als grootmoeder nog even noemen. Uiteindelijk krijgt zij, na een drievoudig slot, het laatste woord: 'Tijd en ruimte bestaan niet. Tegen het vage decor van de werkelijkheid weeft de verbeelding nieuwe patronen...'
timbo_
-
- 13112 berichten
- 3719 stemmen
Erg moeilijke film voor mij om te beoordelen. Vond het eerste uur veel te langdradig en heb na een uur ook overwogen om de andere 4 uur te laten schieten. Dankzij de reacties hier dat het toch echt minder langdradig zou worden doorgekeken. En gelukkig maar. Vond de film hierna erg goed. Prachtig verhaal waarbij ook nog eens geweldig geacteerd wordt. Zeker de bisschop vond ik een geweldige rol. Vindt het dus erg moeilijk deze te beoordelen. Ga voor een dikke 3,5 maar denk dat ik de drie uurs versie veel meer kan waarderen. Die zou wel eens 4+ kunnen eindigen.
Onderhond
-
- 87206 berichten
- 11960 stemmen
Wat een duffe (film) (ellende) (filmellende).
Meteen na het thuiskomen van My Blueberry Nights zijn we aan deze film begonnen. Na die filmische emotie valt Fanny Och Alexander gewoon knalhard en droog op de maag. Een vreselijk kale registratie van ontzettend saaie taferelen.
Veel Fanny en Alexander is er ook niet aan, het eerste uur wist ik amper wie ze waren. Dat hele diner kon mij echt niet boeien, ook de ellenlange conversaties en monologen waren ongeïnspireerd en niet doorheen te komen. Na een uurtje hebben we het dan ook maar opgegeven.
De volgende dag de rest van de film gezien (3 uren versie gekeken, miniseries ben ik een beetje zat) en hoewel die wat vlotter verloopt blijft het een tergend saaie bedoening. Vond het erg lelijk (dat weerkerend shot van dat beekje naar die boerenkerktoren), erg saai en vooral ook slecht geacteerd. Die Alexander bakte er helemaal niks van.
Gewoon écht mijn regisseur niet. Erg kale registratie van duffe taferelen met manke personages. Film wint iets aan tempo naar het einde toe maar dan was het voor mij al lang te laat.
0.5*
Halcyon
-
- 9933 berichten
- 0 stemmen
Heb de volledige versie eens een kijkbeurt gegund...
Alweer een intrigerende familiekroniek die gekenmerkt wordt door hoogtes en laagtes. Het centrale verhaal draait om Alexander die na de dood van z'n vader voortdurend in conflict ligt met z'n hardhandige stiefvader. Daarrond bestaan nog een aantal nevenverhaaltjes rond seksuele escapades, openlijk overspel, financiële problemen, echtelijke ruzies en mijmeringen van een oude vrouw die terugblikt op haar leven. Alles wordt fragmentarisch opgebouwd met als functie een zo compleet mogelijk beeld op te hangen van de verliezen en successen van de familie Ekdahl. Bergman blaast leven in het geheel door z'n personages te voorzien van eigenaardige karaktertrekken. Het bizarre humoristische bindmiddel van platvloerse grollen is niet altijd even geslaagd, maar brengt desondanks een zekere dynamiek in de nogal langdradig afgetekende gebeurtenissen. Sterke stukken wisselen af met overbodige sequenties. Zo werpen de oeverloos lange monologen en de onnodige, steeds terugkerende theaterscènes een schaduw over de inhoudelijk sterke en eloquente dialogen. De confrontatie tussen Emilie's broers en de bisschop is zo'n voorbeeld van artistiek taalgebruik en solide acteerwerk, dat in een volgende scène teneergeslagen wordt door een te lange nutteloze uiteenzetting over archaische moraal.
Alexander ontdekt al snel dat God een cynicus is en zijn eigenzinnige door lef gekenmerkte karakter is zijn manier om deze ontgoocheling te verwerken. Dat dit schild alleen maar voor nóg meer problemen zorgt zal hem niet deren. Hij volhardt in z'n stoutmoedigheid en dat maakt hem een klein beetje tot een held, zij het dat die heldenstatus nogal subtiel ingekleed wordt. Vast staat in elk geval dat zijn weerspannigheid verschillende onderhoudende scènes uitlokt.
De uitwerking van het geheel kent net zoals de familie Ekdahl ups en downs, maar de boeiende stukken overheersen en maken van deze vijf uur film een aangename tijd.
mister blonde
-
- 12458 berichten
- 5403 stemmen
Oei, oei, oei, wat een mooie film. Misschien wel de beste (en i.i.g. de mooiste) van Bergman die ik zag en dat zegt wat. Heb de ruim 5 uur durende versie gezien en die maakte zwaar indruk. Ik moet eerlijk bekennen dat je niet op elk moment van de dag (mocht je al de tijd hebben) de film kunt opzetten, omdat je er echt zin in moet hebben. De film duurt lang en is traag en dat is niet eens negatief bedoeld. Ik kan me gewoonweg wel voorstellen dat (veel) mensen dit niet trekken.
Beginnen maar met een klein puntje van kritiek; ik vond de acteerprestaties van de acteur die Alexander speelt (het sleutelpersonage; veel meer dan Fanny), wat flets. Echt slecht was het niet, maar er had wellich wat meer ingezeten.
Verder natuurlijk een geweldige film. De film ontroerde me stevig en de sterke personages komen prima uit de verf. Bergman behandelt een aantal niet onbelangrijke thema’s. Geloof (weer eens), familie, fantastisch vermogen, kind zijn, volwassen worden, de dood. Om eens wat te noemen en Bergman neemt daar (goddank) zijn tijd voor.
