Die Fälscher (2007)

Daar ben ik het absoluut niet mee eens en absoluut niet mee eens.

Moet jij weten

Prachtige film over een relatief onbekend stukje oorlogsgeschiedenis waarin een Joodse meestervervalser in een concentratiekamp terecht komt en waar hij, onder leiding van de SS, zijn vervalspraktijken doorzet. De film ziet er authentiek uit en het wat rommelige camerawerk geeft het geheel een bepaalde urgentie. De morele dilemma's komen goed naar voren door zowel het spel van de acteurs als de dialogen.

Wat is dit een prachtige film zeg..

Echt een mooi apart onderwerp er zijn niet veel films met dit onderwerp echt een top film..

De acteurs speelde goed..

3.5 waard...

Een verrassend vlotte film waarbij allerlei onnodige en overbodige opsmuk (uitwerking personages t.b.v. diepgang, makkelijk scoren emo (men neme alleen al het onderwerp), … achterwege wordt gelaten. In plaats daarvan houdt men het, op enkele scènes na, redelijk "intiem".

Ondanks dat het goed gemaakt is, het eerder aangehaalde "rommelige" camerawerk/editing is een plus en ook qua decors, kostuums e.d. prima, weet het je echter nooit mee te nemen. Hieraan debet zijn toch wel de cast (welke veelal nietszeggende personages neerzet) en de eerder aangehaalde pacing van de film. Er wordt teveel in te weinig tijd gepropt waardoor het geen indruk op je weet te maken.

Uiteindelijk goed, maar tevens geen seconde memorabel.

Interessant brokje WOII geschiedenis dat Ruzowitzky hier middels korrelige beelden vrij vlot en compact verteld. Zie je niet zo vaak bij dit soort films en je zou verwachten dat er daarmee de nodige impact verloren gaat, maar dat valt eigenlijk reuze mee. De douche scène komt er misschien wat karig van af en het korte optreden van Herzog's (te) naïeve vrouw is niet echt overtuigend, maar verder draait het grotendeels allemaal vrij soepel. Uiteraard laat Ruzowitzky de min of meer gebruikelijke horror van de oorlog de revue passeren, maar ik kreeg niet echt de indruk dat hij te nadrukkelijk op effect aan het mikken was. Al loopt er wel een enorm nazi zwijn tussen.

Andere pijler is de opvallende hoofdrol. Sorowitsch is toch iets meer dan weer een Joods slachtoffer. Een crimineel en niet de meest sympathieke man. Sluw en zelfs arrogant, met een moraal waar weinig ruimte voor principes is en persoonlijk gewin de boventoon voert. Iemand die ambivalente gevoelens oproept, net zoals dat geldt voor de plaats die ze in het kamp innemen en de werkzaamheden die ze verrichten. Het wordt stilaan de drijvende kracht van de film, geaccentueerd door zijn strijd met de idealistisch aangelegde Burger. Oorlogsdrama is al gauw aangrijpend, maar het slot heeft nog wel degelijk een onvervalst zwaar momentje in het kamp.

Verrassende film

Best een goede oorlogsfilm. Het is de zoveelste over een concentratiekamp (met het risico van herhaling van zetten) maar de insteek van het vervalsen is erg interessant. De thematiek van kiezen voor jezelf of voor het algemeen belang beviel me prima omdat het niet alleen opgaat voor Sorowitch en consorten maar ook voor Herzog waardoor het dilemma speelt voor beide partijen en realistisch overkomt.

Af en toe is de film wel gehaast en oogt rommelig en saaiig, met name een paar scenes in de 'drukkerij' terwijl de intro nog zo rustig geschoten is. Toch is het een paar keer redelijk overtuigend zonder te dramatisch te worden, wel zo prettig. Het enige wat ik moeilijk kan geloven is dat ze álles in het proces van vervalsing overlaten aan Joden, alsof ze net op dat ene gebied zelf geen kundige mensen hadden.. Buiten dat een prima film die nergens echt in uitblinkt maar ook nergens echt de fout ingaat.

