Du Levande (2007)

Bedoel je deze na Sånger från Andra Våningen? In dat geval: het kan ook andersom (heb ik ook gedaan), maar Sånger från Andra Våningen is aanzienlijk duisterder dan Du Levande. 't Is maar wat je tot het laatst wilt bewaren.

Ja, dat bedoelde ik, sorry. Ok, er zit dus niet een bepaalde chronologische lijn in. Lees dat ook net op IMDB. Wel benieuwd naar dit werk, een dezer dagen even kijken.

Ik heb me in het begin vergapen aan deze film en me sufgelachen. Zulke droogkomische, tragischkomische situaties...en dan die afwisseling daarvan, heerlijk. Maar naarmate er meer een lijn, structuur in het geheel kwam...ik weet niet of het eraan lag dat de inspiratie in de film minder scherp werd incl. de humor of dat ik gewend raakte aan de stijl en droge humor maar het kon me steeds minder en minder boeien tot het punt van verveling aan toe. Neemt niet weg dat een heel opvallende stijl is, waarmee hij duidelijk ons wil wijzen op de tragische/komische/luchtige/zware kanten van het leven op een creatieve manier. Daarvoor hulde maar dat het niet lukte de intensiteit de hele film consistent vast te houden was jammer.

deed me aan monty python denken

een totaal falende uitvoering dan

Ook aan Jiskefet, vond ik. Is alleen hier de humor gortdroog en zwartgalliger. Ben 't met

Richardus eens dat ongeveer het laatste kwartier de formule een beetje raakte uitgewerkt,

en ik ging verlangen naar het einde van de film toe.

Die scene met dat tafelkleed Verder iets te droge, sketcherige cinema.

Fijn tweede deel uit de onofficiële trilogie. Uit het eerste shot kun je eigenlijk al herleiden dat het om een Andersson gaat, en vanaf daar is het slechts genieten geblazen. Aantal knalrake, hilarische scenes wederom, waarvan de eerste droomscene als exponent. Maar ondanks dat ook dit weer een heerlijk droog rariteitenkabinet was, vond ik Songs from the Second Floor nét iets beter. Die film was nog een pak neerslachtiger, nog cynischer, en nog scherper. Deze film neigde vaak naar een soort joliger sfeertje, wat mede dankzij de clowneske muziek kwam. Verder absoluut genoten. Ruime 3,5* voor nu.

Je hebt geduld nodig voor deze film. Ik zie het vooral als aaneenschakeling van kunstwerkjes die een beetje bewegen en geluid maken. Heel bijzonder. Met een beetje moeite kan je er ook nog een verhaal in ontdekken, maar het gaat denk ik om de beelden, het geluid en de gekke dialogen. Ik kan me ook indenken dat anderen dit totaal anders zien.

Ik kwam niet heel lekker uit deze film. Ik hou enorm van absurdisme en met name in het begin heb ik me prima kunnen vermaken. Daarna worden de scenes veel meer versnipperd en lijken het korte sketches, die niet zo pakken. Daarna komen er weer wat lijntjes terug, maar een geheel is deze film zeker niet te noemen. Een aantal heerlijke droge, absurde en tragikomische scenes, maar alles bij elkaar teveel los zand om te behagen. Ben toch wel benieuwd naar Sånger från Andra Våningen.