Wat voor mij de achilleshiel van de film was, was dat de ogenschijnlijk goede en warme familie Ekdahl, eigenlijk niet heel veel beter is dan de verdorven bisschop (een van de beste bad guys ooit). De manier waarop Carl zijn Duitse vrouw bejegend, waarop Gustav Adolf de zijn machtspositie gebruikt/misbruikt op de dienstmeisjes (en de perversiteiten eigenlijk van de hele familie) en de manier hoe de moeder op het begin bereid is dingen op te offeren over de rug van haar kinderen, wordt overschaduwd door een bedrieglijke warmte die de familie uitstraalt, maar is er natuurlijk nog wel steeds. De bisschop en zijn zus en moeder zijn veel meer kwaadaardig aan de oppervlakte. Zo veel verschillen ze ook weer niet. Iedereen wil respect en aardig gevonden worden. De methoden van de bisschop zijn harder en de warmte van de familie Ekdahl is er niet. Daar zit zeker wel verschil in, maar dan nog.
Prachtige film dus. Bergman begint meer aanzien te winnen bij elke film die ik van hem zie. 4,5 sterren. Een van de mooiste 100 films ooit en de beste van Bergman (of vind ik dat toch Persona…)
Goldenskull
-
- 24398 berichten
- 3028 stemmen
Ok.. Fanny och Alexander, had eerst weinig zin in een bericht, maar na een kleine discussie met zowel flauwekul als met echte argumenten te gooien naar een vriend, die de film wel goed vindt, dan toch maar.
De tijd waarin dit zich afspeelt (rond 1900 dacht ik?) spreekt me totaal niet aan, maar aangezien dit één van de twee films was die ik nog moest zien uit de top100, gisteren bekeken. 20.15 begonnen en half 1 klaar, ja dat zijn geen drie uur, maar ruim vier.. en die korte pauzes had ik soms hard nodig.
De eerste driekwartier was een beetje voortkabbelen, met irritant gehuppel van de familie, kinderachtige grapjes van oompje en de (voor mij) oh-zo-gevreesde pakjes/kostuums. De tweede driekwartier vond ik het beste van de film, ik dacht even dat het toch nog een redelijke film zou worden. Dit deel was ik echter grotendeels alweer vergeten toen de aftiteling door het beeld rolde dankzij de rest van de film. De tweede helft van de film, vanaf het moment dat de bisschop de film kwam verpesten, kon me gewoon echt helemaal niet meer boeien.
Dat er dan nog wat interessante dingen gebeuren zoals die vriend van me zegt, heb ik wel meegekregen, maar dat komt gewoon veel te laat en zo interessant vond ik het ook helemaal niet. De film is veel te langdradig en ontzettend saai, slecht geacteerd en vervelende thema's/motieven die me ook al niet aanspreken. Deze Bergman was duidelijk niks voor mij.
Ik ben het ook sterk met Onderhond eens in dit geval. De film is echt vreselijk kaal en het is inderdaad een 'registratie van duffe taferelen'.
1.0*
Drs. DAJA
-
- 4341 berichten
- 4441 stemmen
De volledige vijf uur durende versie gezien en ik durf te zeggen dat dit de kroon is op het werk van Bergman. Met een ijzersterk maar zeer subtiel gevoel voor sfeer toont hij ons zijn visie op het leven. Er wordt vanuit gegaan dat de mens alleen en eenzaam is, maar dit als uitgangspunt nemende laat hij ons veel prils zien van een familie die oprecht van elkaar houdt. De film straalt ook perfect de liefde voor magie en fantasie uit en bevat een goede balans tussen het deprimerende en gelukzalige. Geen film werkt zo veel personages met een dusdanige presicie, emotie en diepgaande filosofie uit als deze. Een zeer indrukwekkend stukje cinema.
wwelover
-
- 2553 berichten
- 3488 stemmen
Die film versie gezien van iets meer dan 3 uur, en dat was dan ook meer dan genoeg, denk ook niet dat ik de langere versie zal bekijken. Heb deze in het filmhuis gezien op groot scherm dus dat is wel erg leuk natuurlijk. De film bevat niet echt één verhaal, er gebeuren meerdere dingen, dat houdt het wel boeiend allemaal. Maar het belangrijkste is natuurlijk Alexander. Want het draait in mijn ogen veel meer om Alexander dan om Fanny. Geen probleem overigens. De gebeurtenissen zijn erg goed in beeld gebracht. Visueel is deze film dan ook dik in orde, er zitten een paar mooie shots tussen.
De humor die de film bevat was echt geweldig, lekker scherpe en beetje droge grapjes die er in zitten. En het zijn eigenlijk niet eens grapjes maar gewoon leuke one-liners. De hele zaal lag ook steeds dubbel bij sommigen uitspraken. De muziek was ook wel in orde.
Toch een groot minpunt eigenlijk is dat sommigen scenes veels te langdradig zijn. Een beetje rekken mag van mij best in dit soort films, maar af en toe was het gewoon vervelend. Het had ook makkelijk een kwartier minder lang kunnen duren zonder dat er belangrijke dingen uit zijn gehaald.
Het acteerwerk was erg goed. Raar dat die kinderen er niks mee hebben gedaan na deze film, ze deden het echt erg goed. En ook over de rest van de cast mag ik niet klagen.