Is dit nou een winnaar van de oscar voor niet-Engelstalige film? Laat ik het er maar op houden dat het een aardig uitgevoerde holocaustfilm is die er visueel goed uit ziet, maar verhaaltechnisch flink onder de maat is. Wanneer het gaat over een Joods valsmunterijteampje in Auschwitz dat zowaar nog relatief goed behandeld wordt, ben ik snel geneigd om de geschiedenisboeken erbij te pakken om te kunnen zeggen dat het quatsch is. Er staat dan wel bij dat het waargebeurd is en daar laat ik het ook wel bij, maar het komt erg ongeloofwaardig over. Er zijn genoeg verhalen namelijk over bijvoorbeeld het testen van medicijnen waarbij gezonde Joden eerst met injecties geïnfecteerd worden in plaats van gewoon zieken te behandelen.

Naja, valsmunters dus. Al met al is het verhaal wel aardig, maar men probeert de boel voor mijn gevoel op een erg Schindler’s Listachtige manier te vertellen. Het draait allemaal om het werken voor de vijand (de nazi), waarbij men elkaar vooral in leven probeert te houden en uiteindelijk ook nog trots verteld kan worden dat de inspanningen uiteindelijk minimaal waren. Het acteerwerk is goed, visueel dik in orde, maar de film viel wat tegen met noestig arbeidende mensen en wat schreeuwende SS’ers, waarbij eigenlijk weinig noemenswaardigs gebeurt. Ik mis eigenlijk nog wel een echt harde, schokkende holocaustfilm. Die prenten die ik zie, zoals deze, lijken dat allemaal te willen verbloemen. Karl Markovics kan trouwens zo als familielid van Jason Statham doorgaan. Die twee hebben exact dezelfde neus en stemgeluid.

Best een aardige film dit, maar ik had grotendeels het gevoel “het” allemaal al eens gezien te hebben. Alleen het verhaal van de vervalsers is vrij uniek en interessant en dat sprak me van tevoren ook veruit het meeste aan.

Het is allemaal erg degelijk gemaakt en de film mikt op sommige momenten duidelijk op het sentiment, maar raken deed het mij nooit. Sorowitsch is een interessant personage en vooral zijn ontwikkeling is leuk om te volgen, al kon ik de uiteindelijke afloop wel een beetje raden. Het sfeertje is op momenten nog verrassend luchtig. Het is niet niets om je dagen in zo’n kamp door te brengen, levend met de gedachte dat elke dag daar je laatste zou kunnen zijn. De regie is sober, maar verder net zo degelijk als de rest van de film. Soms zitten er wel wat mindere momenten tussendoor, maar saai wordt het gelukkig nooit. Het acteerwerk van hoofdrolspeler Karl Markovics is redelijk, maar het is vooral Devid Striesow die erg sterk speelt als de kampleider.

Het is leuk om die Fälscher een keer gezien te hebben, maar er zijn zeker nog veel betere films over de oorlog en concentratiekampen.

3,0*

Die Fälscher is geen echte holocaust film en zet de grote valsmunterij operatie Bernhard in het licht, die de Britse en Amerikaanse economieën moest doen instorten door de markten te overspoelen met vals geld. Ingenieus Nazi-ideetje en nog ingenieuzer om het werkje te laten opknappen door Joden, die daarbij een voorkeursbehandeling genoten, al was het wel wandelen op een dun koord.

Het verhaal gaat verder over collaboratie vs trouw aan eigen waarden, hoop, overleven. Op menselijk vlak biedt deze film wel het één en ander, als concentratiekamp drama blijft het wat ondermaats. Degelijke kost maar niet onvergetelijk, omdat het niet echt de schaal weergeeft van de holocaust maar eerder een anecdote is die zich aan de rand afspeelde.

Mooie film die vooral door het tempo en de speelduur constant boeiend blijft.

In één woord: Formidabel!!!

