The Mist (2007)

Neem maar van mij aan dat je smaak in de jaren verandert!!! Ten eerste word je kritischer en je hebt al veel gezien. Dat gebeurt op alle gebieden van kunst cultuur...Films, kunst, boeken,muziek...Mocht je als je 60plus nog uit je dak gaan van Bambi dan klopt er iets niet... Ouder worden is Groei!!!..in alle opzichten. Heeft niets met beter te weten te maken, of misplaatste arrogantie...gewoon een ontwikkelde smaak,persoonlijke groei gebaseerd op veel kijkervaring, opleiding, milieu, vrienden en kennissen!!! Maar een aantal films doorstaat de tand des tijds...Voorbeeld??? The Postman always rings twice...Casablanca...films van Hitchcock...Allen.. etc etc...En....I almost have seen it all.......Er zijn pakweg 15-20 thema's waar een film aan op wordt gehangen...Deja vu dus.!!!!! Z Amerikaanse, Franse, Spaanse, Italiaanse, Skandinavische films zijn vaak een verademing...Niet wat Hollywood uit poept, dat is vaak voor teeners en jong adolescenten en laag opgeleiden....

Ik ben het met gedeelten eens, frans123. Tuurlijk word je kritischer naarmate je meer hebt gezien en dat is ook prima. Je moet alleen oppassen dat het niet doorslaat in je neus ophalen voor dingen waar je je te goed voor voelt. Dat is waar bij veel mensen de arrogantie om de hoek komt en daarom erger ik me bijvoorbeeld ook regelmatig aan het gedrag van senioren in de bioscoop, die overal hardop commentaar op leveren.

Zwolle 84

Heeft niks te maken met arrogantie...Kijkervaring na decennia, grroei in algemene zin.....en andere punten die ik noemde. Voorbeeld??/ Drugsfilms...Honderden van gezien..Zelden een goede...Ik sla ze over...Trek er mijn neus niet voor op,maar ik hoef niet...Got it?? Horror..evenzo...Relatiefilms? ...hoef ik niet.Twee uur gewauwel vaak over micro-gevoelens... Sci-fi??/ Graag,....maar Sci-fi is zelden goed,vaak ook met teeners die de aarde even redden..Of bizarre verhalen die van geen kant kloppen...Daar ben ik te oud voor....

Dat is net het punt waar we van mening verschillen: je bent er niet te oud voor, maar je hebt een eigen smaak.

Smaak is zeker afhankelijk van leeftijd....en dat komt door heel veel factoren,zo veel gezien en vaak zoveel beter,deja vu.....Kijkervaring en niet alleen vanwege 'ouder worden.,Je wordt kritischer , selectiever...je krijgt er bijna 'verstand van......Maar dat geldt niet voor iedereen..iemand die uit zijn dak ging van Rambo, kan dat dertig jaar later nog doen....Dan is de smaak niet ontwikkeld....Maar dat is subjectief en doet er ook niks toe. Maar op de film gespitst....Stephen King schrijft rommel. heeft een niet-kritisch miljoenenpubliek. Succes van zijn films zegt helemaal niks...Frans Bauer heeft 25 miljoen euro bij elkaar gezongen met zijn wanstaltige liedjes ...Smaak...zo betrekkelijk.( gister gaf hij toe in een programma dat hij de laatste jaren rommel maakte!!) Frans wordt ook ouder.....ahhaha

Ik snap deze hoge score niet maar ook weer wel. Voor de mensen die het boek hebben gelezen zal deze film dan ook wel hoog scoren. Ik vond het maar nep, al die slechte computer special effects. En tja, er is mist. Weet je wat ik doe.Ik pak een landrover met 20 lampen erop ( ja ja toevallig staat die daar) en ik rij er mee weg...kom vervolgens niemand tegen, en daarna de halve wereld in een auto,vrachtauto en tank die voorbij komt crossen...tjonge jonge...Nee, ik heb al veel beter gezien dan dit.