4*
Flipman
-
- 6369 berichten
- 1068 stemmen
Wwelover omschrijft al hoe er meerdere verhalen in deze film zitten. Het maakt de personages om Fanny en Alexander heen wel interessant, maar daardoor mist de film een beetje focus. Het geheel heeft wel een prachtig filosofisch en vooral poëtisch tintje -wat wil je ook met een theatrale familie- iets wat me erg aanstaat.
Hoe dan ook, het gebrek aan een richtpunt maakt deze film alleen maar vreemder -in positieve zin; mensen spreken met de geesten van overledenen alsof het de normaalste zaak van de wereld is, een jongen laat zijn droomwraak op zijn stiefvader uitkomen, hoe werden de kinderen verwisseld daar ze in de kist zaten maar tegelijk op de vloer van hun kamer lagen en wie/wat is nou eigenlijk die Ismael? Vragen waar ik nou niet direct een antwoord op kreeg, maar daarvoor gun ik de film graag nog een kijkbeurt. Niet zeer binnenkort, maar toch.
Bovengenoemde elementen had ik ook totaal niet verwacht in deze film; ik ging uit van een 'gewoon' familiedrama, waar je eigenlijk gewoon met een verstand op nul en blik op oneindig naar kunt kijken, de film spoelt vanzelf wel over je heen. Toch leuk als je verwachtingen zo worden omgegooid !
Ik lees ook commentaren terug over langdradigheid; ik vond de film best snel voorbij vliegen. Hij zakte voor mij nergens echt in, daar ik razend benieuwd was naar hoe de hele zaak zou eindigen. Het slot vond ik overigens ook geweldig; eigenlijk is het heel erg open, maar wel op een manier die je zelf lekker in kunt vullen. Maar toch heeft het, waar het mijn verwachtingspatroon betreft, een beetje een bittere nasmaak achtergelaten, daar er al zoveel andere vreemde elementen in de film zitten dat een klein beetje verklaring nooit weg is. Of een hint ernaar. Maar ook weer niet alles voorkauwen, dat is weer 't andere uiterste.
Afgezien van niet voorziene elementen is het ook een prachtig familiedrama. Een beetje in een strakke en compromisloze vorm gegoten, maar ik kon me goed inleven in het verhaal. Voor mijn definitieve oordeel zal ik de film nogmaals moeten bekijken.
ThaMovieVoter
-
- 3638 berichten
- 2108 stemmen
Ik vond deze film helaas tegenvallen en had er meer van verwacht. Ik vond het namelijk nogal een soort van 'soap', omdat het grotendeels binnenshuis afspeelt en het voornamelijk over alledaagse familiezaken, of persoonlijke kwesties gaat. De acteerprestaties zijn echter wel van een degelijk niveau, en zijn vooral heel 'menselijk'.
Maar op de één of andere manier trok deze film mij niet echt. Ik vond de samenhang van omstandigheden niet echt interessant, en soms zelfs erg vaag. Het idee van die geesten is een leuk initiatief, maar voor mij niet echt van toegevoegd waarde. Ik hou van films met echte spanning en emotie, en vond dat in deze film nogal oppervlakkig.
Normaal heb ik juist vaak een zwak voor films met een lange tijdsduur, maar in dit geval had ik er zowaar echt moeite mee om deze film in één keer af te kijken. En dat is eigenlijk voor het eerst dat ik dit met een film van deze tijdsduur had. Dit was dan ook de eerste echte 'draak van een film' voor mij. Verder vind ik ook de titel niet echt op zijn plaats; er is namelijk niet echt één specifieke hoofdrol, en sowieso is de rol van Fanny in mijn ogen niet meer dan een bijrol. Maar wellicht is dit anders in de miniserie?
De 'establishment' van Moviemeter zal het waarschijnlijk niet met mijn mening eens zijn, en ik vind het ook jammer, maar meer dan drie sterren kan ik er nu niet van maken. Wie weet komt daar in de toekomst nog verandering in als ik de film nogmaals kijk.
Niveath
-
- 363 berichten
- 596 stemmen
Sterke Bergman met een spiritueel verhaal. Het begin was een beetje wennen, en je weet niet welke kant de film op gaat/wil, maar daarna wordt het beter en beter.
De acteerprestaties zijn goed, de setting geweldig (het warme huis van oma en de kille ruimtes bij de bisschop) en de cameravoering top. Ik heb overigens het gevoel dat de 5-uursversie meer tijd besteed aan mooie plaatjes, maar ik heb voor nu alleen de 3-uursversie kunnen bekijken.
Die lange versie gaat deze winter zeker nog eens aan bod komen! Ben benieuwd of de film dan sterker wordt met nóg meer diepgang over de opgroeiende Alexander, die worstelt met zijn vragen over het leven.
4.0* voor nu, maar wordt vervolgd!
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Ik meen me te herrinneren dat in de lange versie er juist veel meer nadruk ligt op het theater en de toneeluitvoeringen.
Helemaal mee eens. Ik had sterk het gevoel dat ik naar een verfilmd toneelstuk heb zitten kijken. Niet verwonderlijk eigenlijk want Ingmar Bergman heeft nu eenmaal zijn wortels in het theater. Verveeld heb ik mij daarentegen zeker niet. Ik vond F & A een zeer goede film met een uitstekend verhaal en het acteren vond ik subliem, maar dit soort films moet je natuurlijk wel liggen. Films van Bergman zijn doorgaans zware kost. Zij hebben over het algemeen een sterk filosofische en spirituele lading, juist datgene wat zijn films voor mij zo interessant maakt.
Zeer mooi vond ik daarom ook onderstaand citaat van Strindbergh dat door Emilie's moeder aan het eind van de film werd voorgelezen.
Alles staat open.