Films over de Tweede Wereldoorlog kan men blijven maken, blijkbaar, en toch komt men steeds met een andere invalshoek. Die Fälscher speelt zich af in een concentratiekamp maar is niet het soort film dat je daar zou verwachten.

Wat deze film vooral interessant maakt is natuurlijk het morele dilemma. De vervalsers hebben genoeg ellende gezien in de kampen waarin ze gezeten hebben om bereid te zijn alles te doen om te overleven. Aan de andere kant daagt steeds meer het besef dat als zij zich verzetten dit niet een symbolische actie is maar ook één die wellicht de loop van de oorlog kan beïnvloeden. Niets is zwart-wit: Herzog doet werkelijk goede dingen voor de mannen, maar wel uit een volledig egoïstisch oogpunt. Sorowitsj is niets minder dan een crimineel maar heeft net zo goed te maken met morele afwegingen. Wel wrang dat zodra hij de dollar heeft gemaakt en zo de medicijnen voor de man met tuberculose heeft verdiend, de zieke zonder pardon wordt neergeknald. Wrang, maar niet verkeerd, want het verhaal speelt zich niet voor niets af in een concentratiekamp.

Wat ik ook interessant vind aan deze film is dat de bevoorrechte gevangenen zich schuldig voelen over hun positie tegenover de 'normale' gevangenen. Hun referentiekader is zo verwrongen door jaren in kampen dat zij hun slechte behandeling beschouwen als een luxe die aan hun geweten knaagt. Hun situatie is ook wel erg vreemd, een tennistafel en een bonte avond met carnaval verwacht je niet in een concentratiekamp. De mannen maken flauwe grappen over hun leven voor de oorlog en zelfs over Auschwitz. De hele film is soms gewoon absurd, maar daardoor niet minder geloofwaardig. Bovendien is de film op de waarheid gebaseerd, wat het nog vreemder maakt.

Minpunt aan de film vind ik dat sommige delen me iets te snel gaan. Het tempo was vrij vlot, wat ik nog niet eens zo erg vind, maar de eerste jaren gaan wel heel snel voorbij. Ook het eind kwam me iets te snel. Een kwartiertje meer had de film geen kwaad gedaan. Ook vind ik de vrouw van Herzog een beetje te geforceerd naïef.

Verder eigenlijk weinig op aan te merken. Apart om ervoor te kiezen om vooral tango-achtige muziek als soundtrack te kiezen. Misschien om de absurditeit nog eens extra te benadrukken? Al met al een bijzondere film, Die Fälscher.

"Ich bin ich. Die anderen sind die anderen."

Goede Duitse Holocaust film van Stefan Ruzowitzky. Niet bijzonder goed maar toch lang niet zo slecht als ik verwachte toen we hem op school van de leraar moesten kijken.

Het verhaaltje is een beetje standaard en niet heel erg bijzonder. De acteerprestaties zijn redelijk.

Een erg grote plus is dat iedereen de goede taal spreekt. De Duitsers en Joden spreken Duits, Fransen Frans en Britten Engels. Bij Schindler's List, die ik ook onlangs heb gezien, irriteerde het me mateloos dat iedereen Engels met een accent praat. Dan kan je wel zeggen; Maar dit is een Duitse film, Maar hier praat ook niet iedereen Duits.

Op een of andere manier deed Karl Markovics me steeds denken aan een soort Robert DeNiro, ik weet ook niet helemaal waarom. Het verhaal zou ook even goed in een normale gevangenis hebben kunnen plaatsvinden.

Een 3,5 omdat het best een aardig filmpje was.

Deze film heeft voor mij aan geloofwaardigheid gewonnen omdat ik een boek heb gelezen over Heinrich Himmler waarin de operatie 'Bernhardt' uitgebreid aan bod komt, dezelfde operatie waarover deze film gaat.

Kan de film nog steeds warm aanbevelen !!