Dit moet wel even netjes tussen Spoiler-tags

Prima boekverfilming. Het verhaal speelt zich twee uur lang af op de zelfde locatie. Dit in een supermarkt. Daar bouwt de film op naar enkele geslaagde (spannende) scenes. Waarvan de nodige CGI momenten wel redelijk geslaagd zijn. Tussen die scenes door moet het vermaak komen van de vele verschillende personage's die vast zitten in deze supermarkt. Deze personage's worden met korte kennismaking vloeiend in de film neergezet en komen langzaam tot leven in hun typische karakter. Dankzij deze langzame ontplooiing valt er als kijker algauw mee te leven met de personage's. De hierbij lange speelduur neemt hier vrijwel veel tijd voor in beslag, maar weet wel goed op de kijker in te spelen. Neem daarbij dat de film niet voorspelbaar eindigde en je hebt een zeer vermakelijke (goede) film.

3,5*

Opnieuw bekeken en opnieuw genoten van de spannende prent die deze film toch is.
Ook is dit een van de betere rollen van Thomas Jane in deze film.
Warm aanbevolen voor de liefhebbers van Stephen King en zijn uitstekende horrorverhalen !!

“Don't go out there! There's something in the mist!”

Uitstekende horrorfilm. Het is een tijd geleden dat ik The Mist heb gezien, en ik was dat waanzinnige einde helemaal vergeten. Dat ijzingwekkende einde zal mij deze keer wel bijblijven. The Mist heeft sommige gruwelijke scènes, en de insecten zien er eng en goor uit (zoals het hoort).

Maar de grootste kracht van de film is de spanning en paranoia die zich ontwikkeld tussen de personages. Met Marcia Gay Harden als godsdienstwaanzinnige als beste voorbeeld hiervan, maar ook Jane, Braugher, Jones, Holden en alle andere acteurs zijn sterk. Het gedeelte in de supermarkt duurt lang en de film valt wat in herhaling, maar het einde maakt veel goed.

Tig keer gezien maar hij blijft super vet voor mij.

Ik ga jou hier bijtreden. Dit begon nog wel lekker mysterieus met die mist en de eerste manifestatie van het gevaar met die tentakels had ook nog wel wat. Daarna is het veel geruzie, idioot gedrag met een zeer irritante imitator van Margaret White en af en toe vallen er wat heel slecht uitziende CGI creatures aan. Het einde moet tot slot een slag in het gezicht zijn maar aangezien het allemaal vervelende karakters waren kon het mij toch niet schelen. En ach weer een uit de hand gelopen experiment van het leger hoe verfrissend alweer, not!

Regisseur Frank Darabont is geen kleine jongen binnen de wereld van film en tv. Hij is de bedenker van The Walking Dead en twee films in de top drie met hoogste waardering op MM zijn van zijn hand. Met deze 'The Mist' levert hij zijn derde Stephen King verfilming af. Echter gaat hij met deze film ook flink onderuit. De regisseur wil namelijk meer dan een hersenloze horror-film tonen en stopt zodoende een aanzienlijke portie maatschappijkritiek in de film. We hebben meer te vrezen van onszelf dan van de verschrikking buiten. Tot uiting gebracht in zeer veel dialoog. Het had dan ook vermoedelijk beter geweest als hij op de minder ernstige kant van het verhaal zich had gericht. Soms lijkt ook veel meer een stijl-oefening voor zijn serie TWD. Waarvan we hier trouwens zo'n beetje de halve cast aanwezig zien zijn. Het enige waardoor de film nu nog enigszins opviel was het einde. Een einde wat niet het originele verhaal volgde. Dat de SFX maar net voldoende waren, vergeef ik de regisseur, want het verhaal gaat dat hij maar voor de helft van het budget hebben moeten werken en dat zijn eigen salaris erbij in is geschoten. Helaas is veel meer mis met de film en echt enthousiast werd ik er niet van.

Veel beter dan ik had durven verwachten en dat komt toch vooral door het ijzersterke einde en dat onder de klanken van het schitterende "The Host of Seraphim" van Dead Can Dance. Het grote minpunt in deze film vond ik dat er veel te veel geleuterd werd en dan nog dat aanhoren van dat bijbelse gezwets uit die mond van die godsdienst-waanzinnige tante. Om gek van te worden. Ik had daarom ook veel moeite met de eerste drie kwartier ondanks dat de horrormomenten met die (reuze-)insecten mij toch af en toe stevig aan het schrikken brachten. Het laatste half uur was in ieder geval erg goed mede ook doordat ik ook bijzonder verrast was dat deze film in dit geval geen happy end kende althans voor David, zijn zoontje en de overige drie metgezellen.
Let wel, het boek van Stephen King heb ik niet gelezen en dat is achteraf gezien ook maar goed ook.

3,5*

Het mist toch allemaal net iets.