Alles is mogelijk en waarschijnlijk.
Tijd en ruimte bestaan niet.
Op een ragdun laagje werkelijkheid ontluikt de verbeelding en weeft zij nieuwe patronen.
4,5*
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Het eerste uur voelt onbestemd aan. Fanny en Alexander komen nauwelijks aan bod, de familie van hem wordt uitgebreid geïntroduceerd. Vooral de overspelige Gusten en zijn gerotzooi met de huishoudelijke hulp is leuk om te volgen, maar ik had niet het idee naar een meesterwerk te kijken.
Na een uur barst de film alsnog los met een snijdend pijnlijk drama. De vader van Fanny en Alexander overlijdt en hun moeder kiest voor een zeer nare man. Je krijgt de kriebels van hoe hij omgaat met Alexander, die de nieuwe situatie niet wil accepteren. Erg mooi gefilmd met de welbekende Bergman-stijlkenmerken. Het voelt beklemmend en kil aan, zoals we van hem gewend zijn.
Ik keek overigens de 3 uur-versie en had her en der het gevoel dat het verhaal erg vlot verliep. Sommige plotelementen verliepen wel erg hak-op-de-tak. Niet dat ik perse dingen mis, maar uit de ruim 5 uur durende mini-serie zou je nog meer kunnen halen, alhoewel ik dan ook vrees dat de film erg langdradig aan kan voelen.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5481 stemmen
Fanny och Alexander is uiteindelijk toch best wel een goede film. Ik heb de drie uurs versie gekeken en vind dat voorlopig meer dan voldoende. Het zag er trouwens in het begin nog niet naar uit dat ik deze film zo zou kunnen waarderen. De eerste drie kwartier stelt inhoudelijk niet zoveel voor en af en toe had ik zelfs het idee dat ik naar een of andere goedkope seksfilm zat te kijken. Daarna slaat de film om, krijgt veel meer diepgang en wordt ook beter en beter. Het overlijden van de vader heeft uiteindelijk een enorme impact op het leven van de kinderen. En dan niet eens de dood zelf, maar meer de keuze van de moeder voor de stiefvader, die voor de kinderen een zeer nare man blijkt. Dat gedeelte is erg goed uitgewerkt door Bergman. Het acteerwerk is trouwens ook erg goed en mede daardoor komt alles op het einde ook zo sterk naar voren. Uiteindelijk toch wel een sterke film, maar door het nogal smakeloze begin dat bijna een derde van de film in beslag neemt, kan ik echter niet meer dan een dikke drie sterren aan kwijt.
3,0*
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Fanny och Alexander is in de drie uur durende versie die ik zag een betoverende film. Eentje die je in zijn wereld zuigt vanaf de eerste scène waarin Alexander door de verschillende kamers van zijn oma's huis rondrent en denkt daar een standbeeld te zien leven. Het is een unieke film, niet zozeer onvergelijkbaar met anderen, maar heeft een gevoel dat totaal eigen is. Net als The Night of the Hunter wordt dit bereikt door het gebruik van enerzijds zeer herkenbare en realistische locaties en sets die door de manier waarop ze in beeld gebracht worden vreemd en sprookjesachtig aandoen. En het komt door de betoverende, akelige en mysterieuze vertelling. Er gebeuren niet echt zozeer onverklaarbare dingen, maar achteraf blijft het gevoel hangen dat er iets ongrijpbaars is gebeurt. Dit is geen geringe prestatie. Alleen de grote regisseurs kunnen zoiets doen.
Ingmar Bergman waardeer ik al langer, maar ik zie zelden een film van hem. Net als Tarkovsky en veel Italiaanse regisseurs is hij iemand voor wiens werk ik zeer in de stemming moet zijn anders zal het waarschijnlijk niet werken. Fanny och Alexander is echter een film waarvan ik me kan voorstellen dat ik hem altijd goed gevonden zou hebben. Bergmans duistere kanten zitten sterk in de film verweven, maar het lijkt alsof de Zweedse regisseur aan het einde van zijn carrière wat luchtiger op die duistere kanten kon terugkijken. Zo'n warm werk ben ik niet van Bergman gewend, zelfs al doet de film pijn wanneer het pijn moet doen en blijven we niet met een compleet happy end achter (de komst van de geest van de bisschop zorgt voor kippenvel). Het is een spel met emoties, maar het totaalgevoel kan ik niet anders dan spiritueel noemen, al vind ik dat doorgaans een te zweverige term om op een film toe te passen.
Het draait allemaal om opbouw. Het openingsfeest duurt lang (en kennelijk nog langer in de 5-uursversie, die sommigen teveel wordt) en de film lijkt lange tijd geen specifieke kant op te gaan. Mij wisten deze scènes echter wel te pakken puur op sfeer en gevoel en als je verder in de film zit blijken ze ineens onmisbaar te zijn geweest. Door de lengte wordt het verlies van deze plaats en deze mensen als Alexander naar de bisschop verhuist voelbaar gemaakt. Aanvankelijk was ik ietwat teleurgesteld dat het verhaal ineens een wending nam waarin we weer een verhaal gingen zien over strenge opvoeding en chriselijk dogma's, maar Bergman voert ze perfect uit en ze passen in het sprookjesgevoel. Het derde, laatste en korste deel is het beste. Bij de joden vliegt de film werkelijk de sprookjeswereld in, inclusief levende mummies, een ontmoeting met God en het meest fascinerende personage in de film, Ismaël. Cinema op zijn best. Het eindigt op een uiterst bevredigende manier. Alle bijzondere scènes opnoemen heeft geen zin, daarvan zijn er teveel. Toch wil ik een favoriet in het bijzonder noemen, wanneer Alexander aan een stel kinderen 's avonds zijn toverlantaarn demonstreert. Een mooi klein moment, die helaas onderbroken werd door een schrikgrap van een van de kinderen. Er zijn ook scènes die niet echt een plaats lijken te hebben in het geheel, zoals het moment waarop we achtergrondinformatie over Carl en zijn Duitse vrouw krijgen, maar wellicht komt dat omdat ik naar een verkorte versie keek.