Redelijke oorlog/drama filmpje. En hoewel de film absoluut goede dingen heeft en hele aardige momenten wil het me toch nooit helemaal aan deze film. Wat op zich heel aardig aan de film vind is het dubbele aan hun opdracht en de privileges die hun daarvoor aan geboden wordt. Niet alleen leven ze redelijk in vergelijking met hun soortgenoten maar het verschil tussen overleven en creperen is soms maar een fractie van meters van hun verwijdert. Slechts een schutting scheid hen van de rest van het kamp. Dat zogenaamde leventje wordt constant vrij dromerig en met dito harmonicamuziek in beeld gebracht alsof het allemaal op een zorgeloze zondagmiddag gebeurt. Ik persoonlijk mis een stukje impact, de absolute dreiging van de dood of maatregelen. Het straalt er voor mij vanaf dat ze te belangrijk zijn en dat er wel geblaft wordt maar zelden gebeten en dat je als kijker ook wel weet hun gaat niet zoveel gebeuren.

Ik vind het bij tijden wijlen wat te gezapig. Anyway, verder doen de acteurs hun best. Markovics zet meer dan behoorlijk de overtuigende, paaiende, slimme ladysman en valsmunter neer.


Dat was het verder eigenlijk wel. Aardig film meer niet.

Naar waargebeurd, indrukwekkende, trieste en tegelijk prachtige film. Onmenselijke situaties waar men onmogelijk kan over oordelen, wat zou men doen in dezelfde situatie ? Voor mij allemaal onbekende acteurs, maar ze speelden hun rol zeer overtuigend.

Dat komt dan misschien omdat je realisme bij Holocaust films niet zo belangrijk vindt.

Goede film die de waanzin van het concentratiekamp leven laat zien waarbij deze mensen nog bevoorrecht waren en een aanzienlijk beter leven hadden dan lotgenoten buiten de vervalsers barakken.

De verandering van gedrag tegen het einde van de oorlog van de Duitse officier is opmerkelijk en ook weer niet.

Hij weet donders goed wat hij gedaan heeft en hoopt met wat vriendelijkheid zijn eigen toekomstige lot te ontlopen.

Heel veel van zijn kompanen lukte dat trouwens zag ik toen ik ooit Sachsenhausen, het bewuste kamp van de Fälscher, bezocht.

Paar jaar gevangenisstraf na schuld aan sadistische moord en afransel partijen, dan kom je er veel beter van af dan de slachtoffers.

Heel eventjes wordt in de film met medelijden heel even gesproken over het "schoenencommando".

De waanzin ten top waarin gevangenen zogenaamd om schoenen te testen de hele dag door moesten lopen door het kamp met een enorme lading stenen op hun rug.Sadisme ten top.

En inderdaad Bbarbie, niet te vergelijken met "la vita e bella" waar het concentratiekamp leven als een grote klucht werd neergezet.

Film gebaseerd op waargebeurde feiten, als ik deze daar op beoordeel, "film" en "feiten", vond ik hem goed, 3,5*

Zou ik deze beoordelen op WWII-drama, dan vond ik hem erg matig, 2*

-De acteerprestaties vond ik redelijk tot goed (Devid Striesow, Martin Brambach).

-Het camerawerk vond ik wat druk

-De set en vooral de kostuums zagen er goed uit.

Helaas (zo was het "echte" verhaal blijkbaar) zat er totaal geen spanning in en waren er weinig tot geen gruweldaden. Als dit verhaal zich had afgespeeld in een gevangenis, fabriekshal of bunker, was de film naar mijn mening exact hetzelfde. Op een enkele gebeurtenis na vrij emotieloos.

Ook vond ik het wat onrealistisch, dat het groepje "nieuwe" vervalsers uit o.a. Auschwitz en Mauthausen redelijk snel opgeknapt bleken te zijn, ze zagen er nog best fit en gezond uit.

De film had met een klein half uurtje meer, veel meer uit het contrast "voor en achter de schutting" kunnen halen, om zo veel meer druk te leggen bij alle vervalsers om te presteren en zo dus ook meer spanning te brengen.

