Het begint traag maar het acteerwerk pakte me meteen. De jammerlijke keuzes die Rane aangedaan worden voelen oneerlijk maar begrijpelijk aan.
Na een half uur begint de film aardig broeierig te worden en vooral het acteerwerk verraste me. De casting is zeer goed gedaan, de rollen worden prima vertolkt.
Het verhaal is niet hoogstaand maar je aandacht wordt prima bij de les gehouden, de soundtrack heeft daar een aandeel in. Het verhaal laat zien hoe een p.o.w. thuis komt na jarenlange gevangenschap. Naast alle doffe familieomstandigheden treft het onze protagonist wederom niet, een roof en de moord op zijn gezin blijkt reden tot vergelding.
Voor zijn leeftijd is Rolling Thunder best nog aardig om aan te zien. Normaal houd ik niet zo van oude films maar deze heeft de tand des tijd prima doorstaan. Ook al is het verhaal dun en simpel, je wilt de engel des wraak volgen om te zien hoever hij gaat om vergelding te krijgen.
Vooral grappig dat ik meteen aan The Dukes of Hazard moest denken bij het zien en horen van James West. Vreemd om hem in een andere rol te zien spelen dan Rosco P. Coltrane, je hoort hem meteen weer door de 27 mc spreken

.