Ieders bijdrage aan de film is geweldig. De sets van Anna Asp doet denken aan de verfilming van Great Expectations door David Lean, waarschijnlijk niet toevallig aangezien Bergman toegaf dat Charles Dickens een grote inspiratiebron was voor deze film. Alleen Leans film was niet in kleur en de kleuren hier zijn onmisbaar, schitterend belicht en vastgelegd door cinematograaf Sven Nykvist. De kostuums van Marik Vos zijn natuurlijk ook fantastisch. De acteurs zijn allemaal perfect gecast en ik was in het bijzonder dol op Gunn Wallgren als de oma.
De film komt foutloos op me over. Ik heb nu al zin in herziening. Ik ben benieuwd naar de langere versie, maar ik vraag me serieus af of die werkelijk beter is. Het voelde perfect gebalanceerd aan nu. Sommige mensen verveelden zich af en toe bij de 5 uurs versie lees ik hier. Dat kan ik me bij de 3 uurs versie moeilijk voorstellen. Toch zal ik die uitgave eens bekijken, al is het maar om te zien wat ik gemist heb.
4,5*
Metalfist
-
- 12407 berichten
- 3964 stemmen
Bergman zijn meesterwerk
Ik had ooit deze Fanny & Alexander per puur toeval in een carnavalswinkel gevonden in een dubbele disc editie met Dokument Fanny och Alexander (1986) als 2e disc en een bijhorend boekje. Het was in die periode dat ik voor het eerst kennismaakte met Bergman via Sjunde Inseglet, Det (1957) maar door de lange speelduur werd deze Fanny & Alexander wat achteruit geschoven. Nu had ik, ondertussen al een dikke week geleden, me het voornemen om eens één van die lange films te zien die ik nog had. De keuze viel op deze film en ik was helemaal klaar om me weg te laten blazen.
Bergman noemde dit altijd zijn meesterwerk (het zou tevens zijn laatste film zijn geweest maar daar heeft hij zich toch niet aan kunnen houden, al is het wel zijn laatste 'theatrale' film) maar ik zou het eigenlijk niet weten doordat ik nu nog maar 2 films van de man in kwestie heb gezien. Ze staan allebei op 4.5* dus tot nu toe is Bergman een regisseur waar ik sowieso meer van wil zien. Vooral doordat hij er altijd zo'n mooi visueel filmpje van weet te maken. Fanny & Alexander kun je visueel gemakkelijk in 3 delen opdelen. Het eerste deel is het kleurrijkste. We zien de jonge Alexander en zijn zusje, Fanny, de ogen uitkijken door hun nogal excentrieke familie maar je voelt de warmte en de sfeer. Bergman weet op een simpele maar kleurrijke manier een mooi beeld te schetsen van de familie. Dan sterft de vader en verhuist de familie naar het huis van de bisschop en voelt het allemaal een stuk killer en donkerder aan. Bergman maakt hier een kleine stijlbreuk met zijn eerste deel van de film maar het werkt perfect. Het bevreemde deel moest dan nog komen doordat er dan wordt gekozen om het verhaal de mysterieuze toer te laten opgaan door Fanny, Alexander en hun moeder te laten verblijven in het huis van de goede vriend des huizes, Isak, die blijkbaar niet vies is van een stukje magie. Elk deel lijkt precies een nieuwe film maar toch past het allemaal erg netjes in elkaar. Overal is er wel ergens een hoogtepunt te bekennen en dat maakt Fanny & Alexander juist tot hetgeen waardoor de film zijn naam heeft gekregen.
Het plot is nochtans ook zeker en vast niet verkeerd. Op het eerste zich is het niet erg uitgebreid maar Bergman weet de volledige 3 uur te boeien. Ik ben dan ook wel ergens benieuwd hoe de film uitdraait als miniserie van meer dan 5 uur. Fanny & Alexander is zo'n familie-epos zoals ik ze graag zie. Gebruik makend van de tijd die je hebt, rustig de karakters uitdiepen, een aantal fantastische climaxvolle scènes, ... Doordat Bergman zich in het eerste deel van de film vooral concentreert op het goede leven van Fanny & Alexander, komt de klap nog des te harder aan. Het is al meer dan een week geleden dat ik de film heb gezien maar nog altijd zijn er veel scènes die ik me nog perfect voor de geest kan halen. Vooral het tweede en derde deel van de film zijn werkelijk verbluffend sterk. Ik zei daarjuist al dat de film eigenlijk niet echt uitgebreid is qua plot maar als je er dieper over nadenkt, merk je gewoon dat er zoveel meer in de film zit. De relaties tussen de familie, godsdienst, ... Wanneer de aftiteling dan over het scherm loopt, heb je nergens het gevoel dat er iets niet goed is afgesloten. Neen, werkelijk alles komt perfect op zijn plaats.