Ook de keuze om te beginnen met het einde van de film, maakt het totaal geen verrassing meer hoe het zal aflopen.

Toch uiteindelijk een interessant geschiedenis verhaal gezien.

Voldoende 3*

Die Fälscher zag ik blijkbaar toch al eens. Een aantal scènes kwamen me bekend voor zoals bvb die vernederende plasscène of de agent die de valse ponden ging inwisselen in Zwitserland.

Interessante film over een boeiend, wellicht minder gekend thema. Deze Holocaustfilm spitst zich minder toe op de gruwelen, maar schuift voornamelijk een moreel thema naar voren. Ook voor de kijker is het niet duidelijk wat denken van dit commando. Enerzijds denk je aan de wil om te overleven en je gedeisd te houden, vol te houden ook en te genieten van de privileges die hen wel toekomen en anderen niet. Anderzijds ondersteun je het nazi-apparaat dat je eigen ondergang wil of reeds daden heeft gesteld tegen je eigen familie of vrienden. Afgunst van andere gevangenen is er niet doordat ze gescheiden worden, maar op het einde is duidelijk dat de andere gevangenen wantrouwig waren. Jammer dat dit toch niet beter werd uitgewerkt.

Er zijn al betere Holocaustfilms gemaakt, maar deze Die Fälscher is best een goede toevoeging. Karl Markovics doet het uitstekend en brengt de film naar een hoger niveau. Met zijn indringende blik zie je hem steeds denken. Het is ook de vraag zoals men hem ook vroeg in de film wat zijn werkelijke bedoeling was om te "werken" voor de nazi's: om te overleven of om zichzelf te bewijzen dat hij een perfecte namaakdollarbiljet kan fabriceren...

Je moet het leuk vinden, helaas niet echt mijn ding.

Boeiende film over een valsemunter en overlever. Het gebeuren in het kamp is in zekere zin bijzonder en origineel en daardoor ook wat lichter verteerbaar voor de kijker. De protagonist is eigenlijk vrij saai en wordt wat vlak neergezet. Het is een prima cast verder maar veel beter dan degelijk vind ik de film niet.

Die curvy brunette in het casino blijkt een kleindochter van Charlie Chaplin te zijn, Dolores Chaplin. De tweede kleindochter van hem die er wel mag zijn, naast Oona

Wat de film betreft, niet slecht, maar evenmin onderscheidend genoeg om op te vallen tussen de vele films die over concentratiekampen gemaakt zijn. Markovics is wel een charismatische protagonist, en het was aardig om Diehl nu niet de pisvlek nazi te zien spelen, maar juist iemand aan de andere kant.

Het niet zo heel bekende verhaal van het vervalsen van geld in een concentratiekamp, als basis voor het thema ethiek: de de ethische vragen en twijfels van de Joodse gevangenen; en het (imo onbegrijpelijke en onvatbare) gebrek aan waarden bij de Duitse officieren en soldaten.

Rommelige start, maar beterschap na het eerste half uur. Situaties en personages waar ik me niet echt kon in inleven, maar de hoofdrolspeler heeft al m'n respect.

DIE FÄLSCHER - Fast Forward review

Ga niet teveel woorden hier aan vuil te maken, denk dat alles wel gezegd is over deze zoveelste Holocaust-film De Oostenrijkse film gebaseerd op het boek van Adolf Burger (hier gespeeld door ugust Diehl) won de Oscar voor beste buitenlandse film van 2008. Solide prestaties van cast en makers, goed gefilmd en geregisseerd. Helaas ook vaak de gebruikelijke concentratiekamproutine. Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen visie op wat er moet gebeuren maar het is Sorowitsch (Karl Markovics) die het meest menselijke en alles doet wat nodig is om zo lang mogelijk in leven te blijven. De wreedheden die de nazi's in het kamp begaan, worden vaak alleen maar gesuggereerd. In zekere zin brengt het niets nieuws maar door de goede uitvoering in alles, was dit een degelijke en uitstekende film.