Ik ben langs geen kanten thuis in de Zweedse cinema en kende dus ook bitter weinig van de acteurs. Bitter weinig? Eigenlijk zelfs helemaal niemand maar Bergman weet hier een uitstekende cast bij elkaar te sprokkelen. Het had echter niet veel gescheeld of Max Von Sydown, die ook al een hoofdrol had in Het Zevende Zegel, had de rol van de bisschop op zich genomen. Bergman had de rol geschreven met Von Sydow in gedachten maar toen hij hem wou contacteren zat die in Los Angeles. Von Sydow wou met plezier de rol op zich nemen maar toen ze hem contacteerden via zijn agent bleek dat Von Sydow een extra percentage wou hebben op zijn salaris. De agent werkte ten goeder trouw voor de acteur maar voor Von Sydow was dat percentage helemaal niet nodig. Hij wou de rol sowieso spelen. De productie hield het idee van de agent tegen doordat ze al wel aan de limiet zaten en Bergman moest op zoek naar een andere acteur en vond die in de rol van Jan Malmsjö. Toen Von Sydow hoorde van zijn agent dat hij de reden was dat hij de rol niet had gekregen was het natuurlijk te laat. Ergens is het jammer voor Von Sydow maar langs de andere kant hebben we wel een geniale bisschop gekregen. Malmsjö speelt hem met zoveel verve dat je, elke keer als je hem ziet, een wee gevoel in je maag krijgt. De scènes met Alexander zijn geniaal maar praktisch elke scène waar Malmsjö in voorkomt is fantastisch. Hoewel ze één van de hoofdrollen vertolkt heeft Pernilla Allwin, Fanny, bitter weinig te vertellen. Het meeste van de tijd staat ze daar gewoon maar Bergman weet haar wel perfect te situeren. Neem nu een scène waar de stervende vader zijn 2 kinderen bij zich roept. Alexander is degene die helemaal instort maar Fanny staat daar zo onbeweeglijk, overduidelijk de sterkste van de twee. Dat neemt niet weg dat Bertil Guve, die de rol van Alexander op zich neemt, de moeite waard is. Ik heb het normaal niet zo op kinderen in films (al begin ik de laatste tijd meer en meer uitzonderingen te leren kennen) maar beide doen het echt uitstekend. Eigenlijk zijn er nergens slechte rollen te bekennen. Ewa Fröling is een mooie vrouw, al zijn die wenkbrauwen soms wel creepy, maar acteren kan ze heerlijk. Hulde voor de cast in ieder geval.
Tweede film die ik zie van Bergman, tweede film die 4.5* krijgt. De man weet tot nu toe zo'n boeiende films te maken dat ik me toch wel eens in zijn werk moet gaan verdiepen, misschien een goed voornemen voor 2011. Visueel is het ontzettend mooi, het plot lijkt op het eerste zicht weinig om handen te hebben maar blijkt toch veel meer te zijn en de acteurs zijn uitmuntend gecast.
4.5*
houbi
-
- 54 berichten
- 10420 stemmen
Ben het eens met alle lovende reacties.
Ook naar mijn gevoel… een parel van een film!
Bergman op zijn allerbest.
Echter… na de zoveelste kijkbeurt twijfel ik nog steeds om voor de volle 5 te gaan.
Ik blijf de scène “in” de kanselarij een beetje ondermaats vinden. (de kinderen ongezien in de kist verstoppen)
Het magisch mooie wat in alle andere scenes wordt getoond is er, naar mijn gevoel, nu net niet.
Te ongeloofwaardig? Te fantasierijk? …??
Bergmans’ uitwerking van deze scène heeft op mij alzo een licht storend effect.
Telkens weer kost het mij na deze scène eventjes moeite om opnieuw in het filmritme te geraken en vooral in het betrokkenheidgevoel dat zo nadrukkelijk aanwezig is in deze film. Alles was zo geloofwaardig, zelfs de fantasy’s, en door deze scène… alles weg?
Uiteraard zal Bergman dit zo bewust gedaan hebben.
Om welke redenen dan ook.
Als overgang naar de verboden deur? Alexanders’ fantasy-dream?
Of… Om iemand zoals mij te laten zeuren over details?
Diep imponerende prachtprent!
otherfool
-
- 18470 berichten
- 3397 stemmen
Ik heb me door de lange versie geworsteld, al klinkt dat wat negatiever dan eigenlijk bedoeld. De gegoede Ekdahl's zijn een stel mooie types bij elkaar en de bisschop een verrukkelijke bad guy. Het nut van enkele 'magische' scenes ontging me wat, maar juist die weelderige etentjes vond ik prachtig om naar te kijken.
3*.
Gattopardo
-
- 30 berichten
- 16 stemmen
Het alom geprezen meesterwerk van Ingmar Bergman.
Wat een film, wat een vakmanschap!
Over deze film kan je niet genoeg schrijven, deze film moet je voelen.
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30428 berichten
- 5196 stemmen
Als ik de recensies en prijzen zie vraag ik me af of ik wel dezelfde film gezien heb. De film is een saaie rit geworden. De film wordt geprezen om zijn realisme en geloofwaardig acteertalent. Maar dan heb ik liever wat meer fantasy, romantiek, cinema. Fanny och Alexander is meer een soapserie dan een boeiend kostuumdrama. Ook het mooie aan deze film begrijp ik niet. Het kwam nogal kitcherig over. Weinig creativiteit, weinig kruiden. Alsof het een zoutloos gerecht is volgens het boekje. Heel knap gemaakt, maar amper op smaak gebracht. De film was mijn eerste Ingmar Bergman, en meteen een teleurstelling. Jammer.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Films maken is iets voor jonge(re) mannen, schijnt Bergman gezegd te hebben toen hij zestig was geworden, en Fanny och Alexander zou wat hem betreft zijn laatste grote film (niet zijn laatste werk) worden.
En een grote film is het, in meerdere opzichten. Een film met veel echo's uit zijn eerdere werk, en waarin eens te meer zijn liefde voor het theater sterk tot uitdrukking komt.
Maar dit is toch qua sfeer en structuur een nogal afwijkende film in zijn oeuvre. Opgezet als een negentiende-eeuws familiedrama, met een reeks ijzersterke toneelscènes, waarin de acteurs voluit kunnen gaan, in afwisselend weelderige en sobere, maar altijd bijzonder sfeervolle ensceneringen, die soms weer als schilderijen ogen.
De grondtoon lijkt lichter en frivoler dan anders bij Bergman, maar toch sijpelt al haast vanaf het begin de melancholie en de vertwijfeling door bij de verschillende leden van de op het oog zo vrolijke familie Ekdahl: met name bij oom Carl natuurlijk, maar in feite ook bij zijn broer Gustav, in wiens al te uitbundige rokkenjagerij en drinkgelagen de angst voor ouderdom, aftakeling en de dood voelbaar is.
En het is de vertwijfeling van Alexanders moeder, Emilie, over de zin van haar leven na het overlijden van haar echtgenoot, die haar doet vluchten in de armen van de bisschop. Die armen nemen haar en haar kinderen in een wurggreep, waaruit zij slechts ternauwernood, en op miraculeuze wijze, kunnen ontsnappen.
Miraculeus. Een eerste blik op het verhaal kan de indruk wekken van een nogal driestuiverachtig verloop, waarin een fantastische plotwending of samenloop van omstandigheden zorgt voor een gelukkige ontknoping na een schier hopeloze situatie.
Er is wel gezegd over het werk van Shakespeare dat de grote Engelse bard zijn stukken schreef voor twee soorten publiek: het volk werd bediend met vet aangezette kluchtige, romantische en magische verwikkelingen, waarin het gespook niet van de lucht is, die voor de goede verstaander echter rusten op een diepere psychologische en filosofische laag. Ik heb de indruk dat Bergman met dit stuk in vijf bedrijven dezelfde vorm voor ogen had, één en ander nog benadrukt natuurlijk door de expliciete verwijzingen naar Hamlet.
De derde akte, waarin het huwelijk van Emilie met de bisschop centraal staat, is merkwaardig genoeg 'de scheiding' genaamd. Het lijkt erop dat Bergman het leven van de Ekdahls, dat vrolijke rollenspel met een onderstroom van vertwijfeling, met deze gebeurtenis laat uitkristalliseren in twee tegengestelde wereldvisies: het theater met zijn creatieve fantasie, zijn begoochelend en bedrieglijk spel met vele maskers, tegenover de monomane rechtlijnigheid van een steil protestantisme, dat vaste grond biedt in een schijnbaar zinloze en daarom angstaanjagende wereld, maar met haar loodzware 'rechtvaardigheid' ook alle levensvreugde verplettert.
Het is een scheiding der geesten, die ik nog niet eerder bij Bergman zo ondubbelzinnig vormgegeven heb gezien, met de confrontatie tussen enerzijds de dromerige en fantasierijke Alexander en anderzijds zijn stiefvader, de bisschop, die met zijn koude, vreugdeloze religiositeit, een indrukwekkend monument is van alles wat Bergman kennelijk aan religie haat, en in zijn eenzijdige 'schurkachtigheid' een tamelijk uniek (hoofd-)personage is in zijn werk.
Het voelt aan als een laatste, definitieve afrekening, die in de geest van Alexander zijn beslag krijgt met behulp van Isak, de Joodse koopman en geldschieter, en diens raadselachtige neef Ismael. Tamelijk geestig overigens hoe Bergman de treurige vooroordelen van het eeuwige Europese antisemitisme hier weerkaatst door Isak daadwerkelijk de kinderen van christenen te laten roven. Shakespeare revisited, inderdaad.
Maar zo 'gelukkig' en definitief laat Bergman de ontknoping uiteindelijk toch niet zijn, met de voor Alexander onontkoombare geest van de bisschop, en de lofrede van oom Gustav op het kleine, goede leven, die toch ietwat klinkt als fluiten in het donker.
Ik heb nu - na twee keer de filmversie - eindelijk de volledige serie gezien, en ik kan niet anders zeggen dan dat dat voor mij het verschil uitmaakt tussen een redelijk goede film en een meesterwerk. Ik kan zo uit de losse pols drie belangrijke scènes noemen - de confrontatie van Alexander met de verdronken zusjes, het 'verhaaltje voor het slapen gaan' van Isak, en het gesprek van de gebroeders Ekdahl met de bisschop - waarvan ik me nu niet kan voorstellen hoe deze film zonder kan, zonder afbreuk te doen aan de rijkdom van dit werk.
Met de filmversie had ik mijn twijfels, maar de integrale versie is wat mij betreft een waardige kroon op Bergmans oeuvre.
arno74
-
- 8700 berichten
- 3342 stemmen
Een lange film die niet heel erg aan mijn verwachtingen voldeed. Lastig ook om de genre aan te duiden. Tot de dood van Oscar is het een soort rustig verlopende romantisch costuumdrama, tragicomedy-achtig, met prachtige decors in een bourgondische setting. Met diens dood komt er een abrupt einde daaraan en komt de film in een soort mistery/fantasy/horror setting terecht. Misschien dat dit laatste stuk, en de overgang, in de miniserie beter is gedaan, want in de film miste ik toch wel goede overgangen en introducties. Soms lijkt het wel of de film de draad kwijt is.
De plaatjes zijn prachtig, het soms (opzettelijk) overacteren van de theatermensen past wel bij hen en stoorde niet.
Ook vind ik de rol van Fanny en Alexander vaak afwezig, hoofdpersonen zijn ze niet, hun rol komt niet verder dan dat van lijdend voorwerp. De relatie tussen die twee komt ook niet of nauwelijks naar voren. Dat is gezien de titel en de omschrijving een beetje vreemd.
Het resultaat is niet onaardig, maar te langdradig om echt te kunnen aanbevelen. Wellicht is zoals velen hier zeggen de miniserieversie een stuk beter, mijn mening beperkt zich tot de film, de serie heb ik niet gezien.
Leland Palmer
-
- 23739 berichten
- 4695 stemmen
Verbluffend meesterwerk van Bergman deze 'Fanny och Alexander'. Ik heb van de eerste tot de laatste minuut genoten van deze laatste ''grote'' film van deze bijzondere regisseur. De film duurt lang, maar is zeer meeslepend, zoog me op en liet me tot de slotzin niet meer los. Beste Bergman die ik gezien heb.
Tot nu toe natuurlijk. Maar ik kan me niet voorstellen - op een herziening van een 'Persona' of 'Det Sjunde Inseglet' na dat er een betere film in z'n oeuvre zit. Dit was in ieder geval geweldig. Het begint natuurlijk met het zeer warme, sfeervolle, vrolijke, luchtige en losse feest van de familie Ekdahl. Bergman schakelt in het 2e deel over na een meer spiritueel, maar vooral ook deprimerender geheel. Je voelt met Fanny en Alexander mee - van alle kleurrijke personen in zo'n leuke familie, naar zo'n hel. Vreselijk. Het verschijnen van hun vader zorgt al voor een paar mooie intrigerende scenes. En het geheel wordt steeds sterker.
Het ''3e'' deel van de film zorgt voor nog meer opzienbarende momenten; de ontmoeting met Ismael, sowieso weer een huis daar vol met gangen, dingen, deuren, kamers, een nog ademende mummie en weet ik wat nog meer allemaal. In de tussentijd weeft Bergman van alles door het verhaal; leven en dood, goed en slecht, bestaat er een God, ons doel hier, geesten, etc. Interessant en ook veel om over na te denken. De scene dat Alexander omver wordt geduwd door de geest van z'n dode stiefvader is angstaanjagend.
Ik doe al de hele dag niks anders dan nadenken over dit meesterwerk. Buiten al het intrigerende ziet de hele film er prachtig uit. Schitterende settings, natuurlijk het grote sfeervolle huis, besneeuwde wegen buiten en tussendoor lopen allemaal klasse acteurs. Groots en imponerend deze prent. Prachtig.
DVD-T
-
- 15378 berichten
- 2836 stemmen
Prachtige aankleding van de film. Sets/locaties, kostuums en make-up zijn weer ontzettend goed verzorgd in deze Bergman.
Zijn ook meteen de positieve punten. Verder vooral oubollig, saai en erg droge stof. Deed me totaal weer helemaal niets. Probleem is vooral de lengte. Alles voelt veel te uitgesmeerd uit waardoor verveling toch erg snel toeslaat. Als je dan al een kleine opleving verwacht, gaat het op dezelfde monotone manier door. Te droge stof voor mijn smaak.
Movsin
-
- 7665 berichten
- 8080 stemmen
Zelden zo'n kleurrijk werk met zoveel zorg voor details gezien. Ieder beeld is een pareltje.
In feite overstijgt het echt filmisch gedeelte het verhaal.
Bergman voegt daar, zekerlijk in het tweede gedeelte, heel wat filosofische en spirituele gedachten aan toe, zoals deze in de slotscène : "Alles staat open..."
Film die een zeer hoge inzet van de acteurs moet hebben gevergd, maar het resultaat is er dan ook naar.
Prachtige film, zonder meer.
knusse stoel
-
- 3137 berichten
- 3734 stemmen
Zelden zo'n kleurrijk werk met zoveel zorg voor details gezien. Ieder beeld is een pareltje.
In feite overstijgt het echt filmisch gedeelte het verhaal.
Bergman voegt daar, zekerlijk in het tweede gedeelte, heel wat filosofische en spirituele gedachten aan toe, zoals deze in de slotscène : "Alles staat open..."
Film die een zeer hoge inzet van de acteurs moet hebben gevergd, maar het resultaat is er dan ook naar.
Prachtige film, zonder meer.
Ook mijn mening, dus waarom zal ik dan ook nog een gelijksoortig bericht in elkaar zetten?
Prachtfilm met allerlei invalshoeken, vooral die hitsige broer van haar vond ik een mooie vondst wat gepaard ging met veel humor.. Heb mij echt geen minuut verveeld!
Het laatste nieuws
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Sterfdag Natasha Richardson (1963): Haar tien best beoordeelde films
Avontuurlijke thriller 'The Grey' met Liam Neeson dinsdagavond te zien op televisie
Netflix-drama 'Pieces of a Woman' wordt geprezen op MovieMeter: 'Werkelijk van ongekende klasse'
Bekijk ook
Dersu Uzala
Avontuur / Drama, 1975
85 reacties
Höstsonaten
Drama, 1978
98 reacties
Paris, Texas
Roadmovie / Drama, 1984
290 reacties
La Battaglia di Algeri
Drama / Oorlog, 1966
118 reacties
The Sparks Brothers
Documentaire / Muziek, 2021
6 reacties
Persona
Drama, 1966
239 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.